Category Archives: नेपाली काव्य

~डी. वी. पालुङ्वा~ प्रियतमा के म तिमीबाट एउटा शुन्दर तर श्वेत पङखको उडान भन्दा कोमल असिम आकाशबाट यी धर्तिका क्षितिजहरु माथि पुरै स्वेत एवं रेसादार पर्दा खसालेर एउटा अनौठो स्पृहतामा अनुपम भेटको आशा गर्न सक्छु ?

~डी. वी. पालुङ्वा~ मैले देखेको सपना मेरो आफनै लासको मलामी होईन र श्रदान्जलीको फूल चडाउनु अघि मेरो विहाको साईतमा बेहुली हराउनु जो धर्ति र आकाश वीचको असमानता होईन । जहां जीवन र मुत्युको जटिल अबस्थामा गुज्रीरहेको तादत्म्यता भित्र भावनाको बाटोमा … Continue reading →