Tag Archives: kabita

कविता : कविता–लेख्नु सुदूरका वेदनाहरु

~विम अनुज~ उराठ विराठ पहाडहरुमा कू–प्रथाको भुमरीमा रुमल्लिरहेको छ— सुन्दर सुदूर पश्चिम सरापेझैँ नेपाललाई सतिले सरापेकी छिन् देउकीले सुदूरलाई मुक्त पार्न त्यो पाप सदासदा तत्पर रहनू–प्रिय कवि मित्र

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

अनूदित कविता : हात हेर्ने कविता

~नवारुण भट्टाचार्य~ अनु : हरिगोविन्द लुइँटेल बंगालीका प्रसिद्ध क्रान्तिकारी कवि नवारुण भट्टाचार्य बंगालीका प्रसिद्ध क्रान्तिकारी कवि नवारुण भट्टाचार्य हात हेर्ने कविता म केवल कविता लेख्ने गर्छु यो कुराको कुनै अर्थ छैन कतिलाई सायद हाँसो उठ्ला तर म हात हेर्न पनि … Continue reading

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

कविता : गाउँ

~विमल निभा~ यो गाउँको नाम रामगढवा हो यहाँ एक दिन बिताउने मौका पायौं भने कवि विमल निभा कवि विमल निभा तिमीलाई थहा हुनेछ यो गाउँ र सुक्खाले खाएको खेतमा कत्ति समानता छ ?

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अप्ठ्यारो मान्छे

~विनोदविक्रम केसी~ सजिलै त मलाई केही पनि चाहिँदैन सजिलो त मलाई केही पनि गर्नु छैन ! सजिलो त नानीहरूको हातको पापा खोस्न सजिलो हुन्छ लडेको मान्छेको अण्डकोषमा लात्ती हान्न सजिलो हुन्छ वृद्ध आमाबाउलाई वृद्धाश्रमको गेटबाहिर फालेर भाग्न सजिलो हुन्छ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : देशविना

~ज्योति जंगल~ अनावश्यक छौ नआओ सपना मेरा आँखामा दृष्टिहरू मेरो देशको क्षितिजमा छोडिएका छन् यहाँ विनादृश्यको म बेठेगाना मात्र हुँ । चँुडिएको छु म हुर्केको बोट त्यतै छाडेर, पातमाथि राखेर मेरो सत्व खसें कहाँ त्यसरी एउटा बूढो पात जस्तो

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मरेकी हजुरआमाको अर्ति

~लक्ष्मण कार्की~ घिस्सिंदै घिस्सिंदै टिपेपनि सुकाउन नसकेपछि रुङेर भट्टीमा रातभर बेचियो काँचै भित्रियो १५ हजार, १५ पाथी अलैंचीको ।। त्यहि बगान जहाँ परारसम्म फल्थ्यो सरदर १० मन अलैंची र भित्रिन्थ्यो १० लाख रुपैयाँ तर पुर्याउन नसक्दा स्याहार सालिन्दा हुँदैछ भ्यासेक्टोमी … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : निर्धा निमुखालाई राहत कहिले

~डा. हरिकुमार श्रेष्ठ~ उजाड छन् मेरा गाउँ, अनि सबै टोल बस्ति । त्यही ठाउँका केहीलाई भने अझै भाछ मस्ति ।। °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°° खेतबारी चुम्बन गर्दै डूल्ने, हाम्रा किसानवर्ग कस्ता । दिनरात मेहनत छ तापनि, दुःखी छन् अझै यस्ता ।।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : त्रासदी

~राजु पौडेल~ अकिन्चन ! भयातुर रंगमंचमा रमाएको दर्शक सु:ख छ,हाँसो छ, तर पटक्कै शान्ति छैन मणि गुमेको सर्प जस्तो मानी हराएको … स्वानिर्देशित योजना छैन प्रतिशोधपूर्ण बिष बिनाको डसाई रंग छैन जीवनको ,अनर्थपूर्ण प्रतिकार बेतुकको तर्क बितर्क |

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : तिम्रो मेरो दूरी

~सीता असीम~ कुभिण्डोलाई खुट्टा लगाइदिएर हिँड्न सक्तैन भन्ने मलाई थाहा छ ढेंडुलाई पगरी पनि कति गुथाइरहनु र ! काम आफैंले गरेको हो मैले आफैंलाई सम्मान गर्न खोजेँ त्यसैले अहिले तिम्रो मेरो दूरी बढेको छ । ‘केही न केही लेख्नुपर्छ, लेखिरहनुपर्छ, … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : म बाँचेको मान्छेको बस्ती

~ज्याकब खालिंङ~ म बाँचेको मान्छेको बस्तीमा आजकल मान्छेहरु नै संकटमा बाँची रहेकाछ्न्. म बाँचेको समाजको सोचाईबाट कसरी हो कुन्नि मान्छे हुनुको बिचारहरु पलायन भई सकेका छन्.

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : हामी भारी बोकिरहेछौँ

~जगत नवोदित~ समयको प्रत्येक पलसँग विश्वासको हाम्रो बलियो धराहरा मक्किँदैछ निर्धो बस्तीमा सन्त्रासको आगो सल्किँदैछ कसरी शान्त भएर बस्न सक्नु हामी जब एकताको सगरमाथा भत्किँदैछ गएका वर्षहरू हामीले खेतबारीभरि अशान्ति रोप्यौँ र

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : काली आमा र महलको पेटी

~नमराज लामिछाने~ खुला आकाश मुनी विशाल महलको पेटिमा खाली पेट लिएर रित्तिएका आंखाहरु टोहलाउदै च्यातिएको कालो बस्रले छोपीएकी कालीआमाहरु आफ्नो जिन्दगीको भिक्षा मागीरहेका छन् । भोक र पिडाले भरिएको

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नयाँ कोठा

~रेवती राज खड्का~ अपरिचित भित्ताहरु प्रत्येक भेटमा स्वागत पनि नगरे जस्तो मैले मित लाउन नसकेको यो नँया परीबेश यो नँया कोठा । मेरो नँया साथी पुरानो टेबल नँया पोलिसले टल्काइएको

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : रातमा लुट्नुको मजा अर्कै

~बिनोद खड्का~ खुल्ला आकाश तल दिनमै ठग्नुको शान अर्कै सूरा र सून्दरीमा लपेटिदै मदहोश बन्नुको मजा अर्कै जीन्दगीलाई नै ज्यूदो लास बनाई आफैलाई भुल्नुको मजा अर्कै । रातमा रम्नुको मजा अर्कै दिनमै जम्नुको मजा अर्कै

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : छोरी र धर्काहरु

~समाश्री राउत~ छोरी र धर्काहरु अनवरत केही लेख्ने धूनमा धुलाम्मे आँगनलाई पाटी बनाउँदै हाँस्दै गुन्गुनाउँदै मेरी सानी छोरी केही कोर्छे, फेरि मेट्छे फेरि कोर्छे, फेरि मेट्छे धर्काहरुमा शायद सपनाहरु तुहिए होलान् र त मेट्छे विषाद भरिएका धर्काहरु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बेवारिसे भ्रुणको काव्यिक च्याँ-च्याँ

~मनु लोहोरुङ राई~ गुन्द्रुक जीवनको किनिमा दिमाग उत्तरआधुनिकताको तावामा भुटिएर अझै पनि परिस्थितिकै फ्राई म:म: वि/चिन्तनको विरुपक अहमताले रापिएको चिकनरोष्ट सभ्यताको नाममा कक्टेल विचारहरु लोकल ठर्रा र ह्विस्की रंगीला रम दर्शनको रेड लेवेल,ब्य्लाक लेवेल विमर्शमा ह्वास-ह्वास गनाई रहेछ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : वेश्यातन्त्र

~डा. भीम खतिवडा~ तिमी शक्तिशाली छौ भने तिमी सम्पत्तिशाली छौ भने तिमी प्रभाशाली छौ भने ढोका उदांगो छ, आऊ स्वागत छ तिमी सबलाई ०००० एकछिन ममाथि शासन गर

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

अनूदित कविता : जब शहरमा जात्रा आउँछ

~डायना स्मिथ~ अनु : केशव सिग्देल रेलको लामो अत्यासलाग्दो सिठीले संकेत गर्छ विशेष आगमनको पुड्का मानिस, दाह्रीवाल आइमाई, बाघ र जोकरहरु र ओर्लन्छन् कन्डक्टरको छोटा, सार्न मिल्ने सिंढिहरु जात्राका मानिसहरु जादुले चम्किरहेका छन्, र बेचिरहेछन् नक्कली गहना र भाग्यशाली कुपनहरु … Continue reading

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

कविता : संकेत

~नारायण तिवारी~ मानिसहरू पुरिएका छन् र मेरो मुटु यसबेला कामिरहेको छ । मानिसहरूलाई गिद्ध र स्यालले लुछ्दैछन् म सुनिरहेको छु रेडियो खुल्ला छ- राहतका कार्यहरूमा कुनै कमी भएको छैन मदर टेरेसा आफ्ना दयाका हातहरू रित्तै लिएर फर्किन् !

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छन्द कविता : नेपाल मेरो उठोस

~निर्मल निरास~ शार्दुल बिक्रिडित छन्द मेरो माथ झुकेर शुद्ध मनले यो पाउ तिम्रै चुमोस् होस् दु:खै अझ धेर किन्तु मनमा श्रद्धा तिमीमै रहोस् ईर्ष्या, लोभ नहोस कत्ति मनमा कुण्ठा कदाचित् नहोस् मेरो यो तनका नशा, रगतमा नेपाल सग्लो बगोस् । … Continue reading

Posted in छन्द कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आमा, सपना र म

~मिश्र वैजयन्ती ~ पल्लो कुइनेटोमा छिन् मेरी आमा थोरै देखिएको छ उनको अनुहार मैले पुग्नु छ आमासम्म । तिनै आमाको आधार पाएर मैले आफूलाई यो धर्तीमा उभ्याएकी हुँ मेरा दुई पाइतालामा गौरव गर्छु, आमाको काखमै थिगिराउन सिकें जीउलाई मेरो शिरको … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : न्हूँ दँ या भिन्तुना

~बसन्त श्रेष्ठ~ अलग अलग चेहराका अलग अलग परम्परा भिन्दा भिन्दै जातका भिन्दा भिन्दै रीत बेग्ला बेग्लै थरका बेग्ला बेग्लै भाषाहरु मानौ नेपाल एउटा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : न्यूयोर्क

~बसन्त श्रेष्ठ~ सेण्ट्र्लपार्क्रको विशाल छाती ट्विनटावरका दुईवटा ठुला आँखा एम्पायर स्टेट विल्डिङ्गको कान मेनह्याटनको मुख ब्रुकलिन र क्विन्सलाई दुबै कानमा कुण्डल झै झुण्ड्याएर हडसन नदिलाई

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सिरानी

~नारायण अधिकारी~ मीठो निदाउन वा गहिरो निदाउन होस् टाउकोलाई एउटा सिरानी चाहिन्छ । सिरानी ठीक नभए वा नमिले घाँटी दुख्छ भन्छन् जान्नेहरु- आरामले सुत्न सिरानी चाहिन्छ । हो साँच्चै यो सिरानी-

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : घामपानी घामपानी

~रामगोपाल आशुतोष~ घामपानी घामपानी स्यालको बिहे घाम पनि चम्किरहेको छ पानी पनि परिरहेको छ किनकि यतिबेला स्यालको जनसंख्या पनि बढिरहेको छ !!

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : को थियौ ?

~बासु श्रेष्ठ~ समुद्रबाट निस्किएकि जलपरि थियौ कि या स्वर्गवाट झरेकि एक परि पो थियौ कि साहित्यको साधनामा आएकि थियौ कि या तपस्वीको साधना तोड्ने ध्येय पो थियो कि श्वेत काचन वस्त्रमा खुब मोहिनी बनेकि लाखलाख तारा माझ एक चन्द्र बनेकि

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : माइला दाइ

~किशोर सुब्बा लिम्बू~ बिहानको घामसँगै एक बटुको जाँड एउटा लाम्पाते चुरूपको जोशमा ढुंगा ,माटो, गिट्टि ,बालुवा र रडहरूसँगै जीवनको गीत साँट्दै कहिले च्यापिएको औंला कैले पिल्सिएको ढाड अनि काटिएका घाउबाट तप्प चुहिएका रगतलाई

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : देशको खोजी

~देवी नेपाल~ माटो दुख्छ जहाँ, त्यहाँ जनहरू बन्लान् निरोगी कहाँ ? छाती फुट्छ जहाँ, त्यहाँ मनहरू हुन्नन् विराधी कहाँ ? मेरो गौरव खै ! अनन्त रहने पुर्खाहरूको चिनो ? मेरो पौरख खै ! हजार पहरा फोर्ने हिजोको छिनो ? मेरा … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : चुनाव र चटक

~दीपेन्द्र के.सी.~ खोलाहरु उल्टा बगेर हिमालको जरामा थिग्रदैछन झरेका पातहरु फेरि हाँगा खोज्दै हिंडेका छन् तर मध्यदिन, चमकन्न सूर्य बस्ती अँध्यारोको अँध्यारै छ अँध्यारै पर्दा हालेर अँध्यारैमा आज– फेरि एउटा चटक शुरु होला जस्तो छ ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मलाई सिंहदरवार छिर्नु छैन

~विजय तिमिल्सिना~ तिमीहरु आफु आफु लड, बीचमा मलाई नपार मलाई भोज खानु छैन,सिंहदरबार छिर्नु छैन तिमीहरुको लडाईंले मेरो धान बारी मासिन्छ मेरो ढाड,करङ,पाउ पाखुरा भाचिन्छ जीत्छौ तिमीहरु,फाईदा जती तिमीहरुलाई

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : समय चुप लागेपछि…….?

~सिन्धु गौतम~ सूर्योदयसँगै उदाउने आशाहरु दिनभरी पृश्वीजस्तै घुमिमात्र रहन्छन् बिना रोकावट अनि अध्याँरीन्छन् सूर्यास्त जस्तै आकांक्षाहरु पूराहने आशामा ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सहरमा नयाँ वर्ष

~ठाकुर बेलवासे~ डान्सबारमा नाङ्गै नाच्दै गरेको बैशालु जूनका पाउजुका धुनले रात भर धरती जागिरह्यो उज्यालो सहरको अध्यारो आकाशमुनीको यो बस्तीमा चुराको मादक संगीत कसले बजाई रह्यो

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment