~सरु पोखरेल~
‘अब मेरो गर्भ नै नबसोस् भगवान’ प्रत्येक पटक गर्भ परिक्षण गरेपछि उसको यहि बोली हुन्थ्यो । तर उ गर्भवती भने पटक पटक भइरही । पेट भित्रको बच्चाको लिंग नछुट्टयाइने बेलासम्मकी गर्भवती ।
छोरी भन्ने डाक्टरको निक्र्योल पछि जतिसक्दो चाडो उसको जीउ हल्का वनाउन समय मिलाउने हतारोमा हुनेगर्थें म ।
‘छोरी छ’ डाक्टरले पहिलेकै बाक्य दोहोर्यायो यसपाली पनि । कसरी घर आइपुगियो हामी, दुवैले सायद पत्तो पाएनौं । बाँकी पढ्नुहोस्
~रजित ओझा~
कसैले उसको कानमा खुसुक्क भनेको जस्तो लागेको थियो उसलाई , आज आकाशमा कालो सुर्य उदाउनेछ । उसले धेरै बेर आकाश नियाल्न खोज्यो तारा हरु शित झार्दै थिए उसको आँगनको घाँसमा , उसको ओइलिएको आँगन शितले सिँचेर हरियो बनाइदिने आश गर्यो मनमनै उसले । तर खोइ त कालो सुर्य ! मन को अर्को कुना खिसिक्क हाँस्यो उ माथी !
“धत रातमा पनि सुर्य उदाउँछ ? कसले भन्यो तँलाई आज कालो सुर्य उदाउँछ भनेर ?” उसले मनलाइ सम्झायो
“ हैन कसैले मेरो कानैमा आएर भनेको आज कालो सुर्य उदाउँछ , जसका किरणहरु पनि काला हुनेछन् उसले पहिला मलाई अनि त्यसपछि अरुलाई एक एक गर्दै छोप्दै जानेछ ।“
“आफ्नो मनले भनेको नसुनेर कसैले कानमा खुसुक्क भनेको सुन्ने ?” मनले फेरि रोष पोख्यो । उसको मन उ भन्दा जिद्दि निस्कियो । बाँकी पढ्नुहोस्
~कुवेरदेव मृदुल लिम्बू~
मेरो प्रेम प्रस्तावको जवाफ खोज्दैछु
कसो गर्दा राम्रो हुन्छ इन्साफ खोज्दैछु
कहाँ भेटुम कहिले भेटुम प्रेम दिवसमा
तिम्रो लागि भनी रातो गुलाफ खोज्दैछु । Continue reading
~जीवित खड्का मगर~
यस धर्तीमा (म पनि) डाँडामाथिको
घामजस्तो भएर आएको हुँ
सन्ध्यापछि
घाम डाँडाबाट हराउनेछ !
प्रकृति र घामको प्रेम हेर
जून र ताराहरूको मिलन हेर
मैले मृत्यु भोग्नुअघि यो धर्तीमा
तिमिसंग यस्तै प्रेम माग्न आएको छु !
यहाँ सबथोक खरिद-बिक्रीमा छन्
तिमि पनि थोकजस्तै बिक्री हुन चाहान्छौ ? Continue reading
~रबिन दर्लामी मगर~
तिमी आएकी थियौ…
त्यतिखेर मलाई जिन्दगी ले
ओरालो झारीरहेको थियो
मृग ले हरिण लाई खेदेको जसरी
ओरालै ओरालो भाग्दै थिएं
तिमी ठ्याक्क आयौ!
म टक्क रोकिएँ…
म पछारिंदै थें, लड्दै थें
हात दियौ मलाई उठायौ
फेरी लड्न खोजें
फेरी समात्यौ यि हातहरु……! Continue reading
~व्याकुल माइला~
अस्ति नेपालगन्जतर्फ जाँदा
बुटबलको चौराहाचोकमा
मगराती माया, स्नेह, सम्मान र पसिनाले
उभिएको तिम्रो सजीव शालिक देखें !
गुडिरहेको गाडीभित्रैबाट
एकटक हेरिरहें श्रद्धाले
र, एकाकार भएँ |
सामान्य-ज्ञानका हरफमा
उहिले पढेको थिएँ तिमीलाई-
‘प्रथम सहिद लखन थापा हो’ भनेर
इतिहासका पानामा तिमीलाई
पढें कि पढिन, याद गरिन
खै, केले केले ओझेल पारिदिएजस्तो ! Continue reading
~शरद निरोला~
अचेल निकै दिन भयो
विरक्तिले ग्वाम्लाङ्ग छोपेको छ
शरीरका प्रत्येक स्नायूहरु
स्पन्दनहीन भएर लोलाएका छन्
यस्तो लाग्छ मानौ मस्तिष्कमा केवल
शून्यताको मात्र वास छ ।
पाईला टेकेदेखि यस नौलौ धरतीमा
जिवनले सुस्केरा हाल्न बिसर्िसकेको छ
विवशताको उच्छ्वासभित्र अभिशप्त यो बुद्धि
रातोदिनको गुजारा टराईले
कुण्ठित भईसकेको छ । Continue reading
~जयदेश श्रेष्ठ~
पशुपतिनाथको दर्शन पछि गेटमै साथी भेट भयो । ओ हो के छ है, तिम्रो हाल खबर ?( बुद्धिप्रसादले ढाप मार्दै साध्यो नरम प्रसादलाई) के हुनु म त आजित भए । खै स्थानीय चुनाव पनि कहिले हुने हो ? किन चाहियो चुनाव सुनाब बुद्धि प्रसाद रंन्कियो । काम गर्न सार्है गा–हो भयो । घरमा बसे पनि सुख छैन । अफिसमा पनि सुख छैन । Continue reading
~सुजन बैरागी~
घाउ त घाउ न हो बल्झी बल्झी दुख्छ
यात्रा न हो जिन्दगी अल्झि अल्झि दुख्छ
सधैँ हाँसी खुसी बाचौ सबैले यही चाहन्छ
सुख मात्र हुन्न जीवन दुःख तिर गई अल्झन्छ
हृदयमा घाउ लागेसी बल्झि बल्झि दुख्छ Continue reading
~कोईराला सूर्यकिरण~
आफ्नो देश छाती भरि
आँखा भरी भरी
राखी रहुँ जस्तो लाग्छ
मुटु भरी भरी
श्रम अनि सृजनाले
देश भर्नु पर्छ Continue reading
~रमेश गौतम “पाल्पाली”~
“बिरे तँ कहाँ गएको थिइस् ?”
“स्कुलमा गएको प्रार्थनाको बेला भएको रहेछ, हेरेर आएको”
“हेरेर के गर्छस् पढ्न नपाएपछि । बाख्रालाई बारीका कान्लामा डोर्दे भनेको त्यति पनि गरेन । अघि नै डोर्देको भए केही खान्थे, अहिलेसम्म भोकै छन् ।”
“गोरे, भुन्टे सबैले पढिराछन्, मैले नि पढ्न पाए हुन्थ्यो ।” बाँकी पढ्नुहोस्
~भरत राज गौतम~
उ भन्दा अगाडी दुईवटा छोरीहरु जन्मीसकेका थिए । तैपनि उसको आमालाई अझै छोराको चाहना रहेछ । मैले उसको आमालाई छोराको लागि जिद्धी नगर त भनेकै हो तर धेरै जिद्धी नगर भन्न सकिन । उ नजन्मुन्जेल सम्म पनि हामीलाई थाहा थिएन कि उ छोरा थियो कि छोरी । तर उसैलाई अप्ठेरो होला भनेर उसकै मायाको खातीर मैले त्यस्तो कुनै टेस्ट पनि गराईन । आमाको पेटमा भएको वेलामा पनि उसले आफ्नी Continue reading
~राकेश कार्की~
तिमीले के सोचि हेरिरह्यौ
म गइरहेँ
हवाइजहाजमा आँखा चिम्लदा
तिमी मै भइरहेँ बाँकी पढ्नुहोस्
~प्रकाश आर. पाण्डेय “अपरिचित”~
त्यो नज़रमा नज़र जुधाउनेछु एकदिन
तिमीलाई म आफ्नो बनाउनेछु एकदिन
तर्की बस प्रिय तिमी सक्छौ जबसम्म
सपनीमा आइ सताउनेछु एकदिन बाँकी पढ्नुहोस्
~नारायण तिवारी~
भ्रष्टाचारको माखे साङ्लोलाई तोड्न नसकेर एवं उनीहरूसितै कुममा कुम मिलाउन नसकेर , हारेर मैले नोकरी छाडिदिएँ । बाँकी पढ्नुहोस्
~सुन्दरनाथ भावुक सुनिल~
यो बाटोले सोध्छ तिमी कता जाने हो ?
मैलेपनि भनिदिएँ जता तिम्ले लाने हो
यात्रीहरु धेरै छन् यहाँ गन्तब्य नपाएका
नियतिले पनि भन्छ दुख कति खाने हो ? Continue reading
~राजन काफ्ले~
कल्पना सपना रैछ विपना सम्झि साँच्न थालें
सम्झना मृत्युमा रैछ जीवनमा सम्झि बाँच्न थालें
भाग्य खोटो छैदै थियो कर्म पनि कस्तो रुखो ?
विफलता गर्भमै कोरिएको नियतिलाई जाँच्न थालें Continue reading
~महेश बर्तमान रानामगर~
मनमा माया छैन हजुर देवतालाई चढाईंदिए
धोका मात्र पाएपछि म त हजुर ढुङ्गा भएँ
आस्था जगाई ढुङ्गा उठाई देउता भनि पुजौला
चोखो दिलले,भत्तिभावले अर्पण पनि गरौला
निरर्थक तिम्रा पुकार म त हेर निर्जिव भए Continue reading
~नाकिमा~
घामले आँखा खोलिसक्यो
पाखा-पर्वत चुमिसक्यो
उठ ए मान्छेहरु
पुग्नु टाढा छ ।
पीठो-गुन्द्रुक उमालेर Continue reading
~शम्शेर रानामगर~
ढुंगा ढोगेर कुनै काम हुदैन !
दुधले धोएर कोहि राम हुदैन !
आधा पेट नखाई माग्नेलाई दिनु
त्यो भन्दा पर अर्को नाम हुदैन! Continue reading
~राज थापा~
तिमीलाई लालिगुँरास फूल सोच्थे मैले
निलकमल भई फूल्यौ परदेशमा अहिले !
देसको सिमा नाघे पछी मनको भेष फेर्यौ
घुम्ति घुम्ति मायाँ फेर्दै अतीस्वार्थि बन्यौ ! बाँकी पढ्नुहोस्
~कृष्ण के.सी.~
आँशुलाइ द्र्ब्यमा मूल्यांकन गर्ने हो भने यसको मूल्य कति हुदो हो ? आँखाबाट खस्ने यी आशुहरुका प्रवृति हरुका आधारमा यसलाई बर्गमा विभाजन गर्ने हो भने कति बर्गमा विभाजित गर्न सकिन्थ्यो होला र हरेक बर्गको मूल्य कति निर्धारण हुन्थ्यो होला | यस्तै यस्तै सोचिरहेको थिए बिछोडमा खसेका आशुहरुलाई देखेर | हुनत जीवनका लामा-लामा कष्टकर दिनमा कति रोएर आँशु बगाइयो बाँकी पढ्नुहोस्
~सुरेश प्राञ्जलि~
केका लागि विचार, दर्शन ? संसार बदल्नका लागि ? जोखिरहन्छ मेरो मस्तिष्क वैचारिक तराजुमा राखेर शङ्कर र नित्सेलाई । अनि, किर्केगार्ड, हिगेल, फुकुयामा, कार्ल पोल्यानी, सामुअल हन्टिङटनलाई । सा“च्ची, वेदान्त दर्शन र साङ्ख्य दर्शनबीच के अन्तर छ ? के हन्टिङटनको ‘क्ल्यास अप्m सिभिलाइजेसन’ पढेर सक्दा मेरो जीवन पनि क्यास हुन्छ अब ? अथवा फ्रान्सिस फुकुयको ‘द इन्ड अप्m हिस्ट्री एन्ड द लास्ट म्यान’स“गै मभित्र विचारको कर्नाली जन्मियो ? एउटा द्वन्द्व जन्मियो । मलाई थाहा छैन, द्वन्द्ववादको कुन तहसम्म त्यो द्वन्द्व पुग्छ । Continue reading
~सुरेस खनाल~
साकी, भरिदेऊ अझै
प्याला माथि प्याला!
सबै पिएको हैन मैले,
आधि गिलाँस त छचल्किएरै पोखिएको हो।
तिमिलाई थाहा छैन,
आज अझै चुर हुनु छ मलाइ।
भर्खर त साँझ पर्रयो,
भर्खर त मेरो गाला र घाँटि रसिलो भयो। Continue reading
~ऐत राज तुम्रोक~
म लिम्बुवानका कलमी सिपाही
लिम्बुवान ब्युझाउन चाहने
म लिम्बुवानका कलमी सिपाही
लिम्बुवान बच्चाउन चाहने
म लिम्बुवानका कलमी सिपाही
लिम्बुवानका ईतिहास लेख्न चाहने
म लिम्बुवानका कलमी सिपाही
लिम्बुवानका नक्सा कोर्न चाहने
त्यसैले खबरदार Continue reading
~सुनिता गिरी~
संसार सबै आफनै लाग्थ्यो,खुसी सबै मेरै लाग्थ्यो,
जिवनमा शोकको बाढी आउँदा,
अनायासै जिवनमा पहिरो जाँदा
ममताले भरिएको कोमल मुटु , छिया छिया भएर फाटिदिदा
जाली रुमाल झै बुनेका सपनाहरु ,
छरपस्ट भुइभरी छताछुल्ल पोखीदा,
कलम बाट कविता होइन,
आँशु बग्दो रहेछ ,भक्कानीएर मुटु फुट्दो रहेछ ,
आमा तिमीले छाडेर जाँदा .।।।२ Continue reading
~कल्पना तुम्रोक~
मनका दुखाईहरु दुखेर पनी पुगेन मलाई,
चाहनाका पहाडहरु भत्किएर पनि,
बर्तमान दुखेन,
म वर्तमानलाई दु:खाउनु चाहन्न।
मेरो अतित लाई धेरै दुख्यो,
निर्दोस नयनलाई पनि रुवाउनु चाहन्न । Continue reading
~आचार्य प्रभा~
बरु मेरो अभिमान ढकमक्क फुलेर झरोस
मलाई कुनै गुनासो छैन ,
फूल्नुको लालचसँग मोह छैन
किन कि फूल्नुसँग सबै मोहित हुन्छन
तर… फुल्नुको अर्थमा
अभिमान फुल्नु हुन्न ,
रिस,राग अहंकार, फक्रिनु हुन्न
त्यस्लाई त जरैदेखी कुल्चिएर मास्नु पर्छ
किन कि…… फुल्नुको अर्थलाई जब
त्यस्ले कलंकीत बनाउछ भने
बरु मेरो…… स्वाभिमान , Continue reading
~कला राइ~
टेकेर परदेशको माटो
झ्याम झ्याम
डवाङ डवाङ
ढोल झ्याम्टा सगै
नाच्दा किरात पहिरनमा
हल्लाउदै साकेवा पाइला
यस्तो लाग्छ
जुरुक्क जुरुक्क तालमा
नाचिरहेछ ताइमोसन
ब्यातिगत स्वतन्त्रको
दुहाइ सगै
केही महानु भावाहरु
किन नबनुन
आधुनिक धर्मलम्बी
किन नमिसिउन Continue reading
~कल्पना तुम्रोक~
समयको गति सँगै, भेटिनु अनी छुट्टीनु
बिधीको बिधान नै रहेछ
मानब जन्मदै मृत्युलाई अङ्गालेको हुन्छ
अपरिचित थियौ, परीचितको रेखामा भावनाको साइनोले
हाँसी बोली स्वछ अटल हाम्रो पवित्र माया थियो Continue reading
~उमेश र्राई ‘अकिञ्चन’~
यादहरूको यात्रा
हिडिरहेछ
प्रवासी मन
नीलो पर्दा समुद्रमा
हेर्दै
जिन्दगी, चलचित्र
थाहा छैन
कसले छायाङ्कन गरेर
राखिदियो आँखामा
पीडाका पहाडहरू
समुद्रको हावाजस्तो
किन Continue reading
~शुस्मिता शर्मा ढुंगाना~
यो हाम्रो शान्ती क्षेत्र नेपाल
यो प्यारो शान्ती क्षेत्र नेपाल
किन ! अशान्ती को मालाले जेलिएको छ
किन ! अनेकौ जनजेलले जेलिएको छ
हेर-हेर बीर नेपाली सगरमाथा रोइरहेछ !!!!
शान्ती र स्व्च्छ थियो कति यो नेपाल
त्यति नै रमणिय र प्यारो थियो यो नेपाल Continue reading
