Category Archives: नेपाली काव्य

Poetry

कविता : आमा, माटो र धर्ती

~बासु ढकाल~ आमा! मलाई एक मुट्ठी माटो देऊ कतै जीवन दर्शनको उकालोमा थकाई मार्नु पर्ला म,चौतारी रोपी दिन्छु अथवा मलाई एक मुठी ऑटो देऊ कतै देश निर्माणको बाटोमा भोक मेटनु पर्दा म दुईचार टुक्रा रोटी बेली दिन्छु या

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : कसरी तिमीलाई स्वागत गरौं?

~यतिराज अजनबी~ हे नव वर्ष! तिम्री दीदीले मेरो प्यारो दाईको प्यारो फक्रदै गरेको जीवन यही आगनमा चुढेकी थि र मैले एउटा कलमले श्रद्धाञ्जली लेखेको थिए उसलाई आज पनि म त्यही आगनमा छु अर्को कलम पनि किन्न सकेको छैन त्यही आगनम … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छोक : जात-जात भन्नेलाई

~यज्ञेश~ जात-जात भन्नेलाई झूटो धर्मको मात लागेको छ, जात-जात भन्नेलाई अन्धविश्वासको बात लागेको छ,

Posted in कविता | Leave a comment

गजल : डेरा अन्तै सार्यौ

~शान्ति शर्मा~ रित्याएर मेरो मुटु तिमीले डेरा अन्तै सार्यौ आफू बाँच्यौ मोजमस्तीमा रुने चैँ मलाई पार्यौ । आदर्शका कुरा गर्थ्यौ कहिलेकाहीँ भेट हुँदा आजभोली भन्दा भन्दै आधा जीवन त्यसै टार्यौ ।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : अभियुक्त हेल्थपोष्ट

~श्रवण मुकारुङ~ द्वन्द्वकालमा- शहर पसेका जमिनदार फर्किए गाउँ र गरे- जग्गादान अरब गएका युवाले खोले संस्था र पठाए- आर्थिक सहयोग ढुङ्गा, माटो, काठ, पानी जुटायो गाउँले गाउँलेले गरे- श्रमदान एनजीले हालिदियो- टिनको चम्किलो छाना

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : कारागारभित्रको जून

~बिष्णु राई~ जून आयो भनेर पर्खेको अझ टह टह आएको छैन ल्याम्पोष्टको भरै छैन कसको रगतले रात सहिछाप लगाउँछ स्वास्नीको छातीमा सुन्को जन्तर झुन्ड्याउँछ जता ततै त्रास छ । जूनको आगमनमा फूलहरु गीत गाउन तयार छन्

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : बदनाम चरित्र हुन्छ

~श्याम राज रानाभाट~ बदनाम पिरती होइन ,बदनाम चरित्र हुन्छ जाँच हजार चोटी ,माया पबित्र हुन्छ रुपैले जोडेको माया ,देखिन्छ बजार भरि मन ले जोडेको माया ,सधै मन भित्र हुन्छ

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : किवदन्ती

~निलम कार्की निहारिका~ मेरी सानी नातिनी निन्द्रासँग लडिबुडी गर्नु अगाडि कथा सुनाउन ढिपी गर्छे सधै मलाई मैले उसलाई एकादेशबाट थालनी गरेर बूढो बाघको कथा सुनाएछु एकादेशको जङ्गलमा एउटा बूढो बाघ थियो ऊ निक्कै बलियो थियो आफ्नो बलमा घमन्ड गथ्र्यो ऊ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : पोथी बास्न जरुरी छ

~पदम भण्डारी~ कोर्कोराउनु मात्र हुन्न, पोथी बास्न जरुरी छ घरमुलीको नाममा उनको, फोटो टाँस्न जररी छ महिला पुरुष एउटै रथका, दुईटा पाड्ग्रा भनेपछि सभ्य समाज निर्माण गर्न, रुढी मास्न जरुरी छ

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : लाग्छ चुमिरहुँ ती ओठ

~निशा प्रतीक्षित~ लाग्छ चुमिरहु ती ओठ बिस्तारै बिस्तारै लियो मनले यस्तै अठोट बिस्तारै बिस्तारै न लाग्छ भोक न लाग्छ निंद नै रातमा लौ न लाग्यो यो कस्तो रोग बिस्तारै बिस्तारै

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : बाटो जस्ता हुँदैनन मान्छेहरु

~मुकेश राई~ एउटा सीमाहिन आकाश शायद शून्य सिवाय केही छैन, यही सीमाहिन शून्यतामा नै आ-आफ्नै शक्तिशाली अस्तिव बोकेर तैरिरहेछन घाम, जुन, ताराहरु अनि पृथ्वी झैं अनगिन्ती ग्रहहरु ! यहिँ शून्यमा तैरिरहने भूगोलमा आ-आफ्नै स-सानो अस्तित्व बोकेर कोलाहलमय महासागरमा सल्बलाउँदै

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छोक : ऐना

~तीर्थराज अधिकारी~ ऐना आफैँ कसैको चित्र कोर्दैन सामुमा काला–गोरा जस्ता रुपहरु उभिन्छन्

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : छुटेको जीवन

~चन्द्र गुरुङ~ सखारै एउटा कलकलाउँदो दिन उदाउँछु दैनिकीको आकाशमा वल्लो छेउ, पल्लो छेउ घिसि्रन्छु अहोरात्र पसिनाको अविरल खोला बगाउँछु ढाडका कोमल हड्डीहरु खियाउँछु जोतिन्छु खुरन्धार मानौँ लानु छ आकाश-धर्ती नै ! समय यसरी बित्छ मनमा अड्दैन कर्कलाको पातमाथि नाच्ने शीतको … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : मिल्यो क्यार

~उमा गौतम~ तिम्रो मेरो बासुरीको धुन मिल्यो क्यार एक्लै बसी टोलाई हेर्ने जुन मिल्यो क्यार मुस्कान दिन राजी छैनौ भन्ने कतै सुन्न पुगे हास्न छुडी अथित सम्झी रुन मिल्यो क्यार

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : संविधान चाहन्छु !

~खोजराज गोले तामाङ~ म त नयाँ संविधान चाहन्छु ! आफ्नै प्यारो पहिचान चाहन्छु !! भूपडी नै पाए छाएर बस्थेँ नि ! भन्दिनँ म आलिशान चाहन्छु !!

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : अब गर्नु छ

~दीपक चापागाई~ देशभक्तिहरूको एउटै माला बनाएर सहिदहरूको सपनाताई पहिर्याई दिनु छ । राष्ट्रघाती देशद्रोहीहरूको चिहान बनाउन एउटा भयानक आधुनिक मिसाइल बनाउनु छ राष्ट्र–राष्ट्रियतामा सधै आघात पुर्याउने लाई गाँउ, बस्ती अनी शहर बाट सधैलाई लखेट्नुछ ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : रुखको घोषणा गर्यो

~आभास~ चिलाउनेको रूखले घोषणा गर्यो अब सबै रूख चिलाउने बन्नु पर्छ र फैलाउनु पर्छ आफ्नो अस्तित्व अर्थात् हामी सबै चिलाउने बन्नु पर्छ श्रीखण्डको रूखले इन्कार गर्यो र भन्यो–

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : बद्लिँदैछ

~कृष्ण प्र. पाण्डे~ अनायास प्रेयसीको सवाल बद्लिँदैछ बिना मेसै मेरो पनि जवाफ बद्लिँदैछ कहाँ बसुँ दोधार भो आँखामा या मुटुमा आँखा स-यो मुटुतिर विभाग बद्लिँदैछ

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : गरिबी

~मुक्ता सापकोटा~ एउटा गरिब केटी थिई बिरामि भै ओछ्यान परी औषधिमूलो केहि पाइन एक दिन ऊ तेसै मरी उनको थियो एउटा बच्चा तोते बोल्ने मनको सच्चा भयो त्यो बिचरा टुहुरा कसले दिने उसलाई सहारा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : गाउँहरु हास्न छोडेपछी

~बिष्णु सुबेदी दोलखे~ अचेल गाउँहरु हास्न छोडेका छन गाउँहरु हास्न छोडे पछी को पो निर्धक्क हास्न सक्छ र ? गाउँको मुटुपारी डाँडा थुम्कोमा बन्धुकको घोडा चडेर ………. मृत्‍युहरु टुक्रन्छन हेर्दा हेर्दै क्षण भरमा सिङो बस्ती खरानी बन्छ गाउँलेहरु खरानीको थुप्रो … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : रगत

~विक्रम सुब्बा~ रगतको आफ्नै मगज हुँदैन दिमागका हरेक रेसामा रगत नपुगे वुद्धि मर्ला र समाज बदल्ने संघर्षको मार्गचित्र केले सोच्ने ? रगतको आफ्नो आँखा हुँदैन आँखाका नानीले रगत खान नपाए दुनिया हेर्ने दृष्टि मर्ला र, स्वतन्त्र मानिसका अनुहार केले हेर्ने … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : जिउनै पर्यो जिन्दगी

~उमा गौतम~ अस्तित्वको पहिचान ढल्यो जिउनै पर्यो जिन्दगी नसा – नसा गल्छन यसै जिउनै पर्यो जिन्दगी बलात्कृत आमा रोइन झेलभित्र बाबु ढले द्वन्द्वरुपी आगो बल्यो जिउनै पर्यो जिन्दगी

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : हामी जाग्नु पर्छ

~महिन्दो वाइबा तामाङ~ उठ जनता विहानि भयो अब हामी जाग्नु पर्छ हक अधिकार प्राप्ती गर्न अब हामी लाग्नु पर्छ । अधिकारको लडाइमा अब सबैको आँखा लागोस जनजन को समर्थन अब हामी माग्नु पर्छ ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : माया जताउँछ

~बिना तामाङ’सुनगाभा’~ घरि आँखा सन्काउँछ घरि माया जताउँछ साँच्चै माया गर्छु भनि ईशाराले बताउँछ जता जान्छु उतै आई मर्छु भनि घुर्क्याउँछ अघिपछि लाग्दै उ निक्कै मलाई सताउँछ

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : सधै आउनु सानु

~नवराज भुजेल “राज”~ तिमि मेरो निदरि मा, सधै आउनु सानु, सपनिको सँसार मा, तिमि छाउनु सानु ! एक्लो बनि नैरास्य ले, सताउदा मलाइ, साधनाको सँगीतमा, गीत गाउनु सानु !!

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : तिमी त मरिसकेछौ

~हिरामान बल तामाङ~ अझै पनि याद आइरहेको छ तेमालमा डम्फूको तालसँगै डोल्मोसित नाच्दै रम्दै गाएको ती दिनहरूको ।। हो मलाई अझैसम्म याद छ आमाले पठाउनु भएको मकै चपाउँदै घट्टामा डोल्मोसँग जिस्केको ।।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बाँदर र शहर

~महेश बराल~ आज, बिहान के भएको थियो बाँदरको चकचकीले सारा शहर आक्रान्त बनायो । एउटा आयो, बच्चो चड्कायो, अर्को आयो, मिठाई चप्कायो । एक पछि अर्को, अनि अर्को पछि अर्को, आयो, उपद्रोले वस्ति थर्कायो । आज,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : हेरुँला, कसले कसलाई लुट्दो रहेछ

~मुक्तान थेबा~ हिलो लत्पत्तिएको यो जिन्दगी हिले पछारे झैँ पाखामा पछारेर आएकी हुँ के लाग्छ तिम्लाई? के म यत्तिकैमा सिद्धिन्छु ? सम्भव छैन त्यसो हुन कसौँडी तोडेर उछिट्टिएको वागी दाना हुँ- म तिम्ले थापेको ढडिया प्वाल पारेर उम्किन जनेकी छु … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : म अनि मेरा बस्तीहरु

~तीर्थ संगम राई~ सुन्दैछु पि्रयसीका एकाध बस्तीहरुमा दोहोरी गीत नगाएको धेरै भो रे रोधीघर पनि नधाएको धेरै भो रे त्यहि भएर होला सायद यु्वाहरु बिदेशीएको मात्र देख्छु मरुभु्मीको वालुवामा मात्र भेट्छु ॥१॥ अफसोच मेरो बिकट तर निकट बस्तीहरुमा बिरह र … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : प्रेम

~बादल सुरेश~ गर्नेहरूले त प्रेम त्यो मधुर रोशनी देखेर जूनको पनि गर्लान् त्यो मनमोहक सुवास देखेर फुलको पनि गर्लान् तर जसरी मेरी आमाले जन्मिँदै नजन्मेको मलाई देख्नुअगाडि नै प्रेम गर्नथाल्नुभयो जसरी मेरा बा’ले मेरा रहर र चाहनाहरूलाई चिन्नुअगाडि नै प्रेम … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : मेरी सुवासिनी

~योगेन्द्र राज शर्मा ‘प्रकार अन्तर’~ लेक-बेसी गर्दै होली, मेरी सुवासिनी लडिन्छ कि डर्दै होली, मेरी सुवासिनी म एक्लै परदेशमा, उ देशमा एक्लै एक्लै जंघार तर्दै होली, मेरी सुवासिनी

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : बिर्सें मैले

~तारा ज्ञवाली~ तिम्लाई देखें ह्रदयको भाव बिर्सें मैले जीवनका अनगिन्ती तनाव बिर्सें मैले एकै निमेष दर्शन ले फूल फुल्यो मनमा पाइला-पाइला झेल्नुपर्ने दबाव बिर्सें मैले

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment