Tag Archives: kabita

कविता : मन

~अविनाश श्रेष्ठ~ तिमीलाई दिन मसित एउटा मन छ । गौथली झैँ अक्कास–अक्कास उडिहिँड्ने मन । कर्कलाको पातमाथिको पानीको थोपा झैँ अस्थिर मन । मसित एउटा मन छ तिमीलाई दिन । खप्पिस भैसकेको छु म त सपनासित जिस्कन । एउटा बसिबियाँलो … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अम्बानीको खुदरा पैसा

~प्रदीप लोहागुण~ निगमको झोला भिरेर हाट भर्न हिँडेका अनील अम्बानीलाई थाहा छ खुदरा पैसाको मूल्य । अनील अम्बानीलाई अर्को एउटा कुरा पनि थाहा छ कि हाट भर्न जाँदा नोट बोक्नु हुँदैन । ऊ सानैदेखि आफ्ना बाबुसँग हाट भर्न आउन थालेको … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आत्महत्या

~पुजा पराजुली~ पल्टिरहेका पानाहरु पाना पल्टाइरहेका औलाहरु अनि तिनै पानाहरुमा दौडिरहेका आखाहरु एक्कासि ब्रेक लागेर रोकिए..र टक्क अडिए.. चार अक्षरको त्यो शब्द जुन मेरो सानो मगजलाइ ओभरडोजको दबाइले झै हावामा उडेको फिरर्फिरे झै फनफनी घुमाइदियो यी नाता,यी प्रकृति त्यो हिजो,यो … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : विश्व

~गोपाल पराजुली~ मेरो नाममा बनेको ऊ अर्थात् गुणदत्त केही पनि आफ्नो भनेर लिने छैन उसको सार्वभौम हिमालबाहेक नदीबाहेक पहाडबाहेक तराई मधेशबाहेक समुद्र उसको यहाँ केही पनि छँदा पनि छैन दर्द उसको हो अज्ञात समुद्रमा दुःखको सिमाना क्रस गर्दा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : गुमनामहरुको गीत

~शकुन्तला जोशी~ उहिल्यै एकदिन तिमीले खनेको बेनाम गोरेटो पहिल्याउँदै पछ्याउँदै फिता चुँडिएको चप्पल र पाइतालाको डोब सुनेर छिनो, झम्पल र खञ्जरको अविराम संगीत तिम्रो हराएको कथा खोज्दै आइपुगेको हुँ म तिम्रो गाउँसम्म।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : ईश्वरको सवारी

~चन्द्र रानोहोंछा~ ठीक लयमा घुम्छ पृथ्वी घडीको काँटा ठीक लयमा चल्छ मुटुको धड्कन श्वास–प्रश्वास तर, बेठीक लयमा आइदिन्छ सम्झना चलिदिन्छ बतास, विरह, बाँडुली …

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : साथीहरूसँग…

~भक्तराज न्यौपाने~ गाउँ त एकदम निस्तब्ध छ रित्तो घरमा भोटेताल्जा झुन्ड्याएर कहाँ हराए पचासी नाघेका घरमूलीहरू ? रौनकको रौरव हराएर एकलास चकमन्नताले छोपेको छ घुप्लुक्क उत्तानो लडेको छ मतान

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : शुभकामना

~कृष्ण सिंह पेला~ वर्षा विदा भै शरद हेर आयो । हिन्दुहरुको दशैं चाड आयो ।। चिन्ता गरी त्याग सब चल्मलाए । आफू र घरलाई सिंगार्न लागे ।। जौंका मुना, आँकुरा श्वेतपीत । गुच्छो लिई स्नेह, आशिषसित ।। सिउरिन्छ त्यो कानमा … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : क्रान्ति तिमी फेरि सजीव बनेर आऊ !

~विभूति भट्टराई~ क्रान्ति तिमी फेरि सजीव बनेर आऊ ! यद्यपि कैयाँै पत्थरलिा पहाडहरूले असङ्ख्य ढुङ्गा माटो हुत्याएर तिम्रो चातुर्यको परीक्षा लिनेछन्

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता: भुइँमान्छे

~राधा कार्की~ ए प्रिय मान्छे ! कहाँ जाँदैछौ तिमी कता गइरहेछ तिम्रो सोच ? भरोसा गर्न लायक किन देखिदैन तिम्रो विवेक ? उसले तिमीलाई पटक–पटक भनिरहँदा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जीर्ण घर

~दिल पौडेल~ कालीले पहिरेको मुण्डमाला हिंसा, आतङ्क जिलेटिनले अडेको सत्ता मूर्खता सिवाय केही होइन डामिएका रहरहरु सपनाहरु अतृप्तिका धारिला हतियारका पुरस्कार हुन् आघात, पीडा आँसु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : लेखिराख्नोस् नोटबुकमा

~बिमल गुरुङ~ तिमीहरु घामको बदनाम गर्दछौ यो आधारातमा तिमीहरु पूर्बेली डांडाहरुमा अग्ला पर्खाल हालिरहेछौ तिमीहरु खण्डहरुबाट घाम निकाल्न खण्डहरु भित्र पसिरहेका साहसीहरुलाई जेलको चार पर्खालभित्र कैद गरिरहेछौ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : तिमी संगै !

~शोभा शर्मा~ तिमीसंगै रमाउनु थियो बादलुको घुम्टो भित्र, तिमीलाई देखाउनु थियो, यो डाँडाको चौतारीमा बसेर आकाशका इन्द्रेनी,जून र चराहरु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : स्वाभिमान

~बद्री पलिखे~ जमिनभन्दा अग्लो ढिस्कोहुन्छ । ढिस्कोले जतिसुकै फुइँ देखाए पनि पहाडभन्दा अग्लो हुनै सक्दैन । पहाडभन्दा अग्लो सगरमाथा हुन्छ ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : शासक र जून

~राजेन्द्र शलभ~ मेरो झ्यालनिर आएर जून मलाई सधैं माया गर्न सिकाउंछ म भित्र उत्साह र प्रेम भरेर जान्छ । बिहानै मेरो देशका शासकहरू म भित्र घ्रिणा भरेर जान्छ्न बिस्तारै म भित्र पनि स्वार्थको बिऊ रोप्न आतुर छ्न

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : इतिहासका कुरा

~कृष्णभुषण बल~ सिर्जनाको एउटा जून हामीबीच पाइला राखेर भर्खरै हिँड्यो उत्साहको एउटा वातावरण भर्खरै घाटमा लगेर सेलाइयो फगत एउटा न्याउरो सहर मुर्दाहरूको घुइँचो बोकेर विक्षिप्त छ फगत रित्ता पाइलाहरूको फोस्रो पदचापमा सडकहरू मौन छन् इतिहास त्यहीँ रह्रयो हामी त्यहीँ रह्रयौँ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : हामी

~योगेन पौडेल~ हामीलाई हाम्रो मूर्खता प्यारो छ, हामीलाई मुढता प्यारो छ। अराजकता, अकर्मण्यता, बिग्रह र उथलपुथल कोलाहल, अशान्ति र अन्धकार प्यारो छ, हामीलाई जडता प्यारो छ। धुँवा, धुलो र टायर प्यारो छ, तोडफोड, हड्ताल र हुल-हुज्जत प्यारो छ। केही झुण्डका … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आउदैछु चाडै फर्केर

~सोम खनाल~ यादले प्यारो गाऊंको जन्मेर हुर्केको ठांऊको दुख्या’छ छाती चर्केर आउदैछु चांडै फर्केर ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : रमिता

~घिमिरे युवराज ‘कर्जुना’~ १ सवारी चालकहरु अचानक बाटो परिवर्तन गर्छन् पछाडिकालाई पत्तै नदिई । नेताहरुले पार्टी परिवर्तन गरे जस्तो आफ्न वाचा र सिद्वान्त परिवर्तन गरे जस्तो । अनि हुन्छ दुर्घटना बीच सडकमा संबिधान सभा भवन अगाडि ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : भोक, भोग र भ्रम

~मोहन बन्जाडे~ अरुलाई भोकभोकै राखी भोकका कथा सुनाएर, वा भोकका गीत गाउन लाएर एक हूल मानिसलाई भोक विरुद्ध उचाल्दै तिमी आफ्नो सकल भोगको निम्ति

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : फुट्न होईन जुट्न सिक

~बिनोद खड्का~ श्वायत्त प्रदेशको नारा दिनेहरु मेरो देश भनेर उठन सिक विखण्डनको वकालत गर्नेहरु हाम्रो देश भनेर बाँच्न सिक । देश आत्मा हो

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मेरो बा

~मीरा प्रसाईं~ ‘बा !’ आमाले जस्तो गर्भमा बोकेनौ तिमीले आमाले जस्तो प्रसव पीडा सहेनौ तिमिले म दुख्दा, आमाले जस्तो बर्बरी आँसु झारेनौ तिमीले मेरो अघि पछि लागेर `मेरि प्यारी गुडिया´ भन्दै छातीमा टासेनौ तिमीले, `बा´ तिमीले गर्भाशयको गर्भमा बोक्न सकेनौ … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मेरो नयाँ नेपाल !

~छविरमण सिलवाल~ नयाँ सडकको पिढीमा बसेर नयाँ नेपालको मेरो शरीर निहाले तिल चामल फूलेका मेरा कपालमा कालो दलेर मैले बुढ्यौली कम गरेको थिए नयाँ सडकमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गीति कविता : काली गङ्गा

~कृष्ण वस्ती~ लाज मान्छ तिम्लाई देख्दा शयपत्री-थुङ्गा । राखिदिए नाम तिम्रो उसै काली गङ्गा ।। हाँगालाई छलेपनि छाँगाबाट खस्छ्यौ । काली गङ्गा कहाँ पुगी बास तिमी बस्छ्यौ ? लेकबाट बेंसी झर्ने तिम्रो केशराशि। राखेको छु साँची मैले हिर्दयमा टाँसी ।।

Posted in गीति कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : भूकम्पयुक्त केही उन्मुक्तक

~रामेश्वर राउत ‘मातृदास’~ हल्लाउनु हल्लायो कम्पले–महाभूकम्पले पूर्वजका यश कीर्ति गौरव वेमाख भै ढले नेपालीपन नेपाली मन घाम जून चम्कने छन् सब अविचलित आँट देखेर नेपालीको भूकम्पै छक्क पर्ने छ अब । विपतमा नरुने नआत्तिने हाम्रो बानी धैर्य र साहसका हामी … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : पुनरागमनको प्रतीक्षा

~कृसु क्षेत्री~ विषालु सर्पको शयनमा बसेर जिउनुको अर्थ हराएको छ शब्दकोषबाट तर पनि एकाकी विषादपूर्ण भोगाइमा बाँच्नुको बाध्यतामा मौन हुनुको अर्थ जिब्रो थुतिएको पक्कै हैन स्थिर बस्नुको अर्थ खुट्टा काटिएको सत्य हैन पखेँटा काटिएर कतै उड्न नसकेका चराका बथानझैं धवलयात्राको … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : कल्पनाको सम्झनामा

~निर्मोही व्यास~ मेरी कल्पू ! चिरसहचरी ! जिन्दगीकी जुहार ! प्यारी ! चारैतिर झलझली देख्छु तिम्रै मुहार यौटा यौटा पल छिन गरी गैसक्यो एक मास पर्खी पर्खी म त भइसकेँ प्रेयसी ! झन् उदास आयो वर्षा ऋतु सरस यो प्रीतिको … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : राजनीतिका जुवाडेहरू

~तिर्थराज अधिकारी~ जुवाडेहरू- मिलेर जुवा खेल्दाखेल्दै सानै कुरामा सन्किन्छन् अलिकति निहुँमै आपसमै रन्किन्छन् रिसको पारो तातेर मन बुझाउन नसकी कोही खालबाटै बाहिरिन्छन्

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : फेरि दुख्यो देश

~तुलसीराम पोखरेल ‘निर्दोषी’~ शकुनीहरू जाल बुन्दै छन् घर जलाएर खरानी बेच्दै छन् तानातान हानाहान ‘अग्रगमनकारी, क्रान्तिकारी यथास्थितिवादी, प्रतिगमनकारी’ यसरी हाले मुलुकलाई भड्खालामा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : म रुँदा सँगै रुन्छ मात्र ऐना

~इश्वर देवकोटा~ म रुँदा सँगै रुन्छ मात्र ऐना मुहारमा मेरो अब हासो छैन !! कसुर खै कहाँ छ अपराध भो किन कति छन् सजाय देउ अब दिन सहन्छु सब चोट अझ थप्छौ हैन

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मेरो छोरो हराएको छ

~भेषराज रिजाल~ महिना दिन अघि सानो भनाभनमा उसले मन दुखायो उसले पैसा माग्दा मैले उपदेश दिएँ मायाबिनाको उपदेश गाली हो भन्दै उसले आवेशमा अंश माग्यो सम्झाउँदा झन्

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : इच्छा

~लिला बल्लभ नेपाल~ इच्छा फुल्छ मनमा गुलाव फुले झैं जुन्तारा छुने गरी रम्छन शब्दहरु मनैमन भरी एकान्त हाँस्ने गरी ।। इच्छा छ मनमा फुलै फुले सरी हजुरको हाँसो सरी आज यो घडिमा हँसाउँन सकु गुराँश रमे झैं गरी ।।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment