Category Archives: नेपाली काव्य

Poetry

कविता : गतिछाडा आइमाई

~प्रणिका कोयु~ “तँलाई,यसरी नै पुगोस् यही हेर्न पाउँ” यो आशिर्वाद होइन आक्रोश हुन् मेरा जानीफकारका म झर्कन्छु, रिसाउँछु, कराउँछु खाना खाँदा मुन्टो निहुराउँदिन (उनिहरूले जस्तो) ठाडो शिर पारेर हातलाई नै तन्काएर मुख भित्र गाँस लाउँछु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आज बिदाको दिन ।

~अशोक पार्थिव तामाङ~ आज बिदाको दिन । रहरहरु बजारमा दौडिन्दै भिडभाड छिचोल्दैछ आफु अघि निस्किनुँलाई मान्छेले मान्छे धकेल्दैछ अलिकति खल्तीमा भएको पैसाहरू गोजीको बटन उफार्दैछ पोखिएर बिलाउँनुलाइ , त्यसैले म अन्तै मोडिन्छु ।। हो…………….

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : धड्कन देखी माया गर्ने

~इन्दिरा प्रयास~ धड्कन देखी माया गर्ने,जीवनका आधार तिमी अन्तर मनको भाव बुझ्ने,सपनाका साकार तिमी अन्धकार त्यो त्यसै हट्छ, तिम्रो साथ पाए पछि त्यसैले त भन्छु आज, सिंगो मेरो संसार तिमी

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : सूर्यस्नान

~विजय चालिसे~ तुवाँलोको कालो घुम्टोमा जीवित अवशेष– हाड, करङ र नीला रक्तहीन नसा तरेली, तरेलीमा अवरुद्ध विद्युत तरङ्ग जीविताभाष दिनका लागि, सकिनसकी बस्ती स्वयम्मा कठ्याङ्ग्रििएको छ ! घाम अझै लागेको छैन, कालो बादलको घुम्ती च्यातिएको छैन, बस्ती प्रतीक्षामा छ–

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : हल्ला छ शहरभरि

~बादल सुरेश~ अन्तै रात काट्यौ रे हल्ला छ शहरभरि जोवन पनि साट्यौ रे हल्ला छ शहरभरि कलेज ढिलो भएर साथीकोमा बसेँ भनि घरमा बालाई ढाँट्यौ रे हल्ला छ शहरभरि

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : पोथी बास्नु हुँदैन

~कुन्ता शर्मा~ सधैं सधैं घरका धुरीहरूमा आँगनहरूमा, बार्दलीहरूमा… घाँटी तन्काउँदै, सिउर हल्लाउँदै बस्ने काम भालेको हो आवाज उकास्ने काम भालेको हो । पोथीले मात्र कुर्कुराउनु पर्छ आक्रोसका घुड्काहरू चुपचाप निल्नु पर्छ अण्डा पार्नु पर्छ, ओथारा बस्नु पर्छ चल्ला काढ्नु अनि … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बाल श्रम

~राम प्रसाद पोखरेल~ टुसुक्क बस्यो,मुसुक्क हाँस्यो, छरिएका प्लेटसँग, सम्बन्ध गाँस्यो। उठायो मस्को,मिसायो खरानी, बालापनको त्यो, बित्यो जिन्दगानी।। (१) खाली छ पयर, यत्रतत्र पानी, जुठेल्नै छ साथी, श्रमगरी खानी । द्रुत द्रुत चल्छ,भ्याई नध्याई गर्छ नयां रुप देख्दा, आफैं दङ्गपर्छ।।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : कस्ले बुझ्ने नेेपालीको ब्यथा

~टंकबहादुर झाँक्रीमगर~ बर्षा याममा हुरी चल्दा बाछिता छिर्ने खरले छाएको झुपडी फेर्न नव सन्ततिहरुो सुन्दर भबिस्य निर्माण गर्न मुटु भरी दु:खको भारी बोकेर सात समुन्द्र तर्ने नेपालीको पीडा कस्ले हेर्ने हो यहाँ ? ए…सरकार !

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अन्त्यमा

~गण्डकीपुत्र~ सुसेली हाल्दै झंरु तिम्रो स्निग्ध्ताको पवित्र फांटमा गाउँ जङ्गलको आबाज टिपेर गीत फूलको रङ्ग पैचों मागेर चित्र उतारुं तिम्रो आँखाको र शब्दकोष बाट चोरेर सुन्दर शब्दहरु लेखौं तिमीलाई कवितामा । आकाशलाई अलि माथि उचालेर बनाउँ तिम्रो लागि अग्लो घर … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : छापामारको छोरो

~कपिल अन्जान~ देशको निम्ति लड्छु भन्छ छापामारको छोरो अझै शिखर चढ्छु भन्छ छापामारको छोरो कुन कारणले मेरो पुर्खा जङ्गल गएको त्यो इतिहास पढ्छु भन्छ छापामारको छोरो

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : सहनाइ

~द्वारिका नेपाल~ घामले हिमालमा सिंदूर छर्न नपाउँदै घामले आँगनमा पाइला टेक्न नपाउँदै चराहरुले उषाको प्रशंसामा गीत गाउन नपाउँदै हरेक बिहान जाग्छ एउटा सपना हरेक बिहान जुरूक्क उठ्छ एक जोर दौरासुरूवाल अर्थात् साइँलो दाइ चिनिएको नाम साइँलो दमाई अनि ऊसँगै उठ्छन् … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : क्षितिज उघ्रिएको बेला

~घमण्डबहादुर कार्की~ भिन्नताका भुमरीभित्र गाँठैगाँठाहरु मेरो देशको मरणान्त सभालय असरल्ल छरिएका कुरुप बहस दिवास्वप्नाको मध्यनिद्राबाट उठेर क्षितिज उघ्रिएको बेला स्वर्णिम लोकतन्त्रको पारिलो घाममा खाडी र अरब तातो हावामा जलिरहेका वयस्क वसन्तका आँकुराहरु सुनौलो सूर्योदयमा समागम आफ्नै आँगनको ओथारोमा हुनेछन् पुनरागमन … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मेरो पनि समवेदना

~यशोदा तिम्सिना~ धेरै वर्षअघि डेराको एउटा कोठामा सँगै बसेर पढेको यार केही पछि बेपत्ता भो । कोही भन्थे, मुग्लान भासियो कोही भन्थे, गाउँ फर्कियो तर, सत्य/तथ्य पत्ता लागेन । म चासो राख्थेँ बरोबर उसका बारेमा कहिलेकाहीँ डेरा भाडा तिर्न नसकेर … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : काव्य, मेरो मित्र

~विमल कोइराला~ मेरा सपनाको उर्वर भूमिमा फूल रोप्दै कहिले छक्काउँदै, कहिले जिल्याउँदै बडो गर्वसाथ टुकुटुकु हिँडिरहन्छ, मलाई छिनभरमै गलाउँछ, एकैछिनमा थकाउँछ मेरो कल्पनाको भावभूमिमा मायाको कडी जोड्दै काव्य – भर्खर टुसाएका दाँत देखाउँदै हाँसिरहन्छ,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : पाए हुन्थ्यो

~आचार्य प्रभा~ उनीसंगै,जिन्दगीको/बाटो हिँड्न,पाए हुन्थ्यो त्यो मनले,मलाई नै/माया बरु,लाए हुन्थ्यो । रहर हो, जसैपनी/ मौलाएर, फुल्दोरैछ मलाई नै,पाउँभनी/कसम पो,खाए हुन्थ्यो ।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : हल्ला सुनें ! सानु

~रेवती राज खड्का~ मलाई छाडि अर्कै साथी खोज्दै छौ रे तिमी यै मंसिरमा उसकै डोली चड्दै छौ रे तिमी हात समाइ कसम खा’को बिर्सियौ कि शायद मलाई छाडि अन्तै नाता जोड्दै छौ रे तिमी

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : एउटा धूर्त बकुल्लो

~चन्द्र गुरुङ~ आँखाहरू बन्द छन् अनुहारभरि फैलिएको छ मौनता … एक खुट्टामा उभिएर ध्यानमग्न छ बकुल्लो । कति शान्त कति सौम्य कति शालीन र, भद्र अनुहार ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : दमनको पराकाष्टामा नीरिह कलम!!

~नवीन लामा `सुरेश`~ लेख्दैछस् ? लेखीबस्!! अरु के नै गर्न सक्छस् र ? तेरो स्याही नसकुञ्जेल लेख हुनेवाला केहि होईन आखिर । हिम्मत राखेर लेख तेरो बिरोधमा धेरै हातहरु उठ्दैछन् तँलाई थुचुक्क बसाउँछन् हेर्दै जा । मायाँ प्रेमका कुरा लेख्ने … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सपनामा रोबोट

~माधव मूल~ हिजोको सपनाले छाडेको छैन मानिसहरू भन्दा रोबोट बढी हाडै हाड कम्प्युटरले काम सम्पन्न गरिरहने छन्

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : पथ्थर मारे जस्तो

~कमल संघर्ष~ गर्यौ एेना हेर्ने ‘नाउमा’ पथ्थर मारे जस्तो भएछ फूलको घाउमा पथ्थर मारे जस्तो बर्षौ पछी आइ फेरि बोली दियौ तिमीले लाग्यो दिल्को तलाउमा पथ्थर मारे जस्तो

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

भीमसेन सापकोटाका ५ हाइकु

~भीमसेन सापकोटा~ छेक्छ बादल मान्छे, बाटो र देश उम्कन्छ बोली । —–0—– छैन उज्यालो चट्याङ नै नपरी

Posted in हाइकु | Tagged | Leave a comment

कविता : एक पक्ष निदाउँदा

~रामकृष्ण सुनुवार आँकाला~ स्वप्नमा आकाशको अर्ध चन्द्रमा ग्वार्लम्मै धर्तीतिर घुँईिकंदा चुक घोप्टिए झैं अँधेरी रातले मस्त निद्रामा आलिङ्गन गर्यो मलाई ऐंठन परेछ क्यारे ! एक्कासी म भौंतारिएर बकबकाउन थालेछु । पानी उस्तै हुन्छ महासागरहरुको लोभि मान्छेले सिमाना लगाउँदछ अँशबण्डा गर्दछ … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आखिर ऊ जन्मियो

~प्रतिमा के सी~ दशकौंको गर्भाधारण र बर्षौंको प्रसव पीडा सहेर ऊ भर्खर जन्मियो ऊ जन्मेको खुसियालीमा विस्वासको तेल हालेर सहिष्णुताको ज्योति बनाई मनको ढोकामा वत्ती बाल्नु पर्छ आँगन आँगनमा दीपावली गर्नुपर्छ कहालीलाग्दो गर्भाशयबाट अत्यासलाग्दो प्रसव पीडाबाट छोरा जन्मियो या छोरी … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अपिल: अर्जुनहरूलाई !!

~नारायण रेग्मी~ हे अर्जुनहरू हो ! बन्द कोठामा, आफ्नो महत्वाकांक्षाका खातिर नदिपारीको बस्ति नदेख्ने केहि धृतराष्ट्रहरू प्रदेशको सीमांकन र नामांकनका नाममा बन्धुहरूलाई लडाईरहेछन्, भाईचारा भत्काई रहेछन्, शान्ति र सद्भाव बिथोलीरहेछन्, फगत! आफ्ना आसेपासेको भबिष्य सुरक्षित गर्न।१।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

लक्ष्मी श्रेष्ठ का ५ मुक्तकहरू

~लक्ष्मी श्रेष्ठ~ १. बिना सुर ताल हुन्छु धुन हराए झै पुर्णिामा कै रात बाट जुन हराए झै तिमी छैनौं भने मेरो धड्कन हरुमा लाग्छ रक्तकेसिका मै खुन हराए झै २. दु:ख चढ्नै नसक्ने त्यहा भिर बनाउछु जन्मिन्छन् जो जति यहाँ … Continue reading

Posted in मुक्तक | Tagged | Leave a comment

छोक : होसियार

~धनबहादुर मगर~ ऐनाहरू छली हुन्छन् भनी ठान्थे म अनुहार पो ढँटुवा हुँदो रहेछ। होसियार चिनारु अपरिचित अनुहारहरूसँग

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : खारापानी र सजायहरूको चेकबुक

~सरस्वती प्रतीक्षा~ स्मृतिहरुको एल्बममा उफ्रीउफ्री नाचिरहेछ–दुःस्वप्न समवेदनाहरुको लस्करमा लुखुरलुखुर हिँडिरहेछ– यहाँको किशोरी घाम हो, यो त्यही उजाड बस्ती हो जहाँ बबण्डरमय बाढीले एकदमै भद्दा चित्र कोरेर गएको थियो कैयन्का ओजस्वी सपनाहरुलाई अजिङ्गरले निलेझैं निलेको थियो प्रकृतिको रौद्ररुपले यहाँको हावामा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : ऋतु फर्केपछि

~रञ्जना उदास~ घामले छोएका दिनहरु आँगन र संघारहरुबाट उक्लँदै मेरो जिन्दगी : ऋतु फर्कने प्रतीक्षा गर्छ । गनेर इन्द्रधनुका रंगहरु नाप्न खोज्दै सूर्यका किरणहरु धर्साधर्सी अरु थाुपरिएछन् चेहरामा तैपनि म, बदलिने ऋतुको पर्खाइमा टीकाटिप्पणी गर्ने गर्छु ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : त्यो मन ढुंगा भएछ

~रामकुमार परियार~ बुझ्नै नसक्ने चरित्र श्रष्टिको विचित्र रहेछ आज अनायसै तिम्रो त्यो मन ढुंगा भएछ तिम्रो हात आजन्म थाम्छु भन्ने मान्छे पत्तै नदिई खै कुन्नी कता सुटुक्कै गएछ

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : बा

~शम्भु दंगाल~ मन लाग्छ… सानो बालक बनुँ अनि समाउँ ‘बा’को हात र मागू आकासको चम्किलो एउटा जुन मन लाग्छ… कतै टाढा ‘बा’सँगै पैदल हिँडू

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सपना निर्वाण

~दिपा राई पुन~ तिम्रो सपनाको कित्तामा आत्मा ज्योति बलोस साँझ बिहान प्रेमील आस्थाको बिश्वास सार्थक रूपमा फुलोस मनको कामनाको बिस्कुन ढुकढुकीले लेखेको अक्षर तिम्रै नाममा खामबन्दी छ जीवन बग्ने नागबेली किनारमा मेरो पनि रहरको एउटा मुल छ त्यो पनि तिम्रै … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : काठमाण्डू एक्लैले अब काठमाण्डू बोक्न सक्दैन

~कृष्णभुषण बल~ काठमाण्डू एक्लैले अब काठमाण्डू बोक्न सकदैन काठमाण्डू एक्लैले अब सिङ्गै नेपालको अर्थ लगाउन सक्दैन । नाघ्नुपर्छ पैतालाहरुले अब भन्ज्याङहरु टेक्नुपर्छ आँखाहरुले अब सारा पहाडहरु उड्नुपर्छ निश्चित लक्ष्यहरुमा अब यो छिमलका चराहरु ज्वालामुखीभैंm फुट्नुपर्छ अब यो पिढीका स्वरहरु छाम्दै … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment