Tag Archives: kabita

कविता : सपना किन मर्यो ?

Posted on February 6, 2019 by Editor

~जीवन स्पर्शी~ रातो क्षितिज छुने सपनाहरु जब मेटिन्छन डस्टरले पेनका निबहरुले किचिएर लास बन्छन बाध्यतामा तिमी सोध्छौ सपना किन मर्यो ?

Posted in कविता | Tagged जीवनस्पर्शी - Jiwansparshi | Leave a comment

कविता : सङ्घर्ष

Posted on February 5, 2019 by Editor

~तुल्सी श्रेष्ठ~ हरेक रात मेरा मधुर सपनाहरु पानीमा कोरिएको रेखा झै बिलाए पनि हरेक दिन म मृत्यूसंग सङ्घर्ष गर्छु । यथार्थ खोतल्ने प्रयासको क्रममा मेरो वर्तमान अतीतमा हराए पनि

Posted in कविता | Tagged Tulsi Shrestha | Leave a comment

छन्द कविता : प्यारो छ नेपाल यो

Posted on February 5, 2019 by Editor

~तिर्थराज अधिकारी~ छन्द : शार्दूलविक्रीडित छानो भव्य हिमालको छ सुकिलो छन् टल्किने चाँदनी पोत्छन् हर्दम स्वच्छ धार जलले छाँगा परी मोहिनी आभा दिव्य कहाँ छ तुल्य भवमा स्रष्टा कला शिल्पको यात्री अन्तरचेतका चरणमा प्यारो छ नेपाल यो ।१। नानी तुल्य … Continue reading →

Posted in छन्द कविता | Tagged तिर्थराज अधिकारी - Tirtharaj Adhikari | Leave a comment

कविता : भारी र म

Posted on February 5, 2019 by Editor

~मनु वि.क.~ म भारी बोकी रहेकै छु जिन्दगीभरि थिचिएर मिचिएर मुटु चर्काउने भारी हात, गोडा थरथराउने भारी भारी छ– म छु म छु– भारी छ,

Posted in कविता | Tagged मनु वि.क. - Manu B.K. | Leave a comment

कविता : प्रकृति नै बैरी बनेपछि

Posted on February 5, 2019 by Editor

~सागर कुँवर~ धरहरा मात्र ढलेको कहाँ हो र ? बारपाक विरूप बनेको छ सिन्धुपाल्चोक सुनसान छ जताततै सन्नाटा छाएको छ नुवाकोटमा पनि नरुने को छ र ? धादिङको मुटु पनि धड्केको धडकियै छ

Posted in कविता | Tagged Sagar Kunwar | Leave a comment

कविता : मान्छे र सृजना

Posted on February 5, 2019 by Editor

~गोविन्दप्रसाद आचार्य~ मान्छेले गर्छ जे गर्छ नाश या त्यो विनास होस् मान्छेले हर्छ या भर्छ सुख या त्यो विलाप होस् बाटो छेक्दै छ मान्छेले बढ्छ मान्छे ढलाउँदै मान्छेको हितमा मान्छे बढ्छ बाटो बनाउँदै हिलो भित्र छ देखेको हाँसेको फुल जिन्दगी … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged गोविन्दप्रसाद आचार्य - Govinda Prasad Acharya | Leave a comment

कविता : आमा ! म अवश्य नेपाल फर्केर आउनेछु!!

Posted on February 4, 2019 by Editor

~राजन कोइराला~ आमा ! म अवश्य नेपाल फर्केर आउनेछु यो अमेरिकाको लोभलालचबाट सदासदा तर्केर आउनेछु । हरेक वर्षको चाडपर्वमा मेरो बाटो हेरेर बस्छौ रे अब त छोरो आउँछ भन्दै पात्रो केरेर बस्छौ रे

Posted in कविता | Tagged Rajan Koirala | Leave a comment

कविता : आखिर म त गुन्द्रुक न हुँ !

Posted on February 4, 2019 by Editor

~चेतन कार्की ‘धनकुटे’~ कुन धर्तिको कुन काल्लामा कस्ले खनजोत गरी सम्याएको बारीमा अनायसै तोरिका दानाहरु छरिन पुगेछन् रुवा फुटेर धर्ति भरी हरियै बनि उमृएछन् शिशिरको कठोर यातना मात्र हैन बैशाखी पवन र प्रचण्ड रविको यातना सँगै साउने झरी भदौरे भेल … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged चेतन कार्की 'धनकुटे' - Chetan Karki 'Dhankute' | Leave a comment

कविता : मुग्लान बसे पछि !!!

Posted on February 4, 2019 by Editor

~रबिन पुरि~ आमाको चोली फेर्छु भन्थे, प्रदेश पसे पछि ! बा को टोपी किन्छु भन्थे , लाहुरे बने पछि !! भाइ र बहिनी पढाउँछु भन्थे, शहर बसे पछि ! घर जग्गा किन्छु भन्थे ,मुग्लान बसे पछि !! आमा र बा … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged रबिन पुरि - Rabin Puri | Leave a comment

कविता : एक खोलिको दुई किनार

Posted on February 3, 2019 by Editor

~शंकर सोनम ‘वीरसाना’~ जब म हास्थें तब तिमी पनि हाँस्दथ्यौ । जब म रुन्थें तब तिमी पनि रुन्थ्यौ हामी बिच यस्तो गहिरो प्रेम थियो कि तिम्रो खुसी मेरो हुन्थ्यो मेरो खुसी तिम्रो ।

Posted in कविता | Tagged शंकर सोनम 'वीरसाना' - Shankar Sonam 'Birasana' | Leave a comment

कविता : घामसँग के को डर ?

Posted on January 30, 2019 by Editor

~मोहन दुवाल~ अविचल आफू निर्वस्त्र नाङ्गिएर सधैं-सधैं आफूलाई देखाइरहने निश्चल निश्चल भएर आफैं पोखिएर अरूलाई जीवनरङ्ग छार्किरहने ढाँटछल नजानेका निस्वार्थ मनसँग माया साट्न खोजिरहने लोभ के हो, थाहापत्तो नभएका उनी बाँड्न रुचाउँछन् उज्याला आभाहरू त्यसैले त सबैका लागि उनि प्रिय … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged मोहन दुवाल - Mohan Duwal | Leave a comment

कविता : के छ खबर ?

Posted on January 29, 2019 by Editor

~जयकला राई~ के छ खबर ? जवाफ त उहि नै हो ठिकै छ । तर आफै भित्र बेठिक भएको कसले देख्या छ र ! कसरी झुटा बोल्न पुग्छु म र उत्तर फर्काई दिन्छु ठिकै छ ।

Posted in कविता | Tagged Jayakala Rai | Leave a comment

कविता : साथीको सम्झना

Posted on January 29, 2019 by Editor

~लक्ष्मी बिष्ट~ मनको चरि, पखेटा खोलि गाउछे रोएर एक दुई अक्षर लेखु की साथी हृदय छोएर बादल छुने सपना जस्ता कापिमा कोरेर कति दिन, कति रात काटे, दिनहु रोएर मनको चरि पखेटा खोली गाउँछे रोएर चरिले बोल्यो उजाँड बनमा पालुवा … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged लक्ष्मी बिष्ट - Laxmi Bista | Leave a comment

कविता : कस्तो चलन होला !!

Posted on January 27, 2019 by Editor

~रोमी गिरी~ जन्मिनु अगाडी नै हुन्छ ताना बाना भन्छन चाहिन्छ नै छोरा ! यसरी सुरु हुन्छ यो भविष्यलाई नै चुनौती दिने कस्तो चलन होला !! गर्भ रहन्छ जब महिलाको शरीर हेरी सबै छोरा नै होला भन्छन् !

Posted in कविता | Tagged रोमी गिरी - Romi Giri | Leave a comment

कविता : पर्चाको जन्म

Posted on January 27, 2019 by Editor

~प्रवीण राई जुमेली~ अनेकौं अप्रिय सत्यहरु बोकेर हिंडिरहन्छ मान्छे मृत्युसम्मलाई उसको सरीर उसकै इच्छाहरुको भारी थेग्न नसकेर लडेपछि

Posted in कविता | Tagged प्रवीण राई जुमेली- Pravin Rai Jumeli | Leave a comment

कविता : दोषि

Posted on January 27, 2019 by Editor

~बिपिन शर्मा~ मेरो प्रेम र तिम्रो घृणा यी दुई विन्दु बिच प्रशस्तै शब्दहरु छन् चित्रहरु छन् भावनाहरु छन् अनि, कथा र ब्यथाहरु छन्। मैले लेख्‍न खोजें धेरै पल्ट

