Tag Archives: kabita

कविता : माया रुपी बिष

~रामचन्द्र कार्की~ काँडा बन चाहे तिमी, फूल बनि बास्ना देउ, पर पर सर्यौ तिमी, किन आउथ्यौ मेरो छेउ । डाँडाकाँडा पहाड पर्वत, स्वर्गरुपी संसारमा, मेरो माया थन्काई दियौ, धुरी चुहिने धन्सारमा । जति अग्लो बन्छु भन्छ, हेर बाँस निउरी राछ, … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छोक : मिल्नु पर्छ मिलौन है…….

~कुन्दन काफ्ले~ लेखेर त्यो प्रेम पत्र, कति पटक काटें होला । देखेर ती निश्चल आँखा, कति पटक ढाँटे होला । नढाँट्नु ढाँटे मैले आफैंलाई पटक–पटक । मनलाई आश्वासन मीठो कति पटक बाँटें होला । सफलता मिल्नु पर्छ, तिमीलाई फेरी पनि … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : तिमी नभएर पनि

~अशोक ‘खलानको मान्छे’~ तिमी नभयर पनी त घाम झुल्कन्छ पाहाडबाट मेरो माया घामको पाईला संगै खोजी हिड्छ बिहानी बट तिमी नभएर पनि,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता  : जानु अघि शहरतिर

~मसान उपासक~ जानु अघि शहरतिर हेर्नु —आमाको पुरानो मजेत्रो भन्नु —अर्को साल फेरौाला सुन्नु—बाबाको युगौादेखिको सपना सम्झाउनु—अव नयाा सपना देख्नुपर्छ नविर्सने गरी हेर्नु —आफ्नो दौतरी अनुहार देखाउनु—देब्रे गालाको खत अलिकति याद छाड्नु यतैकतै भन्दिनु फूलमायालाई त्यही यादले बाच्नु पर्छ ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मेडुसाहरुको राज्य !

~दिवाकर स्वप्नील~ भाग्दैछु पर__तिमीदेखी! पाउँछु तिमीभित्रै आफुलाइ । मायावी जालले पछ्याइरहन्छ निरन्तर। म भित्र तिमी छौ या तिमीभित्र म ? म उही दोधारमा पल्टिरहेँ- तिमी र कविता ? पहिल्याउँदै तिम्रो आत्माको मार्ग विचरण गर्दै मनको भित्तामा तिम्रो मनकै परिभाषा कोरेँ … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : देश , समय र नियती

~सुरज सोडारी~ हेडलाईनमा उत्तिकै महत्वको गर्व गरिरहेका हुन्छन जब छुट्टा-छुट्टै दुई समचारहरु १. “अन्तरमहादिपिया ब्यालेस्टिक मिसाइल परिक्षाण” र २.” जाजरकोटमा सिटामोलको अभाब” यस्तो लाग्छ , नांग्लो ठटाएर लुतो निबारणको उत्तेजना सुसेल्ने मान्छे हामी कतै युगले धिकारिरहेको त छैन?? सोच्छु,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

व्यङ्ग्य कविता : पाठ १. भोलि कण्ठपारेर आउ है !

~चट्याङ मास्टर~ संविधान X १ = संविधान संविधान X २ = अन्तरिम संविधान संविधान X ३ = मस्यौदा नयाँ संविधान संविधान X ४ = सहमतीय नयाँ नेपालको संविधान संविधान X ५ = बहुमतीय गणतान्त्रिक पहिचान सहितको संविधान

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged , | Leave a comment

कविता : स्खलित बैंश

~आचार्य प्रभा~ चन्द्रमाको आभासँग कल्पनाको चुम्बन साट्दै तिर्खालु ती अधरहरु तृप्त बन्छन् र टोल्हाउँछन् आफैभित्र मदमस्त भएर।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आगो सल्किदै गएको छ

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~ सुन्दर आदिम बस्तीहरुमा विष बोकेर केहि सर्पहरु पसे तिनीहरुले बस्तीहरुको घाँसपातहरुलाई छोए – घाँसपातहरु मरे माटोलाई टेके – माटो पनि म¥यो हावालाई चलाउ – हावा पनि दुषित भयो वचेखुचेका वनजंगल, माटो, हावालाई पनि कब्जा गरे आप्mनो अधिनमा … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कथा : अम्रपाली

~जीवनकुमार शाक्य~ मेरो कोठाको उत्तरपट्टीको झ्यालको पर्दा खोल्दा स्वयम्भूको दर्शन गर्न पाईन्छ ।यहि मेरो जिन्दगिको सबै भन्दा महत्वपूर्ण दृष्य हो । काठमाण्डौ आएर यो फ्ल्याट किनेर कोठामा पसे देखि तल झरेकोपनि छैन र झर्नु पनि परेको छैन । मेरो स्यानो … Continue reading

Posted in नेपाली कथा | Tagged | Leave a comment

कविता : कौशीको घाम

~शिव अधिकारी~ घामलाई काँधमा हालेर उकालो लागेको पहाड रातोलाई सिम्रिक देख्छ लालीगुराँस लालुपातेलाई… नीलोलाई आकाश आकाशको छायाँ आभास सरोवर समुद्र समतुल्य भेट्छ ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सगरमाथा महान हेर

~माधब घिमिरे~ सगरमाथा महान हेर त्यहाँ नौलो बिहान हेर सधैँ सधैँ स्वाधीन बन्ने नेपालीको अडान हेर धर्ती जहाँ मुस्कुराउँछिन् उघारेर अधर जहाँ खुल्छ उत्तरमा हिउँचुलीको लहर

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : तिम्रो मेरो र हाम्रो देश

~हेम हमाल~ देशमा गुजारा गर्थेँ त्यो देशलाई आफ्नो निजी सम्पत्ति ठानेर मैले उल्टाउने, पल्टाउने र च्यात्न थालेँ । देश नाङ्गो भए पनि म कसिकसाउ हुँदै गएँ कसैको हात पर्ला कि भनेर चारैतिरबाट समुद्र बिछाएँ र छालले छेकेँ यो देशलाई मैले … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छोक : गुलाफको अभिमान

~कृष्ण वस्ती~ घामले दिएको न्यानो ओढ्यो, हावाले पठाएको शीतलता टेक्यो, र

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : संयोग होइन मिल्न गए यो कथा

~चन्द्रवीर तुम्वापो~ थपक्कै फक्रन्थ्यो सामूहिक पकन्दीका शिरबन्दी जस्ता घाम–जून लब्रेडाँडाको ठिक्क निधारमाथि र फूल्थे आशाका रङ्गी–चङ्गी किरण मनहरूको कान्ला–कान्ला बग्थ्यो लगातार उत्साहको संगीत– सिवाखोला। आकाश ओर्लेर बास बस्न आइपुग्थ्यो आँगनमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : प्रिय कलाकार

~केशव शिलवाल~ कलाकार साथी ! मेरो पनि एउटा चित्र बनाऊ भोकले दोब्रिएको मेरो पेट कस्तो देखिन्छ ? मूर्त छ या अमूर्त ? तेलचित्र बनाउँछौ या रेखाचित्र ? तिम्रो चित्रमा उज्यालोको परिभाषा के

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : लय

~अमर गिरी ~ एक लय छ नदीहरूसँग वृक्षहरूसँग एक लय छ हावालाई अँगालो हालेर शारदीय घाममा नाचिरहेका धानका बाला प्रचण्ड घामले बनाएका घाउहरूलाई सुमसुम्याउँदै फक्रिरहेका गुलाफ पुसको चिसोमा खोरिया खनिरहेका किसान

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : समयसँग युद्ध

~ठाकुर वेलबासे~ बिहानीसँगसँगै उदाएका हजारौं सूर्यहरू कहाँ हराउँदै छन् कहाँ हराउँदै छन् सपनाका लाखौँ ताराहरू किन आकाश यसरी रित्तो बन्दैछ ? आआफ्ना गीत गाउँदै चराका बथानहरू एकसाथ उड्न सक्ने

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : देश

~तिर्थ प्रसाइ ‘अभिनव’~ हिजो आज, मेरो ड्युटी पर्या छ मेरी स्टोप्सको छेउछाउ तिर बिषाद आँखाभरी बोकेर त्यहाँ आँउँछन टाइट जिन्समा कुमारीहरु, अनी एक घण्टा पछी निस्कन्छन

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : गधा जीवनको मुक्तिमार्ग

~मनु लोहरुङ राई~ रहरमा बाँच्नु पर्थ्यो जीवन- जिउनुलाई अल्झेको उझिन्डो बाध्यता- परान राख्न डाँडाल्नु भरी तरान छेस्को बोकेर “गधा”जीवन। अनमोल पसिनाका थोपाहरु बिनामोल बगेका छन्। आँशुका नहरहरु मिसिएर….. नियतीको चुटाईले “गधा”

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बाटो र बाङ्गा गोरेटाहरू

~वैरागी जेठा~ मुढेको चिसोहावा पिउँदै घुट घुट बाटो रबाङ्गा गोरेटाहरूमा म गुडिरहेछु लाली गुँरास तपतप झार्छ आँसु चिमाल शिर झुकाउँछ साहित्यिक उत्सर्जनमा म र मेरा सहयात्रिहरू अँधेरी जङ्गलहरूमा जोखिम समाएर पानी अमलाझैँ हाँसेर बाटो र बाङ्गा गोरेटाहरू ओर्लिरहेछौँ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : हॉस्न मनाही छ

~बलराम तिमिल्सिना~ भो नहॉस चुपलाग अरुलाई हॉस्न देऊ किन नाच्न तम्सिएको अरुलाई नॉच्न देऊ हॉसे पनि आधि हॉस एउटा ओठ नफुकाऊ नॉचे पनि हल्का नॉच दुवै खुट्टा नचलाऊ अरु हॉस्या देख्नै हुन्न हॉस्न अघि सऱ्या किन ? कोही नाच्या देख्नै … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सम्हालेकि छु

~उर्मिला थपलिया~ उस्ले छोडेर गएका सबै सबै कुरा मैले सम्हालेकि छु गोठभित्रका गाइबस्तु सम्हालेकि छु घर भित्रका बा आमा सम्हालेकि छु लालाबाला सम्हालेकि छु तर पनि ढिकिमा चामल सरि कुटीन्छ यो मन कहिले हाडीमा मकै सरि भुटीन्छ यो मन अति … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मेरो कविताको शक्ति

~नरेश शाक्य~ तिम्रो बमभन्दा धेरै संहारक छ मेरो कविताको शक्ति यसको निशाना अचुक छ यसले ताकेको गोलीले सीधा शत्रुको छाती भेदन गर्छ जिउँदाहरूको हड्डी रगत, पसिना र आँसुले निर्मित तिम्रो शोषणको महलमा यसले धावा बोल्छ र देख्दादेख्दै

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : किन तड्पायौ प्रिय ?

~अरुणबहादुर खत्री “नदी”~ आउँछु भनेर विश्वास दियौं तिमीले मलाई उषाकालदेखि तिमी आउने बाटो हेरिरहे । घरका सबैलाई अन्तै पठाएर एक्लै तिम्रै प्रतीक्षामा म खाटमा पल्टिरहे ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : दु:ख

~राज आशातीत~ मेरो एउटै साथी छ जो आंखाका काप हुँदै बगिरहन्छ … मेरै दैनिकिमा दैनिकजसो अहो! मेरो दुश्वप्न भौंतारीरहंदा जिवनको खोजमा जीवन…. कुनै डिलमा छाडेर परेलिको … बस् पर्खनु छ ….मृत्यु!

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : पर्खाल

~शकुन्तला जोशी~ त्यो तीखा आँखा भएको बाज जसरी माथिमाथि उडेर दुनियाँ हेर्न पाए मलाई छेकी उभिएको पर्खालभित्र के के होलान् ? कस्तो होला हावा जसरी हुरुरु कुद्दै तिम्रो बगैंचामा पसेर रूखरूखमा हाँगाहाँगामा पिङ खेल्न पाए ?

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नानीहरु र देश

~प्रवीण वानिया~ अध्याय एक– नानीहरु– झोलाभरि सुकिला अक्षरहरु बोकेर सुदूर गाउँको पाठशाला धाइरेछन् र, पढिरहेछन्– यो देशका उन्नत सपनाहरु । नानीहरु– चेतनाले नबुझेरै पनि

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : देश आदेश

~निष्प्रभ सजी~ मैले आफ्नै भाईलाई विना सनाखत गाडेको छु र बालाई भाई फर्किन्छ भनेर ढाँटेको छु तिमीले ढलाउ भन्यौ मैले ढलाइदिएँ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जून पश्चिमास्त भइरहेछ

~उदय निरौला~ पुतलीसडकको त्यो सेकुवा पसल नजिकै प्रतीक्षारत त्यो अप्सरा मसाज टेबुलभित्रबाट बाहिरिएकी छे पत्रकार क्यामरा क्लिक गर्छ नेता भटमास लिएर बङ्गुर चपाउँदैछ प्रतीक्षारत त्यो बिचरी समय व्यर्थ बढार्छे । जून हाँस्दैहाँस्दै आफ्नो अक्षमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : समाचारको शिर्षक छैन अहिले

~मनोज बोगटी~ अलैंचीको बोटमा ल्यापल्याप टॉंस्सिन्छ बाजेको सड़िएको सपनाको छाला। छालारङ सर्छ दानातिर फूलको सुगन्ध गाउँले थाहा पाउँदैन शहरले थाहा पाउँछ। अलैंची टिप्ने हातमा, औंलामा लागेको काया पखाल्ने

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अन्तिम तयारी

~दिनेश अधिकारी~ रात आज तँ सुत म जाग्राम बस्छु ! आज म अँध्यारो खेल्छु आज म चकमन्नता बोल्छु आज म नीरवता सुमसुम्याउँछु हेर्नु छ मलाई छोप्न नपाउँदा सिरक आज कसरी छट्पटाउँछ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment