Category Archives: कविता

Nepali Poems

कविता : यो सहरमा

~विमल कोइराला~ यो सहरमा म अनागरिक भित्रिएँ भन्ने भ्रान्ति भइरहेछ । चट्टान खोपेर निर्मित गोडा मात्र अटाउने कहालीलाग्दा भीरका बाटा पनि हुँदा रहेनछन्, छ्वाङछ्वाङ्ती आम्मै। पनि भन्न नपाइने

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अक्षरहरू

~हिरा आकाश~ कुनै मालिकले नोकरलाई कोर्रै कोर्राले हिर्काएको नीलडाम हो मेरो अक्षर । साहूको जाली तमसुकले लुटिएको मोहियानी हो मेरो अक्षर ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : विमलाहरू

~विष्णु विभु घिमिरे~ विमला उसको नाम हो उसका बाबुआमाकी जवान छोरी हो क्याम्पसमा पढ्दै गरेकी मेहनती छात्रा हो विमला उसको थर छैन विमला स्वास्नीमान्छे हो (स्वास्नीमान्छेको थर हुँदैन) थुप्रै सपनाहरू बुन्दै रामायणकालकी आफ्नी आमालाई सम्झाएर यो सहरमा आफ्नो भविष्य बनाउन … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : कहिले, कुनै दिन

~राजेन्द्र शलभ~ धेरै दिन लगाएर आफुसँग बटुलेका साना—साना खुशीहरू आफन्तलाई बाँड्न बसेकै बेला एउटा ठूलो दुःख फेरि टुप्लुक्क आइपुग्छ ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : भोट बदर- नेता सदर!

~लक्ष्मण नेवटिया~ मातृभूमिको नुनको सोझो गर्ने चाहना बोकेर आफ्नो अंशको कर्तव्य निर्वाह गरुँ भनि उद्यत भै सोचेर प्राप्त गर्न आफ्नो अपेक्षित अधिकार मतदान केन्द्रमा हेलिएँ गर्दै हतार थमाइयो मतपत्र जस्को क्यालेण्डरीय आकार पहिले त मक्ख परें हेरि उपहार, बुट्टेदार बीस … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : पुल

~तीर्थ श्रेष्ठ~ बालापन र यौवनबीचको पुल कस्तो हुन्छ ? उमेरको हाँगो हल्लाई–हल्लाई मच्चिइरहेकाले झारेका फूलहरूजस्तो हुन्छ ?

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : परेवाः सेता–काला

~अविनाश श्रेष्ठ~ उमेर बिसाऊँ–बिसाऊँ झैँ लाग्छ यी नीला शिरीषका फूलहरुमा । कसले पो बुझेको छ र समयको लहड । अर्को छिनमै कुन कोल्टे बसिदिने हो । आँखाहरुलाई टेकाउँदा–टेकाउँदै

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बेकामका प्रश्नहरू !

~प्रज्वल अधिकारी~ मान्छे मान्छे मार्न उद्दत भइरहेको यो समयमा मान्छेकै हुलहरू केही थान भकल पूरा गर्न मन्दिरमा राँगा,बोका,हाँस,कुखुरा र परेवा लिएर पुगेका छन र सद्बुद्धिको कामना गरिरहेका छन! अब छिट्टैनै ढुँगाको शिरमा रगतको टीका लगाउन

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : देश र सन्तान

~मुना सिग्देल~ उसोत तिम्रा कवितामा मात्र फुल्छन मन जिन्दगी यतार्थमा त साना साना भन्दै जिन्दगीका अफ्ठ्याराहरू संग सम्झौता गर्दा गर्दै बे स्वाद र बेरंगको भएर लडिदिन्छ। जिन्दगीका हरेक तिम्रा कवितामा देशको लागी दूख्ने मन कसम खाएर भन आफ्नाको लागी दूख्छ … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मेरो सपना फिर्ता दे

~एमसी सुमित~ सम्झन्छु,धोका रहेछ तिम्रो सिरानीभित्र मैले सपना लुकाएको दिन! ** सत्य तिमीले मै भन्या हो “अलिक नजिक आून लाटी तेरो यो चुल्ठोको भुमरीमाझ आज म जुनतारा टिपेर सजाइदिन्छु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : कलम चलेन

~बदरीनाथ भट्टराई~ उठी दुई हजार अठ सालको उठानमा म मित्रवर्गलाई लेख्न खोज्दथें सुकामना ।। परन्तु संझिए कुरा अतीत सात सालका म व्यग्र झन भएँ सुझेर दृष्य चैत तीसका ।।१।। झलक्क संझियो अधैर्यपूर्ण एउटा दल गरेर झ्यालखान-भङ्ग जो पुग्यो निकै तल … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नदिनु कसैले होलिको शुभकामना

~पूर्णिमा प्रतिबिम्ब~ देशमा अशान्ति फैलिएर भाइ भाइमा काटमार गोलि वर्षा सगैँ रगतको कर्णली उर्लेको बेला ! मेरो मनमा पनि चिन्ताको सागर बनेको छ । रङ्गहरुको उत्सव मनाउनु पर्ने यो महान पर्वमा रगतको खोलामा डुबि डुबि म कसरी होलि मनाउन सक्छु … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता :‎ मेरो प्रिय डक्टर

~अनुपम ‘नवोदित’~ मेरो प्रिय डक्टर कहिले भावर जस्तै तातो तातो कहिले बरफ जस्तै चिसो चिसो ॠतुचक्र फेरिईरहने यो अजनवी भूगोलको सुदूर कन्दरामा यो हृदय दशौं चिरा भएर फाटिरहँदा खूनसँग नून साटिंरहँदा मानसपटलमा घुमिरहेछ ती अभिशप्त क्षणहरु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : तिमी र म

~निर्मला अवस्थी~ तिम्रो जीवनको ‘म’ र मेरो जीवनको ‘तिमी’ हाम्रो प्राप्तिसँगैको अनुभुति जीवनका भोगाईसँगै गरेका अनगिन्ति यात्राहरु कति सहज, कति असहज कति मिठा कति तीता तर पनि पथप्रदर्शक बनेका छन् हरेक पलहरु। तिमी उस्तै म त्यस्तै तर पनि फरक

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : पीरको झरीले रुझिरहेको देश

~मञ्जुश्री गिरी~ सर्वत्र पीरका अविरल झरी परिरहेका बेला जीवन नामको बाक्लो घुम ओडेर म नागरिक देश खोज्न निस्किएकी छु कहिले चुहिने पालमा रुझिरहेको देख्छु मेरो देश कहिले अभावका चुलाहरुमा दुखिरहेको देख्छु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : एउटा खुराफाती मष्तिस्क

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~ अनगिन्ती अभावहरुको दोभानहरु छिचोल्दै कठोर प्रवृति संगै अहम, मपाइत्व र पश्चताब भाव बोकेको त्रिवेणीमा एउटा खुराफाती मष्तिस्क घुमिरहन्छ जो राजनितिमा हाबी छ जो पत्रकार पनि वन्न खोज्छ जो व्यापारी पनि हुन खोज्छ जो सम्पादकीय पनि लेख्छ जो … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

व्यङ्ग्य कविता : थुइक्क सभासद् म !

~डा.लक्ष्मणप्रसाद गौतम~ कहिलेकाहीँ त आफैंले आफैंलाई गाली गर्न मन लाग्छ : थुइक्क सभासद् म ! प्रत्येक महिना ५१ हजार पचाएर रोस्टम भाँचिनँ कि, माइक फोरिनँ कि ब्रिफकेस फालिनँ कि, सबै काम गरेकै हुँ त्यही जाबो संविधान नबनाएको त हुँ नि … Continue reading

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged , | Leave a comment

कविता : ओ ! काठमाडौँ तँ सिल्ली न हो !

~रजिन पनेरु~ उसको मन बहुलायो तन बहुलायो टेकेर वैशाखी चोकमा आयो दाम्रिएर पेट, भोकमा आयो आफन्त मरेको शोकमा आयो असह्य पीडा सडक पेटिबाट जुरुक्क उठेर ….. “ म युद्धको घाइते

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आमा

~इश्वर देवकोटा~ दरिलो पार कलिला पाइला सहारा म दिन्छु धर्म रूप धारी घमण्डि समाज सबैलाइ म चिन्छु कुल्चेर जाने समाज छ यहाँ हिड्नु है सम्हाली लडेर पनि चढ्नु छ बाबु जीवनको उकाली

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : फेरी पनि म उठ्ने छु

~शिव प्रकाश~ खोज्नै पर्दैन दाउरा काफी छौ तिमी आफैं बल्नु हो, मूढाको धर्म सल्काऊ आगो बनाऊ खरानी मलाई फेरी पनि म उठ्ने छु ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : स्वाभिमान

~महालक्ष्मी थापा~ स्वाभिमान लाई द्रिढ बनाउन साहसिलो बन । स्वाभिमान बिना को मानिस् मा द्रिढता हुँदैन । अरुको सामु झुकेर जिउनु आफ्नो कदर आँफैले नगर्नु हो । कदर गर आफ्नो

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : म निकाल्न दिन्न हावाबाट बिजुली

~भुवन निस्तेज~ खबरदार! म निकाल्न दिन्न हावाबाट बिजुली!! यो हावा मेरो पनि हो त्यसरी नै जसरी पानी पनि थियो मेरो

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : शान्ति र म !