Posted in कविता | Tagged बिपिन शर्मा - Bipin Sharma | Leave a comment

कविता : सर्टिफिकेट

Posted on January 27, 2019 by Editor

~रीता खत्री~ मैले मेरो जिन्दगीको चौबिस वसन्त काटे पछि यो राज्यले एउटा सर्टिफकेट दियो डिग्री होडरको ! मैले त्यसलाई लेमिनेशन गरे र सुरक्षित राखे सोकेशभित्र ! घाम, पानी, हावा,हुरी र आफ्नै सन्तानको बद्मासीबाट जोगाउन कसैलाई छुन समेत नदिई राखेको त्यो … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Rita Khatri | Leave a comment

कविता : मलाई मेरो पहिचान चाहिन्छ

Posted on January 27, 2019 by Editor

~महानन्द ढकाल~ सेताम्य भएको छ मेरो शिर बर्षौ भैसक्यो म जन्मिएको मेरो शीर देखेर, कैयौं मुस्कुराउँछन् र टोलाउँछन् घण्टौंसम्म कति नतमस्तक हुन्छन् मलाई हेरेर अनि झुकाउँछन् आफ्नो शीर पनि । यही शिरलाई छोएर

Posted in कविता | Tagged Mahananda Dhakal | Leave a comment

कविता : आस्था कहाँ ढल्छ र सालिक ढालेर

Posted on January 27, 2019 by Editor

~निस्नु थिङ~ आस्थाले बम जन्माउँछ बमले आस्था होइन मजदुरले क्रान्ति जन्माउँछ क्रान्तिले मजदुर होइन जार, हिटलर, मुसोलिनी जस्ता को थिए र ? जसले निर्मम दमन कति गरे

Posted in कविता | Tagged Nishnu Thing | Leave a comment

कविता : मर्ने नेपाली मार्ने नेपाली

Posted on January 27, 2019 by Editor

~मेघराज भट्टराई~ मर्ने नेपाली मार्ने नेपाली मेघराज भट्टराई हिसाब गर्छु आत्मा जलाउछु हात लाग्यो सून्य म पाउछु कसका लागि रगत म बगाउछु ? मर्ने नेपाली मार्ने नेपाली छन् अझै ताज रगतका पुराना टाटा गाउ“घरका भित्ता अझै छन् गाढा इज्जत गुमायौ“ … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged मेघराज भट्टराई - Meghraj Bhattarai | Leave a comment

कविता : मेरी बहिनी

Posted on January 27, 2019 by Editor

~योगेन्द्र काउचा~ ऊ वारवार रुन्छे पलपल छट्पटिन्छे वेकम्मा जस्ता अङ्क भरिएका कागजका खोस्टा सधैजसो बोकेर हिड्नु देखाउँदै फिँजाउदै हिँड्नु सड्क महलका ढोका घच्घच्याउनु लाग्दछ, उसको नियती हो क्यारे ।

Posted in कविता | Tagged योगेन्द्र काउचा - Yogendra Kaucha | Leave a comment

कविता : हुरी चल्दैछ

Posted on January 27, 2019 by Editor

~राजेन्द्र खरेल~ हिउँदमा पश्चिमबाट हुरी चल्ने वर्षामा पूर्वबाट मनसुन बहने प्राकृतिक नियम आफै तोडिंदै छ केही समयको स्थिरतासँगै हिउँद र वर्षाको समायोजन हुने गरी ब्वाँसाहरूको “सेतो महल” लाई निसाना ताकेर

Posted in कविता | Tagged राजेन्द्र खरेल - Rajendra Kharel | Leave a comment

कविता : म, सहर र बसाइँ

Posted on January 27, 2019 by Editor

~जयन्ता पोखरेल~ आकाङ्क्षाबाट ओर्लिएको सुनामीजस्तै रहरबीच उच्छालिने पीडाको प्रशव प्रहरमा रातमा ब्यूँझन्छन् मेरा असहजहरू आखिरी बल्छीमा अल्झिएको गड्यौँला रहेछ सहर कृत्रिमताको त्रि-स्वादहरू खोज्दै

Posted in कविता | Tagged Jayanta Pokharel | Leave a comment

कविता : हामी कसरी फरक

Posted on January 27, 2019 by Editor

~कल्पना पौडेल “जिज्ञासु”~ म पनि मानव तर तिमीलाई मैले छुन सक्दिनँ हाम्रो जात फरक छ रे ? आत्मियता दर्साउँदै प्रेमको अनुभूतिमा खुशीले विभोर हुँदै तिमीलाई अँगालोमा कस्न सक्दिनँ न त हात मिलाउन सक्छु

Posted in कविता | Tagged Kalpana Paudel 'Jigyasu' | Leave a comment

कविता : जनआक्रोश

Posted on January 27, 2019 by Editor

~गिरीप्रसाद बुढामगर~ तिम्रा संघीयताको नाराले देश फेरिन्न भन्ने कुरा थाहा पाइयो तिम्रा खोक्रा राजनीतिक जुलुसले लक्ष भेटिन्न भन्ने पक्का भयो त्यसैले ठोकेरै भन्छौं हामी जनता अब स्पाटर्कस जस्तै आफ्नो मुक्ति आफै खोजिन्छ

Posted in कविता | Tagged Giri Prasad Budha | Leave a comment

कविता : नमिल्दा पर्खालहरू

Posted on January 27, 2019 by Editor

~गणेश शर्मा पौडेल~ तिमीले …… हलो जोत्न हुने बिउ रोप्न हुने धान कुट्न हुने भकारी भर्न हुने तर त्यही चामल कोठामा पुगेपछि तिमीले छुन नहुने….? ढुङ्गा फुटाउन हुने

Posted in कविता | Tagged गणेश शर्मा पौडेल - Ganesh Sharma Poudel | Leave a comment

कविता : कवि

Posted on January 26, 2019 by Editor

~भुवन निस्तेज~ साउनको दलिनमा साँझ पख गफिन आएको बादलले सशंकित भिराला बस्तीहरूलाई जाग्राम बस्न लाए झैं हाकिम सा’बको

Posted in कविता | Tagged भुवन निस्तेज - Bhuwan Nistej | Leave a comment

कविता : धोती टोपी

Posted on January 24, 2019 by Editor

~दण्डपाणि जैसी~ लाज छोप्ने धोती प्यारो भनुँ कि शिरको शोभा टोपी प्यारो भनुँ? शितल पहाड प्यारो भनुँ कि पहारिलो मधेश प्यारो भनुँ ? दुई आँखाका नानी मध्ये कुन चाहीँ नानी प्यारो भनुँ ? साथी! तिम्रो प्रश्नै गलत छ । अब … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged दण्डपाणि जैसी - Dandapani Jaisi | Leave a comment

कविता : मानव

Posted on January 24, 2019 by Editor

~दीपक कुमार ज्ञवाली~ ऋतुराज वसन्त बयष्कतामा पदार्पण उद्बेगमा अबिछीन्न विचरण कटाक्षीत अपल्वीत बृक्षहरु बाझोँपनको विरहले लोलाय झैं सर्माय झैं मुर्झाए झैं

Posted in कविता | Tagged दीपक कुमार ज्ञवाली - Deepak Kumar Gyawali | Leave a comment

कविता : बिश्वास

Posted on January 23, 2019 by Editor

~ठाकुर मान लामा~ बिश्वास तिमीमै यति धेरै लिएँ अन्तमा खाली आशुँको सागर पिउनु पिएँ बिश्वास तिम्रैमा नै तिम्रो गीत गाएँ किन हो त्यही गीत आज विरह र निरासाले छाएँ

Posted in कविता | Tagged ठाकुर मान लामा - Thakur Man Lama | Leave a comment

कविता : मेरा आफ्ना

Posted on January 23, 2019 by Editor

~बिपना ढुङ्गाना~ निदाउन दिएन भोगाइले, खुशी दिएन अपेक्षाले, शान्ति दिएन अशान्त मनले, फगत! जिन्दगी रित्तिदै गयो आफ्ना रिझाउने प्रयासले। राम्रो गर्यो,औल्याउछन्

Posted in कविता | Tagged बिपना ढुङ्गाना - Bipana Dhungana | Leave a comment

कविता : चाहियो किन ?

Posted on January 23, 2019 by Editor

~लक्ष्मी बिष्ट~ दुई आँखाका नानी छन् चाहियो तिमीलाई तरवार किन? आफ्नै मालिक है फेरि पनि साहारामा भौतारिने बाहाना कि?

Posted in कविता | Tagged लक्ष्मी बिष्ट - Laxmi Bista | Leave a comment

Tag Archives: kabita

रचनाकारलाई खोज्न अंग्रेजीमा नाम टाइप गर्नुहोस् ।

प्रमुख सम्पादक/सङ्कलक

~ आविष्कार ~

~सङ्ग्रहित स्रष्टाहरु~

विधा छान्नुहोस्

नेपाली साहित्य लेखन सहयोगी

Follow साहित्य सङ्ग्रहालय

यो हफ्ता धेरै पढिएको

नयाँ रचना

भण्डार कोठा

कस्ले कहाँबाट हेरे

शब्दका जादुगरहरु