साहित्य सङ्ग्रहालय

~कृष्ण प्रसाई~

सिगरेटको अन्तिम सर्को तानेर निखि्रसकेको ठुटोलाई छेउकै खाली भुइँमा फ्याँकिसकेपछि पुरानो फाटिसकेको जुत्ताले किचेर निभाउँदै लामो सास तानेर काकाले भने “मेरो पुरानो प्रतिज्ञालाई पुनःर्जीवित पार्दै आजैदेखि फेरि मैले आफ्नो कोट उल्टो लगाउने निधो गरेँ ।”

यति भनिसकेपछि तत्कालै उनले आफ्नो पुरानो इष्टकोट उल्टाए र सहजरूपले आफ्नो शरीरमा लगाए । यो घटना २०६० वैशाख १२ गतेको हो ।

रत्नबहादुर कार्की अर्थात् रत्नकाकालाई मैले आजभन्दा पैँतीस वर्षअघि पश्चिम बङ्गालमा अवस्थित शिलगडी सहरको प्रधाननगर भन्ने ठाउँमा पहिलोपटक देखेको थिएँ । त्यतिखेर उनले आफ्नो इष्टकोट उल्टो लगाएको देखेर मैले मेरा आफ्नै काकासँग यसबारे जिज्ञासा राखेको थिएँ । मेरा काकाले सहजरूपमा उनका बारेमा भनेको मलाई सम्झना छ । २०१७ सालअघि रत्नदाइ प्रजातन्त्रका प्रबल हिमायती थिए र पार्टीगत व्यवस्थाको सक्रिय सदस्य रहेर काङ्ग्रेस राजनीतिमा होमिएथे । सत्र सालको राजनीतिक काण्डको विरोध गरेबापत उनलाई पक्राउ पुर्जी आउँदैछ भन्ने थाहा पाएपछि एकाएक बाँकी पढ्नुहोस्