~सविता सापकोटा~ गन्दै छु ताराहरु खै म कहिले गनि सक्छु । पुग्न त मन छ धेरै पर खै त्यो बस्ति म कहिले भेट्छु ? एउटा यस्तो ठाउँ होस्

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मन

~अविनाश श्रेष्ठ~ तिमीलाई दिन मसित एउटा मन छ । गौथली झैँ अक्कास–अक्कास उडिहिँड्ने मन । कर्कलाको पातमाथिको पानीको थोपा झैँ अस्थिर मन । मसित एउटा मन छ तिमीलाई दिन । खप्पिस भैसकेको छु म त सपनासित जिस्कन । एउटा बसिबियाँलो … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अम्बानीको खुदरा पैसा

~प्रदीप लोहागुण~ निगमको झोला भिरेर हाट भर्न हिँडेका अनील अम्बानीलाई थाहा छ खुदरा पैसाको मूल्य । अनील अम्बानीलाई अर्को एउटा कुरा पनि थाहा छ कि हाट भर्न जाँदा नोट बोक्नु हुँदैन । ऊ सानैदेखि आफ्ना बाबुसँग हाट भर्न आउन थालेको … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आत्महत्या

~पुजा पराजुली~ पल्टिरहेका पानाहरु पाना पल्टाइरहेका औलाहरु अनि तिनै पानाहरुमा दौडिरहेका आखाहरु एक्कासि ब्रेक लागेर रोकिए..र टक्क अडिए.. चार अक्षरको त्यो शब्द जुन मेरो सानो मगजलाइ ओभरडोजको दबाइले झै हावामा उडेको फिरर्फिरे झै फनफनी घुमाइदियो यी नाता,यी प्रकृति त्यो हिजो,यो … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : विश्व

~गोपाल पराजुली~ मेरो नाममा बनेको ऊ अर्थात् गुणदत्त केही पनि आफ्नो भनेर लिने छैन उसको सार्वभौम हिमालबाहेक नदीबाहेक पहाडबाहेक तराई मधेशबाहेक समुद्र उसको यहाँ केही पनि छँदा पनि छैन दर्द उसको हो अज्ञात समुद्रमा दुःखको सिमाना क्रस गर्दा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : गुमनामहरुको गीत

~शकुन्तला जोशी~ उहिल्यै एकदिन तिमीले खनेको बेनाम गोरेटो पहिल्याउँदै पछ्याउँदै फिता चुँडिएको चप्पल र पाइतालाको डोब सुनेर छिनो, झम्पल र खञ्जरको अविराम संगीत तिम्रो हराएको कथा खोज्दै आइपुगेको हुँ म तिम्रो गाउँसम्म।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : ईश्वरको सवारी

~चन्द्र रानोहोंछा~ ठीक लयमा घुम्छ पृथ्वी घडीको काँटा ठीक लयमा चल्छ मुटुको धड्कन श्वास–प्रश्वास तर, बेठीक लयमा आइदिन्छ सम्झना चलिदिन्छ बतास, विरह, बाँडुली …

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : साथीहरूसँग…

~भक्तराज न्यौपाने~ गाउँ त एकदम निस्तब्ध छ रित्तो घरमा भोटेताल्जा झुन्ड्याएर कहाँ हराए पचासी नाघेका घरमूलीहरू ? रौनकको रौरव हराएर एकलास चकमन्नताले छोपेको छ घुप्लुक्क उत्तानो लडेको छ मतान

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : शुभकामना

~कृष्ण सिंह पेला~ वर्षा विदा भै शरद हेर आयो । हिन्दुहरुको दशैं चाड आयो ।। चिन्ता गरी त्याग सब चल्मलाए । आफू र घरलाई सिंगार्न लागे ।। जौंका मुना, आँकुरा श्वेतपीत । गुच्छो लिई स्नेह, आशिषसित ।। सिउरिन्छ त्यो कानमा … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : क्रान्ति तिमी फेरि सजीव बनेर आऊ !

~विभूति भट्टराई~ क्रान्ति तिमी फेरि सजीव बनेर आऊ ! यद्यपि कैयाँै पत्थरलिा पहाडहरूले असङ्ख्य ढुङ्गा माटो हुत्याएर तिम्रो चातुर्यको परीक्षा लिनेछन्

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment