Category Archives: कविता

Nepali Poems

कविता : म

~चेरेहामसो क्याबा~ आफनै बारीमा उम्रिएर उत्तर, दक्षिण, पुर्व, पश्चिम, कतैको बाछिटाले नभिजी झरौ राष्ट्रियताको भावनाले सिँचिएर खाँटी राष्ट्रियताको ओतमुनि हुर्किएर पनि कहिले बादशाहहरुका तरवारले काटिएर कहिले बारुद र छर्राहरुले

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : दास

~उज्ज्वल जी.सी.~ ‘नून’ खाने कुखुराहरू झोक्रिन्छन्/लठ्ठिन्छन् र, सम्भवतः मर्छन् पनि विवेकशून्य/चेतनाशून्य विचरा ती कुखुराहरू अनायास ‘नून’ खाँदै थला पर्छन् तर, हामी मानिस अर्काको ‘नून’ पाए

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नयाँ नेपालका लागि

~किराँती भोगेन एक्ले~ पुरानो नेपालमा रुनुपर्नेहरू खित्का छाडिरहेका छन् हाँस्नुपर्नेहरू सुक्सुकाइरहेका छन् सुन्नुपर्नेहरू बेफ्वाक बक्बकाइरहेका छन् बोल्नुपर्नेहरू चुपचाप सुनिरहेका छन् पुरानो नेपालमा हलो र कोदालोले अड्काएका बाहेक सिन्दुरे र दर्पनेको दाम्लाले बाँधेका बाहेक कतै बहानामा त कतै तीव्र चाहनामा मसी … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : प्रश्न सहअस्तित्वको

~गणेश कार्की~ म को हुँ ? तिमी जस्तो हो कि होईन ? यो देश, जसलाई तिमी आफ्नो भन्छौ यो मेरो चाहीँ हो कि होईन ? आज मलाई हरेक प्रश्नको उत्तर चाहिन्छ । म, न त पाँचौ वर्णको हुँ न त … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : उघ्रेर बिग्रेको बिहान

~लक्ष्मी प्रसाद देवकोटा~ रोई रात, किटेर दन्त, पगली, झाँक्रो फिँजारी, झरी, आत्मा तुल्य स्वदेशकी, दुःख परी, क्रन्दी, पुकारा गरी, धच्की द्धार समस्त न्यायमुखरी घुँक्की, हुरी भै उडी आयो क्रान्तिपछाडि शान्तिसरिको यौटा बिहानी घडी !

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : एउटा प्रश्न ?

~हरि सिंह थापा~ चरक्क चर्किएर धर्ती टुक्रा टुक्रा छुट्टिदै वीर पूर्खाहरुको रगत र पसिनाको छालमा बग्दै बग्दै गईरहेको बेला स्वर्गमा शहीदहरुको सपना कति करुणादायी हुन्छ होला ?

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : छोडि दियो

~सन्तोषी पहरी~ तिम्ले बाटो मोडिदियो के हाल बनाई छोडि दियो । कस्तो मिठो सपना थियो निर्दयीले उडाई दियो । । तिमी बिना बाच्न मलाई कत्ति गाह्रो भो । तिम्रो मन त आज भोलि लाग्छ सारो भो ।।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : म आफ्नै दाहसंस्कार गर्नेछु

~उर्मिला थपलिया~ प्रतिक्षाको लामो समय पछि एक रात तिमि म संग हुनेछौ जुन रात हामि मन भित्र को दोसहरुलाइ नदि को स्वच्छ पानिले बगाउनेछौ कल्पनाको तिम्रो अंगालोमा हैन यथार्थताको गलैचामा धक फुकाएर मेरो मुन्टो थन्काउने छु त्यही रात हामी माया … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : म टेलिभिजन हेर्दिन आमा !

~दिव्य गिरी~ आमा ! हिजोआज मलाई टेलिभिजन हेर्ने मन छैन टेलिभिजनको पर्दामा जति पनि अनुहार देख्छु तिनीहरूलाई देखेर मलाई घृणा लाग्छ तिनका बोली र तिनका भाषण सुनेर मलाई वाकवाकी लाग्छ र तिनका हाँसो देखेर मलाई आश्चर्य लाग्छ आमा !

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अन्त्यहीन संगमता

~शिरिष पराजुली~ जसरी नदीहरू समुन्द्रको खोजीमा आफूभन्दा गहिरोपना खोज्छन् त्यसरी नै मेरो आत्मा तिम्रो प्रतिबिम्ब खोज्छ; धेरै टाढा बगीरहेको नदी एक्लै आफ्नै वेगमा एक्लोपना मात्र एक्लोपना । जसरी पवित्र फूल आफूलाई घामको किरणमा समाहित गर्छ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : म बिना

~सुविद गुरागाई~ म बिना एक्दै घुम्नै सक्तैन पृथ्वी म मरे पनि बाँचे पनि मलाई साथमा नलिई …छोडेर जान सक्तैन पृथ्वी उसका पनि बाध्यता र सीमाहरु छन् उसका पनि चाहनाहरु छन् मलाई लानै पर्छ उसले । मेरो सम्झनाबिना रित्तै

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : तिम्रो हाम्रो जिम्मा हो

~बाबुराम पन्थी ‘गुल्मेली’~ परिवर्तन संगै जलवायु गर्मी झन् झन् बढ्दै गयो नेपाल आमाको सेतो कपाल झन् झन् झर्दै गयो छाती छिया छिया मातृभूमीको बाढी पैरोमा परी भासिदै पैतालाहरू मातृभूमीको बैरी एम्बुस परी कूपुत्र सन्तान मातृभूमीका अंश माग्दै छन् आज रूदै … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : खबर्दार

~खेमराज अधिकारी~ खबर्दार जनता हो अब चुप लग्नु हुन्न नेपाललाई बेच्ने लेन्दुप दोर्जेहरु सिंहदरबारमा बसेर खुलेआम देश बेचीरहेका छन कुर्सीसँग भाषा शाटदै छन सिमान बेच्दै छन स्वाभिमानको शौदाबाजी सदनबाटै गर्दै छन (नेपाल आमाको………) गर्बको भागबन्दा लाउदाँ, घरभाँडालाई तेश्रो चाहिने, देशभक्तलाई … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नेता जी

~हरि अधिकारी~ जनताको छोरो जुदाउन तयार छन नेता जी , जनताको छोरो मर्दा के भयो हामी लागी हैन मेरो छोरो मर्दा पो दुःख भन्दै छन नेता जी जब हामी नै खुसी छू त कसको के भो हामी लागी अरु रोगी … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मेरो जिन्दगी

~राजेन्द्र थापा~ यो मेरो जिन्दगी वाह कस्तो जिन्दगी जिन्दगीभित्र अल्झेको जिन्दगी जिन्दगीभित्र बल्झेको जिन्दगी फुकाउन नसकिने गाँठो परेको यो मेरो जिन्दगी वाह कस्तो जिन्दगी प्रत्येक बिहान म उठेर

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नयाँ नेपाल

~विवेक अर्याल~ नयाँ नेपाल आउँछ भन्थे कहिले आउँछ ख्वै थाहा भएन सपनीमा पो आएछ कि ? खै मैले त पत्तै पाइनँ न शान्तिको आभास पाइयो न राहतको सास फेर्न पाइयो के हो यो नयाँ नेपाल ?

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मान्छे

~भारती गौतम~ सबैसंग सधैं बिउँझिने प्रभातलाई जहाँको बिहानी पनि प्यारै लाग्छ । स्वच्छन्द आकाशमा उड्ने चरीलाई जहाँको आकाश पनि आफ्नै लाग्छ । ढकमक्क फक्रने गुलाफलाई संसारभरिको बगैंचा प्रिय लाग्छ । खै, कहाँ छ यिनीहरुको घर ? कस्ले दिएको छ यिनीहरुलाई … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : ठेसमा प्रेरणा

~भुवनहरि सिग्देल~ बेडा कैयन् उठायौं विषय विष पियौं धैर्य यो रोकिएन कालो पर्दा लगाई ग्रहण भय दिंदा सूर्य यो छेकिएन गोर्खाली स्वाभिमानी हृदय छ दरिलो तेल―ऊर्जा सकिन्न पैताला नाघ्न सक्छन् कठिन गिरि बडा स्वस्थ पुर्जा खिइन्न।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आत्माघोषणा

~बिमल गुरुङ~ अब म घोर तपस्या गर्छु म सोच्न थाल्नेछु कि मैले धेरै-धेरै महिनाहरु शुन्यमा बिताएँछु म सोच्न थालेको छु चल्न सक्दैन यसरी काम अब म घोर तपस्या गर्छु अब मेरो तपस्यालाई कुनै सुन्दरी मेनकाको उत्तेजक हाउभाउले भङ्ग गर्न सक्दैन

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : भुसको आगो

~अतित मुखिया~ आत्मिय मित्र, तिमीमा भुसको आगो भित्र भित्रै सल्किएछ मैले तिम्रो ब्यवहारमा धुवाँ उठेको यादै गरिन । अरुसामु तिम्रै बखानगर्दै निस्फिक्री तिम्रै प्रगतिमा रमईरहे म तिम्रो सफलतामा आनन्दित भैरहे म तर त्यो आनन्दमा उल्टै

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : तर स्वाभिमान ब्युँझेर आँधी उठ्न सकेन

~बासु शर्मा~ माटोको सुगन्धमा हरेक बिहान ब्युँझने मेरो देश अचेल माटो दुखेको पीडाले छट्पटाइरहेको देख्छु चेतनाका ब्यापारीहरुको बिगबिगी बढेर सगरमाथा पुड्किन थालेको देख्छु तर स्वाभिमान ब्युँझेर आँधी उठ्न सकेन ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सिमानाको सास्ती

~टंक वनेम~ जिम्मेवारीको आरानमा बसेर शक्तिको धारमा धार नअर्जापे पछि बाँधले पानी बाँधेको बाँध्यै छ पानी उधोँबाट उभोँ बगेको बग्यै छ राप्तिको जलकुण्डमा निराशाको कमल फुलेको फुल्यै छ कोसीले धार फेरेको फे-यै छ लक्ष्मण बाँधको पर्खालले

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : पूर्वसन्ध्या

~अभय श्रेष्ठ~ खच्चरको पिठ्युँझैँ दुःख बोक्नलाई मात्र थिएन मेरो जीवन । दुःखको बेहिसाब भारी बोकेर हृदयको रगत कटकटिँदा जब जब सुस्ताउन उभिन्थेँ खच्चरलाई झैँ निर्दयतापूर्वक हिर्काइन्थ्यो मेरो पिठ्युँमा । मेरो विशाल र लाटो हृदयमा हरेक कारबाहीपछि

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

व्यङ्ग्य कविता : प्रिय मार्क्स

~राजव~ प्रिय मार्क्स तिम्रा तस्वीरहरुलाई अहिले गधा र बाँदरहरुले घेरिरहेछन् मैले तिम्रो तस्वीरमा माल्यार्पण गर्न सकिन गधा र बाँदरहरुको घेराबाट बाहिर अलि टाढा उभिएर प्रिय मार्क्स म तिम्रो संकटग्रस्त तस्विर टोलाइरहेछु

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged , | Leave a comment

कविता : रातो अक्षता

~क्षेत्र प्रताप अधिकारी~ यसपालि पनि मान्छेको रगतमा मुछेर लगाउने हो कि क्या हो दशैंको रातो अक्षता? कस्तो नन्सेन्स प्रश्न! देशमा जुठो परेको बेला टीको लाउनेलगाउनेहरु काजकिरिया बसेको बेला रातो अक्षता सजाउने भाग्यमानी निधार खोइ?

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : स्तब्ध आशक्ती

~आचार्य प्रभा~ शालिन् त्यो मुहार अनि भद्रपनको आशक्तिमा म यसै हराएछु कि …….., आजकल म आफैभित्र आफैलाई पाउन असमर्थ छु , हो त्यो मुहार निश्छल छ,गम्भिर छ,भावुक छ ऊ पनि कता कता हराए झैं छ शायद……. हामीबिच अल्पपरिचिताको तगारो भएर … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : विवेकशील बीपीको सम्झना

~डा बमबहादुर थापा ‘जिताली’~ साहित्य र समाजवादी विचारको मर्म सय वर्ष बाँचेका छन् तिम्रा दुवै कर्म आज तिम्रो सम्झनामा बत्ती बालिदिन्छु विसङ्गति, विकृतिको हात्ती फालिदिन्छु । विवेकी ती विचार छन् आजभोलि लुला आफैं मात्र धनी बन्ने नेता भए ठूला दुवै … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आबेग

~सोम खनाल~ गजल, गीत, कबिता केही लेख्दिन आज यौटा अठोट लेख्छु लेख्दिन दया\अभिलाषाका याचनाहरू आज बिपद र क्रोध लेख्छु । हेर्दिन बगैचामा फूलहरू छुदिन घण्ट र त्रीशूलहरू सुन्दिन कुनै आग्याहरू तोडिदिन्छु सबै प्रतिग्याहरू ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

व्यङ्ग्य कविता : बाँदर, बिराला र सन्ततिहरु

~दीपकजङ्ग हमाल~ एउटा धुर्त बाँदर खोस्छ कुराउनी बिरालाहरुबाट निरिह बिरालाहरु पर्छन हाम्रै शरणमा कुराउनी पुन: प्राप्तिका लागि दयावान भिंड उर्लन्छ कुराउनी खोस्न

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged , | Leave a comment

कविता : तिमी मेरो सम्झनामा

~अरुणबहादुर खत्री “नदी”~ तिमीलाई म के भनौं फूल भनौं त्यसमा काँडा छ चन्द्रमा भनौ त्यसमा दाग छ शुभकामना तिमीलाई सधैँभरिको लागि मिलीरहोस् मंगल होस् सधैँ मंगल रहोस्

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : कतै भेटिएन

~राजकुमार सुब्बा ‘अनिश्चित’~ विद्युतीय छापाहरुमा कम्प्युटरका स्क्रिनहरुमा टाइपिङ्ग हुँदै डिलिङ भएका अक्षरहरु रिमाइण्ड हुँदै पुन मोबाइला स्क्रिनभरी घाम उदाउनु र अस्ताउनु जस्तै भएर भाइरसले ग्रस्त पारेका कुनै समयका फोल्डरहरु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : हजुरबुबा

~निरज भट्टराई ‘मनोरोगी’ ~ तपाईं बित्नुभन्दा ठीक सात दिन पहिले मलाई उपहार दिनु भएको थियो मेरै अनुहार प्रिन्ट गरिएको टि—शर्ट लगाएर निस्केको पहिलो दिन नै किलामा अल्झियो टि—शर्ट, थोरै उघ्रियो धागो निस्केको थियो

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment