Category Archives: कविता

~प्रमोद धिताल~ आँधि हुरीसँग खेल्दा खेल्दै हिम तुषारो र शीतहरु झेल्दै टाकुरामा फुलेको रातो गुराँस जति श्रद्धाञ्जली चढाएपनि कहिल्यै नसकिने आस्थाको एउटा नित्य प्रकाश ! श्वास प्रश्वासहरुले आजादी गीत गाइरहे

~प्रमोद धिताल~ आजको साँझ एउटा अनौठो साँझ जसमा एउटा शुभ साइतको घोषणा गरिएको छ भोलिको विहानदेखि थालनी हुनेछ नयाँ यात्राको छेपाराले खाएको छ

~प्रमोद धिताल~ आकाश नाप्दै उड्ने अन्तरिक्ष यान जमिनको आशीर्वाद लिएरै उड्छ र फर्किन्छ फेरि जमिनतिरै हरेक शिखर आरोहणहरु सुरु हुन्छन् जमिनबाटै

~प्रमोद धिताल~ साट्नैपर्ने केहि मौलिक भावना सोच्नैपर्ने केहि महत्वपूर्र्ण विषय चाल्नैपर्ने केहि निर्णायक कदमहरु साँचेको छु कुनै दिनको लागि बस, यतिखेर मलाई गर्नुछ आवश्यक कामहरु !

~प्रमोद धिताल~ सल्काउनु छ सपनाको दियो अन्धकार गुफाहरुमा रोप्नु छ सपनाकै बीउ मुर्दाहरुको बस्तीभित्र पैदा गर्नु छ बेचैनी र छटपटी हिंउ झै चिसो जिन्दगीमा !