Category Archives: नेपाली काव्य

Poetry

कविता : लु..अव नयाँ यात्राको सुरुआत गरौ यहिवाट

~टंक सम्वाहाम्फे~ लु..अव नयाँ यात्राको सुरुआत गरौ यहिवाट यो वाटो खुलेको आजै हो हिजोसम्म हामीले निर्वाध हिड्न पाउँने यो वाटोलाई मिचिएको थियो क्रुरताले रोपीएको थियो संगीनले छोपीएको थियो हिंसाले त्यसैले चाहेर पनि

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : दशैं

~चेरेहामसो क्याबा~ कसैलाई शुभकामनाको डोको लिएर कसैलाई ऋणैऋणको पोको लिएर कसैलाई उमंगको सौगात लिएर कसैलाई ब्याजमाथि स्याजको भारी बोकाएर कसैको लागि मीठो खाना कसैको लागि नयाँ नाना बनेर, शरदमासमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : पेटको व्यथा

~आषिश श्रेष्ठ~ निन्द्रा नपुग्दै जोडीएका परेलीहरु विस्तारै उघारेर झ्यालबाट हेरे पसलका सटरहरु बन्द बाटोमा गाडी बन्द एक छिन हेरीरहेँ यस्तै रमिताहरु सायद मेरा आँखा बन्द नभएर होला ।। धेरै बेर सोचेर बसेँ किन बन्द गरिन्छ ? पसल र सडकहरु मात्र … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : झराइ

~भिमसेन थापा मगर~ वसन्त रितु कलकलाउदो पालुवा फुल्नै लाग्दा आगन माथि डिलका, सुन्तलाको कोपिला रातभरीको असिनाले म हिंड्ने बिहान आगनभरी झरेको देख्दा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : बिचरा !

~विक्रम तिमिल्सिना~ तारा झरेछ आकास बिचरा ! रङ्ग ढलेछ आभास बिचरा ! मनबाट ऊ वन पुग्नुपर्दा सर्नु सरेछ निवास बिचरा !

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : भोग्नु पीडा भोगेपछि

~ललिता ‘दोषी’~ भोग्नु पीडा भोगेपछि तिम्रो मायाको अर्थ के ? मुटु जल्नु जलेपछि तिमी फर्कनुको अर्थ के ? भैगो जाऊ टाढा कतै आँखाहरूमा नछाऊ सुकिसकेका परेलीलाई

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मेरो कविता पर्वाहा गर्दैन तिम्रो

~विमल निभा~ कुनै पनि बेला ममाथि राजद्रोहको मुद्दा चल्न सक्छ काला गँड्यौलाहरु पिछा गरिरहेछन् मेरो अन्तर्राष्ट्रिय कालाबजारीको कुहिएको आलु र प्रधानमन्त्रीको ताजा भाषण

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : चे ग्वेभारा तिम्रो हत्यामा

~बिमल गुरुङ~ खुसाएका छन्, चे ! तिम्रो हत्यामा पृथ्वीका ईश्वरहरु खुसाएका छन् । तिम्रो हत्यामा नेविन र निक्सनका कोमल पत्नीहरु खुसाएका छन् । खुसाएका छन् तिम्रो हत्यामा निक्सनका चटारिएका नक्कली छोरीहरु खुसाएका छन् । मरे पनि तिमी करोडौं करोडौं दासहरुले … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : तिमी

~कुन्दन काफ्ले~ तिमी फूल बनेर फूल, तर वास्ना भर्न नभूल । तिमी जून बनेर खुल तर ज्योत्सना छर्न नभूल । तिमी दियो बनेर वल तर ज्योति फैलाई नगल ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : खै ! के भएको हो यो समयलाई

~दिनेश अधिकारी~ म ग्राहक छु त्यस अखबारको त्यसैले हिजो जस्तै आज पिन ढोकाअगाडि छोडेर गएको छ वितरकले त्यसको नयाँ अंक र भुइँबाट त्यसलाई टिप्नुपर्ने एउटा परिस्थितिको बीचमा म घोरिएको छु अखबार मेरा अगाडि छ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बसुधैब कुटुम्बकम्

~सोम खनाल~ लुङ्गा, रोआ, दोस्त, पासा:, संगी, सखी मीत एक्लै हैन, मिली गाउं ऐउटै राष्ट्र गीत हैसे गरौं, होस्टे गरौ, मिलाऊ सबले हात बिद्वेषलाई मिल्काई दिऊं आजै मन बाट । एउटै बाटो, एउटै घाट, एउटै घारा पानी उस्तै दु:ख, उस्तै … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मृत्यु

~पारिजात~ धेरै अघि एक साँझ चराहरू निन्याउरा भएर हाँगातिर बसिरहेको बेला घरका समस्याहररूले पिल्सिएर आफै पनि झोक्रिएर बसिरहेको बेला मलाई एउटा कविता लेख्न मन लागेको थियो

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बा, मकै र शान्ति

~कमल कुमार~ ४७ सालतिर एकाविहानै भोटे कुकुर डोर्याउँदै दैलोमा आएका गाउँका ठूलाबाले भनेका थिए ‘बहुदल आयो’ सानै थिएँ म सोधेँ कुकुरको नाम भने ठूलाबाले ‘माले’ बासँगै मकै गोडिरहेको मलाई भोटे कुकुरको नाम र बहुदल दुबै नौला थिए

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : त्यस उप्रान्त

~राजव~ सब दुःखहरूको निवारण हुनेछ क्रान्तिले सुख ल्याउनेछ सबलाई आश थियो, त्यस्तै हुनेछ । त्यसउपरान्त ठालू कोही हुनेछैन हरेकको हक बराबर हुनेछ त्यसउपरान्त सुखी हुनेछन् नेपाली ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : भगवान माथी मुद्दा

~स्मृती रानाभाट~ ए मान्छेहरूका प्रिय भगवान , तिम्रा अनगिन्ती भक्तका लस्करालाई चिरेर मलाई त तिमी माथी एउटा केस हाल्न मन छ तर मेरो मुद्दा कस्ले लडिदिन्छ खै ? अदालतको कठघेरामा , पापका साङ्लेबारहरु भित्र पस्चतापको आगोलाई पर राखेर गुराँसको मुस्कान … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : यो सहर

~अरुणबहादुर खत्री “नदी”~ अचेल यो सहरमा मोटरहरू अन्धाधुन्ध गुडिरहेछन् सडकका पेटी पेटीहरूमा माग्नेहरू कचौरा तेर्छयाएर पैसा मागिरहेछन् तमाम् आमा र श्रीमतीहरू

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : हो, म त्यही हुँ

~प्रणिका कोयु~ हो म त्यही हुँ कहाँ-कहाँबाट कसरी-कसरी कुन पला बत्तिएर आउने हावा-हुण्डरीले उडाउने हो म त्यही हुँ असिना नचाहिने चुरचुर भएर चुटिनको निम्ति हो म त्यही हुँ सबैले देख्ने काँच

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : कटान जलेछ !

~सुरेन्द्र खौलराठी~ जलेछ कञ्चनपुर कटान जलेछ ! मेरो यादमा उनको सिरान जलेछ ! जलेथें कुनै दिन म एक्लै जहाँ, आज त्यहाँ उनको खानदान जलेछ !

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : सम्बोधन

~भूमि भण्डारी~ जानेछु साथी एकदिन यी रुमानी सपनाहरु छोडेर नखोलिएको प्रेमपत्र झैं अधुरा चाहनाहरु मसँगै जानेछन् एकदिन धुँवा भएर मेरो अनुपस्थितिमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : लोकतन्त्रको काजी

~गोविन्दप्रसाद आचार्य~ दूधमा डल घोलेर दूधको मूल्य मागियो स्वतन्त्र लोकको तन्त्र आदर्श यही मानियो काने गुजी भरिएका कान छन् लोकतन्त्रका लुटेरा लुट्न दे भन्दै स्वतन्त्र लोकतन्त्रका औषधि क्षति मान्छेको गर्ने भान्से भए यहाँ यति आदर्शको तन्त्र होला अन्त कतै कहाँ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : कठघरामा उभिएर

~आस्था के.सी.~ जीन्दगीका दोभानहरु देखिएकै हो समयका दोसाँधहरु टेकिएकै हो एउटा साँघुरो गल्लीबाट छामछाम् छुमछुम् गर्दै अघि बढ्दा रुमानी रहरहरु मिल्काईएकै हो र फेरी नौलो बिहानीका रहरहरु हुर्काइएकै हो । अँध्यारा बस्तीहरु सजाउने

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : राँको

~शान्ति प्रियवन्दना~ महाभारतको मध्यपर्वमा जब दुर्योधनले मेरा अंगवस्त्रहरू च्यातेर आफ्नो कामातुर जाँघमा बसाए त्यही बेला, बिर्सेकी थिएँ मैले मत्स्यगन्धा हुनुको पीडा आफैंलाई विश्वास लाग्दैन

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : बाँधेर भाग भन्छन्

~एकु घिमिरे~ खुट्टा बाँधेर भाग भन्छन् जरा उखेल्छन् अनि जाग भन्छन् आफ्नो पिप्सो पिलो हुन्छ ! अरुको घाउलाई दाग भन्छन् ।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

छन्द कविता : मेरो राष्ट्र

~गोविन्ददेव आचार्य~ छन्द :- शार्दूलविक्रीडित झुल्कोसाथ मुसुक्क उत्तर दिशा हाँस्छन् हिराका धुरी झुल्छन् स्वर्णसमान दक्षिण धरा भर्दै पहेँला मुरी मेची पूर्व खन्याउँछिन् मधुरिमा काली उता पश्चिम मेरो राष्ट्र अपूर्व यो प्रकृतिको सर्वोच्च हो हाकिम ।। बेसी-टार थचक्क आसन लिई बस्छन् पलेटी … Continue reading

Posted in छन्द कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : कोलाम साइबर क्याफे

~केडी रेम्नीसीङ~ एक अनिदो सपना ‘कोलाम’मा साइबर क्याफे अनि भ्यू टावरको, अहँ, निदाउँदैन सपना एक पल पनि, कसरी निदाउँछ देखेर त्यो, नेचादेखि मुग्ली डाँडासम्मको सुन्दर दृष्य,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अनुभूति

~ढक बहादुर बस्नेत ‘आकाश’~ सबै चिज बाडेर खाने, देशको पैसा बिदेश नलाने ! ठगिखाने बसाहालाई लगाई दिने काम. रिण खोज्ने गरिबलाई सस्तो दिने दाम, शोषन र शोषितको भाव मेटाएर, भोकै रुने नेपालीको आशु पुछाएर, सबै चिज बाडेर खाने, देशको पैसा … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मलामी

~महेश पौडेल~ आज पनि जलेछ चिता त्यस विरान घाटमा, चुपचाप । दुईचार जोर आँखा र त्यही श्रापित घाट साक्षी थिएछन् । हो, चोला “उन” को थियो, जसको कुनै नाम थिएन । हामीले, नदेखेको पनि देख्नेगरी जब आँखा खोल्यौँ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : आगो बलेपछि

~दुर्गाप्रसाद ग्वालटारे~ काँचो सुख्खा छुट्टिंदैन, आगो बलेपछि । माटोसंगै चट्टान खस्छ, डाँडै गलेपछि ।। धागो रहे चङ्गा हुन्छ, धागो छिने खोस्टो । उल्टै बाटो उड्छ उल्टो हावा चलेपछि ।।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : माया– मोह

~चित्र कुमार सुबेदी~ हिजो हाम्रा वुवाहरु एक विहानै उठ्नु हुन्थ्यो बोक्नु हुन्थ्यो हलो कोदालो के छ काम ? गर्नु हुन्थ्यो फत्ते तुरुन्तै आमा बिसाउनु हुन्थ्यो मनको भारी मस्काउनु हुन्थ्यो ढिडो पसिनामा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जीवन

~सङ्गीत स्रोता~ तिम्रो बाटो कसैले पनि छेक्दैन भने तिम्रा खुट्टा कसैले पनि तान्दैन भने

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : कहानी नसोध

~ज्ञानुवाकर पौडेल~ वर–पिपलको कहानी नसोध कसरी बित्यो जवानी नसोध कहिले झरेछन् यी पातहरू किन रोजें यो विरानी नसोध

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : अनुरोध

~शुभचन्द्र राई~ किर्ते गरेर मनको सहिछाप मायाको तमासुक बनाए पनि प्रमाणित भएन त्यो मनहरुको कचहरिमा चोरेर लेखेको भावनाको उत्तरपुस्तिकाले पास गराएन जिन्दगिको परीक्षा । मनहरुको वसन्तमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment