Category Archives: नेपाली काव्य

Poetry

कविता : मानिस विराट

~लक्ष्मी प्रसाद देवकोटा~ क. सहस्रशीर्ष, सहस्रपाद ! झल्किरहेछ एक विराट् ! ख. अल्प सहस्र संवत्सरले केवल, जिनतिन, अल्पोच्चोरित, उसका इङ्गित हामी सारा नेपाली हुँ ! हाम्रो देश छ हाल, एक अनाविष्कृत केवल, एक अनुच्चारित, कल्पनु परको, लोक कमाल ! अदृष्ट … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : पिकदान या पाइखाना

~सरिता तिवारी~ सुकिलो छ तपाइँको दौरा बेदाग छ सुरुवाल ठूलै छ शान र शौकत तपाइँको तर सारै नराम्रो छ आदत नबिर्सिकन प्रत्येक दिन थुक्नुहुन्छ खकार भरिएको थुक मेरो दैलै अगाडि र बनाइदिनुभएको छ मेरो प्रवेशद्वारलाई

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आमाको दुःखेसो

~ठाकुरमान लामा~ आइपुग्यो टुप्लुक्कै आँगनीमा दसैं यो साल पनि आमा बिचरी हेर्दैछिन् बाटो छोरा आउँछ कि भनी पोहर साल दसैं त्यसै बित्यो दिन गनी गनी भन्छिन् ती आमा आँसु झार्दै भक्कानो मनमा लिई अरूका छोरा लाहुरे घन्काउँदै रेडियो घर फर्किए … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

व्यङ्ग्य कविता : यतिखेर म

~मुक्तिनाथ शर्मा~ यतिखेर म आङ्खनै चेतनाले थिच्चिएको छु खोलापारिको एक्ले रुखजस्तो एक्लिएको छु र, एक्लिनुको अतिशय पीडाबाट ठाउँ–ठाउँमा दुखेको छु ! म आफ्नै आवाज सुनेर तर्सेको शून्य आकाशको बादल

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged , | Leave a comment

गजल : अब नयाँ आवासको

~ज्ञानुवाकर पौडेल~ नदेखौं क्यारे सपना अब नयाँ आवासको निकट छ जब भविष्य मेरो बनवासको थचारिनु परेपछि धर्तीमा नराम्रोसित फेरि किन देख्नुपर्‍यो सपना त्यो मुक्त आकाशको

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : नगनाउने

~इलामेली टीकाराम दुलाल~ बचनको बान्ता गर तर नगनाउने जताततै सत्बीउ छर तर नगनाउने सही मार्गमा सही गर सफल हुन्छौँ ल ल जेपमा अर्थ भर तर नगनाउने

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : धुन बदलियो

~शेर्पीनी कान्छी ‘निम’~ गजल उस्तै छ मात्र धुन बदलियो अधेरि उही हो मात्र जुन बदलियो। मालि संग डालि मागी भमरा रमायो फूल मुल्य सस्तो नै छ सुन बदलियो।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : प्रेम सार्ने बानी छैन मेरो

~कृष्ण पौड्याल~ एक त्यागी अन्त प्रेम सार्ने बानी छैन मेरो। रहेको थोरै आत्मबल मार्ने बानी छैन मेरो॥ सके मद्दत गर्छु तर समस्या बढाउदिन। झुठो कल्पनामा सागर तार्ने बानी छैन मेरो॥

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : अलिकति दाम हुछ

~ए.पी. सुमन~ जब मेरो खल्तीमा नि, अलिकति दाम हुछ बगलीमा छुरै होस्, मुखमा रामराम हुन्छ ऊ हड्डी घोटेर आफ्नो, पसिना निकाल्छ तैपनि उसको झुपडीमा, न कहिल्यै माम हुन्छ

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : उठ्न पर्छ है

~लिल बहादुर खत्री ‘ललित’~ अव त विहानि हुन थालि सक्यो उठ्न पर्छ है सबैजना मिली राष्ट्र निर्माणमा जुट्न पर्छ है । भत्किएको घर अनि चर्किएको आगन नव निर्मार्ण कार्यमा एकजुट हुनु पर्छ है ।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : असारे जीवन

~रश्मिला कवाङ ‘रश्मि’~ पानीका हरेक थोपाथोपासँगै सम्बन्धहरु टल्केका छन् गृष्मयामका उखरमौली गर्मीमा हिलाम्य बनाउँदै सारा पर्यावरण वर्ष दिनका लागी जसरी अन्न रोप्छन् छुपुछुपु गर्दै ती किसानहरु, उस्तै वेगले जीवनको असारमा रोपिँदैछ मीठा – मीठा सपनाहरु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सुरुवाती …..

~लोक राज भट्ट~ हिमालको घुम्टो ओढेर ओठको जवानी सरह चाँदनी र पन्चेश्वरीको यात्रामय लहरमा अधेरीमा टल्किने मृगनयनी सुर्मा र रामारोसनका दृष्टीपटल सँगै देशको दर्पण सुदुरकुनामा सजाएर

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

मुक्तक :फेसबुक

~बिकास सुबेदी~ अजिब रहेछ फेसबुक नचिन्नेसंग भेट भैरहेको हुन्छ नचाहिने भयो लमी आफ्नोसंग सेट भैरहेको हुन्छ कुनै मूल्य रहेन सम्बन्ध र चरित्रको,

Posted in मुक्तक | Tagged | Leave a comment

गजल : घर मै फर्क साथी

~बाबुराम पन्थी ‘गुल्मेली’~ कतीन्जेल बस्छौ एक्लै एक्लै घर मै फर्क साथी लाला बाला संग बेग्लै बेग्लै घर मै फर्क साथी पाखुरीमा बल छँदा बिदेशमा जिवन खेर नफाल गरौंला केही धन्दा स्वदेशमा घर मै फर्क साथी

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : के मिल्छ र आफैंलाई ढाँटी ?

~पुष्पा खनाल~ मैले माया गरिसकें, तिम्रो छ कि बाँकी के मिल्छ र भन प्रिय, आफैंलाई ढाँटी हृदयको ढोका खोली, बस्न देऊ बास चाहेको छ यो जीवनले, केवल तिम्रै साथ बोलिदेऊ मनका कुरा, नराख है बाँकी

Posted in कविता | Tagged | 1 Comment

कविता : कतै आउला कि कुनै यस्तो दिन

~हरिभक्त कटुवाल~ हिजो एक मित्रकहाँ गएको थिएँ, एउटा पोको कोठाको कुनामा, दलिनमा झुण्डिरहेको थियो ती- अब फेरि आउने जाडो छल्न सुरक्षित राखिएका सिरक र दोलाईँहरू हुनुपर्छ पक्कै पनि

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : फेवा माथि दुई छायाँ

~आभास~ [छायाँ १] ए पोखरा ! तेरी फेवा पोइल गई नपत्याए डुङ्गा खियाउने माझीलाई सोध् डिलमा उभिएर डुङ्गाको दृश्य हर्ने काजीलाई सोध् पर्यटक महाशयले फकाएर छकाएर

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : भित्रका श्री ढलेको

~युद्धप्रसाद मिश्र~ बुद्धीजीवी कहलाई महल महलका द्वारमा गै उठेका दर्वारी बन्न पाए जुनि सफल हुने भ्रष्ट गठ्मा जुटेका भित्री आँखा फुटेका अलिकति धनको पाइ हिस्सा लुटेका सम्झी माथी उठेको अहम बीच चढी तथ्यदेखि छुटेका गर्नाले नीच वृत्ति नियति अधम भै … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मध्यरात

~आजाद अजनवी~ जब-जब पल्लो छिमेकी डेरावाल रक्सीले बेस्सरी मातेर मध्यरातमा सिङ्गो घर उचाल्दै उचाल्छ देशविरोधी नारा उचाल्छ नेताविरोधी नारा एक्कासि १ मेरो गहिरो निद्रा खलबलिन्छ सपनामा आइपुगेकी अन्जान राजकुमारीसँग सुमधुर वार्तालाभ भङ्ग भइदिन्छ केवल दुई मिनेट म एक्लै दुर्बासा भएर … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बाजेको व्यथा

~क्षेत्र प्रताप अधिकारी~ जिन्दगी फुलेन भनूँ भनेँ कपाल पनि फुल्यो फुल्यो भनूँ भनेँ पेटभरि दुई छाक दाल भात पनि फुलेन सधैँ गुनासो सधैँ गनगन कति थुमथुम्याउने यो मन अब त आँत पनि सुकिसक्यो कान्छा अब त गाउँघर दुखिसक्यो कान्छा ! … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : एक्लोपन

~भूपी शेरचन~ हो, म एक्लै छु, तर, मेरो साथ दिने मसँगै सिङ्गै, अँध्यारो रात छ, झ्यालसम्म नाँङ्गिएको रूख हेर्छु त्यहाँ पनि एक्लो पहेंलो पात छ । हो, म एक्लै छु……… आकाशको बादल नबर्स व्यर्थै मेरो आफ्नै आँखामा बर्षात् छ । … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जनता

~बद्री दाहाल~ धार-आधार वा तार, वार-पार गराउने । ‘जनता’ ममता-माया, हारजस्तै सजाउने ।। साधु-चोर, धनी-दीन, ‘जनतै’ गर्छ आदर । विद्वान्-मूर्ख सबै भन्छन्, ‘जनता’ छन् समादर ।।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : मेरो हलुवा भयो

~प्रकाश बस्नेत~ चामल छैन भकारीमा खाना मेरो हलुवा भयो अमिरको धन हीरा, मेरो चाहिँ बालुवा भयो । ब्रेकफास्टमा केक कफी खान्छन् रे पैसावाल मेरो मुखमा मीठो पिठो खाजा पुवा भयो ।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : राष्ट्रसेवाः मेरो कर्म

~अरुणबहादुर खत्री “नदी”~ आफू जन्मेको देशको माटोको सेवा गरिरहन पाउँ सुखी जीवन बिताएर सधैंभरि बाँचिरहन पाउँ । लोभलालच छैन मलाई सानो ठूलो केहीको पनि

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मेरो बाँस घारी र बदलिएको प्रेम

~रुमन न्यौपाने ‘अमन्त’~ ज्यादाजसो, बाँसघारी बाट निस्कीएको सुसेली समाउँदा । बास बस्ने चराहरुको प्रेमिल भाषा खोज्छु । म बुझ्छु तिनीहरुको प्रतिध्वनी जहाँ, असाधारण प्रेमको गुञ्जायस हुन्छ । त्यहाँ ब्याप्त प्रेमको परिभाषामा मैले एउटै भाषा पाँउछु । म बुझदिन कहिलेकाँही, बुझें … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : सम्झिनु नै कस्लाई छ र ?

~कमल प्रकाश पौडेल ~ तिमीलाई विर्सिएर, सम्झिनु नै कस्लाई छ र ? सारा जीवन जवानी, आजन्म नि तिम्रै भर ।। सुनैसुनको महल् बन्छ, तिम्रो मनमा बस्दाखेरि झुपडी नै किन नहोस्, छाउने होस् न सुकेको खर ।।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : मार्ने भए मार जुनी

~भिम बहादुर थापा~ निस्वार्थ यो मेरो माया, मार्ने भए मार जुनी कठबारले दिलको ढोका, बार्ने भए बार जुनी ** सक्दो गरें हात बढाएँ, तिम्रो मन् खै साँट्दिनौ त विश्वासघाती साथ अन्तै, सार्ने भए सार जुनी

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : बास दिन्छौ कि ?

~आचार्य प्रभा~ तिम्रो मनको मझेरिमा बास दिन्छौ कि ? बाँच्ने रहर पुरा गर्न सास दिन्छौ कि ? तिम्रो निम्ती भएँ म त,भिखारी सरि नै थोरै खुशी बटुल्नलाई आश दिन्छौ कि ?

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : अडान

~केवल गंगा गुरुङ~ अव मैले भने जस्तै तिमीले हुनै पर्छ मलाई साथ लिई तिमी संसार डुल्नु पर्छ च्याति दिनेछु म ति म्रो आँखाबाट लालचका पोष्टरहरु खोली दिनेछु म तिम्रो आँखामा बाँधिएका अन्धकारका पट्टीहरु अव मैले भने जस्तै तिमीले हुनै पर्छ … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छन्द कविता : दुःखी चेली

~डा. हेमनाथ घिमिरे~ लहरै फुले जाही र जुही बेली र चमेली । फुलीनौ तिमी किन हो कैल्यै भन न ए चेली ॥ आएन बैंश लागेन मात जवानी सकियो । मनका ईच्छा सपना सारा मनमै रोकियो ॥ १ ॥ दाउरा घाँस … Continue reading

Posted in छन्द कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : गुलाबका फुलहरु

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~ आगो छेक्न सक्ने ताकत जमाएका फुलहरु पस्किंदै थिए सुगन्ध अनि सुगन्धित हुँदै थिए पृथक अस्तित्वका लागि कोलम्बो तिर ठडिएका नदिहरु र, गुलाबका फुलका सुगन्धित शक्तीले प्रज्वलित हुंदै कनाकरायन नदिसंगै थुप्रै नदिहरु राजपक्षका जल्लाहदहरुको सामनामा उर्लिसकेका थिए सयौं … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अनुत्तरित प्रश्न

~शोभा सुनुवार~ माटो यही हो हिजो पनि स्वच्छ देशभक्त जन्माउने किन आज विदेशी मनमस्तिस्कले आक्रान्त बन्दैछ ? हिमाल यही हो हिजो पनि मन्द मुस्कान जन्माउने किन आज नेपालआमा चित्कारले आक्रान्त बन्दैछ ? हजुर, गुराँस फुल्ने पखेरा उजाड उजाड फुङ्गिएको छ … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment