Tag Archives: kabita

छन्द कविता : आगो

Posted on January 20, 2020 by Editor

~डा.मेघराज ढकाल~ आगाको घर हो कतातिर भनौँ हो माइती हो कता ? बाबा सूर्य थिए र ताप उनको रन्किन्छ ज्वाला यता पग्ल्यो झोल बन्यो छुट्यो नियतिले जो सौर्यपिण्डै भने लप्का चट्ट खसी पदार्पित हुँदा पाखा र डाँडा बने । १ … Continue reading →

Posted in छन्द कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : लौखातन्त्र

Posted on January 18, 2020 by Editor

~महेश ‘मौन’ जी क्षेत्री~ कोरे पत्र अभिवादनको रतन्धोलाई जो पिलाउँदै थियो दूध सर्पलाई वरदान र अभिशाप नचिन्ने अन्धो मुस्लो ओडेर ढुङ्गा प्रहार गदैै थियो ज्यानमारा मुर्दाको बारीमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बुख्याँचा

Posted on January 17, 2020 by Editor

~अजित क्षेत्री~ धेरै पहिले हातमा मसाल र लाठी लिएर अनिदो पहाडमा जम्मा भए एक हुल बुख्याँचाहरू र,त्यो बुढो घरमा हमला गरे आगो लगाए नारा लगाए जिन्दावाद मुर्दावाद भीड जम्मा भयो भीडमै मिसिएँ म पनि ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छोक : उनको डर

Posted on January 17, 2020 by Editor

~गोरख पाण्डे~ उनी डराउँछन् के सित डराउँछन् उनी सम्पूर्ण धन-दौलत गोला-बारूद पुलिस-फौज हुँदा हुँदै ? उनी डराउँछन्

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : टाइगरको पीर

Posted on January 17, 2020 by Editor

~ललित राई~ साह्रै ठूलो र डरलाग्दो त छैन हाम्रो टाइगर अनुहारमा कालो अरू भागमा फुस्रो छ, स्यालफुस्रे।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : शहिदको नाममा

Posted on January 17, 2020 by Editor

~दीपा राई~ घरि घरि आफ्नै माटोमा परायपनको खीलले च्वास च्वास घोचिरहने यो मुटु छ हामी यता पुसको ठिहीमा टुलु टुलु आखाले ब्ल्याङकेटको न्यानोभित्रबाट चियाउछौ, सास फेर्नु पनि गाह्रो हुने ठिही छ, यतिबेला उता सिमानामा सास ओठबाट झर्दै फ्रीज हुने कठ्याङ्ग्रीने … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बुख्याँचा को जग्गामा खुशीका जराहरु

Posted on January 16, 2020 by Editor

~डा.मधु माधुर्य~ भूत तर्साई रहेछ वर्तमान मुखुण्डो ओढेर आज्ञात भविष्यको… समवेदनाविहिन “बुख्याँचा ” हामी निर्भिक देखिरहन्छौँ …. “म” मा खसेर बिलाउन नसकेको म हामी बनेर फेरी फुटिरहेछु “बुख्याँचा” धर्मको टेक्नोसेन्टरमा यसरी दुर्घटनाग्रस्त छु … भगवानले आफुलाई ऐनामा हेर्दा मान्छे देखेको … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : निष्कर्ष

Posted on January 16, 2020 by Editor

~अजय पन्त~ ओहो ! यो कस्तो ओझेलमा परेको म कसका जाउँ कसलाई छोडुँ कस्तो बाध्यतामा परेको म चाहिने दुवै मलाई जीवनको हरेक मोडमा जिउने कुनै आधार छैन दुवैको विछोडमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : फक्ताङ्लुङ् लिम्बुवान

Posted on January 16, 2020 by Editor

~कुमार लिङ्देल~ बोली ननिस्कने आमाको काखको बच्चा झैं वल्टिपल्टि गर्दै शदियौं देखि फक्ताङ्लुङ्को काखमा खेलिरहेछ एउटा पुरानो देश-लिम्बुवान

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : यो नयाँ वर्षमा म

Posted on January 16, 2020 by Editor

~योगेन्द्र पोख्रेल~ यो नयाँ वर्ष नयाँ जोश जाँगरको वर्ष उमंग र खुशीको वर्ष तर म नयाँ होइन मत त्यही पोहोरकै हुँ केवल कपडा बदलीएकोछ आङमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : एउटी आमाको स्मृति

Posted on January 16, 2020 by Editor

~प्रवीण राई जुमेली~ जीवन र जगतमा विमर्श गरिने सफलता र सभ्यताका हजार थोकहरु छन् आफ्नै सन्तानका कुकृत्यहरुको लेखाजोखा गर्दै हिंड्ने अनेकौं मुखहरु पनि छन् हतार पैसा अहँकार र आत्मालापहरुले थाकेको संसारसित के माग्नु थियो र तिमीले माया र मोहको त्यान्द्रोमा … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छोक : मौसम

Posted on January 16, 2020 by Editor

~प्रमोद धिताल~ यो यस्तो मौसम हो जहाँ इमानलाई पुष्टि हुन बेइमानहरु साक्षी बस्नुपर्छ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : लाहुरी भैंसीको कथा

Posted on January 14, 2020 by Editor

~रक्ष राई~ फनक्कै सिङ्ग घुमेको लचक्कै ढाड लच्केको गमक्कै चांक फुकेको टमक्कै फाँचो कम्लाएको यति न हो मेरो हुलिया नाथे, म लाहुरी भैंसी! मेरो मास फेरिनु कता हो कता !

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : समुद्र ध्वस्त छाती र साँझहरु

Posted on January 14, 2020 by Editor

~दीपा लिम्बु राई~ समुद्रको किनारामा हुत्तिदै आउने छालहरुसँगै आधि भिज्दै सधैं सधैं यी यस्तै साँझहरु ऊ समुद्र एक टकले हेरिरहन्छ । समुद्रको पारि क्षितिज कतै प्रेमिल अवशेष बाँकि छ ?

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : परिबन्धले बाचेको मान्छे

Posted on January 14, 2020 by Editor

~सुनिता सोयोङ राई~ जुन कुराको जरुरी थियो त्यो मसंग छैन माया गर्ने मान्छे सबै आफ्नो मान्छे होइन फरक यति छ आफ्ना र पराया संगका नाताहरु अटुट होलान तर रगतले एक छैनन् ती सम्बन्धहरु कसैलाई सेवा गरुन्जेल पाएको माया के माया … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : समय र भोगाई

Posted on January 14, 2020 by Editor

~देवेन्द्र खेरेस~ समय: हावा हो, संधै उडिरहन्छ समयः पानि हो, सधै बगिरहन्छ समयः जीवन हो, सधै बितिरहन्छ समयः कि के हो ? समयः कि सप्पै हो ? समयको फेद र टुप्पा नभेटेपछि एकदिन बित्यो, भन्थे दुइदिन बित्यो, सोच्थे तर, युग … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : फलानो गाउ जाने बाटो सोधिरहेका गोर्खालीहरु

Posted on January 14, 2020 by Editor

~दयाकृष्ण राई~ थेम्स नदीको तीरै तीर छाती भरि पीरै पीर बोकेर हिडिरहेका हामी गोर्खालीहरु खडेरीले मुहान सुकेर कमिलाको ताँती हिडन लागेको बागमती नदीको यादमा आँसु बगाई रहेका छौं । नेपाल आमा ! बरु यो आँसु र पसिना उतै बगाउन पाएको … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अब्दुल्ला कुर्दिस

Posted on January 14, 2020 by Editor

~गणेश राई~ धिक्कार छ म बाँच्नुको निरन्तरता यही धरतीमा जहाँ चुँडियो गुलावजस्तो सुन्दर आय्लान मेरो मुटुको फूलबारिबाट धिक्कार होस् यही संसारसित कुनै चिज मैले माग्नु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सानो पोखरी

Posted on January 12, 2020 by Editor

~सदानन्द अभागी~ म सानो माछा मेरो सानो पोखरीको बास प्रकृतिक सौन्दर्यताको भण्डार विश्व उच्चताको ठूलो पर्वत पूण्य सलिलाको पवित्र जलले सिँचित विश्व बन्धुत्वको भावनाले भरिएका मेरो पोखरीमा बसेका माछा विविधतामा एकता

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : कमरेडको जुत्ता

Posted on January 10, 2020 by Editor

~यकिना अगाध~ युद्धको समय थियो कमरेड युद्धको परेडमा लामबद्ध थियो । मेरै गाउँ भएर विजयको यात्रा उँभो लागेको थियो । मेरा बाबाको चिरापरेको नाङगो पैताला देखेर आफ्नो खुट्टामा रहेको मनपरेको एकजोर चप्पल कमरेडले उपहार दियो ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आफ्नै परिभाषामाथि प्रश्न चिन्ह

Posted on January 8, 2020 by Editor

~कृष्ण बाउसे~ जब म बाटोमा ओहोरदोहोर गर्छु मेरो स्पर्शमा आउँछ एकातिर सधैँ सबैलाई जीवन बाँड्दै हिँडिरहेको निश्चिन्त हावा र अर्कातिर सधैँ चिन्तामा डुबिरहेको एउटा मान्छे । जब म बाटोमा ओहोरदोहोर गर्छु मेरो कानमा पर्छ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : फूल

Posted on January 6, 2020 by Editor

~शिव अधिकारी~ फूल हो सिर्जना विन्दू धर्तिको मन मोहिनी खोलिएको मिठो हाँसो फूलैको बासना पनि हास्नु हसाउनु पर्ने किन हो यो फूली फूली के कर्तव्य गरिराख्ने फूलले जिवनी भुली किन फूल्दछ यो फूल कस्को लागि फूति रह्यो फूलले पाउने के … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : म फूल हूँ

Posted on January 6, 2020 by Editor

~भरत खत्री~ म गुलाफको कोपिला हूँ टिप्ने कोसिस नगर्दा हुन्छ म गुलाफको फूल हूँ, च्यात्ने कोसिस नगर्दा हुन्छ धेरैले सजाय मलाई

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : स्वार्थ

Posted on January 6, 2020 by Editor

~गोवर्धन पूजा~ थाहा छ, तिम्रो फैलावट संगसंगै बढ्दै जाने छ हाम्रो दूरी क्षितिजले कोरेको धर्ती र आकाश बीचको सीमारेखाजस्तै तर पनि जून बनेर हामी

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आयो फेरि नयाँ वर्ष…

Posted on January 6, 2020 by Editor

~बसन्त चौधरी~ नयाँ वर्ष आएको छ लट्पट्याउँदै पुराना सम्झनालाई के गरूँ म आफ्नो शुभकामनालाई जुन तिम्रोलागि साँची राखेको छु तिमीलाई शुभकामना छ तिम्रालागि जीवन,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : कुर्सी

Posted on January 6, 2020 by Editor

~पुरुषोत्तम ढुङ्गेल~ सांल्दाजु ओ सिकर्मी सांल्दाजु !! भन्देउ न कुन काठ प्रयोग् गरेर बनाउछौ कुर्सी ????? कि त्यो

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : एक युग भयो

Posted on January 2, 2020 by Editor

~भिमदर्शन रोका~ एक युग भयो, छाडेर घर म यात्री गर्न एक्लै सफर हिँडिरहेछु, साथी ! म हिँडिरहेछु आरम्भ छाडी अन्तदेखि बेखबर ! एक युग भयो…

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मेरो देशको ऐनाभित्र

Posted on January 2, 2020 by Editor

~नरदेन रुम्बा~ चर्किएका हातहरूले फुटेका औँलाहरूले/नङहरूले मैले छाम्न खोजे“, मैले स्पर्श गर्न खोजे“ मेरो देश कतै छ कि भनेर, यो हो कि त्यो हो कि भनेर तर कहाँ छ मेरो देश । गुराँसका फूलहरू हेर्छु कहिले, मधेसका घामहरू हेर्छु कहिले

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नयाँ वर्ष

Posted on January 2, 2020 by Editor

~शिवप्रसाद गौतम~ यहाँ मान्छेबाट मान्छे दुख्न छाडेका छैनन् सोझो चिताउनेको यहाँ भलो हुन सकेको छैन उहिल्यै सतीले सरापेको श्र्राप रही रहेकै छ यहाँ । एउटै मुलुकमा एउटै नियम कानुनमा जाली फटाहाहरू

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : झर्न बाँकी पातहरू

Posted on January 2, 2020 by Editor

~राजेन्द्र तारकिणी~ समयले एउटा पात खसाल्यो ! (कि या, मान्छेले जबरजस्ती झा¥यो समयको रूखबाट ?) पुरानो रङ्गको आफ्नै अनुहार च्यात्यो समयले र, रगतजस्तै जमिसकेको नालीमा फाल्यो अर्को नयाँ तेजिलो रङ्गको अनुहार उसले लामो हात तानेर टिप्यो क्षितिजबाट र, च्यातिएको ठाउँमा … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : पाेष्टमाेर्डन एपिक

Posted on January 2, 2020 by Editor

~डा. विदुर चालिसे~ जनैपूर्णिमाका दिन लैला मजनूहरू नाचिरहेथे पाेष्टमार्डन एपिकहरूसँग विविध बान्कीका मधुर गीतले भ्रमपूर्ण मस्तिष्कका चेतनामा मेरा नायकत्व सिथिल हुन्थे प्रत्येक चरित्रका अायामहरूमा !

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अंग्रेजी नयाँ बर्ष

Posted on January 1, 2020 by Editor

~रेखा पन्त~ इन्बक्स शुभकामनाले भरिभराऊ थियो l फेसबुक र ट्विटरका भित्ताभरी नयाँ बर्षका रंगीन पोस्टहरू ! पल्टाएर हेरे भित्तेपात्रो आज वैशाख एक गते पक्कै थिएन जनवरी एक तारिख पो रैछ ! निराशाका चैते खडेरीलाई

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment
  1. Pages:
  3. 1
  4. ...
  5. 29
  6. 30
  7. 31
  8. 32
  9. 33
  10. 34
  11. 35
  12. ...
  13. 259