Category Archives: नेपाली काव्य

Poetry

कविता : एउटा र्स्पर्श

~अशेष मल्ल~ एक दिन अचानक शहरका चौबाटाहरुमा हाम्रा मृत शरीरहरु वेवारिस पल्टिएका हुनेछन् र हामी हाम्रै लाश अघिल्तिर उभिएका हुनेछौँ लाचार । एक दिन

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : दिनेशसिंहको जुत्ता पसल

~साम्ब ढकाल~ केही समयदेखि मेरो शहरमा दिनेश सिंहले जुत्ता बेचिरहेको छ । दिनेश सिंह जुत्ता बेच्छ केवल जुत्ता बेच्छ दिनेश सिंहको नजरमा खुट्टा बेच्नु हुन्न दिनेश सिंह खुट्टा बेच्दैन जुत्तै बेच्छ । दिनेश सिंह जुत्ता बेच्नु र खुट्टा बेच्नु बिल्कुल … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मस्र्याङ्दी नदी

~भीष्म उप्रेती~ मस्र्याङ्दी नदी हिउँ पग्लेर मात्र बगेको होइन तिलिचो ताल बगेर मात्र बनेको होइन । पिसाङ, तिलिचो र गंगापूर्ण हिमालहरू र तीसँगै जोडिएका अन्य पहाडहरूसँग भन्नलाई अनेक कथाहरू छन् कसरी तिनीहरू उभिए दृढतापूर्वक र बेसहारा मानिसहरूलाई बास दिए मानिसका … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

सेदोका : अकर्मण्य देश

~शान्तिनारायण श्रेष्ठ~ क्यार्नु भाइ हो ! अकर्मण्य देशको मुद्दा भाषा भेषको

Posted in सेदोका | Tagged , | Leave a comment

गजल : होस गर

~मनु ब्राजाकी~ पानी खाँदा सर्किएला होस गर तीर्खा फेरि फर्किएला होस गर । बाँचेजस्तो मर्न कहाँ सजिलो छ, काल पनि झर्किएला होस गर ।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : आफै भेट्न आऊँ कि कसो

~भिम बहादुर थापा~ वास्ता तिमीले गरिनौ खै, आफै भेट्न आऊँ कि कसो व्यस्तता यो थाँती राखी, एउटा पाईला धाऊँ कि कसो ** साता मात्र हुन्थ्यो कहाँ, महिनौं भईगो पर्खी आ’को शुन्यता यो चिरीवरी, एउटा माया लाऊँ कि कसो

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गीति कविता : माया

~सोम खनाल~ खरानी भयेरै जाउन मनका तुच्छ तिर्सना स्वार्थ बिलायेर जओस हराउन पाप र घ्रिणा माया फैलियेर हुर्क्योस झाङियोस छाहारी बनी बनोस् आदर्स चौतारी त्यै स्वच्छ छाहारी मुनी । श्रीजना श्रोत हो माया सास्वत जीवन सार हो प्रेरणा दीप हो … Continue reading

Posted in गीति कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : निन्द्रा

~आस्था लस्पाली सुनुवार~ मैले सुनें – उठ ! सबै उठे – जाराकजुरुक ! कोहि आधा निन्द्रामै उठे कोहि निन्द्रा पुराएर उठे कोहि निदाउन नपाइ उठे । जबरजस्ती निदाउन लगाए हामीलाई ननिदाए – चिसो खोरमा कोच्ने धम्की दिए भोकभोकै बस्नुपर्ने धम्कि … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : भरिया, ज्यामी, इत्यादि

~क्षेत्र प्रताप अधिकारी~ डोकोमा गाउँ बोकेर उकालो लागेको धनमान ठाँटी पाटीमा कतै एक बर्को शान्ति ओढेर निर्धक्क थकाइ निदाउँछु भन्छ भरियाले चाहेको त्यत्ति हो । डल्ला फर्काइफर्काई घाममा अधियाँ जोतिरहेको हर्षबहादुर सुस्केरा रोपेर टारीमा जीविका फलाउँछु भन्छ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

व्यङ्ग्य कविता : साले त्रिभुवन

~त्रिभुवनचन्द्र वाग्ले~ साले त्रिभुवन खुच्चिङखाइस् चौथो अङ्ग भएको धाक खोक्थिस् देखेको लेख्ने र लेखेको बोल्ने गर्व बोल्थिस् हाल के छ ? बेहाल छ, हाल ! खुच्चिङखाइस् बेलैमा तलाई भनेकै हो– “भन्सार जाऊ संसार कमाऊ”

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged , | Leave a comment

गजल : दुर्गा,काली, नारी स्वरूप

~हरी गौतम~ दुर्गा,काली, नारी स्वरूप, हाम्रै श्रिमती हुन..!! माने हाम्रो प्रगती हुन्, नत्र दुर्गती हुन..!! छोरी भनी,हेला गरी, कोख मै मार्छौ जस्लाई, उ,नै घरको सुख सान्ती, लक्ष्मी सरस्वती हुन..!!

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : सबै मरिसक्यो सम्झ

~घनश्याम प्याकुरेल~ तिमी आउने आशा सबै मरिसक्यो सम्झ। मायाँ प्रेममा हूरि बतास परिसक्यो सम्झ ढकमक्क फुलेको मायाँको बगैंचा त्यो शिषिरमा झैँ फूलपात सबै झरिसक्यो सम्झ।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : सधैभरी दंग

~आचार्य प्रभा~ तिमी थियौ आफ्नै शूरमा सधैभरी दंग तब झस्क्यौ अनायासै जब उडयो रंग – सबैले नै शिरोपर राखेकै थियो तिम्लाई आफ्नो पनी हुनुपरयो मान पाउने ढंग

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : यस्तो पिरती

~रामचन्द्र कार्की~ पिरतीको के कुरा भो ज्यानै गलाउने, माछो माछो भ्यागुतो सरी छलाउने । चल्न गाह्रो यो संसार पिरतीको खातिर, स्वर्ग नर्क घामपानी देखाइ छाड्यो आखिर । हाम्रो सानो संसार थियो पिरतीको आडमा, भबिस्यका कुरा हुन्थे सिट हुन्थ्यो काखमा । … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : ए युवाहरू

~जीवन क्षेत्री~ ए युवाहरू मध्य दिनसम्म घुर्दै कति सुत्छौ ? अब त उठ । आकाशमा बादल मडारिरहेछ भ्यागुताहरू कराइरहेछन् घिस्रिँदै आउँदै गरेको अजिङ्गर देखेर नानीहरू आत्तिँदै कराउँदैछन् आँखा र मुखमा पट्टी बाँधिएका विवश आमाहरू अस्पट–अस्पट बर्बराइरहेछन्–

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : रानी बन

~लक्ष्मी प्रसाद देवकोटा~ क. यिन गिरिमा, हो सभ्यताका नीला, गाढा, प्रकृत गढमा, फरफर पताका, शाखा ! बल्लीहरुको दरबाजामा, फूल छन् पहरा लाखाँ ! ख. शीतलताको दरवार बनाई वन–रानी, वायु–पङ्खी अख–परीसँग,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : एक्लोपन

~बाबुराम पन्थी ‘गुल्मेली’~ मधुर सूर्यको प्रकाशको आगमनले जन्म लिने प्रत्यक सुन्दर बिहानी संगै शुरू हुने प्राकृतिक चिर्विर आवाजहरू सुनौलो किरण संगै बैश फक्रिएका बगैचाका सुन्दर फूलका बगैचाहरू कतै रमाउँदैन आजकल मेरो एक्लोपन दोपहरको चर्को किरणबाट तर्किदै शितल ताप्ने ति छाहारीमा … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : असल बानी चाहिन्छ

~इलामेली टीकाराम दुलाल~ मानिसमा असल बानी चाहिन्छ जीउनलाई पनि त पानी चाहिन्छ । तपाई राख्नु सम्पुर्ण धनसम्पती मलाई केवल मेरी सानी चाहिन्छ ।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : भाई टिका

~आचार्य प्रभा~ मनको फुल्बारिमा मक्खमली र सयपत्री फूलाएर म कल्पनाको चोखो धागोमा आशिषको माला उनेर उपहार तिमीलाई पठाउनेछु मेरो भाई , धैर्य गर तिमी दिदीको आशिष सदा अटल रहनेछ भौगोलिक दुरी टाढा भएर के भो ?

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : पर्न आएँ

~भोला सिवाकोटी ‘पुरानाघरे’~ हुत्तिएर काँडासामु ठान्छाै पर्न आएँ सँगै जिउने बाचा गरी सँगै मर्न आएँ किनारहरू सँगै लिर्इ बग्नु पर्छ खोलो भागेकी थ्याै हियो चोरी त्यही हर्न आएँ

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : फेसबुकमा द्रोपतिहरू

~दिपेन घिसिङ्~ फेसबुक भन्छ तर फेसको रङ्ग नै देखिँदैन। नक्कली फेसको रङ्गमा झुम्छन् तर मनबुकसम्म पस्छन्। मित्रताको खाँट्टी सिपाही हुँ भन्छन् युद्ध गर्नै जाँदैनन्

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : समय

~मसान उपासक~ यी फाटहरुमा फलाउनुछ अन्न टार्नुछ भाेक र चढ्नु छ उकालाे याे सुन्दर हिमाल काेतरेर मैले निकाल्नु छ जिवनका अनगिन्ति खुसि याे गुरासकाे फेद खनेर खाेज्नु छ सुखका रङहरु । भाेटबाटै लानु छ सुन र नुन जाेर्नु घरका चुलाचम्का … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : होर्डिङ बोर्ड

~निराजन राजालिम ‘बतास’~ निलो गगनमा सुर्यसँग लुकामारी खेल्ने ति बादलहरुलाइ सोध कतै ति ठिङ उभिएका होर्डिङका खम्बाहरुले जिस्काइ रहेका त छैनन्? ति बुट्यानहरुलाई, ति बिरुवाहरुलाइ त सोध

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सुनौलो बिहानी

~के आर शर्मा~ भालेको डाको घडीको सुई कामको थालनि । नगए मेला पेटमा माण खै के हो हालनी ।। जाडोले होला सिरेठो चल्यो बिहानी पाखामा । चरिको गीत आनन्द आयो सुरिलो भाकामा ।। फलामे किल्ला हातमा टर्च वेल्डिङ गरेर । … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : गर्वेको आमा

~निश्चल काउचा~ हलिया नारायण रेगिस्तान भासियो जमिनदारको घरमा २० बर्ष हलिया बसेर उही साहुसँग सय कडा पाँचमा ब्याज लिएर गर्थ्यो काम शेखको पचास तले भवन बनाउने निष्ठुरी दैव एक साझ निदाएको उ कहिल्यै नब्युझने गरि निदायो

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : संघर्ष

~धुस्वां सायमि~ कस्तो संघर्ष हो यो हाम्रो जहाँ जीत पनि शंकाको सुविधामा मुर्झाउँछ । सम्झौता भएर पनि कहलिन्न सम्झौता यो सम्झौता नै होइन यो

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आगो

~डा. दुबसु क्षेत्री~ आगो अचेल आफ्नै पीरले रुन्छ आगो अचेल आफ्नै डरले हुन्छ तिमी कोइला कोट्ट्याएर हेर समिधा पल्ट्याएर हेर, डढेलो उचालेर हेर आगो आँसु खसाली-खसाली रुन्छ जति आँसु खसालेर रुन्छ आगो आगोमा उति ज्वाला दन्कन्छ मानवता

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अभाबको जिन्दगी

~दिलिप योन्जन~ मिरमिरेमा जब किरण छरिन्छ भोकको रापले खडेरीले झै पोल्छ अलास तलास पसिना सरि ब्युझन्छु दिन भरिको घामले डढेर कक्रे झै दोबाटो चोक गल्लि गल्लिमा भौतारिन्छु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गुरु गोपिलालको तीन हाइकु

~गुरु गोपिलाल~ ——– औसीको रात दियोको प्रकाशमा मेरो तिहार । ——— आशाको दियो

Posted in हाइकु | Tagged | Leave a comment

कविता : सुन्तली – तिमी धन्य छौ ।

~शिवहरी श्रेष्ठ~ सुन्तली – तिमी धन्य छौ । म सँग शब्द नै छैन तिमीलाई सम्बोधन गर्न, बाचुन्जेल साहारा दियौ तिमीले मेरा ब र आमा लाई मरेपछी पनि सम्म को काँध तिमीनै दिदैछौ। धन्यछौ तिमी। बाबुको बिछोडमा गहभरी आसुँ पारेर पनि … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अझै दख्खिन् बग्दो छ कणाली…

~नोगेन हांग~ झण्डा एकै हो भन्दछौ देश एकै हो भन्दछौ सरकार पनि एकै हो भन्दछौ तर म कणाली बासी के मा बरबरी देख्दछौ म संग । किनेर पाएको नागरिकता र पासपोर्ट बोकेर

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अनिता तिमी एक्ली छैनौ

~छविलाल कोपिला~ अनिता ! जब तिमी आँशुमा जीवन खोज्छ्यौ तिमी, तिम्रै आँशुमा बगिरहेकी हुन्छ्यौ अनि, तिम्रै आँशुमा तिमी जस्तै हजारौं अनिताहरु बगिरहने छन् । यसरी, अनिताहरु बगिरहँदा यहाँ हजारौं–हजार मनहरु भावविह्वल हुन्छन् अनि, हजारौं सपनाहरु पनि स्तब्ध हुन्छन् त्यसैले, अनिता … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment