Tag Archives: kabita

कविता : को छन् अज्ञानी?

Posted on January 28, 2020 by Editor

~तिर्थराज जोशी~ कहिल्यै बुजुर्गहरुको अगाडि निहुँरिए आशिष दिन्छन् बाबु ज्ञानी मान्छे बन्नु। ज्ञानी मान्छे……. को ज्ञानी छैनन्? अँझ उपयुक्त भनौँ? को छन् अज्ञानी? वास्तवमा संसारमा अज्ञानता भन्ने शब्द नै नहुनुपर्ने। किनकी यो नहुनुपर्ने शब्द

कविता : मेरो सपना

Posted on January 28, 2020 by Editor

~रेखा पन्त~ लाग्दैन आलिशान घर होस् घरमा काम गर्ने नोकर होस् न चाहन्छु सुविधामा घोडा हुन् गाडी हुन् सुरक्षामा अगाडि पछाडि हुन् !! कदापि छैन सोच कमाउँ मनग्य धन सम्पति जोडौं महंगा जमिनहरु

कविता : स्कुल

Posted on January 28, 2020 by Editor

~रेखा पन्त~ सिंगो सिसाकलम काटेर बराबर तिन टुक्रा मध्य मेटाउने भएको पट्टिको एक भाग हँसियाले तिखारेर एउटा सानो खेस्रा कपि हातमा थमाई डोहोर्याउदै मेरी आमाले स्कुलमा पुर्याएको पहिलो दिन जुनदिन म आमाको आँचल समाउन रोएँ

Posted in कविता | Tagged रेखा पन्त - Rekha Panta | Leave a comment

कविता : आमाको गुन्युको थाङना भित्र देखेको सपना

Posted on January 26, 2020 by Editor

~दयाकृष्ण राई~ म आमाको गर्भबाट यस धर्तीमा पदार्पण गर्न बित्तिकै प्राकृतिक रीत अनुसार रुनु बाध्य भएँ जन्मनु बित्तिकै को हाँसेको छ हँ ? रुनु नै त जिन्दगी रहेछ । आमा तिमीले बुबु खाउ बुबु भन्दै

Posted in कविता | Tagged दयाकृष्ण राई - Dayakrishna Rai | Leave a comment

कविता : च्यातिएका गरिबीका पुरानो बर्कोहरू

Posted on January 24, 2020 by Editor

~राजबाबु श्रेष्ठ ‘सागर’~ म सोंचिरहेछु पुर्पुरोमा हात राखेर आगो निदाएको दिन के हुन्थ्यो होला ? शायद, उदधि क्षितिजमा उदय हुन्थ्यो होला अनि नदीमा आगो छलाङ्ग मार्दै कहिले कर्णाली त कहिले कोसीको बगर-बगर हप्दा उठाउँदै हिन्थ्यो होला हप्ता न दिए हनुमानले … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Rajbabu Shrestha 'Sagar' | Leave a comment

कविता : लालबुक जीवन

Posted on January 23, 2020 by Editor

~गणेश राई~ रातो रगतको आवरणभित्र सोझो सिपाहीका इमान्दार पङ्तीजस्तो लहर ठड्याइएको छ अक्षरहरुको पर्खाल प्लास्टर गरिएको छ चिल्ला शव्दहरुले भित्ता कोठाको बिचमा झुण्डाइएको छ रङगीन पासो सिपाही जिन्दगीको हुकुमी कारागारभित्र

Posted in कविता | Tagged गणेश राई - Ganesh Rai | Leave a comment

छन्द कविता : थोपा

Posted on January 23, 2020 by Editor

~डा.मेघराज ढकाल~ छन्द : अनुष्टुप् न गन्न सकिने यस्तो न मोल तोल नै छ यो बर्तुलाकारको बिन्दु थोपा भन्ने जनाइयो आकारमा छ यो सानो मोल मूल्य ठुलै भयो कसरी बन्छ यो भन्दा ? मिहिनेत भयो अहो ! १ साहित्यकारको सीप … Continue reading →

Posted in छन्द कविता | Tagged डा मेघराज ढकाल - Dr Meghraj Dhakal | Leave a comment

कविता : बिदेशबाट श्रीमतीलाई चिट्ठी

Posted on January 22, 2020 by Editor

~डम्बर पौडेल~ समुन्द्रको छाल जस्तैः , तरंग भो मन बिबसताले बाधी ल्यायो , के गर्नु लौ भन ? छाती चिरी देखाइदिन्थे , मुरी मुरी माया निदाउदा नि सपनिमा , देख्छु तिम्रै छायाँ |

Posted in कविता | Tagged Dambar Paudel | Leave a comment

कविता : पैताला पुकार

Posted on January 22, 2020 by Editor

~आर.बि. निश्चल~ पूजनीय ब्राह्मण देवता ! साष्टाङ्ग दण्डवत ! माफी चाहन्छु- धृष्टताको निम्ति अनि, दुस्साहसको निम्ति मनभरी गुम्सिएका अनन्त पीडा र अथाह व्यथाहरू दबाएरै राखिरहूँ भन्दा-भन्दै पनि शान्त महासागरमा अचानक ज्वार उठेझैँ मनको बाँध फुटाल्न खोज्दैछन् भावलहरीहरू ! र, सुनामी … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged R B Nischal | Leave a comment

कविता : पुरुषार्थ

Posted on January 22, 2020 by Editor

~सुमित्रा थापा कार्की~ यता एउटी आमाले छोरा जन्माईन महान बनिन् उता अर्कि आमाले छोरी जन्माईन अपमान बनिन् आखिर आमा नै बनिन् “महान, अपमान” यहि महान रअपमानको भरिलो कोखबाट जन्मियो “पुरुषार्थ ”

Posted in कविता | Tagged Sumitra Thapa Karki | Leave a comment

कविता : यौटा प्रेम कविता

Posted on January 22, 2020 by Editor

~मनप्रसाद सुब्बा~ समयको सडक हिँडदा हिँड्दै एकछेउ डिलनेर बसेर हामीले जे जति कुराहरू गर्यौँ ती कुराहरू दन्त्यकथाका मधु-मालतीले बात मारेका होइनन् ती त हामीले बाँचेका क्षणहरू हुन्

Posted in कविता | Tagged मन प्रसाद सुब्बा - Man Prasad Subba | Leave a comment

कविता : तरुनी रात

Posted on January 22, 2020 by Editor

~केदार श्रेष्ठ~ ओइलाएको सूर्य दिनभरिको थकाइले क्षितिज पर-परको सागरमा जब बिलाउँछ तब झ्याँउकिरीको झन्झटिलो अवाजसँगै जंगलतिरबाट निस्कन्छन् हाप्सीला,

Posted in कविता | Tagged केदार श्रेष्ठ 'गगन' - Kedar Shrestha 'Gagan' | Leave a comment

कविता : अन्त्य कि सुरुवात ?

Posted on January 21, 2020 by Editor

~प्रदीप चापागाईं~ लास मुर्दा गयो,बित्यो सकियो कानेखुसीहरु एक हुल सयौं आँखाहरु फूलका गुच्छाहरु अनि अबिर गोबर,अनी लिपिएको भुईँ

Posted in कविता | Tagged प्रदीप चापागाईं - Pradeep Chapagain | Leave a comment

कविता : तिन दसक देखी

Posted on January 21, 2020 by Editor

~बैरागी जेठा~ तिन दसक देखी आजसम्म कबिता लेखिरहेछु विस्मित भएर कहिलेयै लेखिन म फैलिएको देखेर उसले मलाइ सिफलको रुखमा

Posted in कविता | Tagged वैरागी जेठा - Bairagi Jetha | Leave a comment

कविता : सुखमा साथ थिएँ

Posted on January 21, 2020 by Editor

~सुदर्शनविक्रम राणा~ सुखमा साथ थिएँ, टाढा भएँ पीरमा । ग्लानी हुन्छ आफैलाई, गुहार दिन नसक्दा ।

Posted in कविता | Tagged Sudarshan Bikram Rana | Leave a comment

कविता : जाडो, कोलम्बस र साम्राज्य

Posted on January 21, 2020 by Editor

~देवेन्द्र खेरेस~ हिँउदको याम जाडोको आगमन् मुटु काँप्ने चिसो सुनसान फुटपाथहरू दिउँसै अधेरो साम्राज्य काइनेटिक सहर घर घरमा बन्दि जीवन वाँचेका मानिसहरू रमाउँछ वारमा

Posted in कविता | Tagged देबेन्द्र खेरेस - Devendra Kheres | Leave a comment

व्यङ्ग्य कविता : माग्ने

Posted on January 21, 2020 by Editor

~चट्याङ मास्टर~ ऋण, दान, अनुदान जे मिल्छ उही माग्ने माग्दा माग्दा धनी हामी, दिने बन्नेछ माग्ने । धनी देशका सामु, गरिब छौँ, भनी माग्ने गरिबै भेटिए देश, नछोड्ने, डटी माग्ने छिमेकी देश धनि देखे, छिमेकमै गई माग्ने टाढाको देश धनि देखे, … Continue reading →

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged Chatyang Master, Hasyabyangya | Leave a comment

कविता : सडक, समय र सपना

Posted on January 21, 2020 by Editor

~मनु आभास~ यिनै उपेक्षित सडकहरूमाथि मनखुसी बुर्कुसी मार्दै कोरिरहेछ समय अन्धकार भविष्यको गर्भमा खण्डीकृत भाग्यरेखा । यी तिनै सडक हुन् जहाँ पोखिएका छन् पसिना

Posted in कविता | Tagged मनु आभास - Manu Abhas | Leave a comment

कविता : युद्ध मैदानबाट फर्किएको उ

Posted on January 21, 2020 by Editor

~प्रभा पोखरेल ‘स्वेशा’~ धुँवै-धुँवाँले पोतिएको अनुहार; बिस्फोटले खाइसकेको हृदय; बारुद गोलासँग साटिएका अङ्ग-अङ्ग; पवित्र मन भइ पो सकेछ लथालिङ्ग; भाँचिएको मुटु कुँडिएका चाहना; कहाँ हराए ति निर्दोष स्वच्छ भावना?

Posted in कविता | Tagged प्रभा पोखरेल 'स्वेशा' - Prabha Pokhrel 'swesha' | Leave a comment

कविता : भैंचालाको सवाई (९० सालको)

Posted on January 21, 2020 by Editor

~खडानन्द शर्मा~ सुन सुन पाच सुन सत्यजुग गयो कलिजुग लागेको सवाई कहन्छु बुझिनसक्नु कलिको रङ्ग चौथो प्रहरमा पा¥यो भताभुङ्ग डगमग पृथिवी भयो कम्पमान भतगाउन लाग्यो देउताको थान

Posted in कविता | Tagged खडानन्द शर्मा - Khadananda Sharma | Leave a comment

हामी धृतराष्ट्, हाम्रो देश धृतराष्ट्र्

Posted on January 20, 2020 by Editor

~विनोद रोका~ हामीलाई, मान्छे र परिवेश चिन्न संजयका आखा चाहिन्छन त्यसैले हामी आफ्नो घर,परिवार र सेवक बाहेक अरुलाई चिन्दैनौ। कथंकदाचित चिन्ही हाल्यौ भने पनिर् इष्र्या वा डाहाले कसैलाई भन्दैनौ। हाम्रै संस्कारबाट बनेको हाम्रो देश धृतराष्ट भन्दा फरक छैन, त्यसैले देशमा … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged बिनोद रोका - Binod Roka | Leave a comment

कविता : नदेख नलेख भन्नेहरु

Posted on January 20, 2020 by Editor

~होमर श्रेष्ठ~ ए नयनलाई नदेख भन्नेहरु ए कलमलाई नलेख भन्नेहरु खै म हजुरहरुलाई कुन भाषामा सम्बोधन गरुँ ! हिउँदको बर्फिलो मौसम जमेको खयरमसी वासन्ती उत्सवसँगै पग्लिएको छ तरङ्गित भइरहेछ श्वेत कागजमा लाखौँ सशक्त वर्ण बनेर

Posted in कविता | Tagged होमर श्रेष्ठ - Homer Shrestha | Leave a comment

कविता : आन्दोलन अनि आकृति

Posted on January 20, 2020 by Editor

~मोती चाम्लिङ~ धूर्त मान्छेले कांढी दोहोलो निर्धाहरुको कुर्शी बुर्कुसीको एउटा नाटक नियाल स्तब्ध लाश पडिरहेको सन्नाटामा मुस्कानका सप्तरंगी अट्टहासहरुलाई हेर नथामिदै अश्रुमा भेलसरी नयनको

Posted in कविता | Tagged मोती चाम्लिङ - Moti Chamling | Leave a comment

व्यङ्ग्य कविता : मोर्चै मोर्चाको मुलुक

Posted on January 20, 2020 by Editor

~मनोज गजुरेल~ माओवादी मोर्चै मोर्चाको भिडमा थप केही मोर्चाहरु प्रस्ताब गरेको छु । नेपाल व्राम्हण मुक्तिमोर्चा अन्तराष्ट्रिय छेकुवा (छेत्री-कुमाईं-वाहुन) मुक्तिमोर्चा राष्ट्रिय जनै मुक्तिमोर्चा अखिल नेपाल यौनकर्मी मोर्चा बिद्रोही सिपाहीं मुक्तिमोर्चा

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged Hasyabyangya, मनोज गजुरेल - Manoj Gajurel | Leave a comment

कविता : नारी

Posted on January 20, 2020 by Editor

~पुरुषोत्तम सुवेदी~ शुगन्धले भरीपूर्ण छेउ तिमी हर पल दुर्गन्धमा मडारियकी छेउ तिमी पल पल मुर्ख लाई अमृत बांडेकी पनि छेउ तिमी सत्जनको दोहोलो काढेकी पनि छेउ तिमी

Posted in कविता | Tagged पुरुशोत्तम सुबेदी - Purushottam Subedi | Leave a comment

कविता : सिनाबुङ सुनामी नृत्य

Posted on January 20, 2020 by Editor

~टंक वनेम~ सगरमाथाको नाङ्गो शरीर सिन्ध नदीको क्रोध र हाइड्रोजन साइनाइटको वारुदी गन्ध विज्ञानको यथार्थ भूमिमा उमारिएको सभ्यता जहाँ कोपारिन्छ प्राकृतिको सुन्दरता रमाउँदै मनाइन्छ

Posted in कविता | Tagged टंक वनेम - Tanka Wanem | Leave a comment

कविता : माग्ने झोला

Posted on January 20, 2020 by Editor

~चोक गुरुङ~ झोला मेरो माग्ने भाडो झोला मेरा छाक टार्ने भाडो टन्न भरी झोला बोकेर र्पासल बाड्दै हिड्ने भाडो एक देश देखि अर्को देश एक ठाउँ देखि अर्को ठाउँ

Posted in कविता | Tagged चोक गुरुङ - Chok Gurung | Leave a comment

कविता : सम्बन्ध

Posted on January 20, 2020 by Editor

~जीतबहादुर कटुवाल~ सदियौँदेखि तिमी र म कुम जोडेर असल मित्रताको अभ्यास गरिरहेका छौँ । हातेमालो गरेर सहअस्तित्वको बिउ छरिरहेका छौँ । तिमीलाई दुख्दा मेरो नयनबाट अश्रुपात हुन्छ ।

Posted in कविता | Tagged जीतबहादुर कटुवाल - Jeet Bahadur Katuwal | Leave a comment

कविता : बलेको आगो ताप्ने

Posted on January 20, 2020 by Editor

~कुबेर काका~ १ बलेको आगो मात्र ताप्ने ए महत्वाकांक्षीहरु ! चिताको आगोमा दन्दनी बल्दै गरेको लासले तिमीलाई आगो ताप्नका लागि बोलाई रहेछ चिताको आगो तापेर त हेर ।

Posted in कविता | Tagged कुबेर काका - Kuber Kaka | Leave a comment

कविता : नगरिएको प्रेम

Posted on January 20, 2020 by Editor

~श्रवणकुमार ढुंगना~ गरीबका त्यति ठुला सपना के नै हुन्छन र? एकमुठ्ठी गास, तीन हात बास र एकसरो कपास ! कुरा सुनेर तिमी हास्छौ मेरो त मन्दिरको देउता सँग भाक्ने पनि त्यहि राजाको दरबारमा माग्ने पनि त्यहि ।

Posted in कविता | Tagged श्रवणकुमार ढुंगना - Shrawan Kumar Dhungana | Leave a comment

कविता : एमसीसी= मलाई चिन्ता छ

Posted on January 20, 2020 by Editor

~प्रकाश सापकोटा~ मलाई कसैले सोधे एमसीसीको पूर्ण रुप म भन्छु- मलाई चिन्ता छ सहयोगको सहनाई बजाउँदै शान्त सहरमा साम्राज्य जमाउन, स्वाभिमान र स्व-अस्तित्वमा सुस्त-सुस्तरी अंकुश लगाउन

Posted in कविता | Tagged प्रकाश सापकोटा – Prakash Sapkota | Leave a comment

कविता : ऊ बौलाहा नै हो

Posted on January 20, 2020 by Editor

~तिर्थराज जोशी~ राक्षस जस्ता आफन्तले उसलाई देउता लागेको भनेपनी वा देउता मानिने मान्छेले उसलाई भुत लागेको भनेपनी यसो भनेपनी उसो भनेपनी जे भनुन् तिनिहरु ऊ बौलाहा नै हो।

Posted in कविता | Tagged तिर्थराज जोशी - Tirtharaj Joshi | Leave a comment

Tag Archives: kabita

रचनाकारलाई खोज्न अंग्रेजीमा नाम टाइप गर्नुहोस् ।

प्रमुख सम्पादक/सङ्कलक

~ आविष्कार ~

~सङ्ग्रहित स्रष्टाहरु~

विधा छान्नुहोस्

नेपाली साहित्य लेखन सहयोगी

Follow साहित्य सङ्ग्रहालय

यो हफ्ता धेरै पढिएको

नयाँ रचना

भण्डार कोठा

कस्ले कहाँबाट हेरे

शब्दका जादुगरहरु