Category Archives: नेपाली काव्य

Poetry

कविता : मैले भोगेको कोरिया

~प्रगति राइ~ प्रिय ! मैले ‘हरियाली कोरियासँग’ भनेर प्रेमपत्र लेखेको थिएँ तिमीले त ‘हारियो कोरियासँग’ भन्ने पढेछौ क्यारे ! जवाफ कहिल्यै लेखेनौ । छुट्नुको पीडा लेख्दिनँ म रुनुको पीडा लेख्दिनँ म दुनियाँले लेखेको कुरा लेख्दिनँ म सुनेथेँ –

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

रत्नशम्शेर थापाका तीन ताङ्काहरु

~रत्नशम्शेर थापा~ आजको रात जागिरहेछ इच्छ सिंगौरी खेल्ने मृत्‍युसँग मलाई भित्रभित्रै रमाइ । परेलीदेखी मीठा सपनाहरु

Posted in ताङ्का | Tagged , | Leave a comment

कविता : गाउँले कविको गीत

~चन्द्रवीर तुम्बापो~ मैले नै उमारेको हुँ मेरै मेहनतले यो डाँडा यो पाखामा हरियो मुस्कान मेरै मुटुको रङ पैँचो लिएर रातो अझ रातो फुलेका हुन् यी गुराँस मेरै रगतको टाकुरामाथि थपक्क अड्याएर राखेको हुँ यी चमकदार हिमाल ओ यो सहरको वरिष्ठ … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : के दिवस रे?

~प्रणिका कोयु~ हरेएएएएएएएएए शिव! तिम्रो भागमा नि रहेछ एक दिन! थाहा थिएन हर्ष न विस्मात है मलाई त किनकि म कहाँ तिमी आउने पल बेटुंगो कहिले गुडिरहेको गाडीमा कहिले खाइरहँदा मेरो थकानमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अनुरोध

~सुबेश घिमिरे~ झर्‍यो पात एक, इतिहास लेखी, कोपिला त्यो फक्‍र्‍यो सपना समेटी । ‘म फुल्नु छ ! फुल्छु !!’ कोपिलाले भन्छ, ‘त्यसैमा म भुल्छु !!’ भ्रमरा कहन्छ ॥१॥ मिले हात तिम्रा, म बढ्थें अगाडी, पाए साथ तिम्रो सबै बिघ्न नाघी … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : कमाएर खान्छ नेपाली

~बिष्णुमाया बिभु~ आफ्नै बल बुद्धिले कमाएर खान्छ नेपाली केबल पौरखमा आफ्नै रमाएर खान्छ नेपाली ज्यून चाहन्न बिलासले, बन्दैन दास कसैको मिहेनतको रगत पसिना जमाएर खान्छ नेपाली

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : आऊ गरौँ सहमति

~शैलेन्द्रकुमार शाह~ ल्याइछाड्यौं आखिर हामीले नेपालमा गणतन्त्र गरौं लुट सबलाई छ छुट यही हाम्रो मूल मन्त्र खण्ड-खण्ड पारौं अब पहाड मधेस गाउँ सहर पूरा गरौं हामी सबले नयाँ राजा बन्ने रहर सुन्दर शान्त विशाल नेपाल हेर्ने इच्छा छैन कति आऊ … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : एउटै कुरा पाइनँ मैले

~शिव वियोगी चौलागाईं~ जिन्दगीमा धेरै पाएँ एउटै कुरा पाइनँ मैले आकाशको तारा दिन्छु वाचा कसम खाइनँ मैले आँसु देख्दा दुखेकै हुँ, मनभित्र लुकेकै हुँ तिर्मै रूप यस्तो- उस्तो कहिल्यै गाइनँ मैले

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

व्यङ्ग्य कविता : तिहार रक-पप

~समीर मुखिया~ आजभोलि कान्छी तिमी कता छ्यौ कहाँ शून्य गाउँ छैनन बथान संगिनीका सब । भैलिनिले कति खोजि र’छा तिमीलाई यहाँ राती माटी पोत्ने दलानमा छैनन हेर अब ॥ पोतिएको छ घरगाउँ हिजोआज शहरिया रंगले मर्म छैन भैलिनिको मौलाउँदै पप-डिस्को … Continue reading

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged , | Leave a comment

कविता : नबोदय

~रुमन न्यौपाने ‘अमन्त’~ आदि, अकडो अन्यको । बुझै, अकन्टक शशिलाई । आज एउटा अन्य भोली अर्को सुर्योदयलाई । अकपट त्यो निशा आदि हो नब लालीको । सोच,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जानिन

~टेकबहादुर सुनुवार~ आँसु झार्नु बृहत पिडा हो! उमंग मा पनि वेदना हुन्छ! पिडामा साथ दिने आफ्नु जाती हुन्न! वेदना पुछ्ने आफ्नै सन्तान हुन्छ! जब पिल्छिएको हुन्छ चोटहरु बजारिन्छ सपनाहरू बगरमा झिनो आशा रहन्छ जिउने यता कता!

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : भोजहरूमा अचेल

~सन्तोष लामिछाने~ भोजहरूमा अचेल देखिन्छ असुरक्षाका भ्रमले आशंकित मानवीय तरलता त्यहाँ, हाउभाउमा, कमै भेटिन्छन् सुखद, सम्मोहक, सर्वश्रेष्ठ सरलता त्यहाँ भेटिन्छन् सपनामा मातृभूमि देखेर गद्गद् बृद्धहरू पवित्र हाँसोका उपहार पस्कदै

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सिमाना

~अभिसेक ढुङ्गाना~ खै के सम्झानु छिमेकले, घतगरि सुस्ता लुटेको दिन, छाती चिर्र चिरा परिकाना फुट्यो, सिक्किम फुटेको दिन | राष्ट्र यो रोयो झरेर बलिन्द्र आसु , आमा रुदै थिन पर बजो बनाई आमा को काख यो समय हसिरेको तर |

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सम्बोधन फूलको

~असिम सागर~ महोदय, तिमीले सुँघ्दैमा मेरो बास्ना रित्तिन्न तिमीले छुँदैमा मेरो सौन्दर्य मर्दैन तिमीले चोर्दैमा मेरो मुस्कान चोरिन्न मन्दिरमा जो-जो जान्छन् मलाई होइन, मेरो लाश लिएर जान्छन्

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : फर्काइदेऊ मेरो मनको एक जोडी परेवा

~अशेष मल्ल~ आज कतै गएर एउटा चर्को आवाजले चिच्याउँ लागिरहेछ मनका सबै लगाम फुकाएर आज कतै दौडूँ लागिरहेछ मन सधैँ पानी भएर बग्यो उठेर कहिले-काहीँ त आगो भएर पनि बल्न पर्थ्यो निर्मम चट्टानसँगको साउती र सम्झौतामा चुपचाप बग्दोछ यो मन … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अक्षरको विरासत

~साम्ब ढकाल~ अक्षरहरु हिँडिरहे नपुगुन्जेल हिँडिरहे अक्षरहरु हिँडिरहे / हिँडिरहे । मान्छेहरुलाई भेट्न हिँडिरहे मान्छे भेटुन्जेल हिँडिरहे मान्छे फेला पार्न हिँडिरहे मान्छे फेला नपारेसम्म हिँडिरहे अक्षरहरु हिँडिरहे/हिँडिरहे ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : कविताको हत्या

~बीजे विद्रोही राई~ कविता ! कविता !! कविता !!! के कविता ? कस्तो कविता ?? किन कविता ?? म मेरो कविताको हत्या गर्न चाहन्छु म मेरो कवितालाई उखेलेर फाल्न चाहन्छु जो हृदयको वृन्दावनमा उम्रेर पनि देउराली भञ्ज्याङमा उम्रन सकेन पोर्नस्टार … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : मैले साथ पाए

~एन पी भावी~ मध्येरात एकान्तमा जुनको मैले साथ पाए पीडाबीच टहलिदा उनको मैले साथ पाए । समाजको पर्दाबीच ऐना मैले हेर्दै गर्दा बेकम्मा रास भित्र घुनको मैले साथ पाए ।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : कमरेड ! तिमी कतापट्टीको ? कमाउ कि गुमाउ ?

~बलराम तिमिल्सिना~ कमरेड कमाउ हँसिलो छ अचेल रसिला कुरा गर्छ प्राय सवैसँग उसको लागि यही पार्टी महान छ महान छन प्राय सवै नेताहरू ऊ प्राय आफ्नै लालपूर्जा भएको घरमा बस्छ ऊ प्राय आफ्नै व्ल्युुवुक भएको चारपांग्रेमा चढ्छ प्राय सुट टाईमा … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गीति कविता : ओखरबोटे कान्छी

~कृष्ण वस्ती~ हिजोसम्म मेलापात, बजार सँगै जान्थी । आजभोलि तर्किहिंड्छे, ओखरबोटे कान्छी ।। तोरीबारीजस्तो रुप, हेरिरहूँजस्ती । पर्वतलाई नदीलेझैं ,घेरिरहूँजस्ती ।। आजभोलि छेउमा गए, भुर्रै उड्छे पन्छी ।

Posted in गीति कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : शून्यको परिधि

~केदार वाशिष्ठ~ एक दिनको समयको जोड एक दिनको आयु घटाउ भावनाहरुको गुणामा पीडाहरुको भागफल हात लाग्यो शून्य ! आउँदैनन् कुनै अङ्कहरु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : त्यो तिमी हौ

~लक्ष्मण श्रेष्ठ~ मध्यान्हको चर्को घाममा निधारबाट टप्किरहेका पसिनाका थोपाहरूलाई उत्साही हत्केलाले पुछ्दै, बिहानीको झण्डा बोकेर नव युगको आह्वान गरिरहेको त्यो तिम्रो खबर हो त्यो तीम्रो आकृति हो त्यो तिमी हौ। थाहा छ मलाई

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : म भक्तपुर हुँ !

~न्हुछेरत्न बुद्धाचार्य~ चौवीस सय वर्षअघि देखि म ख्वप्रिङ्ग नामले प्रसिद्ध थिएँ सबैको आस्थामा थिएँ, हृदयमा थिएँ भक्तपुर नामले मलाई परिचित गराउने आनन्द मल्ल ! इँट बोकेर पाँचतले मन्दिर निर्माण गर्ने श्रमको इतिहास सिर्जना गरेर

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : माफ गर है

~नविन आचार्य ‘लेटांगे’~ अन्जानैमा तिम्रो चित्त, दुखाएँ भने माफ गर है ति नयनमा अश्रुधारा , छुटाएँ भने माफ गर है कै’ले काँही आँफैलाईनी, छल्नु पर्दो रै’छ सानु बाध्यतामा केहि कुरा, लुकाएँ भने माफ गर है

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : भो देख्दिन सपना

~किरण थेबे लिम्बू~ मैले साँचेको सपनालाई विपनाले भाँचे पछि भो, देख्तिन, अरु झुटा सपनाहरु म, विपनामै ठगिए पछि, म हिँडेको समयलाई विगतले टेके पछि भो, फकिन्र्न त्यो बुढो अतीतमा मैले भोलिको बिहानी पाए पछि,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : ऊ

~बिक्रम ज्ञवाली उ लड्यो , देशको निम्ति भनेर क्रान्ति मा लाग्यो , बन्दुक समातेर हिड्यो उ , भोक प्यास नभनेर सोच्थ्यो उ, एक दिन अधिकार पाउछु भनेर

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बनाऊँ आफ्नै देश

~शारदा पुडासैनी~ नेताहरुको बुद्धि छैन बिगारे नि देश कैले आउने होला बुद्धि फुलिसक्यो केश सात पुस्तालाई थुपारेर जालान् नर्क तिर कहिल्यै तिनको सन्तानको हुन्न ठाडो शीर । नेपालको थिति कस्तो वाक्क दिक्क लाग्छ बताएर साध्य छैन बरु मुखै थाक्छ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : होडबाजी सडकमा

~होम सुनुवार~ सवारी साधनका होडबाजी सडकमा अरुभन्दा आफू अगाडि कट्ने अवसरमा ठूला गाडीले बाटो छोड्नै मान्दैनन् साना साधनहरु सही बाटोमा हिँड्दैनन् महङ्गा चालकहरु दाँया बाँया हेर्दैनन् साइकल मोटरसाईकलवालाले कसैलाई टेर्दैनन् बटुवा बाटोको बिचैबाट वारीपारी गर्दछन्

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : समय

~भिम बहादुर थापा~ यो त बग्दो समय विचित्र समय बिगत खोल्छ समय बर्तमान बोल्छ समय विछोड कोर्छ समय मिलन जोर्छ समय। ** यो त बित्दो समय एकोहोरो समय फेरो पक्डिन्छ समय मेहेरो मर्किन्छ समय संवेदना घोल्छ समय

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अपुरो भो जिन्दगी

~गणेश पुर्बछाने मगर~ कुन मोडमा चालेछु नि पाइला मैले एकान्त पो रैछ ठाउ अघि जाने कुनै बाटो पाइन कुन समय र स्तिथि मा गासेछु नि प्रेमको साइनो मैले स्वार्थी रैछ उन्को मन चोखो माया मैले पाइन अन्जानैमा कस्तो खाले रोजेछु … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

सुरेन्द्र महर्जन ‘अमर’का दुई हाइकुहरु

~सुरेन्द्र महर्जन ‘अमर’~ हल्लायो धर्ती भागाभाग मानव भूकम्प गयो ! फुलेको फूल

Posted in हाइकु | Tagged | Leave a comment

कविता : रङ्गीचङ्गी फूलहरु

~निरज भट्टराई ‘मनोरोगी’ ~ फूलहरु फुलेर मुस्कानको दियो छरिदिदाँ बगौचाको धाइमा पराई रापमा सेकि रहि फूलहरुको रङ्गीचङ्गी मुस्कान पातलिदै छ आफ्नै बगैँचाको मुस्कान, धिपि धिपिमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment