Category Archives: कविता

Nepali Poems

कविता : अतितका ईन्द्रेणी पल

~राज थापा~ आज खोज्दैछु तिमीलाई अतितका यादहरू पल्टाई जतनले राखेको त्यो फोटो घरी घरी हेर्छु चस्मा लगाई

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

व्यङ्ग्य कविता : श्रीमती र रिमोट कन्ट्रोल

~गोबिन्दसिंह रावत~ श्रीमती यदि रिमोटबाट चल्ने भइदिएको भए आफूले चाहेको बेला अन गर्थें नचाहेको बेलामा अफ गर्थें मन परेको कुरा गर्दा सुनी दिन्थें डुल्ने र किन्ने कुरा गर्दा बन्द गरी दिन्थें । आधारातमा साथीभाइ र पार्टीबाट फर्किंदा

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged , | Leave a comment

कविता : हार जित र कैद

~निरज भट्टराई ‘मनोरोगी’ ~ सिन्धुपाल्चोक जिल्ला सदरमुकाम यात्रा कटि बनदेउ नाका मेरो प्रारम्भ यात्रा । लाग्छ यस प्रकृतिय यात्रा सल्लाका सितलता ले मलाई कैदी बनाई आफ्नो कैद बाट उम्कन एउटा संघर्षशिल पडाउ पार गर्न मजबुर गर्दै छ जन्म सङ्घर्षको यात्रा मानसपटलमा … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : इज्जत र प्रतिष्ठा

~दिलिप योन्जन~ फेवातालमा हाँस्ने माछापुच्छ्रे विश्वसामु नझुक्ने सगरमाथा राष्टियता र प्रतिष्ठाको लागि जोश, जाँगर र प्रतिभा जगाई हामी बिर गोर्खाली इज्जत र स्वाभिमान बेचेर खुशियाली कसरी मनाउँछौ मसँग।।।।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छोक : दशैं ताका

~लक्ष्मी प्रसाद देवकोटा~ त्यो बोकोले खाइरहेछ खास घाँस ! हामीहरुको आर्कै यहाँ छ अनाज, काँढा, काँढा !

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बकैनाको रुख

~मनु कन्दङ्वा~ काठेचराले ठुँगेर ध्वन्द्रो बनाएको त्यो बूढो बकैनाको रुख आजकल ब्याङ्पाटेको गुँड बोकेर उभ्भेको छ तन्नेरी छउन्जेल लुछ्यो कति चिउला भन्दै राम्रो सँग

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : घडी

~विमल निभा~ हत्याराले धेरै चीजबीजहरू छाडेर गएको थियो केही महत्वपूर्ण थिए जस्तो कि छुरा, आतङ्क र एउटा घडी

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : वे प्रवाह मोहब्बत

~बाबुराम पन्थी ‘गुल्मेली’~ दूर क्षितिज माथीको बादल त्यो भन्दा पनी माईलौं टाढा एक्लै बस्ने तिम्रो परदेशी साँच्चै तिमी लाई वे प्रवाह मोहब्बत गर्छ जसरी हिमाल पहाड समतल हुँदै वे प्रवाह प्यारको इजहार गर्दै समुन्द्र भेट्न आतुर नदीहरू जस्तै ! तिमी … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : पुतली

~लक्ष्मी प्रसाद देवकोटा~ म रङ्गीचङ्गी छु वसन्त छोरी । म जन्मिएँ कोकिलले कर्राई ।। झुसिल्किराको सपना सिँगारी । दिए पखेटा प्रभुले मलाई ।।१।। म हूँ पहीली बुझ पङ्खदार । वसन्तको फूल लिँदी सिँगार ।। कता कताको सुकुमार सार । फुलेर … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : तिमीले मलाई बिर्स्यौ भने

~नेत्र एटम~ काँढाहरुले घेरिएको गाढा रातो गुलाब फुल्न छोड्ने छैन हिमनदीको हिउँ पग्लन र आकाशको नीलिमा चम्कन छोड्ने छैनन् ऋतु बदलिइरहने छ तिम्रो मनजस्तै झरी परिरहने छ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जुठी दमिनिको अभिव्यक्ति

~पारिजात~ जदौ हजूर…. मालिक अलिक टाढै बस्नुस् नाउँ लक्ष्मी, आमाको एउटी छोरी न जेठी न कान्छी न ठूली न सानी गरीबको घरमा बत्ती बलेकी थिएँ हजूर बत्ती । तर कर्मको खोटी अलच्छिन् मोरी

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : म कवि बन्न चाहन्नँ

~संगीत स्रोता~ कविता पढिरहन्छु म सधैं लेखिरहेको पनि छु कहिलेकाहीं तर पटक्कै छैन मलाई रहर कवि कहलिएर बाँच्न मलाई थाहा छ कविताको पुस्तकमा उल्लेख

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सुन्तलाको रस

~सरस्वती प्रतीक्षा~ जति निचोरे पनि मेरा कविताहरुलाई एक थोपा पनि झर्दैन सुन्तलाको रस ! के कविता हसुली वा कल्ली हो ? वा कुनै झुमरा नाच हो कविता ?

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आऊ सामुहिक आत्महत्या गरौँ

~हाङ्ग्युग अज्ञात~ हिनताबोधको ठर्रा सुँघेर प्रतेक साँझ मर्नु भन्दा राष्ट्रको उन्नतिको कामना गर्दै एक्लै कुनै कुनामा होइन खुलामन्चमा एकजुट भएर सिघ्र संविधान बनोस् भन्ने परम् प्रार्थना गर्दै यो भट्टी पसल जस्तो देशमा आऊ सामुहिक आत्महत्या गरौँ !

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : चिनारीको खोज

~अविर खालिङ~ आकाश नपाएका सपनाहरु हाम्रा हुन् वेग नपाएका उडान हाम्रा हुन् नाम नपाएका बेवारिस उत्सर्ग कती टुहुरा छन् समर्पणका कती कथा लांक्षित छन । सीमानामा सपनासँगइ कती मरे हाम्रा बाबुहरु चिया टिप्दै, कुलेन गोड्दै कती सडे हाम्रा बाजेहरु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आवश्यकता मेरो देशको

~पूर्ण मुनंकर्मी~ हिमाल, कुनै नवदुलहि बिनसित्ति सासुको गालि खांदा माइती सम्झेर एकान्तमा शुष्क शुष्क रोए जस्तै हिमाल शिखरहरु पर्यावरणका िहंस्रक खुर्पाको चोटमा निशब्द बगाउँदैछन् हिउँका आँसु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : रूम्तेककी सोनाम

~प्रवीण खालिङ~ सोनाम हिमालकी छोरी तिम्रो आँगनमा न्यानो घाम छामेर उभिएको छु, धान फलेको तरेली-तरेली गह्राहरू सुनको सपना लागेका छन्। 0 0 0 0 हो सोनाम तिमी एका बिहानै उठेर विश्व शान्तिको प्रे ह्वील घुमाउछ्यौं

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मैले भोगेको कोरिया

~प्रगति राइ~ प्रिय ! मैले ‘हरियाली कोरियासँग’ भनेर प्रेमपत्र लेखेको थिएँ तिमीले त ‘हारियो कोरियासँग’ भन्ने पढेछौ क्यारे ! जवाफ कहिल्यै लेखेनौ । छुट्नुको पीडा लेख्दिनँ म रुनुको पीडा लेख्दिनँ म दुनियाँले लेखेको कुरा लेख्दिनँ म सुनेथेँ –

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : गाउँले कविको गीत

~चन्द्रवीर तुम्बापो~ मैले नै उमारेको हुँ मेरै मेहनतले यो डाँडा यो पाखामा हरियो मुस्कान मेरै मुटुको रङ पैँचो लिएर रातो अझ रातो फुलेका हुन् यी गुराँस मेरै रगतको टाकुरामाथि थपक्क अड्याएर राखेको हुँ यी चमकदार हिमाल ओ यो सहरको वरिष्ठ … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : के दिवस रे?

~प्रणिका कोयु~ हरेएएएएएएएएए शिव! तिम्रो भागमा नि रहेछ एक दिन! थाहा थिएन हर्ष न विस्मात है मलाई त किनकि म कहाँ तिमी आउने पल बेटुंगो कहिले गुडिरहेको गाडीमा कहिले खाइरहँदा मेरो थकानमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अनुरोध

~सुबेश घिमिरे~ झर्‍यो पात एक, इतिहास लेखी, कोपिला त्यो फक्‍र्‍यो सपना समेटी । ‘म फुल्नु छ ! फुल्छु !!’ कोपिलाले भन्छ, ‘त्यसैमा म भुल्छु !!’ भ्रमरा कहन्छ ॥१॥ मिले हात तिम्रा, म बढ्थें अगाडी, पाए साथ तिम्रो सबै बिघ्न नाघी … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आऊ गरौँ सहमति

~शैलेन्द्रकुमार शाह~ ल्याइछाड्यौं आखिर हामीले नेपालमा गणतन्त्र गरौं लुट सबलाई छ छुट यही हाम्रो मूल मन्त्र खण्ड-खण्ड पारौं अब पहाड मधेस गाउँ सहर पूरा गरौं हामी सबले नयाँ राजा बन्ने रहर सुन्दर शान्त विशाल नेपाल हेर्ने इच्छा छैन कति आऊ … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

व्यङ्ग्य कविता : तिहार रक-पप

~समीर मुखिया~ आजभोलि कान्छी तिमी कता छ्यौ कहाँ शून्य गाउँ छैनन बथान संगिनीका सब । भैलिनिले कति खोजि र’छा तिमीलाई यहाँ राती माटी पोत्ने दलानमा छैनन हेर अब ॥ पोतिएको छ घरगाउँ हिजोआज शहरिया रंगले मर्म छैन भैलिनिको मौलाउँदै पप-डिस्को … Continue reading

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged , | Leave a comment

कविता : नबोदय

~रुमन न्यौपाने ‘अमन्त’~ आदि, अकडो अन्यको । बुझै, अकन्टक शशिलाई । आज एउटा अन्य भोली अर्को सुर्योदयलाई । अकपट त्यो निशा आदि हो नब लालीको । सोच,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जानिन

~टेकबहादुर सुनुवार~ आँसु झार्नु बृहत पिडा हो! उमंग मा पनि वेदना हुन्छ! पिडामा साथ दिने आफ्नु जाती हुन्न! वेदना पुछ्ने आफ्नै सन्तान हुन्छ! जब पिल्छिएको हुन्छ चोटहरु बजारिन्छ सपनाहरू बगरमा झिनो आशा रहन्छ जिउने यता कता!

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : भोजहरूमा अचेल

~सन्तोष लामिछाने~ भोजहरूमा अचेल देखिन्छ असुरक्षाका भ्रमले आशंकित मानवीय तरलता त्यहाँ, हाउभाउमा, कमै भेटिन्छन् सुखद, सम्मोहक, सर्वश्रेष्ठ सरलता त्यहाँ भेटिन्छन् सपनामा मातृभूमि देखेर गद्गद् बृद्धहरू पवित्र हाँसोका उपहार पस्कदै

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सिमाना

~अभिसेक ढुङ्गाना~ खै के सम्झानु छिमेकले, घतगरि सुस्ता लुटेको दिन, छाती चिर्र चिरा परिकाना फुट्यो, सिक्किम फुटेको दिन | राष्ट्र यो रोयो झरेर बलिन्द्र आसु , आमा रुदै थिन पर बजो बनाई आमा को काख यो समय हसिरेको तर |

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सम्बोधन फूलको

~असिम सागर~ महोदय, तिमीले सुँघ्दैमा मेरो बास्ना रित्तिन्न तिमीले छुँदैमा मेरो सौन्दर्य मर्दैन तिमीले चोर्दैमा मेरो मुस्कान चोरिन्न मन्दिरमा जो-जो जान्छन् मलाई होइन, मेरो लाश लिएर जान्छन्

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : फर्काइदेऊ मेरो मनको एक जोडी परेवा

~अशेष मल्ल~ आज कतै गएर एउटा चर्को आवाजले चिच्याउँ लागिरहेछ मनका सबै लगाम फुकाएर आज कतै दौडूँ लागिरहेछ मन सधैँ पानी भएर बग्यो उठेर कहिले-काहीँ त आगो भएर पनि बल्न पर्थ्यो निर्मम चट्टानसँगको साउती र सम्झौतामा चुपचाप बग्दोछ यो मन … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अक्षरको विरासत

~साम्ब ढकाल~ अक्षरहरु हिँडिरहे नपुगुन्जेल हिँडिरहे अक्षरहरु हिँडिरहे / हिँडिरहे । मान्छेहरुलाई भेट्न हिँडिरहे मान्छे भेटुन्जेल हिँडिरहे मान्छे फेला पार्न हिँडिरहे मान्छे फेला नपारेसम्म हिँडिरहे अक्षरहरु हिँडिरहे/हिँडिरहे ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : कविताको हत्या

~बीजे विद्रोही राई~ कविता ! कविता !! कविता !!! के कविता ? कस्तो कविता ?? किन कविता ?? म मेरो कविताको हत्या गर्न चाहन्छु म मेरो कवितालाई उखेलेर फाल्न चाहन्छु जो हृदयको वृन्दावनमा उम्रेर पनि देउराली भञ्ज्याङमा उम्रन सकेन पोर्नस्टार … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : कमरेड ! तिमी कतापट्टीको ? कमाउ कि गुमाउ ?

~बलराम तिमिल्सिना~ कमरेड कमाउ हँसिलो छ अचेल रसिला कुरा गर्छ प्राय सवैसँग उसको लागि यही पार्टी महान छ महान छन प्राय सवै नेताहरू ऊ प्राय आफ्नै लालपूर्जा भएको घरमा बस्छ ऊ प्राय आफ्नै व्ल्युुवुक भएको चारपांग्रेमा चढ्छ प्राय सुट टाईमा … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment