Category Archives: अनुवादित साहित्य

अनुवादित साहित्य / Translated world literature

अनूदित निबन्ध : स्वास्नीमान्छेहरुको मुक्तिका विषयमा

~लु सुन~ कन्फूसियसको भनाइअनुसार “स्वास्नीमान्छेहरू र तल्लो वर्गका मानिसहरूसित व्यवहार गर्नु अत्यन्तै गाह्रो हुन्छ। उनीहरूलाई नजिक आउन दियौं भने उनीहरू सम्मान राख्दैनन् र पर राख्यौं भने इवी गर्छन्।” यहाँ स्वास्नीमान्छेहरू र तल्लावर्गहरू एकै ठाउँमा थुप्य्राइएका छन् तर मलाई यसो भन्दा … Continue reading

Posted in अनूदित निबन्ध | Tagged | Leave a comment

अनूदित कविता : चिच्च्याहट

~साइमोन आर्मिटेज~ अनु : सुरेश हाचेकाली म र त्यो केटा हामी दुवै जना पाठशालाको आँगनमा सँगै बाहिर निस्किएका थियौँ उसको नाम र अनुहार मेरो स्मृतिमा छैन सुरक्षित । हामी मापन गरिरहेका थियौँ मानव ध्वनिले ढाक्न सक्ने विस्तृति उसले सके जति … Continue reading

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

अनूदित कविता : अशक्तता

~जिनाइदा गिप्पिउस~ अनु. कृष्णप्रकाश श्रेष्ठ. जिज्ञासु नेत्रले हेर्छु असीम भवसागर, बाँधिएको छु धर्तीमा, कुनै किनारमा तर … भीरमा उभिएको छु ः माथि आकाश निर्मल, उडान नीलिमातर्फ गर्न सक्तिनँ केवल ।।

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

अनूदित कविता : साथीप्रति

~कमला विजेरत्ने~ अनु : केशव सिग्देल म पत्याउन सक्दिन त्यो कालो धुँवाको कुहिरीमण्डल जुन आकाशसम्म उचालियो त्यो तिमी नै थियो भनेर; तिम्रो तस्विर मेरो एल्बममा अझै मुस्कुराउँछ

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

अनूदित छोक : डर

~गोरख पांडेय~ अनु : चन्द्र गुरुङ उनीहरू डराउँछन् खै किन डराउँछन् उनीहरू कि सारा धन-सम्पत्ति गोला-बारूद, पुलिस-सेना हुँदा हुँदै पनि ?! उनीहरू डराउँछन्

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

अनूदित निबन्ध : बत्तिमुनि टिपेका केही विचारहरू

~लु सुन~ गणतन्को दोस्रो वा तेस्रो वर्षतिर बेजिङका केही राष्ट्रिय बैंकहरूले निकालेका नोटहरूको विश्वसनीयता दिनदिनै बढ्दै गइरहेको भनुँ झन्–झ्न दरिलो हुँदै गइरहेको बेला मैले के कुरा सुनें भने सधैभरी चाँदीको मोहमा परेका गाउँलेहरूले समेत ती नोटहरू कति सजिला र पत्यारिला … Continue reading

Posted in अनूदित निबन्ध | Tagged | Leave a comment

अनूदित छोक : युद्ध

~दया दिसानायेके~ अनु : केशव सिग्देल कति आमाहरु कति पत्नीहरु व कति छोराछोरीको आँशु र रगतको मूल्य

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

मैथिली कविता : शान्ति सन्देश

~विनीत ठाकुर~ ए ! शान्तिदूत परवा उड़िकऽ आ अप्पन देशमे फैलऽवै तों शान्ति हिमाल, पहाड़ आ मधेशमे एतऽकेँ सभ नर–नारी अछि शान्तिकेँ पूजारी सहत कोना हिंशा पसरल अछि समस्या भारी हिमालक अमृत जलमे मिलिगेल शोनितकेँ धारा

Posted in अनूदित कविता, मैथिली कविता | Tagged | Leave a comment

अनूदित कविता : वसन्त क्रृतुमा

~जाई योङ्गमिङ्ग~ अनु : केशव सिग्देल वसन्त क्रृतुमा, जब रुखभरी जड्याँहाको अनुहार जस्तै कृत्रिम फूलहरु फूल्छन् राताम्य भएर म परम्परा खोज्छु ति वास्तविक हिमालहरु वास्तविक पानी असली चरा र फूलका वास्तविक चित्रणहरु ति रङ्गहरु जसले युवतीहरुलाई सुन्दर वर्ण दियो तिनिहरु … Continue reading

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

Translated Poem : You are my same moon

~Nabaraj Dahal~ Trans: Durga Pandey I never knew that you were the same “moon” I never bothered to take a glance of you when I could I had come here leaving you oceans apart And fearing if I would never … Continue reading

Posted in Translated Poem | Tagged , | Leave a comment

Translated Poem : The Full Moon at the riverbank

~Krishna Bhushan Bal~ Trans : Mukul Dahal Looking into the mirror of emerald meadow of waters, the moon has flashed a fruity chuckle. Tickled at the gentle touch of breeze the water spreads wavelets, and the entire moon appears to … Continue reading

Posted in Translated Poem | Tagged , | Leave a comment

अनूदित कथा : कनेरी

~अर्नेष्ट हेमिङ्वे~ लाम्चो परेको बगैंचासहितको रेडस्टोन भवनको छेउ हुँदै रेल बेसरी कुद्यो । चारवटा मोटा ताडका रूखहरूको छाँयामा मिलाएर राखिएका मेचहरू पलभरका लागि मात्र देखा परे । अर्कोपट्टि समुद्र थियो । समुद्र चट्टानभन्दा धेरै तल थियो र घरि-घरि समुद्री छालहरू … Continue reading

Posted in अनूदित कथा | Tagged | Leave a comment

अनूदित कविता : एक मङ्गलबासी घर पठाउँछ पोस्टकार्ड

~क्रेग रेइन~ अनु : सुरेश हाचेकाली क्याक्स्टनहरू बहुपङ्खले सज्जित प्राविधिक चरा हुन् र तिनीहरूमध्ये केही आफूमा अङ्कित विषयवस्तुका कारण मूल्यवान छन् अरुलाई कति पनि दुःख नदिई तिनीहरू आँखालाई पगाल्छन् र शरीरलाई खुम्च्याउँछन् चरा भएर पनि तिनीहरू उडेको देखिन्न तर कहिलेकाही … Continue reading

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

अनूदित छोक : दंगा-2

~गोरख पांडेय~ अनु : चन्द्र गुरुङ यसपटक दंगाफसाद निकै ठूलो थियो निकै परेको थियो रगतको वर्षा

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

अनूदित कथा : व्यस्त ब्रोकरको रोमान्स

~ओ. हेन्री~ पिचर, ब्रोकर हार्भी म्यक्सवेलको निजी कारिन्दा हो। उसले अन्नदाता म्याक्सवेल साढे नौमा जवान सेक्रेटेरी लिस्लीसँगै कार्यालयभित्र छिर्‍यो र यस्सो आँखा उठाएर हेर्‍यो। मुखबाट निस्केको ‘गुड मर्निङ् पिचर’ अभिवादन सँगसँगै म्यक्सवेल आफ्नो टेबलतिर हुर्रियो। यस्तो लग्थ्यो उसले टेबललाई नै … Continue reading

Posted in अनूदित कथा | Tagged | Leave a comment

अनूदित कविता : साँझको चमक

~यि थाइ—गुग~ अनु : केशव सिग्देल ओहो, त्यहाँ पानी उम्लिरहेछ; बादल आफैँ जलिरहेछ एउटा वृत्ताकार ग्लोब आगोको भकुण्डोझैँ दन्किरहेछ यो अहिले अस्ताउँदो क्षितिजमा झुण्डिरहेछ रातो रगतले लत्पतिएको अग्निको महान चक्र अहिले डुबिरहेको छ

