Tag Archives: kabita

कविता : मधु तिमी

~ललिता ‘दोषी’~ वासन्ती फूलजस्तै सधैँ मगमगाउनु मधु तिमी लाखौँको हृदयमा यसरी नै अटाउनु मधु तिमी दिनदिनै शिखर चढ्दै चढ्दै जानु मधु तिमी बेली, चमेली, वास्मतीझैँ सुगन्ध छर्दै जानु मधु तिमी

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

व्यङ्ग्य कविता : एउटा बाहुला नभएको बुसर्ट

~विमल निभा~ मेरो साथीका लागि मलाई खरिद गर्नु थियो एउटा बुसर्ट एकातिर बाहुला नभएको बुसर्ट जनआन्दोलनताका महेन्द्रको सालिकनेर पुलिसको गोलीले मेरो साथी ढलेको थियो र उसको एउटा हात काट्नुप-यो त्यसबेलादेखि मेरो साथीलाई अलि भिन्न प्रकारको बुसर्ट चाहिन्छ एकातिर बाहुला नभएको

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged , | Leave a comment

कविता : प्यार ! आऊ पुगौँ सच्चिदानन्दमा

~निर्मोही व्यास~ बाँसुरी म, प्रिया ! हौ तिमी रागिनी सिन्चिदेऊ ममा प्रीति–सञ्जीवनी सृष्टि–सौन्दर्यकी सार यौटै तिमी अंश तिम्रो लिई रम्य छिन् मेदिनी ० आज प्याला भरी घोल सातै सुर प्राप्ति आजै त हो, भोलिको के भर ?

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : म सिरक भित्रको बन्दी

~बिमल गुरुङ~ नीलो आकाशमा चपक्क टाँसिएको सेतो चन्द्रमा निसास्सिने बिभत्स वातावरणले रुझेका, आफ्नो प्रतिबेदन पेश गर्दै आफूलाई अतितका पाइलाहरु खोज्दै धरतीका तलाउहरु आँखाभरि भरि राखेर माटोको कन्तुरबाट पैसा चोरेर झिकेको आरोपमा मुछिएर सिमलीको लठ्ठीले भिषण चुटाई खाएको अबोध बालक झैं

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : एक तरङ्ग

~लक्ष्मी प्रसाद देवकोटा~ क. एक छिनको तरङ्ग भनूँ कि ? चाख लिनेले मार सुनूँ कि ? किनकि , कानेखुशीको एक कुरो हो ! लहड चरो हो ! एक तरङ्ग ! सनकी ! ख. ठोस जमीनमा उभ्भिरहेथेँ । चट् अल्प्यो ! … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : वर्तमान परिप्रेक्षमा -१

~भुवन निस्तेज~ वर्तमान परिप्रेक्षमा ओझेलमा परेका छन् कतिपय परिप्रेक्षहरू ! वर्तमान परिप्रेक्षमा हामी डराएर जूनकिरीसङ्ग खाटमुनी लुकेका छौं र पढ्दैछौं हाम्रो वीरताको इतिहास !

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : छोरीहरू

~रघु पन्त~ छोरीहरू छन् र त घर रमाइलो छ । भुनभुन–गुनगुन माहुरीझैं भुन्भुनाउँछन् चिरबिर–चिरबिर चराहरूझैं गाउँछन् बतासले सुस्तरी छोएको रूखका पातझैं छुनुमुनु–छुनुमुनु नाच्छन्

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अभिलाषा

~राधा कार्की~ तिम्रो अजश्र सम्मानको ओतले मेरो हृदयाकाशको खुसी लतपत नभए पनि म भित्रका दुर्घटित सपनाहरू क्रमशः उकालो चढ्नेछन्

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : एउटा कवि मरेर गयो

~कमल कुमार~ कवितामै भए पनि एउटा सुन्दर फूल फूल्दथ्यो सपना उदाउँथ्यो हरेक विहान अन्धकार झर्दथ्यो शीत भएर हिमाल रातै रंगिन्थ्यो बालक हाँस्दा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : धरानका चोकहरू

~मदन राई ‘लामाखुले’~ अत्यन्त समृद्धचोकहरू कतै नलर्खरावस् कतै नबरालियोस्, उभियोस् अटल छाती साँगुरी भन्ज्याङ्ग भएर

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : तितो यथार्थ

~छविरमण सिलवाल~ मुहारमा हिलो पोतेर हिलो-हिलो पानी-पानीसँग सम्झौता गर्न शालीन दस्तावेजहरू गरिबी लुकाएर हाँस्छन् पीडा लुकाएर बाँच्छन्

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : एउटा परदेशीलाई सम्झेर

~तारा पराजुली~ प्रभातले सप्को खोल्न नभ्याउंदै दुइचार धर्का मिरमिरे भुइंमा खस्न नपाउदै गर्भिणी क्षितिजहरु चिसो घाम कोरल्छन लाखिएर पल्लो भूखण्ड  पुग्छन् अपांग शरणार्थी सपनाहरु ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : तेल उघाएर पानी खोजिरहेका बालुवाहरु

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~ शाक्तिका भोका लालचीहरु युद्धमा सल्केको कालो बादलमा रमाउंछन् युद्ध जितेर जनताको सार्वभौमसत्ता लुट्ने नियती बोकेर प्रजातान्त्रीक प्रणालीलाई धाराशाही वनाएर वहुसंख्यक जनताको अस्तित्वलाई मास्ने इरादाले सारा देश जलाउन युद्धको घोषणा गर्छन् । तातो हावाले बालुवाहरु पोलिइरहेका छन्

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : समय र आँधी

~रामेश्वर राउत ‘मातृदास’~ समयका सिर्जनाहरू हुन् यी अग्ला शृङ्खलाहरू धरती/आकाश, समुद्र मान्छेहरू, फूल फुलिरहेका छन् ढकमक्क गीत गाएर नाचिरहेका छन् चराचुरुङ्गीहरू के छैन यहाँ ?

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सत्य सुबेला

~कणाद महर्षि~ अहिलेभन्दा पहिले राम्रो लेख्थेँ भनूँ भनूँ लाग्यो आफूले आफैँलाई सोध्न मन लाग्यो – हो कि होइन? अब उत्तर म के दिऊँ सोधेको आफैँले

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : देश खोजिरहेका हामी

~इन्दिरा प्रसाई~ तिमीलाई गुमाएका मर्मान्त मुटुहरू र तिम्रो अँगालोमा पुग्ने व्यग्रतामा छटपटिएका छातीहरू शरणार्थी शिविरमा भेटेर, देखेर र सुमसुम्याएर ए देश । म तिमी नहुँदाको अनुभूतिको सूक्ष्म आभासले पनि

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : ‘सरकार ! मैने देश का नमक खाया है’

~प्रदीप लोहागुण~ गब्बर सिंहजस्तै जब्बर छ देश गब्बर सिंहभन्दा मैलो र घिनलाग्दो छ सरकार गब्बर सिंहभन्दा क्रूर छ देशको व्यवस्था । अधिकार माग्ने जो कोहीलाई शंका गर्छ सरकार आधारातमा रोगी आमाको औषधि किन्न निस्केको बेरोजगार युवकलाई आतंकवादी घोषणा गर्छ देश … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जात-जातमा टुक्रिएको प्राणी

~अनुष्कर पुष्कर गुरुङ~ साइला दाजु कता कुद्न लाग्यो हौ सोधेछ मृगले बनेललाई बनेलले भनेछ तिमीलाई थहाँ छैन र आज जनसभा छ नि हामीले जात -जातको झण्डा पाउने छौ ए……….. सुन्नुस न घरबार याद गर्दै गर्नुस है म पर जनसभामा गोएर … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : म पिउने भएको छु

~दीपेन्द्र के.सी. ‘अपजसी’~ हो, नपिउने भन्दाभन्दै पिउने भएको छु म । तिम्रो डोली अन्मिएपछि सुनसान छ गाउँ; त्यसपछि चढ्न थालेको छ अर्कै नशा मलाई

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सिन्का

~निभा शाह~ नजोडे–त्यही सिन्का कुल्चिएर धुलोमाटो हुन्छ जोडे– त्यही सिल्का गुँड हुन्छ सृष्टि र सिर्जना हुन्छ । नजोडे– त्यही सिन्का

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : छत

~प्रमोद अधिकारी~ बर्खे झरीमा गरिवीको छतबाट तप्प चुहिएको मध्यरातको पानिले मलाई कहिल्यै छोएन । अर्धनिन्द्रामा कुम्लो बोकेर ठाउँ सर्नु परेन । देखिरहेको सपना

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जोडौं संबन्ध हामी

~निर्मला अवस्थी~ आजकल मेरो देश एक्लिएको छ आत्तिएको छ निस्सासिएको छ जताततै लुटपाट, अपहरण,हत्याले कमजोर बन्दै गएको छ एक अर्कासंगको संबन्ध छुटेको छ भाइचाराको नाता टुटेको छ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : वसन्त ऋतु

~सोमनाथ सिग्देल~ उदय भो अब सन्त वसन्तको, प्रकटभो छवि, चित्र-विचित्रको कम भयो बल शीतल शीतको, रुचिर भो अनि सर्ग निसर्गको ।।१।। सब हिमाल हिमालयका खुले, नव सरोज सरोजलमा फुले । अब पलाश पलाशमहाँ चढे, तब अशोक अशोक भई बढे ।।२।।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : माया थरीथरीका

~बैधनाथ ठाकुर~ मायाको संसारमा थरीथरीका माया हुादा रहेछन् कसैको माया आल्मुनियमको भााडोजस्तो भेटे तातिन्छ छुटे चिसिन्छ कसैको माया फूलहरुमा घुमिरहने भमराजस्तो आज एउटासाग, भोलि अर्कैसाग

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : फलैंचामुनिको केतुकीको नाम्लो

~शान्ति प्रियवन्दना~ १. थन्कियो धेरै दिन नाम्लो फलैंचामुनि नाम्लो थन्किनु यसरी र बस्नु चुपचाप दबिएर तिम्रा अध्याँरा जीवनका पाटा र आर्तनादहरु हुन् हर्कबहादुर दाइ । २. कथन कागको नै जोर्नु पर्ने

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आफैसित

~प्रेमराजेश्वरी थापा~ मन, प्रेम प्यारको दुनियाँ छोडी अश्रु, निवेदन आज बिर्सी तँ ! युग युगदेखि मानवलाई आफ्नो डरको प्यार दिएर एक एक नरमा तैले कोमलताको झंकार दिएर, प्रेम स्नेहको सट्टा- “पौरष,” ‘साहस पाउनाको तेरो अभिलाष, मिथ्या पार्यो नरले ; ‘भय‘ … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : गाउँ छोडेको प्रमाणपत्र

~लक्ष्मिकला राई ‘जुनकिरी’~ आँखा भरी दुई कोसे सपना अनि रहरको थुप्रो – आधुनिक कान्तिपुर को सुख भोग गर्ने जहाँ, मलिलो माटोमा फलेको घर गाडीले जन्माएको असंख्य धुवा, धुलोको सुगन्ध, सपनाले फुलेको फुलहरूको बगैंचा आकाशमा दौडेका बादलको कमि संगै पानीको अभाव … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अमेरिकी रोपार्नी

~जीवराज बुढाथोकी~ यी नौली युवती, उपत्यकाको खेतमा रोपाइ गर्दै हिलोमा गडेका, ती सेता पिडुला पछि पछि सर्दै !!! उनी टुरिष्ट हुन् रे ! हालै अमेरिकाबाट आएकी आषाढ पन्ध्रको मेलामा, गाउँको खेत धाएकी !! जिन्सको छोटो कट्टु, अर्धाङ्ग पहिरनमा जमेकी

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मौन, मात्र मौन, बिलकुल मौन

~मीनबहादुर विष्ट~ एउटा राष्ट्र थियो, ग्लोबमा मानचित्रमा एउटा सहर पनि थियो एउटा देवल थियो, चोकमा एउटा गिर्जाघर पनि थियो एउटा मस्जिद पनि थियो गीता थियो, बाइबल थियो, कुरान पनि थियो। विज्ञान थियो, संस्कृति थियो

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सडकमा कविता

~रुमानी राई~ फूल नटिप्नु पटक्कै नटिप्नु फूल भर्खरै, जून अाेर्लेर फूलहरुमाथि फूलहरु कवितामा अनुवाद भएका छन् र,फूलको रङ्ग िटपेर कवि समय-क्यानभासमा कविताकाे पृष्ठभूमिभरी जीवन-रङ्ग पाेतिरहेछ…….

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : प्रेम प्रस्ताव

~साधना लामिछाने~ तन्काएर ओठ मिलेको नमिलेको जस्तै भएनि देखाएर दन्ते लहर मोबाइलको डिजीटल क्यामेरा बाट खिच्छु म एउटा सेल्फी अनि टाँसिदीन्छु त्यो तस्बीरलाइ जुकरबर्गको भित्तामा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : १४ फेब्रुवरी

~प्रेमा शाह~ माया पोख्नलाई बहानानै चाहिन्छ र ? माया श्रीँगार्न पर्व नै चाहिन्छ र ? मुस्कान स्विकार्न , ढुकढुकी सीत लयबद्ध हुन  किन चाहिन्छ अनुमती ! मन, न ब्यारेक – न युद्धरत सिपाही न सिमाङ्कन छ यसको , न सङियता … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment