Tag Archives: kabita

छोक : टुक्रिएको बिश्वास

Posted on July 9, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~नविन लोचन मगर~ एक कुट्को सुपारी छरपष्ट दिमागमा टुकु–टुकु हिड्यो झर्यो फाँत

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आँखै अघि ढलेको जून

Posted on July 9, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~कृष्ण कट्टेल~ चरनमा थुप्रिएका बग्रेल्ती भेडाहरुजस्तै थुपारिएका छन् सयौँ अस्ताएका जूनहरु ।। रगत लत्पत्तिएको खप्पर हातखुट्टा छिनेका अर्धमुर्छित जून रगत उम्लिएको आलो घाउहरु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नयाँ क्षितिज

Posted on July 8, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~केशव वरुवाल पथिक~ नचाहेको कसैलाई बिर्सन खोज्दा, झुल्किन्छ यौटा मुहार– जसको मुस्कानको बाढीमा, म बग्छु – बगी रहन्छु, खोलामा दियो बगेझैँ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अबचेतन मनभित्रको एउटा प्रश्न

Posted on July 8, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~रमेश कंडेल~ साखुल्ले जीवनका पन्नाहरु निबृतिले भरिएका मनफुलहरु अन्तस्करणभित्र पहिरोले थिचिदै गर्दा निरोको धुनमा राष्ट्रप्रेम झल्कला र? शब्दहरु भित्र आफैलाई निख्लम सत्यको बिहङगम पर्दाले ढाकिरहेकै बेला अबचेतन मनभित्र एउटा प्रश्न उब्जन्छ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : एउटी नगरवधुको डायरी

Posted on July 8, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~विवश पोखरेल~ प्रत्येक साँझसँगै सुरू हुन्छ मेरो जीवनको दिनचर्या जब सहर बल्छ/म निभ्छु जब झलमल्ल रात फुल्छ म ओइलिन्छु मोलमोलाइको बजारमा जोसँग जे छ, त्यही बेच्ने त हो किन्नेहरू किन्छन् त म के गरूँ ? यो नगरमा– सधैं बेइमानहरूको स्वागतार्थ … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मधुपर्क मधुजस्तै

Posted on July 8, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~कलानिधि दाहाल~ तप्तपी मधुका थोपा तप्तपाएर तप्तप मधुपर्क तिमी बन्छौ चेतना ज्वारको तप । बीसौँ हजार यात्रीका मुटुका धुक्धुकी भयौ सिर्जना प्यारकास्तम्भ तिमी अनन्त अग्लियौ ।। मौसमी तालमा कैयौँ छाल उच्छाल देखिए उफ्रिए कति उन्माद मादकै साथ भेटिए । सबै … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : उनलाई चोकमा देखेँ

Posted on July 8, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~बादल सुरेश~ जब उनलाई पहिलोचोटि चोकमा देखेँ, त्यसपछि त कस्सम हरेक थोकमा देखेँ। उनी खित्का छोडेर हाँसिदिँदा जोकमा देखेँ, उनी आँसु बगाई रोइदिँदा शोकमा देखेँ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बन्द

Posted on July 8, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~इज्मा पोखरेल~ सधैजसो आज पनि विहान सखारै उठेर आफ्ना केही भावनाहरु सुन्दर अक्षरमा सजाएर म डायरी लेख्न खोज्छु, तब लयो मष्तिस्क खाली खाली भेट्छु । हिजो अस्ति जस्तै, शब्दहरुको आहोरदोहोर अह, पटक्कै छैन , कलममा मसी त छ नि तर … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सुगाहरू

Posted on July 7, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~हिरामणि दुःखी~ मेरो बगैँचामा बग्रेल्ती उड्छन् सुगाहरू सुगाहरू जोडजोडले बेसुर कराउँछन् मात्र कराउँछन् बुझ्दैनन् भाषा मान्छेको त्यसैले त सुगा हुन् सुगा हुन् र त आफैँ बोल्दैनन् । दोहोरो कुरा गर्न जान्दैनन् सुगाहरू मात्र बर्बराउँछन् सुगाहरू– ‘सीताराम कहो पट्टु’ आयातित अक्सिजनमा … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बिगुल

Posted on July 7, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~सन्तोष स्पन्दन~ भो नबजाऊ बाँसुरी र बिनायोका धुनहरु अब मन चोर्ने झन्कार चिसो हावा बयली खेलेर ममताको आवाज सुसेल्ने धुनहरु पर्दैन ,तिम्रो सुसेली भन्दा क्रान्तिको बिगुल बज्नु पर्छ | भोको पेट प्यासी घाँटी र नाङ्गो आंग लिएर मर्माहत पीडाका

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : छोरीप्रति

Posted on July 7, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~नरेन्द्र पराशर~ उमङ्ग-मनको चन्न्चल मुसकान पर्छ दमनमा किन ? लाल रँङको पावन-पल्लव मर्छ सहरमा किन ? स्वतन्त्रताको पङ्ख उडेको आकाश-मनको पारावार छेउछाउमै शिकारी बस्छन् म्रिग-नयन ती चङ्ख पार्

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

​कविता : चार जात, छत्तिस वर्ण

Posted on July 7, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~गौरी प्रधान~ बाइसी-चौबिसी राज्यहरुमा बाँडिएका भूगोलका टुक्राहरुलाई आफ्ना बल, बुद्धी र बदलाले जोड्दै ठुलो बनाउनेलाई हिजोकै भाषामा बडामहाराजाको तक्मा त दिन सकिने भो

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आमा तिमी

Posted on July 7, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~मञ्जु थापा~ म तिम्रो छेउमा बसेकी छु आँखा चिम्लिएर ओछ्यानमा सुतेको तिम्रो अनुहार हेर्दै रुग्ण शरीर तर तिम्रो तेजिलो मुहार यसले मलाई विगतमा कुदाउँछ कुनै समय थियो तिमी जल्दोबल्दो शरीर र साहसकी धनी अन्याय र अत्याचारका विरुद्ध महिला अधिकारको पक्षमा … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : म बिक्रीमा छु

Posted on July 6, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~राधेश्याम लेकाली~ मेरो जोस, जाँगर र रहरहरू बिक्रीमा छन् मेरो आँखा, कान र मुख सबै बिक्रीमा छन् छौ कोही किनेर मेरा खुट्टाहरूले हिंड्न चाहनेहरू आऊ यी पनि बिक्रीमा छन् सबै सोकेसमा सजिएको सामानझैँ बिक्रीमा छन् ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : पाए हुन्थ्यो

Posted on July 6, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~हरिहर अर्याल~ परेवाको जिन्दगानी बाँच्न पाए हुन्थ्यो शान्तिसँग आफनै गुँडमा हाँस्न पाए हुन्थ्यो चारा खोज्न आफ्नै गाउँ डुल्न पाए हुन्थ्यो आफनै भाका माक् माक् घुर् घुरन पाए हुन्थ्यो ।। प्रियसी भइ बचरालाई पाल्न पाए हुन्थ्यो अपहण झै झगडा फाल्न पाए … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : तिम्रो सपना, आमाको प्रश्न

Posted on July 6, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~कृष्ण कटेल~ तिम्रा बम बारुद र गोलीका छर्राहरुले मेरो पसिना मोलिएको घरको छाती छेड्दै गर्दा कुनै दुश्मनी बेगर तिम्रा लात्तिले मलाइ बेहोस बनाउँदा, सबै तितरबितर थिए तिम्रो त्यो सफलतामा तर, प्रत्यक्षदर्शी थियो नजिकै ठिङ्ग उभिरहेको बुढो सिमलको रुख, उसले हेरिरह्यो … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : भोकको शिविरबाट….

Posted on July 4, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~स्वप्निल नीरव~ एक हाते फरिया एक बित्ते चोलो र एक भारी बैंश -छाडेर तिमी गयौ फट्कु यी अहिले- छताछुल्ल पोखिएर बैंश लाज चिहाइरहेछ भोकको शिविरबाट

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सम्यकताका विविधता र विचरण

Posted on July 3, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~रमेश कंडेल~ मरुभुमिमा श्रमको खेती गर्न रुचाउने सिमलचौरका आदिबासी हामी बेद-बेदान्त घोकेर पाखुरी बजार्न रुचाउने अनुपम प्रकृतिका सन्तान हामी जीवनलाई जान्न र बुझ्न हिचकिचाउँदै

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आत्मा र शहर

Posted on July 3, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~सुरेश नाचीज~ मरेको कयौँ दिनपछि आँखा खोलेर हेर्दा बातावरणलाई तुषारोले ढाकेको थियो । झिँगाहरु भन्किईराखेका थिए । आसपास फोहोरको डंगुर थियो । खूब जाडो थियो । कुकुरहरु दाँत र नङ्ग्राले पेट कन्याउँदै थिए । खल्तीमा यौटा चुरोट किन्ने पैसा पनि … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : फूलमानको विद्रोह

Posted on July 3, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~प्रकाश गुरागाईं~ परिचय उतै कतै पहाडमा छाडेर मैदान झरिसक्दा तातो घामले देश हैन पानी खोजिरहेको छ फूलमान रिक्सा कुदाइरहेछ । भोकले स्वतन्त्रता हैन खान मागिरहेछ घामले राष्ट्रियता हैन छहारी मागिरहेछ लठ्ठीमा उनेर जुलुस लगाउने झन्डा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सपनाको महल

Posted on July 2, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~सबिना सिन्धु~ प्रेमी शहरको न्यानो आलिङ्गनमा निथु्रक्क भिजाएर आफुलाई यौवनका मुस्कुराहट साटिरहेकी छ्यौ । खेती गरिरहेकी छ्यौ आफ्ना कथाहरुको । मेरी लोरिमा ! आगो बाँचेर पानी निल्ने समयका निर्लिप्त ओठहरुसँगै

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : रभस

Posted on July 2, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~सुष्मा थापा ‘अनुप्राश’~ निरबिछिन्न बलिरहेका प्रज्वल्ल दिपहरुले धिपधिपाउदै आज मलाई केही भन्न खोज्दै छ, कहीले हावा सँगको लोहरी कहीले तेल सँगको मितेरी हो, साँच्चै आज सम्म मैले येसै गरि नियाली रहेकी छु, कतै दिपका उज्याला प्रकाशहरुमा कतै दिपका निरालम्ब अवस्थाहरुमा … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : भेरीको किनारमा

Posted on July 1, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~राजेश्वर कार्की~ भेरीको किनारमा म रुंदारुंदै थाकेछु भने मलाई सम्हालेर किनाराकै छेउको बगरमा राखिदिनू ‘भेरीको पानी र जिन्दगी निरन्तर बगिरहेछ’ कतै भेरी पनि बग्दाबग्दै थाकेछ भने मलाई भेरीको किनारबाट उठाएर मेरो आंसुको नदीमा बगाइदिनू

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : खाल्डो

Posted on July 1, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~भिम प्रसाद घिमिरे~ घर फलाउँछन् घरै खान्छन् हेरौं भुइँ या आकाशबाट अत्यास लाग्छ यो शहर, सास पो कसरी फेर्छन् मान्छेजस्ता मान्छेहरू ।। हाम्रा अभाव हाम्रा दुःख बाउन्ने आकारका बुझ्छन् उनका गोडामा ठेस लाग्न हुन्न

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सुन्यानुभुती

Posted on July 1, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~नरेश रोकाहा~ कुना र कन्दहरामा अझै बारुदको गन्ध आउँछ ढुंगामा पोतिएका आला रगतहरु मेटिएका छैनन् अझै भयले डेरा जमाएकै छ कतै फेरी उहि आवाज उहि चिच्याहट उही निरिह स्वरहरु निस्कने त हैनन ? म दाँया बाँया हेर्छु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : इतिहास

Posted on July 1, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~प्रकाश सायमी~ म एउटा जङ्गलको कविता लेख्दैछु मेरो अगाडि एउटा घनघोर जङ्गल छ कवितामा सबको कथा छ धर्मको निम्ति दिनरात लड्ने धार्मिक मुल्लाहहरु जस्तै अनुहार भएका कुकूर विरालोको झगडा छ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : कस्तो छ परदेश ?

Posted on July 1, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~मुकेश राई~ घर छोडी जाने दरसन्तानका सम्झना संगालेर आमा सोच्दिहुन कस्तो छ परदेश ? असार पन्ध्र छ आमा परदेश मंसिर कहिल्यै पाक्दैन, सोध्छौ सधैं कस्तो छ दुरदेश रु नियति न हो दुस्ख कहिल्यै भाग्दैन !

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : कछाड

Posted on June 30, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~विष्णु भण्डारी~ देखिदै छ एकातिर टिभी स्क्रिनमा बहुराष्ट्रिय कम्पनीद्वारा प्रायोजित भव्य मञ्चमा कमरेड बोल्दै गरेको फुटेज र अर्कोतिर उत्साहित गर्दैछ उसले हँसिया हथौडा अङ्कित झन्डासँगै उभिएर वालस्ट्रिटका विश्वव्यापी सञ्जालहरूको विरोध गर्न ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बिकारहरुभित्र म – एक रहस्यको खोज

Posted on June 30, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~बिबश बिप्र~ जव जुठेल्नोले मेरो घर पछाडीबाट उदाउने घाम देख्न सुरु गरेको छ त्यतिबेला देखि म जुठेल्नोतिर बसाईं सरेको छु | मलाइ लाग्यो म फोहोर हुँ म बिकारहरुको वरीपरी छु म बिकारहरु भित्र छु | मोनालिसाको चित्रभन्दा म बस्ने जुठेल्नो … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : परिवर्तनको परिभाषा !

Posted on June 30, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~सन्जिब सुनार~ आज समय स्थिर रहदा रहदै मानवजातिहरू परिवर्तन भय! पुर्खेउली हाम्रा पुर्वजहरुले जोगाई राखेका सम्पदाहरु गय! यो कस्तो युग आयो हरे शिव राम राम जप्ते पहीले काले!

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : म फूल हुँ

Posted on June 30, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~बासु श्रेष्ठ~ म फूल हुँ मायाको रुप हुँ प्रेमको स्वरुप सुवासको वास हुँ निरासको आश सौन्दर्यको द्योतक हुँ कोमलताको प्रतिक समर्पणको उदाहरण   

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : एक मुठ्ठी भोजन

Posted on June 30, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~गजेन्द्र गजुर~ *एक मुठ्ठी भोजन* जता-ततै गुन्जी रहेछ मानिसको रोदन॥ आशमा कछ-मछि एछ एक मुठ्ठी भोजन॥ कालो सफना हेर्नेको छत नै किन भाचिएन॥ भाचिएछ गरीबको यो मन॥ फैलाउ जति हार-गुहारे पनि॥

Posted in कविता | Tagged | 1 Comment
  1. Pages:
  3. 1
  4. ...
  5. 224
  6. 225
  7. 226
  8. 227
  9. 228
  10. 229
  11. 230
  12. ...
  13. 259