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

अनूदित लघुकथा : नोट

~अवधेश कुमार~ अनु : लक्ष्मण अर्याल उनले मेरो आँखै अगाडि सय रुपियाको नोट हल्लाउंदै भने – यो कविकल्पना होइन यही दुनियाँको सत्य हो | म यसलाई जमीनमा रोप्छु अनि देख्नेछौ रुपियाको बाली लहलहाउनेछ | मैले त्यस नोटलाई कौतुहल र उत्सुकताका … Continue reading

Posted in अनूदित लघुकथा | Tagged , | Leave a comment

Translated Story : The Cases

~Biswambhar Chanchal~ Trans : Mahesh Paudyal ‘Prarambha’ A filed a case against B. C said, “You did the right thing. I knew it beforehand that B would do such a bad thing against you.” The issue didn’t have anything special … Continue reading

Posted in Translated Story | Tagged , | Leave a comment

अनूदित कथा : भान्का

~एन्तोन चेखब~ अनु : अनिल पोख्रेल भान्का जुकोब, नौ वर्षको एक बालक, जो एल्योहिन भन्ने मोचीकोमा तीन महिनादेखि जुत्ता मर्मत गर्ने काममा अभ्यास गर्दै थियो । क्रिसमसको पूर्वसन्ध्यामा ऊ केही सोचेर बसिरहेको थियो । मालिक–मालिक्नी र तिनका कामदारहरु नआउञ्जेल ऊ … Continue reading

Posted in अनूदित कथा | Tagged , | Leave a comment

अनूदित छोक : कुर्सी

~गोरख पांडेय~ अनु : चन्द्र गुरुङ जबसम्म ऊ भुइँमा थियो कुर्सी नराम्रो थियो कुर्सी पाउने बित्तिकै उसलाई

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

अनूदित कविता : चिठी

~भ्लादीमिर भिसोत्स्की~ अनु. ज्ञान बहादुर छेत्री मैले थर्पुमा पहिलो वर्ष खप्न सकिन । त्यसैले उनीहरुले अरु एक कि दुइ वर्ष थपिदिए (उनीहरुसँग तर्क नगर) सक्छौ भने, मेरा प्रिय साथी हो, मलाई चिठी लेख । स्वाधीनहरुको त्यो धरामा अहिले के हुँदैछ … Continue reading

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

अनूदित कविता : प्रेम

~खालिल जीब्रान~ अनु : तेजेन्द्र निरुकोवा जब कुनै पे्रमले तिमीलाई संकेत गर्छ उनको बाटाहरु कठिन र भीरालो भएपनि उसलाई पछाऊ जब उसको पखेटाहरुले तिमीलाई छोप्न खोज्छन् केहिगरी यसभित्रको लुकेको छुरीले तिमीलाई घाउ बनाएपनि उनलाई समर्पण गर जब उनी तिमीसंग बोल्छिन्

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

अनूदित कविता : किन सबै भयो अर्कै?

~भ्लादीमिर भिसोत्स्की~ अनु. कृष्णप्रकाश श्रेष्ठ. किन सबै भयो अर्कै ? सधैं यस्तै हुँदा अनि, त्यही अहाकाश हो जो छ नीलो नै अहिले पनि । बनजंगल त्यो नै हो, हावा औ जल नै त्यही, तर फर्केर आएन संग्रामबाट नै उही ।। … Continue reading

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

अनूदित कविता : हात हेर्ने कविता

~नवारुण भट्टाचार्य~ अनु : हरिगोविन्द लुइँटेल बंगालीका प्रसिद्ध क्रान्तिकारी कवि नवारुण भट्टाचार्य बंगालीका प्रसिद्ध क्रान्तिकारी कवि नवारुण भट्टाचार्य हात हेर्ने कविता म केवल कविता लेख्ने गर्छु यो कुराको कुनै अर्थ छैन कतिलाई सायद हाँसो उठ्ला तर म हात हेर्न पनि … Continue reading

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

अनूदित कविता : जब शहरमा जात्रा आउँछ

~डायना स्मिथ~ अनु : केशव सिग्देल रेलको लामो अत्यासलाग्दो सिठीले संकेत गर्छ विशेष आगमनको पुड्का मानिस, दाह्रीवाल आइमाई, बाघ र जोकरहरु र ओर्लन्छन् कन्डक्टरको छोटा, सार्न मिल्ने सिंढिहरु जात्राका मानिसहरु जादुले चम्किरहेका छन्, र बेचिरहेछन् नक्कली गहना र भाग्यशाली कुपनहरु … Continue reading

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

Translated Poem : Refugee

~Jyoti Jungle~ Trans : Manu Manjil You are unwanted, dreams! don’t come looking for my eyes. I’ve left my vision in the horizons of my nation. here I’m without eyes here I’m without address. I’m a leaf in the wind

Posted in Translated Poem | Tagged , | Leave a comment

अनूदित कविता : फ्रीडा काहलोको जुँगा

~अशरफ फयाद~ अनु : चन्द्र गुरुङ १ म बेवास्ता गरिदिनेछु हिलोको दुर्गन्धलाई, वर्षालाई तर्साउनुपर्ने आवश्यकतालाई र, मेरो छातीभित्र लामो समयदेखि रहेको आगोलाई । म आफ्नो हालको लागि सही राहत खोज्दैछु, जसले मलाई तिम्रो ओठबारे सोच्न दिँदैन, तर म चाहन्छु या … Continue reading

Posted in अनूदित कविता | Tagged | Leave a comment

अनूदित कविता : फक्रिँदो फूल

~यि हो यु~ अनु : केशव सिग्देल पत्र पत्र गरेर फूल फक्रिँदै जान्छ तबसम्म जबतक सिङ्गै स्वर्ग त्यहाँ खुल्दैन। त्यसपछि अन्तिममा एउटा पत्र बाँकी हुन्छ,

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

अनूदित कविता : मौनता

~दिमित्री मेरेझ्कोभ्स्की~ अनु. कृष्णप्रकाश श्रेष्ठ. प्रायशः गर्न चाहन्छु प्रेमको अभिव्यक्ति म, किन्तु यो भावना व्यक्त गर्न छु असमर्थ म । रमाउँछु, पीडा बोध गर्छु, मौन रहन्छु म, मानौं लज्जित छु, बोल्न चाहिं सक्तिन कत्ति म ।। तिम्रो जीवन्त आत्माको हुन्छु … Continue reading

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

अनूदित कविता : श्वेतवर्ण हाती

~भ्लादीमिर भिसोत्स्की~ अनु. ज्ञान बहादुर छेत्री धेरै वर्ष अघिदेखि नै श्यामवर्ण विशालकाय जंगली हाती भारतवर्षका अरण्यहरुमा स्वच्छन्द विचरण गर्दथे । तिनीहरुको बथानमा किनहो एउटा थियो श्वेतवर्ण हाती । उसका आँखा थिए उदास शान्त स्वभाव, विवेकशील र खानदानी आफ्ना साथीहरु बीच … Continue reading

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

Translated Poem : Walls of Kalighat and Waves of Gangasagar

~Sheetvindu~ Trans: Krishna Chandra Sharma With the fall of evening With the kindling of light The physique of Beli, Chameli and Sita Feelings of Tulsi, Ujeli and Rita Begin burning one by one Mute, smouldering While burning other things become … Continue reading

Posted in Translated Poem | Tagged , | Leave a comment

अनूदित कविता : बिहान पर्खनेहरु नै जब रात भइदिन्छन् !

~पूर्ण वैद्य~ अनु : स्वयं बिहान पर्खनेहरु नै जब रात भइदिन्छन् मेरो क्षितिजको के लाग्छ ! मेरो आँखाको के अर्थ रहन्छ ! हुन त, आँखा भन्नु नै प्रकाशको साक्षी हो । बारीमा पहरा दिने बारहरुले नै

Posted in अनूदित कविता | Tagged | Leave a comment