Category Archives: कविता

Nepali Poems

छोक : विडम्बना

~डा. दीनबन्धु शर्मा~ म लाटो पढेँछु किताबै किताब समात्यौ तिमीले त मुद्रा लगाम सबै सत्य तिम्रो सबै न्याय तिम्रो छ सत्ता त तिम्रो सबै थर्कमान

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : माला

~नीरज लवोजु~ ऊ हल्ला गर्छ र माला लगाउँछ ऊ माला लगाउँछ र हल्ला गर्छ। उसको हल्लाबीच सत्य खोज्नुपर्ने भएजस्तै

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मुठ-भेड

~युद्धप्रसाद मिश्र~ बलात्कारीमाथि आमा दिदी बैनी सारा संगीनले लालाबाला हुन्छन् चिरा-फारा चेतनाको उज्यालोमा जाग्यो र्सवहारा ब्यूँझीदै छन् अनगिन्ति धरतीका सारा उम्लिसक्यो हृदयमा प्रतिक्रिया चर्को बदलाको भावनामा जनताको लर्को संर्घषको मैदानमा नबलेका ज्योति शहरिया साहित्यको फुस्किसक्यो धोती

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मेरा जीवनका सुस्वानुभूतिहरु

~किरण टि लिम्बू~ जिन्दगीको सही अर्थ नै जीवन बोध हुनु हो जीवनप्रति बोधगम्य हुनु नै सही जीवन हो दिनको उज्यालोमा मात्र हाँस्ने जीवन के जीवन ? जीवनको अँध्यारो भित्र पनि बाँच्न सिकौं। दिनलाई आफ्नो स्वार्थमा मात्र जगाउने होइन अनि रातलाई … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : देश विकाश गरी देखाई देऊ

~बाबुराम पन्थी ‘गुल्मेली’~ छाडेर भाषण गर्नलाई गरेर काम देखाई देऊ । गरे के हुँदैन र देश विकाश गरी देखाई देऊ।। गरेर कुरा शान्तिका रोप्दछौ बिउ द्वेशको । नबुझ्ने पीडा जनताको हुन्छ नेता कसरी त्यो ।। कुटिल तिम्रो चालले झुक्दै छ … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

व्यङ्ग्य कविता : निमन्त्रणा

~वसन्त प्रवीण~ फर्की हेर्दा आफैलाई, मन रमाएको एउटाले चाँडै आउने, निम्तो थमाएको मन नलाई जानुपर्ने, कस्तो होला उर्दी यस्तो पो त हुँदो रै’छ, भ्रष्टाचारको पुर्जी जाने हो कि अलि-अलि, गरी कमाएको एउटाले चाँडै आउने, निम्तो थमाएको उनीलाई के थाहा र, … Continue reading

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged , | Leave a comment

कविता : तिमी आउँछौ भनेर

~दिलिप योन्जन~ मुसु मुसु हाँसी दिन्य्थौ देउराली अनि चौतारीमा भेट्दा पहिलो भेटको मुस्कान अझै अमर छ सपनी अनि बिपनीले सोधिरहन्छ …… खोजिरहन्छ ……

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : तिम्रा दुई नयन

~पवन शर्मा~ सुन्दर ती तिम्रा दुई नयनले हेर्दा म पानी पानी हुन्छु तिम्रो एक मुस्कानका निम्ति हुस्सु म जानी जानी हुन्छु शितल सौम्य निलो गगनका फेदमा बसेको बेला काव्यधारा बहन्छन् यसै तिम्रो सम्मोहनमा फसेको बेला

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : हे निरीह कलम, म के लेखुँ ?

~सरस्वती प्रसाद रिजाल~ हालको २१ औं शताब्दीको विश्वसम्म युद्ध नै युद्ध । कोही विपन्न असाध्यै, कोही धनाढ्य । दुःख पिर अभावले रोइरहेका, सुख सुविधाले मात्तिएका मानवहरु यो विश्वमा । मानव संरचनामा भगवानको सृष्टिमा नै विभेद भएजस्तो,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : साजिसे

~नविन कुमार~ साजीसहरु भुर्रर उडेर आए फेरि पनि अपहरण दुई बालक निख्रिएको वरदात उघाएर ल्याए मायालाई कुल्ची दिए दयालाई मारी दिए परेवा त खोजी खोजी रगतको भुटुनमा भुटे

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : युवा

~दैवज्ञराज न्यौपाने~ युवा नजीक सृष्टिको म फक्रँदैछु पालुवा थरी-थरी सुहाउने मभित्र छन् नयाँ कला बसेर काख मातृको स्वदेश निम्ति मर्दिने युवा म हूँ समाजको सहस्र शक्ति भर्दिने। पहाड चढ्न टाकुरा मलाइ घच्घच्याउँछन् सुवास छर्न फूलले मलाइ चम्चम्याउँछन् बहेर भन्छ निर्झरी … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सुन्दर दमकको सानो परिचय

~एकराज तिम्सिना~ नगरपालिका दमक हाम्रो सुन्दर कति राम्रो प्रत्येक वार्डमा पढ्ने स्कूल कति धेर हाम्रो ।। नगर बीचमा पूर्व–पश्चिम राजमार्ग चल्छ । कुनाकाप्चा नगरभरी बिजुली बत्ती बल्छ ।। केन्द्रबाट रकम निकाशा रवि सडकलाई दियो । यो सडकको ठेक्का पनि ठेक्केदारले … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : प्रवृत्ति

~विकास थुलुङ्ग~ कला छ, गला छ हातमा फूलको माला छ । यही बाटो मन्त्री आउँछ भन्ने हल्ला छ । मनले मन समाल्या छ । भरे के बोल्ने भनि रट्या जस्तो जवाफ छ अरु भन्दा कम छैनन् भनि सबैले भन्या छ … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अब कसरी

~नरेन्द्र लावती~ लुट्नै लागेका छन्, यस्तै त्यो सामन्तीले । भ्रष्ट योगी चिन्तन भई यसै बाँच्नु कैले ।। बिरामी भई लडे मत थिचे थिच्नु सबैले । अब कसरी पिउनै सक्तिन ओखती उढ्नु कैले ।। तर …….

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जुवा

~रुपेश राई~ छ–बाह्रभित्र कुनी कस्तो मति आउँछ । एकदिन केटाहरुसँग, हजारे खेल्दै थिएँ । आमाको स्वाँटले अहिलेसम्म दोहो-याएको छुइनँ । ‘तास, जुवा, मद, पान भुले हात लाउँलास्, लाखेस†’ गाउँलाई यो सजाइ हो । सभ्यताको कलङ्क । मान्छे हुनुको विडम्बना । … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : राजनीति खेल भ्रष्टलाई जेल

~पुण्य प्रसाद भट्टराई~ जयप्रसाद गुप्ता तिमीले जनताको जय गर्छौ भन्दै जनताले चुनाउवमा भोट लाए जनताको जय होइन आफ्नै जय ग¥यौ जनघाती भ्रष्टाचारी आम कमार छाड्यौ भ्रष्टचारको छिनो फानो अदालतमा भएको

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मलाइ बचाउ !

~बिक्रम ज्ञवाली~ आफैलाई खोज्न हिडे धेरै धरै समय तर थाहा पाए एक दिन ऐना अगाडि रहेछु एक दिन जल्ने लाशको प्रतिनिदित्व गर्दै बसिरहेको पो रहिछु म मान्छे रे एक दिन मर्न पर्ने रे कस्तो हासो लाग्दो कुरा एक दिन मर्नै … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : देश ICU मा

~आषिश श्रेष्ठ~ चुरोट बिडी नपिउने देशलाई, क्यान्सर पो लाग्या छ ।। पुस्तौ-पुस्ता देखि लाग्या दम, केही पर पो भाग्या छ ।। पटक पटक ICU मा राखी सकियो देशलाई ।। साम-दाम सबै डाक्टर र बैधहरुलाई, दण्ड सदा झै निमुखा जनतालाई ।।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : काबुलको कात्रो

~सोफिया मायालु~ साईलीको साईला, लाहुरजाने भन्छ सनुसको सम्पत्ति, खनखन्ति गन्छ घरखेत साहुलाई, धितो राखी भन्छ साईलिलाई बाला, लगाईदिन मन छ खोलावारि साईला, साईलीं बसिन पुलमा बिदा भई घर, पुग्यो साईला काबुलमा अनगिन्ती सपना, बगाई पसिना हरायो साईलो आज, शहरको हुलमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मन

~होम सुनुवार ‘दसुचा’~ कति अनौठो अति अचम्मको यो मन हसाउँने रुवाउँने नाना किसिम गराउने यही मन भिन्ना भिन्नै प्राणीका भिन्ना भिन्नै आफ्नै मन तन र धनलाई पनि कसी लगाउने उही मन एक्लो जिन्दगीहरुका पनि किसिम किसिमका मन कोही स्वतन्त्र आनन्दका … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : डायस्पोराको मान्छे

~गोपीकृष्ण प्रसाई~ आउँदै गरेको देखेँ लण्डनको सडकमा कुदिरहेका चिल्ला कारहरु उन्मत्त श्वेत वदनमा सजिने हिराका हारहरु मानौँ ईन्द्रको नन्दन वनमा विहार चलिरहेछ मानौं रातको व्यग्रताले चाँडै दिन ढलिरहेछ तर त्यो नेपाली मन आफ्नो मुस्कानमा अभ्यस्त भई सकेको छ आफ्नै इतिहास … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : विदेश पलायन हुनेहरु

~किरण पौड्याल~ अनुभूति विहिन अनुहार लिएर जीवनको अँधेरीलाई मेटाउन चम्किलो आकासमा उड्न पहल गर्नेहरु, दुःखका पोटेलीलाई सल्टाउन पहेंला दाँत खिसिक्क खोली साग र सिस्नुको सहज विकल्प खोज्न अग्ला डाँडा काटी बाहिरिनेहरु,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : छेडिदिए हुन्छ

~किरण ‘विवश’~ छिया-छिया मुटु मेरो छेडिदेउ एक अर्को छेद, के फरक भो र – हिजो लाचार थिएँ आज विवश भएँ, सहिदिन्छु फेरि के भो र – तिमी टुक्र्याऊ, कुड्क्याउ, भाग लगाई बाँडिदेऊ, छ स्वीकार्य त्यो पनि यदि खुसी हुन्छेऊ तिमी … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जिन्दगी नै सुम्पिदिउँ कि

~पुष्पा खनाल~ मनको जेलको प्रेमकैदी म टाढा जान मन लाग्यो फरार भएर उसको यादबाट बच्न सकिन जिन्दगी नै सुम्पिदिउँ कि करार गरेर पल्टाउँछु एक एक पाना यसकै नाम लेखेको छ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मृत इश्वर

~गणेश कार्की~ इश्वर बाचुन्जेल यत्र-तत्र घुमिरह्यो अनेक ठक्कर खाएर सयों भुमरिमा रुमल्लिएर कहाँ-कहाँ मात्र पुगेन इश्वर के-के मात्र भोगेन इश्वरले जीवनको बृत बनाउन कुन-कुन बाटो मात्र हिडेन इश्वर जब समयलाई उछिन्न सकेन जब जीवनको बृत बनेन मृत इश्वर धेरै दिनसम्म … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : रोदन….

~रुमन न्यौपाने ‘अमन्त’~ निःसन्देह उनका हातहरुले स्र्पश गरे भने एकलाशमा ! म भित्र प्रबाहीत हुने थियो । मैले चिन्ने छु कोसांै दुरी बाट अझै बेदना लुकेको छैन पिरोल्लीएको मन बुझेको छैन स्पर्श ति हातहरुको सुगन्ध अझै भुलेको छैन ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : फूलको कोपि प्रति

~लक्ष्मी प्रसाद देवकोटा~ क. अनलशिखाझैं कलिली सुन्दर ! मधु–ज्वाला ! यो दृगपथमा पक्राउ बसे सरि, भन तिमी को ? ए ! बाला ! ख. मधुर रहस्यको मुसमुस ग्रन्थि, रेशमी–तहले बाँधी, वाणी तिरस्कारिणी ! बोल्छयौ सुगन्धका के शव्द–कणीहरु सम्मोहनले साधी ?

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : प्रगाढ साईनो जोगाऊँ बटौलीसँग

~दीपक कुमार ज्ञवाली~ अस्तित्व खोजीको वहानामा मेरो अस्तित्व मेटाईदिनेहरु नुनतेल साट्नकोलागि घिउका कनेष्टर बोकेर ताँति लागेका हाम्रा पाईलाहरु सिस्नेको ओरालो झर्दै सिस्ने खोला तर्दै बटौलीको तिनाउ नदीको हावासंग मितेरी गाँस्दै पुल्चोकको सडकको डिलमा डोको बिसाऊने ठाउँ खोज्दै घिउका कनेष्टर किन्न … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अलेनामा झुण्ड्याउन

~जेल सङ्घर्ष ~ आमा अब त केही गर्ने कि भनेर हजुरलाई खुशी बनाउन अनि मलाई हुर्काउन लागेको अमूल्य मेहनतको पंैचो तिर्न निजी सम्पत्ति मानेर डिग्री उत्तीर्णको प्रमाणपत्ररुपी

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : भन्छु जय नेपाल

~हिरालाल तण्डुकार~ मेरै सगरमाथा छैन मैले चढेको, हिमालको हिउँ कस्तो हुन्छ ? छैन मैले छोएको ।। मेरै नेपाल सकल छैन मैले घुमेको, को कहाँ के–कस्ता छन् छैन मैले जानेको ।।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : झण्डा नओढाउनु !

~बाबुराम पन्थी ‘गुल्मेली’~ म मरे पछी मेरो लाश लाई राष्ट्रिय झन्डा वा राजनैतिक दलको झण्डा नओढाउनु ! म नेपाल आमाको सन्तान हो । मेरो लाश ढाक्न कात्रो भए पुग्छ । मेरो लाशसंगै मेरो देशको गौरव मेरो देशलाई संसार सामु परिचय … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : पर्दा पछाडिको भूत

~निरज भट्टराई ‘मनोरोगी’ ~ तर्साउछ जहिले , हप्काउछ जहिले नदेखिने ,नसुनीइने, पर्दा पछाडी को भूत चोर होइन , भ्रस्ट होइन सोझो निमुखा म नेपालीलाई घुस्याहा होइन , होइन म दक्षिण,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment