साहित्य सङ्ग्रहालय

~सुमित्रा न्यौपाने~

अनुहार प्रसन्न थियो । ओठमा मुस्कान र मनमा उकुसमुकुस पनि । सबै सपना आज पूरा भएका थिए । बैङ्क ब्यालेन्स पर्याप्त भएपछि अमेरिका छोडेका  सुमन लामो समयसम्म बेखबर थिए । मोटो, खाइलाग्दो र गोरो वर्णले विदेशीकै  छनक दिएको थियो । टम्म मिलेको शरीरमा लगाइएका कपडाले कामुकता झल्काइरहेका थिए । भरियाहरुले भारी बिसाए । बाहिर थोत्रो कुर्सी थियो । त्यसैमा खुट्टा राखेर चौरतिर नजर लगाए । पाखो बारी बाँझो र खण्डहर थियो ।बगैचाको नाम निशान थिएन । उनी जाने बेलामा ढकमक्क फूल फुलेका थिए ।

‘सरला ! ए… सरला । … बाबु ! बाबु युगल …. ।’ प्रतिउत्तर आएन । Continue reading →