Tag Archives: kabita

कविता : हे वुद्ध अव त व्यूउँत

~केवल गंगा गुरुङ~ तिम्रो घरको वलियो खम्वाहरु हेर आज खोक्र्याई सके तिमी खेल्ने आँगन केहि पड्कीएको थर्कनाले भ्वाङ परिसक्यो न त गनि साध्य छन् यहाँ मुर्दाहरु न त गनि साध्य छन् यहाँ अपाङ्गहरु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : निरीह कैदी

~आचार्य प्रभा~ मायाको कठ्घरामा थुनियौ कि या त आकर्षणको नेलले बाँधियौ ? मैले त देख्न थालेँ तिमीलाई एउटा निरीह कैदी, जो मेरो आँखामा सदा कैद भयौ न त म तिमीलाई मायाको चोरीको अभियोगमा माफि दिन नै सक्छु, न त तिमीलाई … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नेपाल देख्छु

~निरज भट्टराई ‘मनोरोगी’ ~ जहाँ देख्छु , जसो देख्छु म नेपाल देख्छु दुर दुर छन् हजार देश जहाँ बसेर म एउटै नेपाल देख्छु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नानुको यादमा

~गणेश पुर्बछाने मगर~ खै कस्तो हो यो मेरो जीवनको कथा ? कहा बाट सुरु गरौ मेरो मनको ब्यथा? जहा कहिले हाँसो छ त कहिले रोदन अनी कही मिलन छ त संगै बिछोड

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जिब्रो

~सरिता तिवारी~ उहिले थिएन यति लामो जिब्रो कसरी भयो यो यति लामो पातलो र तिखो ? छुराजस्तो ?

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : किनभने उनी त खाँट्टी राष्ट्रवादी

~शिवराम सुलु~ मधेशी र थारुलाई आँप हो, झार्दा केही फरक पर्दैन भन्ने उनी जनजातिलाई बाँदर हौ, अधिकार नमाग भनी हपार्ने उनी, आदिवासीलाई हीनताबोध गराउने कटु बचनबोली हेप्ने उनी, तर पनि, जातीय विद्वेष फैलाउने, राष्ट्रिय एकतामा खलल पुर्‍याउने अरु नै हुन्छन् … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मेरो देश

~बाबुराम पन्थी ‘गुल्मेली’~ सानै देखिए पनी मानचित्रमा प्रकृतिको छ यो धनी गर्वले फुल्दछ छाती यो मेरो नेपाली हुँ म भनी पुर्वमा बग्दछ मेची कल कल पश्चिम माहाकाली उत्तरमा गगन चुम्बी हिम शैल अनी दक्षिण उर्वर भूमी

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : शहिदज्यू हजुर पनि एक प्याग तान्ने कि ?

~अज्ञात कवी~ अधिकार ल्याउँछु भनी हिंडेका बा फर्कदै फर्केनन कहिल्यै आमा पनि हिँडिन खै कता अलिकती भएको श्रीसम्पती साहुले खोस्यो, किन कसरी पत्तै भएन । आईपुगे म पनि तिम्रै छिँडिमा अब म पनि तिमी जस्तै घाम खाँदै, झरी खाँदै दुई … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जित्नु छ साथी जिल्लाउनु छ साथी

~लक्ष्मी प्रसाद देवकोटा~ क. भूतकालका भूलहरु छन् ! शूलहरु छन् ! क्षेत्र खराब छ ! कष्टहरुको घुइँचो छ ! स्थितिमा थिचो र मिचो छ ! छाती ठोक ! तर, दम रोक ! ‘जित्नु छ’ यत्ति घोक ! तिम्रा मुखमा बादल … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मोना

~राजेन्द्र ओझा ‘नयन’~ समयको यो कस्तो खेल, पहिले के थिएन मोना सँग ! क्षमता थियो, उल्लास थियो, सकारात्मक भाव थियो , र इर्ष्या पनि थियो । दु:ख थिएन उसँग तर त्यसलाई ग्रहण गर्ने, त्यसलाई अनुभव गर्ने र त्यसको भाव बुझ्ने, … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नेपाल युवती

~ज्ञानशाली घिमिरे~ बसेर रुन्छिन डाँडाको माथी नेपाली युवती भिजाउछिन सधै बहाई आँसु पाखा र धरती गण्डकी कोशी कर्णाली संग संगै बहेर जाउकी स्वधित धर्ती टेकेर सधै पुकार गरौकी बसन्तलाई कुर्दा कुर्दै गृष्मले छाएछ प्रितिको फूल नफूर्ल्र्दै, पैरोले लगेछ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बालुवाको घर…

~अनुभव मञ्जरी~ बालुवाको घर बनाई मन भुलाई रहेँ तिम्रो साथ नपाउँदा नि माया गरी रहेँ यो मनले तिमीलाई नै खै किन रोजेको ? दुःख पीडा बिसाउनलाई न्यानो पोल्टा खोजेको !

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गीति कविता : तिमीलाई रोज्ने मन

~कृष्ण वस्ती~ छोऊँभने वैलाउने लाजवन्ती बाला । नछोऊँ त मग्मगाउने वैजयन्ती माला ।। हिर्दयको पीपलका हल्लाउँदै पात । तिम्लाई छुने बतासले लायो मलाई मात ।

Posted in गीति कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जीतको झ्याली

~रश्मिला कवाङ~ सन्धयाकालिन पर्यावरणभित्र शून्यता बाटा खालीखाली पथिक खाली लुरुलुरु हिडिरहेकी म लाग्यो आज मेरै रैछ बाटो कुन देशकी महारानीझै अदम्य साहसले आदिर नेपालकी विरगाना छोरी न परे आफ्नो राष्टको निम्ति मरिमेट्तै

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : न्याय नबोल्नू हो बेमानी

~युद्धप्रसाद मिश्र~ पुरुषको इज्जत फाली न्याय नबोल्नू हो बेमानी त्यस्तालाई दूर धकेल्दै बढ्दै जाऊ स्वाभिमानी न्याय नबोल्नू……….. घरको फोहर मैला फाल घोर विरोधी किल्ला ढाल व्यापक छौ तिमी विजय छ तिम्रो

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छन्द कविता : सम्झना

~डा. हेमनाथ घिमिरे~ स्वदेश छाडी बिदेश आएँ लाग्दैछ अँधेरो । सम्झन्छु सधैँ गाउँ र घर, पाखा र पँधेरो ।। ती बाबा-आमा, पियारी मेरी हेर्दा हुन् बाटोमा । आँशुका थोपा झरेर गए बिलाए माटोमा ।। १ ।। बिहान उठी पियारी मेरी … Continue reading

Posted in छन्द कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अधुरै रहन गयो

~योगेन्द्र गिरी ‘संघर्श’~ उकाली र ओराली अनि डाडा र सीतल चौतारीहरुमा तिमी आउने बाटो हेर्दै कुर्दै बसी रहे बिबसताले सताएरै भए पनि

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : विफलताको मेरो साथी न्याउली

~रामचन्द्र कार्की~ फुल्यो फुल हावा आई उडाई लग्यो हुरीले, यो मनचाहि छिया छिया, बचन रुपी छुरीले । बिश्वास गरि आँट गरेँ चढाउनलाई ताँदो, तित्रा जस्ती तिमी सामु, अन्जान म त आँदो । जत्रो रुख छ उत्रै छायाँ, पीपल र पाती, … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : निशा र सपना

~शिरिष लामिछाने~ हिजो राती एउटा सपना देखेँ एक मीठो सपना; म अमेरिकामा मेरो घरमात्र नेपालमा नेपाल जलिरहेछ आर्यघाटको चितासरी तर अमेरिका त चम्किरहेछ अनेकन् बिजुली-बत्तीसरी सपनामै झसँग भएँ सपनामै आफुलाई छामेँ र वरपर नियालेँ पछी आफ्नो बेवकुफीमाथि

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : तिमी बुढी कहाँ भयौ र ?

~जय अधिकारी~ तिमी बुढी कहाँ भयौ र, त्यस्सै चिन्ता नगर न तिमी नातिले आमा भन्यो भन्दैमा बुढी भइन्छ र ? के भनेर बोलाओस त त्यसले पनि बहिनी भन्दिन जुँगाको रेखि आको छैन छोरी भन्दिन विहे भाको छैन छाला चाहीँ अलि … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : ऊ बौलाएको छ

~शङ्कर भण्डारी~ उसले गाली गर्‍यो म चुप बसें उसले हात उठायो तैपनि म चुप लागें। तर्सायो/धम्कायो

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गीत : कसोगरि भुलुँ मैले

~राकेश कार्की~ कसोगरि भुलुँ मैले याद धेरै आउछ जति जङ्घार तरेपनि यो मनको नाउ छ आइरहन्छ मीठो सपना

Posted in नेपाली गीत | Tagged | Leave a comment

कविता : चल पूँजी

~जानकी सुनार~ हाम्रा ज्यान हाम्रा पहिचान हजुरहरुका चल पूँजी हुन् हजुरका संचित कोषहरुमा जम्मा गर्न सक्नुहुन्छ अहिलेका बजारका प्रचलित शब्द समानता र समावेशीका नारा खरिद गर्न सक्नुहुन्छ र सक्नुहुन्छ चोक चोकमा मर्ूर्तिहरु खडा गर्न

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : यस्तै छन आजका युबा

~रामु गैरे~ आन्दोलन, जुलुश र चुनावमा मर्नलाई पनि नडराई !! अगाडि बढने बलिया काम फत्ते नहुनसम्म सुनको भाँडो!!

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : क्रान्तिकारीको उदय

~सुरज काफ्ले ~ मन्दीर छ, घण्ट बज्छ बाहिर अनि, भित्र भगवान र पुजारी । ऊ उठ्छ विहानै, हातमुख धुन्छ, नपुगे चोखो हुन, सर्वाङ्ग नुहाउँछ, लाउँछ लुगा सबै नयाँ, तर पाउँदैन छिर्न मन्दीरमा, धैर्यताको सीमा फुट्छ, बन्छ क्रान्तिकारी । दिनभर चल्छ, … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : म छेउ मै आइन

~पुष्पा खनाल~ तिमीले नछुनु भन्यौ म छेउ मै आइन तिमीले नरुनु भन्यौ मैले आँशु झारिन । तिम्रो खुशीको लागि म मरेकीछु धेरै चोटी तिम्रो सुखको लागि म झरेकीछु धेरै चोटी

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : प्रतिशोध

~एल. के. सुन्दर~ म, मृतप्रायः हो, तिम्रो अर्थमा म, मृतप्रायः निष्प्राण निर्जीव। जति सक्छौ प्रहार गर मृतप्रायः सम्झेर प्रहार गर निष्प्राण सम्झेर प्रहार गर निर्जीव सम्झेर प्रहार गर।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छोक : जीवन

~जीवन क्षेत्री~ जीवन के हो ? बा“च्न खोज्नेहरूलाई अवसर हो मर्न खोज्नेहरूलाई बाध्यता आशाको त्यान्द्रो हो जीवन नशाको सहारा नलिन आ“ट्नेहरूलाई एउटा असल मनोरञ्जन हो जीवन

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गीत : श्रध्दान्जली ! अनन्त यात्रीहरूमा

~राजकुमार श्रेष्ठ ‘दीप’~ गयौ तिमी सबलाई छाडी बिदै नमागी निभाई दीयो दैलोको, दैव निष्ठुरी ! यात्रा तिम्रो अनन्तको अनायसै थाल्यौ आफन्तको मायालाई चुडाएर फाल्यौ झुक्कीएर उठ्यौकी पो पालै नलागी

Posted in नेपाली गीत | Tagged | Leave a comment

कविता : सुन्दरता

~रश्मिला कवाङ~ पैसामा बिक्दैछौ अचेल तिमी इमानदारिताको बाटो पहिल्याउँदै हिजो हिंडिरहेका थियौ धनी थियौ मनको, मानवताको माया अनि स्नेहको सौन्दर्य थियो तिमीमा सौन्दर्यकी खानी थियौ तर, युग विस्तारै बदलिरहेको छ र त बदलिरहेकी छौं तिमी पनि तिम्रा ती सत्यताका प्रतीकहरू

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जीवन यात्रा

~निर्मला अवस्थी~ तिमी बिहान उठेर मर्निङवाक जाउ मैले त घर कसेर सकेर पूजा गर्नु पर्छ तिमी पर्केपछि चिया दिएर खाना बनाउनु पर्छ छोराछोरी तयार गरी स्कूल पठाउनु पर्छ। खाना खाएर तिमी एकैछिन पर्ख मैले घरधन्दा सिद्याउनु पर्छ राखन धरन गरेर … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : दलित शब्द मेटाऔं

~बाबुराम पन्थी ‘गुल्मेली’~ विभेदको अन्त्य गर्नलाई दलित शब्द मेटाउनु पर्दछ दलितको बदलामा हामी एक नेपाली लेखिनु पर्दछ जातीय हिंसाको ऐंजेरू अब जरैदेखि उखेल्नु पर्दछ एकै जातको नयाँ नेपाल हामी मिली बनाउनु पर्दछ

Posted in कविता | Tagged | 1 Comment