साहित्य सङ्ग्रहालय

~प्रभात थापा~

(एकजना तिलमाधवप्रसाद नाम गरेका चर्चित बाहुन थिए। जजमान गरेर आफूलाई विद्वान र सर्वज्ञ ठान्दथे औ सानातिना झुस्मूसे मानिसहरुलाई मान्छेनै गन्दैनथे। चिच्चाको धन लुच्चाले खान्छ भने झै एउटो छोरोलाई लेखाई पढाई समाजमा निक्कै धाक पिटौला भन्थे तर पढे गुणेको छोरोले अन्तर्जातीको बिहे गरेपछि बुढाको समाजको अघि शिरै ढल्यो। जिउँदै छोरोको किरिया खाएपछि पीर र सन्तापले दिनदिनै रोग्याउँदै गएको तिलमाधवलाई नमरी जानु न गरी खानु भन्ने अवस्थामा पुर्यायो। लामो पीढा र कष्ट भोग्दै लम्पसार परेको तिलमाधवले आँखाभरी चिप्रैचिप्रा परेको नजरले छेउमा ‘कति पीरसरीको एकमुठी सास अड्याएर तडपी रहन्छौ, हुरुक्कै गई हाले त दुःखै लुक्थ्यो’ भनेर हेरे झै गरेकी बुढी गंगादेवीलाई पुलुक्क हेर्यो।)

गंगादेवी (लोग्नेको निधार छाम्दै) के खान्छौ बुढा खोले बनाई दिउँ? Continue reading →

~प्रभात थापा~

(पात्रः चाउरे (हास्य कलाकारको भूमिकामा), धनवीरे (चाउरेको बाउ), मास्टर बा, बलवीरे, गम्भीरे। दृश्य- मास्टर बा’को घर। सामग्री- काँटी फुस्किएर हल्लने टेबल, एक पट्टीको आर्म भाँच्चिएको कुर्सी, बेञ्च, कुचो, भित्तामा एउटा अल्फाबेट क्यालेण्डर, फाटी सकेको पुरानो वर्णमाला किताब र भाँच्चिएको ठुटे पेन्सिल, पुरानो चश्मा, पेट्रोलम्याक्स)

चाउरे र धनवीरेको प्रवेश-

धनवीरे – (एकपल्ट जोरले खोकेपछि) नमस्कार है मास्टर बा। घरमै हुनुहुन्छ कि….? Continue reading →