Tag Archives: kabita

~उषा गिरी~ समयको खाली सिउदोमा रङ्ग भर्ने कोशीस नगर सिमारेखा लामोछ अन्धकार सङ्गै बादल फाट्न सक्छ डाढा पाखा हिजोजस्तो छैन

~उषा गिरी~ आन्दोलित छ आकाश असारको महिना बर्सिन लागे जस्तो सबै हतारमा छन मानो खाएर मुरी उब्जाउने दिन तर किन किन छरपष्ट छ मन असरल्ल हुन्छु हुरी आउँला जस्तो छ

~उषा गिरी~ सुनसान रातमा गाउँको चौतारीको रहर लाग्दि, झ्याङ्गिएर बेरिएको शीतलताले च्यातिएको मनहरूलाई शीतलता नदिंदोरहेछ बादलका पछ्यौरीभित्र कोमल हाँसो पवित्र स्नेह सम्झन्छु गाउँघर पाखा पखेरा सबैतिर हेर्छु

~उषा गिरी~ आमा आज म त्यसै त्यसै तडपी रहेछु खुम्ची रहेछु करुणा र बिसाद पिडाहरुमा दु:ख को भयानक महासागरहरुमा कहाली लागिरहेछ असह्य पिडा का पुकारहरु देखेर। आमा,आज म भाबुक बनी तिम्रो न्यानो छातीमा टोलाई रहेछु सन्कल्प आधी र बतास बनी … Continue reading →