Category Archives: कविता

~दीपक कुमार ज्ञवाली~ भो म त बस्दिन यो फोहारको डुङ्गुरमा । मलाई चाहिन्छ प्रकृतिको सुरम्य सुभाष । कहाँ गयो मानिसको दिलमा मानवियता । कहाँ गयो नेपालीको त्यो सहृयसद्भाव । १ मानिसले मानिसलाई गर्ने ईश्वरीय सत्कार । मानिस देख्दा ढोका धुन्नुपर्ने … Continue reading →

~दीपक कुमार ज्ञवाली~ अनन्त यात्रा जिवनको जङ्घार पार गर्नु छ कठिन कष्ट हजार खोज्दछु युधिष्ठीर भेटीन्छन् दुर्याेधन भैरहेको छ जगतमा हिंसा बलात्कार को छ र यहाँ एकल कृष्ण भगवान् कसलाई पूकारुँ भन्दै करुणा निदान तयार हुन्छन् कंश रावण बन्नलाई तयार … Continue reading →