Category Archives: कविता

Nepali Poems

कविता : बन्नु पुतली

~भिमसेन थापा मगर~ जन्म लिएउ तिमी एउटा झुस्लिकिरो कुनै सानो झाडिमा रुखमा पालुवामा या त कुनै मरुभुमिमा, तिमी जन्मिएको ठाउँ जहाँ थिए मात्रै संघर्ष यात्रा या दिउ कुनै उपमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : एक्स्ट्राट भएछु

~अशोक ‘खलानको मान्छे’~ हिजो एक युवाले आफु तेश्रो लिँगी भएको घोषणा गर्यो छापाहरुले उस्का दर्द र व्यदनाका कथाहरु दारुणताका साथ सुनाए हिजो एक युवतीले नामी हत्यारा चाल्स शोभराज कि प्रेमिका भनि सबै छापाका माध्यम उन्को पछि दौडिए साच्चैनै शन्कर् दाइ … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : के दियौ ख्वामीत हजुर ?

~दीपक कुमार ज्ञवाली~ अन्ततः के दियौ नेपाललाई के दियौ नेपालीलाई । खै सम्मान गरेको वीर शहिदहरुको उत्सर्गलाई ? लिलाम गर्दै गयौ भएका उद्योग कलकारखानाहरु । भएको रोजगारबाट विस्थापित गर्यौ नेपालीलाई ? १ विभेद भएकै थियो त्यो क्रुर पञ्चायती शासनमा । … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आजादी

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~ भ्रमको खेति गर्ने सरकारमा जनमत नभएपनि टिकिरहनु पर्ने रोजगारी सृजना गर्न नसक्ने धार्मिक तथा जातिय भडकाव निम्त्याउने राजनितिक अस्थिरता कायम गरिरहने धर्म निरपेक्षतालाई स्थापित हुन नदिने जनताले विदेशीभुमिमा मृत्यु अंगालिरहनु पर्ने दुर्बलहरुले संधै दमन सहिरहनु पर्ने यस्तै … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बर्षा

~छविलाल कोपिला~ जब म, वाफ बनेर शिखर चुम्छु अनि, वायुसंगै शितल छुन्छु र गर्वले ढकमक्क फुल्दै अक्टोपस झै विभिन्न आकारमा सयर गर्छु अनन्त आकाशमा । सूर्य र ताराहरु छल्दै जूनसंग लुकामारी खेल्दै जहाज झै ब्रह्माण्डमा जब म,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आकर्षण

~सुरेस खनाल~ माछापुछ्रेलाई बिस्तारै बादलले ढाकेर, फेरी बादल हटेर, माछापुछ्रे हाँस्दै अन्नपूर्ण संग जोडिएको, मैले सरानकोट बाट नियाल्दा, निलो आकाशले जसरि मलाइ छोप्छ;

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अब सत्यलाई पनि साक्षी चाहिएको छ

~चंकी श्रेष्ठ ‘अभय’~ अब सत्यलाई पनि सत्य सावित हुन साक्षी चाहिएको छ घामलाई घाम हुन जूनलाई जून हुन आकाशलाई आकाश हुन साक्षी चाहिएको छ ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : राजनीतिक दूव्र्यसन,ईश्वर,समय,प्रकृति

~सुवास खनाल~ “जब म भत्किन्छु र जोडिन्छु आस्तित्विक काँचका पर्दाहरूमा मेरो अनुहार सर्वसुन्दर भएझैँ लाग्दै जान्छ मेरो सर्वप्रिय पात्र म मेरो सर्वाधिक सत्य पनि म र मेरो आदिम मौनता सर्वशक्तिशाली मेरो आवाज हो ”

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : यो कस्तो सहर ?

~अरुणबहादुर खत्री “नदी”~ यो कस्तो सहर यहाँ मान्छेको संख्या दिन प्रतिदिन बढ्दै गइरहेको छ, खानेपानीको हाहाकार थपिदै गइरहेको छ, प्रदूषणको त कुरै नगरौं

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : एक सुन्दरी बेश्या

~लक्ष्मी प्रसाद देवकोटा~ छ प्राप्तिको सुरा शरद् ! सुखोत्सवी छ मानव ! फली, फुकी, धनी धरा सुनौलिएर मुस्किइन् ! सुधा–उरीज सप्किंदी ! स्वभावमस्त ! मुस्कुरी ! ए सुन्दरी ? रसा सरी रुमाल फर्फराउँछयौ ? रसाल भार रेशमी विचित्र चित्र रेखिए … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : ७६ बसन्त

~रुमन न्यौपाने ‘अमन्त’~ सम्भाबनाको पार्कमा उभिएको बुढो सिमल ध्यानास्थ नियाल्ने गर्छु । उसका अधिर खुट्टाहरु, म जस्तै काँपिरहेछन् । कताकता, त्यसको बोक्रीएको सौन्दर्यता मलाई खबरदारी गर्न उभिए जस्तो ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : तीस वर्षघि

~प्रमोद स्नेही~ यही ढुङ्गे धारो यही पाली भत्किएको पाटी र यही दोबाटोको विषाक्त एकान्तमा छोडेर भागेकी हुनर्ुपर्छ मलाई मेरी कुमारी आमाले किन मलाई छाडेर भाग्दा यी बाटोहरूले छेकेनन् मेरी आमाको बाटो किन यो विषाक्त एकान्त बिझेन

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : पहेंलो भ्यागुता

~बिमल गुरुङ~ कता छ ट्याँकी कता छ? कता छ पाइप कता छ? म, पाइपबाट पानी भर्छु ट्याँकीमा । कता छ सलाई कता छ? कता छ पेट्रोल कता छ? कता छ पराल कता छ? म, परालमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बिधीको शासन फेल भो

~कुन्दन काफ्ले~ दुखःले अर्जेको मुलुकमा सत्ता र शक्तिको खेल भो । छिना र झपटीको बीचमा कागलाई पाकेको वेल भो । पैसा र पहुँचको मेल भो, निर्दोषलाई सजाय जेल भो । मौन राज्यको कानमा अझै आवाजलाई छेक्ने तेल भो ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सलाम

~भिम बहादुर थापा~ अस्ति, हिंजो र आज तिम्रो र हाम्रो आफ्नै गाउँमा संवेदना नासिएको ठाउँमा मानवता मासिएको घाऊमा अकल्पनीय अपशकुन् सल्किएको यो क्षण सलाम, ख्याति तिमीलाई।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मुख हेर्ने दिन

~पीताम्बर भट्टराई~ बाबा आज मुख हेर्ने दिन, मैले मेरो बाबालाई सम्झेकी छु मेरो बाबा जीवित भए आज केही स्याउका दानाहरु लड्डु र बरफीका डल्लाहरु दिएर मुख हेर्थें होला आर्शिवादका शब्दहरु पिएर

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : म शान्त अमिताभ

~विपुल सिजापती~ मेरो शिर सगरमाथा मस्तिष्क बुद्ध म शान्त अमिताभ तिम्रा कुत्सित बुद्धिले अभिप्रेरित फोहर नंग्राले नकोपर मेरा शान्तिका सिमाना लिन नखोज परीक्षा मेरो धैर्य र शान्तिको विथोलिए

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अराज्यवादी

~सुबेश घिमिरे~ फगत जिन्दगी यो कता भासिएछ जता मिल्छ माँड उतै टाँसिएछ नसोध मलाई म को हुँ? म के हुँ? पसिनाको मोतीमा म रम्ने मनु हुँ ! होला कोइ देस, होला कोइ भेष बिबिध खाले आफ्नै होलान् परिवेश रगत रातो … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : म पार्टीको इमान्दार कार्यकर्ता

~प्रमोद स्नेही~ मैले गाउँमा गएर कुनै संगठन बनाउनु पर्दैन मैले पार्टीको सिद्धान्तहरु कण्ठ नगरे पनि हुन्छ मैले कसैलाई पार्टीमा प्रवेश गराउनु पर्दैन दिनमा एक पटक म उहाँलाई भेट्न जान्छु भाको नभाको रिपोर्टिङ गरिहाल्छु मिठा मिठा हावा गफ गरेर उहाँलाई मख्ख … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : डिगेन्द्र राजबंसी झुण्डिएको रात: मेरो सपना

~मदन राई ‘लामाखुले’~ मेची बगरमा आज, बाढी आएछ आकाशमा गिद्धहरू फन्फन्ती घुमिरहेका रहेछन् धुसेनीबाट स्यालहरू निस्केर छाला लुछीरहेका रहेछन् हुँडारहरू जंगलबाट निस्केर शरीरका अंग अंग बोकेर कुदाई रहेका रहेछन्

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : फेरिएको अनुहार

~हरिहर तिमिल्सिना~ हिमनदी जस्ता पसिनामा इन्द्रेनीजस्ता अनुभूतिका रङ मुछेर कोरेँ मैले आफ्नै एउटा चित्र । प्रत्येक विन्दु र रेखाचित्रहरूको सरगममा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : म कबि होइन

~अर्पन तामाङ~ म कबि होइन तैपनि मनको बह बिसाउछु एउटा कपि को चौतारिमा तर दोस नठानिदिनु कबि भनेर एउटा भुल सम्झि दिनु! निर्दोस कलम सम्झेर!! त्यसैले आफुदोसि ठानौ भने सुइकार्न सक्दिन कलम दोसि ठानौ भने निर्जिब बस्तु कसरि?

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : माछो समय

~सुको साइबर~ को खाइ को खाइ हाम्म ….. तिमी मबाट यसरी टाढियौ जसरी टाढिएथ्यो तिमीबाट तिम्री आमाको न्यानो काख

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : शरणार्थी

~हेम हमाल~ कसको समुद्रमा गएर डुब्नू म कसको पहाडमा लुक्नू । आकाशबाट खसेको ताराले कुन देशको नाम सम्झनू। धर्मका कारण जातिका कारण चेप्टो नाकका कारण

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

व्यङ्ग्य कविता : शब्दकोश

~विमल निभा~ हिजोआज शब्दहरुले एउटै अर्थ दिन थालेका छन् उदाहरणका लागि तपाईं संसद्लाई संसद् भन्नोस् अथवा सुपरमार्केट आन्दोलनलाई आन्दोलन भन्नोस् अथवा धोका मनीषीलाई मनीषी भन्नोस् अथवा गँड्यौला संविधानलाई संविधान भन्नोस् अथवा चुटकिला

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged , | Leave a comment

कविता : मेरो कार्यपत्र, धैर्य र भोक

~त्रिभुवनचन्द्र वाग्ले~ भान्सामा कसौडीका कसौडी अभाव पाकिरहेको छ र केटाकेटीहरू थालथालमा पस्केर खाइरहेका छन् भोक यो अभाव पाक्ने भान्सामा यो भोक पस्कने थालमा पख, पख, पख, बिहान ओर्लनासाथ आँगनमा मैले धैर्यका सम्बन्धमा एउटा कार्यपत्र पेश गर्नुछ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जब आटछ मनले

~मनोहर काफ्ले~ दुइ चार रुपिया त के हो र, हजार पनि झर्छ , पाए माग्ने नपाए ठग्ने , चोर-चार गर्नु पर्छ जब आटछ मनले . भट्टी जानु सट्टा, आफै किनी ल्याइन्छ , पानी थप्नुको साटो नेट नै चढाइनछ,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : ………..म लजाऊने कि यो परिवेशमा

~दीपक कुमार ज्ञवाली~ तिमी लजाऊँने कि म लजाऊँने यो परिवेशमा । आएकै हो त समय हामी टाढीने यो देशमा । कायम रहन सकेन सौहाद्रता हामी नेपालीहरुमा । मेटीदोरहेनछ विभेद द्वेश ईर्ष्या लोकतन्त्र आउँदैमा । १ तिमी लजाउँने कि म लजाऊँने … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : एउटा पुरानो कविता

~कमल कुमार~ एउटा पुरानो कविता लेखिएको थियो बादलको धर्कामा देखिएको थियो जुनमा पोखिएको थियो घाम डुब्नै लाग्दा क्षितीजभरि कोरेको थिएँ तिम्रो तस्बिर

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : खै के होला नेपाल

~चित्तरञ्जन महतो कमकर~ शान्तिको देश थियो प्रकृतिले भरिपूर्ण आत्मीयताको भावना थियो देशभक्तिले सम्पन्न बुद्धले छरे शान्ति वीरेन्द्रले चलाए शासन

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बग्दै बग्दै

~निर्मोही व्यास~ बैसट्ठी वर्ष लागेको यो वार्धक्य उमेरमा बग्दै समय—गङ्गाको यो अनन्त प्रवाहमा पाँचपुस्ते थलाबाट चटक्कै चुँडिईकन म नयाँ ठाउँमा आएँ जिन्दगानी बिताउन कठै ! नियतिको भोग यो निष्ठुर विडम्बना तीनछक्क परेको छु पोख्नै सक्तिन भावना

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जरुरी कुरा

~चंकी श्रेष्ठ ‘अभय’~ मानिसहरूका वाणीबाट निस्कने फोहोरजस्तै यो देशमा धेरैधेरै छन् फजुल कुराहरू । प्राचीन सहरमा स्मार्ट सिटीको सपना, राष्ट्रिय शोकमा प्रधानमन्त्रीको राजकीय भ्रमण र, स्वतन्त्र प्रेसको मायाजाल

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment