Category Archives: कविता

Nepali Poems

कविता : तलब आएपछि

Posted on October 6, 2017 by Editor

~केडी रेम्नीसीङ~ ए हजुर! – हजुर !! मेरो नयाँ सारी कहिले किन्ने? साथीहरू जागिरेको परिवार भन्छन् । – तलब आएपछि ।। – हेलो ! हेलो छोरा सञ्चै छस् ? – ढोग गरें, बाँचेको छु ।

Posted in कविता | Tagged K D Kulung 'Reminiscing' | Leave a comment

~महेश प्रसाईं~ हरेक बिहान यहाँ पहिरो जान्छ हरेक दिउसो यहाँ असङ्ख्य निर्दोषहरूको एउटा शोकगीत मरणासन्न हुन्छ, त्यसैले पहिरो गयो त के भयो जान देऊ, त्यसैले तिम्रो निर्दोषितामा वज्र पर्योर त के भयो पर्न देऊ, कथङ्कदाचित् शोकगीत नगाऊ

कविता : म गाेली हुँ

Posted on October 5, 2017 by Editor

~विक्रम पवन~ म गाेली हुँ – मात्र गाेली हुँ म शिरफुल हैन तिम्राे शिरमा सजाउन मिल्ने म फूल हैन तिम्राे काेठामा सजाउन सकिने म लकेट पनि हैन – गलामा नझुन्याउ म त गाेली हुँ – मात्र गाेली हुँ म चाहेर … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Bikram Pawan | Leave a comment

कविता : माथि को हुनुहुन्छ ?

Posted on October 5, 2017 by Editor

~मीनबहादुर विष्ट~ बाहिर छाडा साँडेहरू जुधिरहेछन् संसारकै जग हल्लाइदिने गरी बाहिर काला कागहरू उडिरहेछन् संसारलाई नै अँध्यारो बनाउने गरी यता आगोका लप्काहरू उठिरहेछन् संसारलाई नै डढाइदिने गरी तल कलिला बालक र फूका बोटहरू काँपिरहेछन् संसारमै कोही नभए झैं गरी माथि … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged मीनबहादुर विष्ट - Min Bahadur Bishta | Leave a comment

कविता : क्रूरको सौन्दर्यप्रेम

Posted on October 5, 2017 by Editor

~राजव~ बाज पनि मुग्ध छ यो बिहान आफ्ना नङ्ग्राहरू हाँगोमा गाडेर मोहित महसुस गर्दै छ आफ्ना पखेटाका काप–

Posted in कविता | Tagged राजव - Rajab | Leave a comment

कविता : रगत, आगो र संवेदना

Posted on October 5, 2017 by Editor

~राजेन्द्र शलभ~ अखबारका पानाहरूबाट उछिट्टिएर रगत मनभित्र जमेछ रगत पखाल्नलाई पानी मनसम्म पुग्दैन र आँसुले रगत पखालिँदैन । हजुरआमाले भात पकाउँदै गरेको आगो कसरी हो उछिट्टिएर देशभरि सल्किएछ

Posted in कविता | Tagged राजेन्द्र शलभ - Rajendra Salabh | Leave a comment

कविता : पहाडहरू जलिरहेछन्

Posted on October 5, 2017 by Editor

~राधेश्याम लेकाली~ प्रकृतिको विशिष्ट सङ्गीतमा आह्रलादित शान्त र सुन्दर पहाडहरू आज ज्वालामुखी बनेर घृणा, आक्रोश र वेदना पोखिरहेछन् हो, यतिबेला खरानी, आँसुर टाटा रगतमा अनूदित

Posted in कविता | Tagged Radheshyam Lekali | Leave a comment

कविता : बलेसीमा भिजेको पुतली

Posted on October 4, 2017 by Editor

~मदन राई ‘लामाखुले’~ बच्चाहरूको मन मष्तिस्कमा असाध्यनै भिजेको कसैको पनि आँखामा प्यारो लाग्ने दिनभरि खेल्यो रमायो भाँडाकुटी खेल्यो सँगसँगै मिठो मिठो परिकार सजायो

Posted in कविता | Tagged मदन राई ‘लामाखुले’ - Madan Rai 'Lamakhule' | Leave a comment

कविता : बौलाहा कवि

Posted on October 4, 2017 by Editor

~नारायण पोखरेल~ हो म बौलाहा कवि हुँ , मेरा नशाना मा डौडिरहेका छन् बौलाहारुपी रगतहरु , आफै भित्र रमाउने मान्छे , अरुका ईच्छाहरु नबुझ्ने , हो म अन्तरमुखी बौलाहा हुँ !

Posted in कविता | Tagged Narayan Pokharel | Leave a comment

कविता : म बोक्सी होइन

Posted on October 4, 2017 by Editor

~लेखनाथ काफ्ले ‘राजन’~ मेरो उजाडिएको सिउदोले मलाइ गिज्याउदैछ सिथिल बन्दै गएका हातगोडाले मलाइ धिक्कारदैछ रित्तिसकेको आफ्नै आसु पिएर,दिनहरु कटाइरहेछु तर , समाजनै म तिर फर्किएर,मलाई दिनदिनै सराप्दैछ …………………. मन भक्कानिन्छ, बिरह पोख्ने ठाँउ छैन

Posted in कविता | Tagged लेखनाथ काफ्ले 'राजन' - Lekhnath Kafle 'Rajan' | Leave a comment

कविता : स्प्रीङ

Posted on October 4, 2017 by Editor

~रुमानी राई~ स्प्रीङ्लाई, तिमी जती सक्छौ दबाउ दबिएसम्म दबाउ तिम्रो सक्तिले भ्याएसम्म दबाउ तर,एउटा कुरा याद राख, तिम्रो एकात्मक सत्ता तिम्रो शक्तिको पराकाष्ठा

Posted in कविता | Tagged Rumani Rai | Leave a comment

कविता : बेपत्ता खोज्दै बेपत्ता

Posted on October 3, 2017 by Editor

~लक्ष्मण नेवटिया~ बुबा तपाईंले म बेपत्ता छोरालाई खोज्दै इन्तु न किन्तु भएको कति भयो? मृतकको पीडा एकबारी- बेपत्ताको पीडा आजीवन मर्मान्तकारी” एकछिन सुत्न नपाइ रातभरि आँसु बगाएको कति भयो? ढोकाबाट आवाज आएको सुन्दै खोल्न दगुरेको कति भयो? आँखा भएर पनि … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged लक्ष्मण नेवटिया - Lakshman Kumar Nevatia | Leave a comment

कविता : दशै तिहार

Posted on October 3, 2017 by Editor

~लब्ली राजन श्रेष्ठ~ शहर भन्दा गाउँ घरै घमाइलो । दशै भन्दा तिहारै रमाइलो । हिजो सम्म कलिला बढेछन ति मखमलि । औंसीको रातमा पनि जतासुकै बत्तीको झलमलि ।

Posted in कविता | Tagged Lovely Rajan Shrestha | Leave a comment

कविता : धोकाको मायाजाल

Posted on October 3, 2017 by Editor

~दीपक कुमार ज्ञवाली~ नहान पत्थरले यो कोमल हृदयमा अधरको मुस्कान थाम्न नसक्ने हृदयले पत्थरको प्रहारले झन् गराऊँनेछ आहात लोभ्याउएन मलाई अधरको मुस्कानले म घाइते भएको छु प्रेमवन्धन टुट्नाले भएन पे्रम अमर नियतीले बिछोडायो

Posted in कविता | Tagged दीपक कुमार ज्ञवाली - Deepak Kumar Gyawali | Leave a comment

कविता : अवतरित उत्कर्ष

Posted on October 2, 2017 by Editor

~शारदा शर्मा~ एकक्षणका लागि जाज्वल्यमान् भयो समय लाग्यो बाँकी रहेन कतै अपूर्णता अभाव बाँकी रहेन सपना देख्न आकाश बाँकी रहेन यसभन्दा माथि पाइला राख्न उचाइ बाँकी रहेन उत्कर्षको यो स्वर्णबिन्दु कल्पनाको अर्को शिखर निर्माण नहुँदासम्म त, स्वर्ग हुनुपर्ने थियो किन … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged शारदा शर्मा - Sharada Sharma | Leave a comment

कविता : म पृथ्वीनारायण शाह

Posted on October 2, 2017 by Editor

~विश्वविमोहन श्रेष्ठ~ जोडेर धेरै मनहरु फोडेर धेरै किल्लाहरु यो देश बनाउने अपराधी मै हुँ गुमनाम तिमीलाई नाम दिएर स्वाभिमान तुल्याउने अपराधी पनि मै हुँ जजस्ले आँखा लगाए यो माटोमाथि

Posted in कविता | Tagged विश्वविमोहन श्रेष्ठ - Bishwabimohan Shrestha | Leave a comment

कविता : मलाई तिमी आफूजस्तै बनाऊ

Posted on October 2, 2017 by Editor

~विनय रावल~ विसङ्गति हेरेर बस्नु यहाँको नियति भइसक्यो नराम्रो खबर सुनेर बस्नु यहाँको परम्परा नै भइसक्यो छातीभित्र आक्रोश थिचेर बस्नु यहाँको बाध्यता भइसक्यो।

Posted in कविता | Tagged Binaya Rawal | Leave a comment

कविता : मेमसाहब सुइटर बुन्दैछ

Posted on October 2, 2017 by Editor

~श्यामल~ म देखिरहेको छु धेरैलाई जाडोले खाइरहेछ र मेमसाहब सुइटर बुन्दैछ । मेमसाहब बुन्दैछ संविधानजस्तो सुइटर प्रत्येक पटक संशोधन हुने कानुन जस्तो सुइटर कलात्मक र मिहीन माकुराको जालोजस्तो सुइटरु माझीको कम्मरमा झुण्डिने

Posted in कविता | Tagged श्यामल - Shyamal | Leave a comment

कविता : प्रेमपत्र

Posted on October 2, 2017 by Editor

~विक्रम सुब्बा~ मानिसलाई कैद गर्ने फैसला लेखिरहेछ न्यायधीश चाकडीका पर्दाहरु थिचेर हार्मोनियमका संगीतकार कुनै नवाबको गीतमा संगीत भरिरहेछ गीतकार भ्यात्ते कुर्सी बकस दिनेको नाममा गीत लेखिदिँदैछ बिलमा मन्त्रीको दाम लिखिरहेछ व्यापारी गायक ठूलो जागिर दिनेको गीत गाइरहेछ प्रोफेसर विषालु शोधपत्र … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged विक्रम सुब्बा - Bikram Subba | Leave a comment

कविता : मुक्त आवाज

Posted on October 2, 2017 by Editor

~हिरा आकाश~ जति–जति बर्साऊ सहर–बस्ती छाना–छानाभरि बमहरू जति–जति पड्काऊ छाती–छातीभरि बन्दुकहरू या कुल्च दाब्रैदाब्रा हुनेगरी

Posted in कविता | Tagged Hira Akash | Leave a comment

कविता : सर्पहरू गीत सुन्दैनन्

Posted on October 2, 2017 by Editor

~सैलेन्द्र साकार~ तिमी जतिसुकै पीडाले चिच्याऊ ईश्वरका विरुद्ध उभिएर सडकमा अथवा आनन्दले विभोर भएर जीवनको प्रशंसामा जतिसुकै गीतहरू गाऊ त्यसको केही मूल्य छैन तिमी कसैकहाँ सम्प्रेषित हुन सक्दैनौ कसैलाई ब्युँझाएर केही भन्न सक्दैनौ सर्पझैँ आत्मरतिमा निमग्न भएकाहरू गीत सुन्दैनन्— तिम्रो … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged शैलेन्द्र साकार - Shailendra Sakar | Leave a comment

कविता : त्यो माग्ने

Posted on October 2, 2017 by Editor

~सानुमति राई~ “बाजे ! कहाँ बस्छौ तिमी ! ” यही थियो जिज्ञासा मेरो बृद्ध मागने प्रति, जसका दुःखी निधार र अनुहारमा दुःखै-दुखैका अगणित रेखांकनले दिइरहेथे सूचना निकट-भावी मृत्युको ! “भिखारीको पनि” भन्न थाल्यो त्यो, “घर हुन्छ, नानी ! जसका आँगनमा … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Sanumati Rai | Leave a comment

कविता : जलन

Posted on October 2, 2017 by Editor

~गोमा~ जब यो भवमा जन्म लिएथें, दुःखले छायो जीवन भर मैले रत्तिभर गर्न सकिन, सुखमय यो संसार कसरी छाडूँ मेरो प्राण, चीर निद्रामा सुताई माफ राख भगवान् तिमी, दीन-दुखीको दुःखदायी

Posted in कविता | Tagged Goma | Leave a comment

छोक : कवि

Posted on October 2, 2017 by Editor

~राजव~ म तिमीलाई कलाका लागि हैन इमानका लागि पढ्छु कवि कलाका लागि पढ्नेहरू अरू नै पढुँन् म तिमीलाई पढ्छु कवि कलाका लागि पढ्न बजारमा थुप्रै आत्मलीन नामहरू छन्

Posted in कविता | Tagged राजव - Rajab | Leave a comment

छोक : मोहोडमा

Posted on October 1, 2017 by Editor

~लक्ष्मी प्रसाद देवकोटा~ या अफीमको लठ बनाइद्यौ, या प्रणाम ली अब बिदाइ द्यौ, सुत्न खोज्छ जो मुद्छ लोचन, समय स्थानको दूर गैकन । या बनाइद्यौ अब सचेतन,

Posted in कविता | Tagged लक्ष्मीप्रसाद देवकोटा - Laxmi Prasad Devkota | Leave a comment

कविता : गन्तब्य बर्ष ..

Posted on October 1, 2017 by Editor

~दिलिप योन्जन~ नँया अभिलाषा र उमंग कल्पनामा रमाउंदै…….. हराउंदै………. बिश्वको अग्लो सगरमाथा भगवान बुद जन्मेको देश सुन्दर सपना स्वच्छ हावापानी नदिनालाले सजिएको झर्ना र पहराले सिगारीएको चाँदी झै टल्किदै पग्लने हिमाल भाबनामा डुब्दै …………. उत्रदै…………….

Posted in कविता | Tagged दिलिप योन्जन - Dilip Yonjan | Leave a comment

कविता : बल्ने देश किन निभेको

Posted on September 30, 2017 by Editor

~दीपक कुमार ज्ञवाली~ लम्क लम्क युवा हो देश बनाऊन । नयाँ नयाँ सिर्जनाले देश चिनाऊन । धप्प धप्प बल्ने देश किन निभेको । चन्द्रसूर्य अंकित झण्डा किन झुकेको । आ आफ्ना दलकाझण्डा लागे उठाऊन । चन्द्र सूर्य अंकीत झण्डा राखे … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged दीपक कुमार ज्ञवाली - Deepak Kumar Gyawali | Leave a comment

यौन कविता : प्रेमको पहिलो स्वाद

Posted on September 30, 2017 by Editor

~हरि अधिकारी~ तिम्रो उत्तप्त निधारमा मैले मेरो चिसो ओठलाई बिसाएँ तिमी अलिकति चल्मलायौ तिम्रा आँखाको ढकनीलाई मैले विस्तारै बन्द गरिदिएँ तिमीले मभित्र बलिरहेको उन्मादको डढेलोलाई प्रस्टसँग देख्यौ

Posted in कविता | Tagged Hari Adhikari | Leave a comment

कविता : खै नेपाली ?

Posted on September 30, 2017 by Editor

~कुन्दन काफ्ले~ जतपात भनी नेता गर्छन् हातपात यहाँ । लुक्ने छैन ठाउँ कुनै जाऔं कता कुन्नी कहाँ । मधेसमा मधेसीले अधिकार खोजेका छन् । जनजातिले बन्द नेपाल सदालाई रोजेका छन् । स्वाभिमान नेपालीको बचाउने गाउँ छैन । नेपालमा नेपालीकै कहिं … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Kundan Kaphle | Leave a comment

कविता : खरानी निफन्ने हातहरु

Posted on September 30, 2017 by Editor

~चित्र लक्ष्मी~ ऊ आयो आगो बनेर आयो बल्यो दन्दनी जलायो झारपात तर,खरानी नहुँदै वनमारा दर्कियो झरी थेग्न सकेन आगोले झरीको प्रहार।

Posted in कविता | Tagged चित्र लक्ष्मी - Chitra Laxmi | Leave a comment

कविता : नजाती ईतिहास

Posted on September 30, 2017 by Editor

~भिमसेन थापा मगर~ तिम्रै अस्तित्तोको लागि अरे भन्छन ” सम्झौता गरे ” म अध्यारो भित्र उज्यालो खोजिरहेछु उज्यालो भित्र पनि अध्यारो म कसरी मानौ ? आमा ईतिहास कती नजाती है ?

Posted in कविता | Tagged भिमसेन थापा मगर - Bhimsen Thapa Magar | Leave a comment

कविता : किन हो ?

Posted on September 29, 2017 by Editor

~ध्रुव दवाडी~ किन हो यसरी हर हर तृष्णा लागिरहेको होला ? प्रतिपल मनले मरि मेट्दै के खोजिरहेको होला ? थोपा थोपी पिउँदा पिउँदै झन् झन् बढ्ने तिर्खा – मैले कल कल पिउने केही जगतीतलमा होला । यसले शीतल स्वाद् चखाइ … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged ध्रुव दवाडी - Dhruba Dawadi | Leave a comment

Category Archives: कविता

रचनाकारलाई खोज्न अंग्रेजीमा नाम टाइप गर्नुहोस् ।

प्रमुख सम्पादक/सङ्कलक

~ आविष्कार ~

~सङ्ग्रहित स्रष्टाहरु~

विधा छान्नुहोस्

नेपाली साहित्य लेखन सहयोगी

Follow साहित्य सङ्ग्रहालय

यो हफ्ता धेरै पढिएको

नयाँ रचना

भण्डार कोठा

कस्ले कहाँबाट हेरे

शब्दका जादुगरहरु