Category Archives: नेपाली काव्य

Poetry

गजल : कोहि अमिर कोहि फकिर हाम्रो नेपालमा

~महेश घ्रितकौशिक~ कोहि अमिर कोहि फकिर हाम्रो नेपालमा, कोहि आजाद कोहि जन्जिर हाम्रो नेपालमा .

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : सबै सफा सबै सज्जन

~महेश घ्रितकौशिक~ सबै सफा सबै सज्जन भ्रस्टचारी कताको हो ? सबै धनि सबै अमिर बेरोजगारी कताको हो ?

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : एक धर्को सिन्दूर

~राज थापा~ एक धर्को सिन्दूरको केभर छर ? जीबनको यौवन सँगै मौलाएको कुरकुरे बैशमा जोडी बाँधीएको प्रमाणीत गर्थ्यो सिउदोको सिन्दूर

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बालुवा गिटी

~गोविन्दप्रसाद आचार्य~ बालुवा गिटी जंगल पानी मान्छेको पसिना माटो र ढुंगा जरा र बुटा पार्दियो असिना त्यो ठूलो देशले यो सानो देशलाई के विधि सतायो उसैका दलाल सिंहदरबारमा हुलकाहुल पठायो (१) मुटु नै पिरो भएर आउँछ यी पहाड भत्काउँदा बालुवा … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : यो रात

~ज्योति जंगल~ अध्यारोको साङ्लोमा लमतन्न बेहोस छ, र निशब्द निदाएको बहाना गर्छ यो रात हज्जारौं सपनाहरु हज्जारौं तलाका महल उक्लन्छन् बन्द आँखामा, कोशौं टाढाको मित्र सेकेण्डभर छेवैमा आइपुग्छ टाउकाको क्षितिजमा उडेर । खै देवताहरु के गर्छन् ?

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : त्रासदी गाथा

~सरुभक्त~ चिसो मरुभूमिमा ध्वजावाहक काला जादुगरहरु इन्क्युवेटरमा वालुवाका सपनाहरु कोरल्दैछन् अपधर्मका पैगम्वरहरु कुहिरोको सुरुङभित्र पसेर मरुद्यान – ओयसिस तृष्णाका पूmलहरु फुलाउँदैछन् ठिंगुराभित्र वालुवाका मान्छेहरु अल्झिरहेछन् जिन्दगीका प्रायोरीहरु अकालमुखे बच्चाहरु प्लाष्टिकका दूधेमुन्टा चुस्दैछन् सोनीहरु कविता खोज्दै रारा पुगे

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मान्छे भनेको …

~सरुभक्त~ ब्रह्माण्डमा महाविस्फोट छः देशमा वमविष्फोट छ पहाडहरुका मन भैचालाका शान्तिहरु रोएका छन् हेर ! हेर ! असनका साँढेहरु फ्रायडका दुःस्वप्नहरुमा यौनाङ्गवादी प्रेमरचना गर्दैछन् डेथ जोनः खरपसकालीन मनस्थितिमा चराहरु वसाइसराइ गर्दैछन् दाँतेका दैवी सुखान्तहरु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : पहाडहरुको मृत्युः घाटेवैद्यहरु

~सरुभक्त~ पहाडहरुको मृत्युः घाटेवैद्यहरु रगतका वीभत्स छिटाहरु पोतेर प्रेमपत्रहरुको तस्करी गर्दैछन् फेरि युद्धविराम फेरि युद्धका सन्त्रासहरु दुर्दान्त वैताल तालहरु वन्दी वेपत्ता अनुष्ठानः मण्डलेदेखि कमण्डलेसम्म दिमागमा खाक्सी लाएर सफाया अभियान चलेको छ उः ! सभ्रान्त भूतवङ्गलावासीहरु सधैं गोलमेच सम्मेलनका तयारीमा छन्

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : विस्मयबोधक

~बिमल पुन~ अचम्म लाग्छ मलाई , हिजो आजका बुद्धिजिवीहरुलाई देख्दा किन चुप लागेरै बस्छन् अरुले लुम्विनी नेपालमा पर्दैन भन्दा दङ्ग लाग्छ मलाई स्वतन्त्र देशभक्तहरुलाई देख्दा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : म एक्लो छु

~चकेद्र राई “कैदी”~ म माटो भएर ढुङ्गा सँगै टाँसिन जानिन ……। किनार भएर नदी सँगै गाँसिन जानिन……। अन्यायको जातोमा मकै सरी पिसिन जानिन……। आकाश भएर क्षितिज सँग मिसिन जानिन……। त्यसैले…. म एक्लो छु , नितान्त एक्लो ! न बुढो राजनीतिक

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : दुख्यो

~कोमल प्रसाद श्रेष्ठ मल्ल~ म र मेरो कर्तव्य के हो ? सिकाउने एउटा पाठशाला चाहियो, बन्द, हडताल, आगजनी र चक्काजाम, लुटपाट, हत्या, दमन, तोडफोड र हानाहान निस्तेज गर्ने, एउटा वधशाला चाहियो किनकि, एउटा कुर्ची दुख्यो, निरन्तर दुख्यो, निरन्तर दुख्यो ….

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छोक : नेपालको छोरो !

~सुप्रिया गुरूंग~ दिनभरी बिदेशी कम्पनिमा खटिएर थाकेको शरीरमा जोस र आश भर्दै, जन्मभुमिलाई सम्झदै , ऊ निदाउन बिर्सन्छ, अराम गर्न बिर्सन्छ, त्यो अन्धकारमय रातहरुमा पनि

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : कलम लिएर के भो

~हरिशरण डोटेल~ साँचो नलेख्ने कलम लिएर के भो घाउ नसुक्ने मलम दिएर के भो। धेरै ज्युँछन मान्छेहरु बाँचिरहन्छन थोरै बिष मिसेको अमृत पिएर के भो।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : फटाहा को भिड बिच

~चन्द्र बहादुर बि.क.~ फटाहा को भिड बिच, सज्जन कहाँ टिक्छ हजुर। बिष बेच्ने बजार हो यो, अमृत कहाँ बिक्छ हजुर।। जस्तो ज्ञान बुद्धी दियो, त्यस्तैनै त सिक्ने हो नि । गुरु आँफै चोर छ त, सिक्ने ले के सिक्छ हजुर।।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : अक्षरका बेर्नाहरु र कलमकिसानहरु

~दीप्स शाह~ अक्षरका बेर्ना उमार्ने कलमकिसानहरु! यहाँ ब्याड्मै पानी सुकाइदिनेको कमीछैन, तर अब भन्नै पर्छ हेर!यहाँ उन्नत जातका बिउ रोपिँदैछन् जो षाडयन्त्रिक अनाबृष्टीमापनि उम्रन छोड्नेछैनन्

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : ‘दिउँसै रात’ पार्ने गरी ‘आधा रातमा घाम’ नहोस्

~मुरारी अर्याल~ ६७ मा जे भो जे भो ६८ मा यस्तो नहोस् कसौंडी र डेक्चिको मोल ‘चम्चा’भन्दा सस्तो नहोस् बगलिमा छुरा राखी मुखमा मात्र ‘राम’ नहोस् सबै चलुन बिधिभित्र कुनै छलछाम नहोस्

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : विदेशिएका जीवनका कथाहरु…

~नमराज लामिछाने~ पसीना सकिएका सुख्खा शरिर बोकेर आँसु टिल्लबलाएको आँखाले चिहाउदछ । पारिवारीक संसार बाट टाढिएको शरिर बोकेर ममताको ब्याकुलतामा भावुकताले टोलाउदछ । ******* मलिन अनुहारमा फुसि्रएको गाला सँगै

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : छातेढुँगा

~दिपकराज काफ्ले~ पोखरीबाट गौरीगंज जादा, लुंग्छाता भेटीन्छ । ताप्लेजुङ माथि हिमाल छेउमा, देविथान देखिन्छ ।। आशिर्वाद माग्थें – हे पाथिभरा कामना पुरा पाम । गुन्द्रुक र ढीड़ो खाएर पनि, लक्ष्यलाई चुम्न पाम ।।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जा ए ६६ साल

~विमल गौतम~ जा ए ६६ साल फर्किएर नहेरी जा तेरा दुष्कर्म हरु साथै लिएर जा बास्पानी र डूड़े झारीको घटना लिएर जा जमिम, सिन्हानिया हरुको रगत पिएर जा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : होसियार

~विमल गौतम~ चुनावका बाचा कसम भुल्ने हरु होसियार संबिधान सभा छाडी डुल्ने हरु होसियार मेरो बाह्रै टक्का भन्ने हठ हरु होसियार

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नयाँ सोच नयाँ बर्षमा

~ज्योतिराज अधिकारी~ बिछ्यौनमा बिझाउने कती तिखो काडा हो यो अनन्तमा बिलाउने एउटा बिन्दु जीवन हो यो कस्लाई कहाँ के का लागि खोज्दै हिडिरहेछु यहाँ कसो के हो थाहा छैन जाने बाटो छैन कहाँ । चरालाई सोधे मैले कहाँ जान लाग्यौ … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मैले चडाए फूलको थुङ्गा

~चिन्तन यात्री~ मैले चडाए फूलको थुङ्गा तर दैव भएछ देवीलाई ढुङ्गा न त जात यो ठुलो यो सानो भन्छु न त धर्म यो ठुलो यो सानो भन्छु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : भावना

~भवानी हुमगार्इं~ गोरेटोमै पुग्नै नपाई दोबाटोमै साथ छुट्यो सजाएका सपनाहरु क्षणभरमै आज फुट्यो।। जुनदीन तीम्रो र मेरो बीछोड भयो परीवारले रोजेको सँग तीम्रो बीहे हुन्छ तीम्रो घरमा नौमती बज्दा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अन्याय

~सोम श्रेष्ठ ‘दोलखामी’~ म त छक्क परें । के बिराए थाहै छैन । सँजाए भोक्दै छु । मेरो भूल के हो बताइ दिए हाँसी हाँसी कबुल गर्थे र चरणमा परि माफी माग्थें । भूलको प्रायश्चित गर्ने म‌ौका नै नदि मात्र … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : हजुर जहाँ म पनि त्यहाँ

~कमला ढकाल काफ्ले~ हजुरलाई छोडेर गएकि कहाँ छु र प्रियतम? हजुरले फेर्ने हर श्वासमा छु!!! हजुरको दिलमा धड्कने हर धड्कन मा छु!!! सबै दिलका शब्दहरु ओठमा आउन्न, आँखाहरुको भाषा मा छु!!! हजुरका हर यादहरु मा छु!!! कल्पना मा छु हजुरले … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नयाँ परिवेश

~बिद्या घिमिरे~ हालै साक्षात्कार भएको मेरो रात तिम्रा आँखासँग एकाकार भएर गोप्य सहमति माग्दैछ । बिजुली प्रक्षेपण गर्ने ती आँखा छन्द र महाकाब्यको सङ्गमस्थल बनिदिँदा आँखाको गाजलले मीठो गजलको सुमधुर स्पर्श ल्याउँदो रहेछ ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : फुल र तिलहरी

~फुच्ची जमुना~ ए “फुल” साच्चै कती सुन्दर तिमि हेर त, भमराहरु झुम्मिइरहेछन् भरिएको जवानी देखि सायद ति पनि लालायित भए र त तछाड मछाड छ उनिहरु बिच अनी फुल तिमी मुस्काइरहिछौ उनिहरु कै स्वागतको लागि मैले भनेकी थिए – ‘तिमी … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छोक : त्यो म संग छैन

~सुष्मा बस्नेत~ माया र श्रद्धाको कुनै मोल हुदैन रे हो, मैले त्यहि अनमोल माया र आदर पाएको छु । तिमी सोच्लाउ मैले के कमाए ! मैले कहिल्यै नहराउने मन र मुटुभरिको माया कमाएको छु ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अधेरीमै म रहि रहे

~माया भट्टराई~ आशु खस्यो आँखा बाट ,! काहा लुकाऊ त्यों त,! ढुंगे मुटू होइन मेरो ,! सहनलाई धेरै चोट ,! झरना माँ बगि जाने,! पहराको आशु ,!

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : यस्तै गरी जिन्दगी चल्दै छ साथी

~निरज थापा~ यस्तै गरी जिन्दगी चल्दै छ साथी भित्र भित्रै मुटु यो जल्दै छ साथी अन्धकारले धर्ती यो छोपेको बेला

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : देश र निद्रा

~ओमप्रसाद घायल~ देश व्यूँझने समय घर्किसकेको छ देशवासीहरु निद्रामा परेको देशलाई व्यूँझाउन म यतिखेर गाउँशहरमा जुलुश लिएर हिँडिरहेको छु ज्ञापनपत्र बोकेर हिँडिरहेको छु कतै प्रवचन, छलफल र अन्तरसंवाद….

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

केस्रा : क्रन्दन

~कृष मगर~ तिम्रै लागि जिएँ पीडा तिम्रो लिएँ पानि रै छ आँशु

Posted in केस्रा | Tagged | Leave a comment