Category Archives: कविता

~नेकी धनेन्द्र~ धन्य शहर वर्षौ देखिको मेरो रहर आज पुरा हुँदैछ चितुुवा जस्तै सिकारका लागि निर्दोष मान्छेलाई दोवेर बसेका अपराधिहरु पालेको रैछस धन्य शहर वर्षौ देखिको मेरो रहर आज पुरा हुँदैछ बकुल्ला जस्तै माछा मार्ने

~नेकी धनेन्द्र~ हामी सगरमाथा पुग्न लागेकालाई खुट्टा तान्ने मुलुकका मान्छे तर सगरमाथाबाट झरेका विचारहरुलाई महान मान्छौ आधार मान्छौ त्यो त पानीको थोपा हो

~नेकी धनेन्द्र~ हिमालका फेदीहरुमा, पहाडका टुप्पामा तराइका फाँटहरुमा फुलेका फूलहरु एकै वर्णका हुदैनन् तर, भिरपाखामा फूलेका फूलहरु सजिलो ठाउँमा फूलेका फूलहरु जुनसुकै ठाउँमा फूलुन फूलहरु एउटै लक्ष बोकेर फूल्छन् तराइमा फूलेका फूलहरुले तराइको शोभा बढाइदिएका हुन्छन्

~नेकी धनेन्द्र~ चट्टानहरु फोरेर उदाउँदैन घाम चिलगारी जस्तै माथी माथी आउँछ माथी माथी जान्छ यो घामले पनि संघर्ष गर्न पटक्कै सिकाएन !! बरु,

~नेकी धनेन्द्र~ यतिखेर सोचिरहेछु सौर्यले पृथ्वीलाई पृथ्वीले सौर्यलाई आज सम्म कति फन्का लगाए होलान् ? अनुमान बाहेक यसको उत्तर को सँग छ होला ? पृथ्वीले तिनसय पैंसट्ठी

~नेकी धनेन्द्र~ कलिला हातहरुले घाँस दाउरा काट्दै गोबर सोर्दै कुटो कोदाली चलाउँदै, कुना कन्दरा भीरपाखा चहार्दै गाई भैंसीको आहार खोजेर

~नेकी धनेन्द्र~ चट्टानहरु फोरेर उदाउँदैन घाम बन्जड धरती च्यातेर आउदैनन जुनतारा पसिना नबगाएरै कुनै संघर्ष नगरेरै किन चिल्ला चुपुल्ला सुकिला मुकिला देखिन्छन तिनका मुहार