Tag Archives: nepali literature

गीति कविता : एउटी मनकी गोरी

~निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’~ न्याउली चरी किन रुन्छेस् नरो कठैबरी प्रेममय भयो संसार बुझ्दिनस् हँ चरी अझैसम्म विरहनै सम्झिबस्छे मोरी माया गाँस्न आइसकी एउटी मनकी गोरी । गीत गाउन किन बिसर्िस् कोइली रनबन यस्तो सुखद् बेला बीच नखुम्च्यान मन

Posted in गीति कविता | Tagged | Leave a comment

भलाकुसारी : यो समाजको ताल देखेर म विद्रोही बनें : पुष्कर लोहनी

पुष्कर लोहनी र यौन साहित्य पर्याय बनिसकेका छन् । ८२ वर्षीय लोहनी नेपाली साहित्यमा फ्रायडवादी सिद्धान्तको पैरवी गर्दै आएका ‘यौन साहित्यका आइकन’ मानिन्छन् । कवि एवं कथाकारका रुपमा परिचित लोहनी नेपाली साहित्यका कडा आलोचकसमेत हुन् । उनी मानिसको जीवन र … Continue reading

Posted in साहित्यिक भलाकुसारी | Tagged , | Leave a comment

कथा : पश्चाताप

~सोनु कुमार सुनार~ हरियालाल गाउँको पुंजीवाल मानिस थियो गाउँमा सबैभन्दा उसको सम्पति बढि थियो उसका दुइवटा छोराहरु गलेन्द्र र खलेन्द्र थिए । उसले आफ्नो छोराहरुलाइ कुनै पनि प्रकारको अभावको महशुस हुन दिएको थिएन । उनिहरु पनि बाबुको प्रशस्त सम्पतिमा रमाइ … Continue reading

Posted in नेपाली कथा | Tagged | Leave a comment

पुस्तक समीक्षा : एक चियान उपन्यासको विश्लेषण

~मदन पौडेल~ लेखकीय दृष्टिकोण वर्तमान समयमा साहित्यको परिभाषालाई आ–आफ्नो ढ·ले दिने गरेको पाइन्छ । संस्कृतको ‘सहित’ बाट बनेको साहित्य शब्दले सहभाव अर्थात् सहितसँग हुने भाव बुझाउँछ । साहित्यमा शब्द र अर्थको मिलन हुन्छ, भाव र विचारको सम्मिलन हुन्छ, कल्पना र … Continue reading

Posted in पुस्तक समीक्षा | Tagged | Leave a comment

कविता : शान्तिको चाहना

~इन्द्रकुमार ‘विकल्प’~ भूगोलका अक्षांश र देशान्तरका काल्पनिक रेदाङ्कन झैँ पनि, शान्तिको कुनै सिमान्त रेखा भेटिएको छैन जहाँ गएर टक्क कोरिदिउँ र ……..परिभाषित गरिदिउँ अनि, शान्तिको सुसेली हालूँ । आर्तनाद—कोलाहलले सन्त्रास पूर्ण

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : लोग्ने

~ऋचा ढुङ्गेल~ कति गाह्रो नाता हो यो;कस्तो जटिल शब्द यो-लोग्ने, अलग शरीर,अलग सोचको साथ रही;दु:ख सुख भोग्ने । शब्द शब्द केलाउने बानी मेरो,शब्दलाई पाथीमा बोक्ने उनको, भूत लेख्दै अमर बनाउने मेरो प्रयास,लेखै नपढ्ने स्वभाव उनको ।। धेरै नजिकिंदा यो पनि … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

पुष्कर लोहनीका ९ हाइकु

~पुष्कर लोहनी~ १, घाम चर्किंदा उडेको कालो मन चुलो भत्किँदा । २, सूर्य छिरेछ आँखेझ्याल छेडेर उज्यालो झर्दा ।

Posted in हाइकु | Tagged | Leave a comment

कविता : शून्यता

~नविन ध्यार~ कोहि संग बोल्दै गर्दा मेरो मानसपटलमा बाल्यकालको एउटा यस्तो परिवेशको याद आउँछ । बर्षा याममा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सम्बन्धहरुको समापन

~सुजन बुढाथोकी ‘कान्छा’~ फिज्ममा राखेर चिसिएका समानहरु झै अनायासै किन चिसिए आज हाम्रा समबन्धहरु ! मैले सोचे थे प्यारको आग बालेर उपहारमा तिमिलाइ सुगन्धित रागहरु दिउला तर अफसोच, समयको बतास,आधी भएर आयो

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : दुःखको कला

~राजेन्द्र तारकिणी~ खुसी कति हलुँगो चिज हो, हेर्नुहोस् सिमलको भुवालाई दुःख कति गहु्रँगो चिज हो, हेर्नुहोस् फलामको डल्लोलाई पट्ट फुट्छ सिमल र उड्छ माथि

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : एकजाेडी वैज्ञानिक

~डा. विदुर चालिसे~ मेरा अाँगनमा त्यसै झरेका बेला बेलाका गड्याैलाहरू फरक अाकार र स्वभावमा छन् म उनीहरूलाई नियालिरहेछु तिनीहरूकाे जीवन पध्दती बारे ! जीव विकासका चरणमा छट्पटाइरहेका

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मानव सभ्यताको बिन्दु र रेखा कविता

~टंक वनेम~ मानव सभ्यताको बिन्दुबाट छुट्टिएका ऋगबेद…. बाइबल…. कुरान….. मुन्धुम्…… टि्पिटक ….. …………… …………… …………… …………… त्यहीँ आस्थाको बिन्दुबाट

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

व्यङ्ग्य कविता : जागिर

~गोपाल विरही~ १. जागिरेहरू कागतीजस्ता– जति टुक्रा हुञ्जेल काटे पनि हुने जसरी निचोरे पनि हुने जसरी चुसे पनि हुने पानीमा हालेर सर्बत बनाउन सकिने चियामा हालेर ‘लेमन टी’ पनि बन्ने भातमा मुछेर पनि खान सकिने बारीमै फलाउन पनि सकिने बजारबाट … Continue reading

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged , | Leave a comment

कथा : चिकित्सकको बाबु

~भीम राई~ ‘मम्मी ! बाई बाइ !’ थरथर काप्दै उसको मुखबाट निस्केको एउटा अस्पष्ट शब्द हावाको गतिसँगै उडिरहेको थियो । शब्दले राम्ररि पुर्णबिराम लिन नपाउदै आफ्नो प्यारी मम्मीलाई गर्ल्याम्मै अङ्गालो हाल्यो । पाँचसेकेण्ड जति अङ्गालोमा बाँधियो, त्यसपछि छुट्टि हाल्यो । … Continue reading

Posted in नेपाली कथा | Tagged | Leave a comment

कविता : कवि

~शू-गूँ~ बाँझो खेत कहिले पनि नराख्नू बोकाले भए नि जोत्नू कस्सैलाई केही नआए

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

नियात्राः नेपोलियन बोनापार्टको जन्मथलो पुग्दा

~भीम राई~ हाम्रो दाम्पत्य जीवनको भरयाङ २० वर्षे उकालीमा चढ्दै थियो । तिनै २० औं वैवाहिक वार्षिकोत्सव मनाउनका लागि पानीजहाज यात्रामा जाने ताराले निर्णय गरेपछि, ११ मार्च २००७ मा हामी बार्सोलोना पुगेका थियौं । अर्कोदिन थोम्पसनको एउटा पानीजहाज ‘आइल्याण्ड एस्कयाप’ … Continue reading

Posted in नियात्रा | Tagged | Leave a comment

कविता : यदि म बतास भए भने

~सुजन बुढाथोकी ‘कान्छा’~ यी घनाजङ्गगलहरुहुदै सबैभन्दा पहिला म बालुवाटार र सिङ्गोदरवारभित्र पसेर धुरी उठाउनेछु र नग्याउनेछु नेताहरुलाइ यदि बतास भए भने पर्दाफास गरेर ल्याउनेछु पत्रकार झै समचारहरु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मेरो कथाको पनि कविता लेख्नु है !

~विमला तुम्खेवा~ राम्रोसँग देश देख्न नपाउँदै चुल्हो सम्हालेर जुग बित्यो बिहे गरेर यो घरमा आएपछि रातदिनको टोकसो लोग्नेको हरेक रातको बलात्कार सबै सम्झँदा अरुणको भेल जस्तै आँशु आउँछ ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : भोट बिर्सियौ कि ?

~रवि प्राञ्जल~ रिठ्ठेदाइ र कुम्लेबाको भोट बिर्सियौ कि ? माटो छोई गरेको अठोट बिर्सियौ कि ? जनहितका कुरा गर्दा तिमीलाई पनि मलाईजस्तै लगाएको खोट बिर्सियौ कि ?

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

बाल कथा : गुन्ने र पुन्ने

~नेत्र तामाङ~ पुन्ने र गुन्ने निकै हिड्यो । ‘निकै थकिंसके, ‘अब हामी कता जाने हो ?’ पुन्नेले गुन्नेलाई सोध्यो । गुन्ने रोकियो र पुन्ने तिर फर्कियो । ‘हामी काठमाडौं जादैछौ, रमाईलो सहर, हाम्रो देशको राजधानी, काठमाडौंबारे धेरै कथा सुनेकै हो, … Continue reading

Posted in बाल कथा | Tagged | Leave a comment

कविता : एआई दासत्वमा बुद्धिहरू

~राजव~ कुनै घरमा एलेक्सा नामकी सानो गोल चक्कर पसी र पटापट धेरैलाई विस्थापित गरी समाचारको लागि अब अखबार किन्नु परेन, टिभी, रेडियो कुर्नु परेन लिभिङ्ग रुमको कुनामा वाइफाइसँग सम्बन्धन गरेर राखेको एलेक्सालाई अह्रायो एलेक्सा आजको ताजा समाचार भन,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : उज्यालो दिन पर्‍यो ।

~दीपक कुमार ज्ञवाली~ उदाए झलमल्ल देशमा ज्योति फिंजाउँदै रवि । जागृत भयो आकांक्षा अब केहि गर्छ कि भनी । सच्चा सपूत भए देशको गर्छ कि भलाई भनी उदाए कै हो ? भूतलमाहाँ अठोट केही गर्छु भनी । १ शहिदका सपना … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बिहानी हरायो

~अमृता बुढाथोकी~ हिजो पनि घाम थियो तर, चारैतिर अध्यारो थियो आज पनि उस्तै छ सायद, विहानी हुन बिर्सिए झैं लुछाचुडी गर्दै छन् व्याँसाहरु बिहानीको पर्खाइमा बसेकाहरु अन्धकारको छटपटाहटमा तड्पिरहेन् । अन्कन्टार जंगलमा कुहिरोको काग झैं हराइरहेछन् बिहानीहरु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : प्रेम

~शू-गूँ~ खडेरी झरि आफै भिज्न सक्दैन परेली भिजाउँछ । रगत मेरो नशामै चढ्दैन

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : जन्मेरहेछु यसै झोपडीमा

~डा. खगेन्द्र घोडासैनी~ म जन्मेरहेछु यसै झोपडीमा, म हुर्केरहेछु यसै झोपडीमा । नलाऊ महल्का ठुला धाक ऐले, तिमीलाई तान्छु यसै झोपडीमा ।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

नियात्रा : लन्डनको सोहो, हाइगेट र कार्ल मार्क्स

~भीम राई~ जनवरी ९, सन् १८६३ मा विश्वको पहिलो सुरुङ्ग मार्ग लन्डनमा उद्घाटन भएको दिन तीसहजार मानिसहरुले मार्क ब्रुनेलको प्रशंसा गर्दै भूमिगत रेलद्वारा यात्रा गरेका थिए । त्यसको एकसय एचास वर्षपछि हामी तिनै भूमिगत रेलमार्ग हुंदै जनवरी २०१३ मा लेस्टर … Continue reading

Posted in नियात्रा | Tagged | Leave a comment

कथा : सानुमाया

~दिलिप पौड्याल~ “दैबको लिला हो भाई। कसैले टारेर टर्दैन। यस्तो होला भन्ने कल्ले जानो र ! जानी यहि बसे पनि गएकै छन्। सबैले आ-आफ्नो पिठो खानी हैच। धेरै सुर्ता नलिनुस”, धनेले लालबहादुरको हात समाउदै भन्यो। दुबैजना त्रिभुवन अन्तराष्ट्रिय विमानस्थलको बाहिर … Continue reading

Posted in नेपाली कथा | Tagged | Leave a comment

मुक्तक : नखाट नपलङ्ग

~सुदिप अधिकारी~ नखाट नपलङ्ग छोड भुइका कुरा बन्द कोठा अनि हामी दुइका कुरा मतहा हुरि बतास

Posted in मुक्तक | Tagged | Leave a comment

नियात्रा : पर्वतको यात्रा एक विवेचना

~सदानन्त्द अभागी~ पर्वत म जन्मेको र हुर्केको जिल्ला भएकोले पर्वत जानु आउनु मेरो लागि कुनै नौलो थिएन र होइन पनि । यसपटक पनि मलाई पर्वत जानुपर्‍यो । एकातिर कोरोनाको महामारीले गर्दा घर छाडेर हिड्नु त्यति सहज थिएन तापनि हाम्रा चाडपर्व, … Continue reading

Posted in नियात्रा | Tagged | Leave a comment

कविता : बाल साथीको अनुरोध

~डम्बर सिंह~ आउ दाई आउ भाई आउ दिदी बहिनी पढ्दै जाउँ बनौ हामी ज्ञान गुन को खानी किताब मात्र पढ्ने होइन अरु पनी जान्नु छ कबिता र निवन्ध अनी कथा भन्नु छ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : तिमी जिन्दगिको अनमोल

~गोबिन्द ओझा~ तिमी जिन्दगिको अनमोल उपहार हौ शृष्टीको एक सुन्दरता स्वरुप हौ सुन्दर छन तिम्रा ति आँखाहरु वयान गर्न नसकिने गुलाफी ओठहरु

Posted in कविता | Tagged | 1 Comment

लघुकथा : लेखन

~रवीन्द्र तिमसेना~ “माननीयज्यू यस पटकको लेखन पुरस्कार मलाई दिलाइदिनुपर्‍यो,” चन्द्रमानको कुरा सुनेर माननीयले आँखीभौं खुम्च्याए । “तपाईं माननीय भएको वेला यति त गर्नैपर्‍यो नि,” माननीयले बोल्न नपाउँदै चन्द्रमानले हक जमाउन खोज्दै थपिहाल्यो । “लेखन पुरस्कार नै पाउने गरी तपाईंले के … Continue reading

Posted in लघुकथा | Tagged | Leave a comment