Category Archives: कविता

Nepali Poems

कविता : पानीजहाज

~टीकाराम उदासी~ क्याप्टेन याद राख राम्ररी याद राख तिमीले छाड्यौ भने पनि कुनै ज्वारभाटा बीचमै यो पानीजहाज पानीजहाजकै कोही यात्री आफै बन्नेछ क्याप्टेन र, हाक्ँनेछ इतिहासको पानीजहाज इतिहासको कुनै अध्यायभित्र कदापि हुने छैन क्याप्टेनहरुको अभाव जन्मिरहनेछन् क्याप्टेनहरु निरन्तर

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : खोसिएको रहर

~याम “नौलो दिप” मगर~ नयाँ जिन्दगीको पुस्तक उभ्याउदै आइपुग्ने घामको मुस्कान वर्षौँदेखि हराएको सुन्दर भविष्य। नभेटेको खबर बोकेर अस्ताउँछ पहाडको टुप्पो छोएर पटक पटक अस्थिर उच्छ्बास फ्याँकेर छातीबाट निर्जन मरभूमीमा छटपटिँदै छ- मृत्यु समयले लुटिएको अलाप्दै।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अध्यारोमै जुन टल्किन्छ

~गिरिराज बाँस्कोटा~ नुनीलो वतास पिएर वादलुको देशमा सारङगी खोजीरहेछु कता कता कठाङग्रिदो चिसो लुकामारि खेलीदिन्छ नाङ्गा आङ्सँग रिक्ता पेटहरु सँग चन्द्रगिरिको स्वप्निल चाहाना उहि वालुवाको खेतीभएर गडतिरतिर सम्भयताको उराठलाग्दो गित खोज्छ सिस्नु र पिठोकोमादकतामा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : झरी – २

~उमेश लुइटेल~ झरी नपर्थ्यो त म एक्लो हुन्थेँ । झरीले रूझाउँछ मलाई चुकचुकाउँछौ तिमेरू र सम्झाउँछौ आफ्ना नानीहरूलाई त्यो दुखीयारी मनुवा भिजे जस्तै भिज्नु हुँदैन ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

व्यङ्ग्य-कविता : भ्रम–गीता

~रमेश श्रेष्ठ~ कौरवहरू–प्रेमको संसार बुझेर प्रेमगीत गाउने सुरमा गिटारका तारहरू मिलाइरहेका छन्, पाण्डवहरू– पोल्ट्रीफार्मबाटै होलसेलमा अन्डा बेच्दै अझै व्यापार बढाउने लक्ष्य बोकेर विज्ञापनको नयाँ डिजाइन गरिहेका छन्, देवव्रत भीष्म– अम्बालिकालाई पठाउन भनी लाज मानीमानी शिखण्डीसँग प्रेम पत्र लेखाइरहेका छन्, आफ्नो … Continue reading

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged , | Leave a comment

कविता : अमेरिकाको दशैं

~गोवर्धन पूजा~ लिङ्गे पिङ्को लागि लिङ्गो काट्न पनि गइएन दक्षिणाको लागि नया नोट साट्न पनि गइएन न त् खसीको म्याम्याले रातमा सताई नै रह्यो गयो , यसपालिको दशैँ जसरी आयो, त्यसरी नै गयो नया लुगाको आश नभए पछि दर्जिकोमा धाउने … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : यो शहरमा मेरो काम छैन

~डा. मधु माधुर्य~ हिँड्‌दा हिँड्‍दै यो शहरको सबै सडक सिध्‍याइसकेको छु हेर्दा हेर्दा यो शहरको पूरै दृश्‍य रित्‍‍याइसकेको छु अब यो शहरमा सायद मेरो कुनै काम छैन बुढा-बुढी घाम-जून यहाँ आङ तन्‍काउँदै पालैपालो उठृछन्‌ र सुत्‍छन्‌

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : दशैं

~स्वामी सुभाष चन्द्र~ हरेक बर्ष दशैं आउछ टुप्लुक्कै आइपुग्छ चोक मै सबैले थाह पाउने गरी हल्ला गर्छ घरमा

Posted in कविता | Tagged | 1 Comment

कविता : विष्णुमाया अर्थात् विष्णुमायाहरु

~मिश्र वैजयन्ती~ श्रम खेपेर पेटको विष मार्ने हँसमुख सावित्री हो विष्णुमाया साँझबिहानको अँध्यारोभित्रबाट जीवनको उज्यालो उद्घोष गर्ने गौरवको चुली हो विष्णुमाया काम गर्नुपर्छ उसले नै गर्नुपर्छ भान्सा , चोटा, कोठा र जुठेल्नासम्म उसैले उठ्नु र निहुरिनुपर्छ , निहुँरिँदा झुक्नुको अर्थ … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : संयमित मनुष्य

~समा श्री~ देख्छु अचेल जताततै क्याक्टस उम्रिँदो छ को हो त्यो शान्तिवाटिकामा क्याक्टस उमार्ने ? कहाँबाट आए यी ? धरती पुत्र हुन या गगनका देव ? कुन सिद्धान्तले रोपे कुन धर्मले रोपे ? अभिष्ट के हो क्याक्टसको ? न त … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : हिंसाको खेती

~शिव प्रकाश~ हिंसाको खेती मलिलो हुदैछ त्यो माटो मानव रगत-मासुले, सायद अब पखालिँदैन कहिल्यै त्यो माटो मान्छेको आँसुले । लागायौ खेती हिंसाको उजाडेर हिजोको त्यो मनोहर मानव वस्ती,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : वेश्या समय !

~अनुज श्रेष्ठ ‘प्रवास’~ जसरी साँट्छे नयाँ नयाँ ग्राहक सँग वेश्या प्रत्येक रात र दिन त्यसरी नै साँट्छ समय सत्ता र शक्ति वेश्यालयमा झैं राजनीतिको पर्दा भित्र पनि सधैं नाङ्गिन्छ मान्छे क्रय-बिक्रय हुन्छ मान्छे समाजले तिरष्कृत गर्ने वेश्या झैं

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : प्रण

~नवराज नबोदित~ मुटुभरि उर्लिएका मायाका सागरहरु, मनभरि गुम्सिएका ममताका शब्दहरु चाहेर पनि तिम्रो सामु पोख्न सक्दिन किनकि, धेरै टाढा छु आज बिरानो शहरमा न तिमीलाई देख्न पाउछु आँखाको अगाडी न त महशुस गर्न पाउँछु तिम्रो न्यानो स्पर्शको

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : दसैं

~भुपेन्द्र वीर विक्रम लामा~ बर्सेनि एउटा खहरे गजबको भेलबाढी उरालेर आउँछ एउटा सानो पाखे खेत स्वात्तै बगाएर अर्कैको बहिखातामा थुपार्छ रित्तिन्छन् धेरै गोठ अनि खोरहरु जम्मै बदलिन्छन् किन्चित खोष्टाहरुमा खोष्टाहरु बदलिन्छन् बजारका दुकानहरुमा एकाद बोरा चामल र चिउराहरुमा दुईचार जोडा … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आएन दशैं

~यामु काउचा ‘निश्चल’ मगर~ दशैं आएर गयो । अह, मेरो आमालाई आएन राउटेहरुलाई आएन जुम्ला, हुम्लातिर आएन । मेरो देश सुन्यतामा हराएको छ तन्त्रहीन गणतन्त्र छ । कुहिरोमा हराएको, काकाकुल काग जस्तै, मेरो देश अध्यारोमा रुमलिएको छ ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : लक्ष्मीपूजाको शुभकामना

~डा तारानाथ शर्मा~ दीपावलीको पवित्र चाडमा घरभरि मनभरि बत्ती बलून् झिलिमिली झिलिमिली दीया बलेपछि दैत्य अँध्यारा सबै जलून् आऊन् हाँस्तै आमा लक्ष्मी नेपालीहरूमा स्नेह भरून् खेलौँ द्यौसी भट्ट्याएर जनले संस्कृति बोध गरून् छिमेकीहरूका घरमा सुन्दर फूलका माला वरिपरि सेलरोटीको सुगन्ध … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : दशैं आको होला

~साधना शर्मा~ हावासँगै माल श्री धुन बजेजस्तै भाको होला वातावरण आफैंमा नै सजे जस्तै भाको होला झकिझकाउ बजारमा भीडभाड होला पक्कै मेरो गाउँमा आज पनि त्यस्तै दशैं आको होला एकैछिन् त भुले होलान् दैवीप्रकोप विपत्तिलाई जीवनका अप्ठ्यारालाई, दु:ख अनि आपत्तिलाई

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : दशैं

~बासु ढकाल~ प्रत्येक बर्षको दसैँ थुप्रै टाउकाहरु छिनेर बिते र पुनः रावणका झैँ पलाएनन् बोका खसीको झैँ भो मान्छेको नियति आफै संग पराजित छ कठै मान्छे र पनि के को बिजयोत्सर्ग मनाउँदैछ कुन्नि ? ऊ आफैलाई थाह छैन एउटा गतिलो … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मेरो र माइली बिकको दशैं

~रवीन्द्र मिश्र~ सधैंझैं यो पटक पनि मेरालागि दशैं उस्तै-उस्तै रह्यो खोला बग्यो, रगत बग्यो (जिन्दगीको) अर्थ बयो चेतनामा फेरी एकपल्ट मार हान्दै दशैं आयो, अनि गयो खै के भयो? तर कलियुगमा पनि कुन्नि कुन ‘मान्छे’को आँखा परेछ — माइली बिकलाई … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आहा ! दशैं

~सुनिता गिरी~ जताततै हर्ष हर्ष दशै आउँदैछ प्रकृतिले मानव संग प्रीत लगाउँदैछ न छ जाडो न छ गर्मि सुख छाउँदैछ घर दैलोमा सिगारीदै दशै आउदैछ आकाशको टहटह जूनमा छायाँ हेर्दै बाडी पैरो बाटो लाग्यो नयाँ रेखा कोर्दै

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : दशैं

~दाजु गुरुङ~ आकाशे मार्गवाट वादलका यानहरुमा तैरिदै तैरिदै आउने सागरका छालहरुमा पैदल यात्रामा वा सुपर कोच वाहानहरुमा हरेक साँझ विहान आइपुग्यो कि भनेर हेरिरहेछु , चेप–लाप–कोक* को नियमित उडानहरुमा पर्खीरहेछु , स्टार फेरी वा सेन्ट्रल फेरी **हरुमा र चहारीरहेछु स्टेशन … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : दशैं

~सुरज सुबेदी~ आमा, के दशै पहिलाजस्तै छ? के चुल्होमा आगो उतिनै वल्छ? के अगेनामा मासु उतिनै पाग्छ? खसिको खुट्टा समाईदिने कोहि छन्? के मासु खाईदिने कोहि छन्? छँदै छैनन् कि थिए र छैनन्? कसैलो सोधेको छैन ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : रोइरहेको हिट्लर

~राजव~ हिट्लरले पढेका किताबहरु विद्वानहरु संकलन गर्दैछन् र भन्दै छन् हिट्लर हत्यारा मात्र हैन ज्ञानी पनि रहेछ यो समाचारपछि ज्ञानीहरु हत्यारा हुंदैनन् भन्ने कथन गलत भएकोछ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : योगमायाको काँचो वायु

~सीमा आभास~ त्रिपुण्डक धारिणी साध्वी म योगिनीको काँचो वायु झ्ााँक्रोको चम्मर हल्लाउँदै बल्ल उत्रिएको छ आङमा १९९८ असार २२ गतेदेखि भड्किएको आत्मा। खबरदार! अग्निको लप्का भएर मेरो कपाल सिरु उमि्रएको छ। जलसमाधिमा अरूण भएका पुण्यात्माहरु साक्षी राखेर धामीले ढ्याङ्ग्रो ठटाए … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : भोको पेटका उत्सव

~श्रीभक्त पौडेल~ भोको पेटमा उत्सव मनाउनेहरु सुन ! तिमी आँफै खोक्रिदै छौ सिद्दिदै छौ एक एक गरेर जसरी सारङ्गीलाई खोक्रो पारिन्छ त्यसरी नै खोक्रो पारिदैछ तिमी लाई पनि। बज, गुनगुनाउ या सवाइ नै कह तर तिमी खोक्रो छौ खोक्रो।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

हास्य-कविता : केहि वर्ष पर्ख न ल!

~बादल सुरेश~ म त डेरामा बसेको मान्छे अँध्यारो भविष्यको घेरामा बसेको मान्छे न त व्यापार छ न त जागीर छ मनभरि केवल पीर छ अनिश्चित तक्दिर छ अहिले त सक्दिन केहि वर्ष पर्ख न ल!

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged , | Leave a comment

कविता : दशैं , नेताज्यू र हामी

~दीपक जडित ~ ओ नेता ज्यू , एक फेर एता सुन हामी जनता हौं त्यही गरिव जनता जस्को निंती तिमी युद्ध लड्दैछौ हामी र हामी जस्तैको उत्थान गर्न तिमीले लडेको युद्धले हेर आज हामी विस्थापित भएका छौं आफ्नै मुलुक भित्र … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : गधा

~अशोक पार्थिव तामाङ~ इजरायल बसाईको एउटा साँझ अटो बुसमा पसेर म “तेल अभिव” शहर हुरूरू जाँदै हुन्छु बाटो वरपरका थुप्रै लैन्डस्कैपमा केहि खेती, केहि बगरहरू पनि देखिन्छन् अलि पर केहि बगाल गधाहरू ! मरूभुमीमा यता -उती व्यग्र डुली रहेको देख्छु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : दशैं र देश

~दिनेश ज्ञवाली~ दशैं गयो, तिहार आयो छोरोले दशैं कसरि मनायो ? के खायो के गर्यो होला? कठै एक्लै पर्यो होला? भन्ने कत्ति नठान्नु आमा पिर सुर्ता नमान्नु आमा घरबाट टाढै सहि म ऐले जहाँ छु त्यहि एउटा सानो नेपाल पाँए … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : म इश्वर नदेखेको मान्छे

~बलदेव भट्ट “बिहानी”~ हुँडारहरु लाइ निर्धक्क गोठालो छोडेर म संग मान्छेका किंवदन्तिमा रगतको कथा लेख्ने रहर छैन, म इश्वर नदेखेको मान्छे यहि वस्तीको कटुस छायाँमा चर्को घामले सुकाएका हरिया पातहरु को भाग्य लेख्दै छु! धानखेतमा धान र पसिना मुर्च्छाएर एक … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : ऊसँगको भेटमा…

~विवश पोखरेल~ व्यस्त सहरको एउटा कुनामा अनायास भेटें उसलाई मलाई देखेपछि एकाएक लजाई एक छेउमा सियो राखेकी रहिछे अर्का छेउमा– चाइनिज ब्याट्री, ग्यास लाइटर र केही चुरोट सलाई सोधें ठूली, कसरी चल्दैछ जीवन मुसुक्क हाँस्दै भनी उसले

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : विश्वास

~सुरेन्द्र रजौरा~ अतितका क्षणहरुको शिवालोकन गर्दै कमी कम्जोरहरुलाई विचारका डस्टरले मेट्दै समयको अनावश्यक भेलबाडीबाट आफूलाईल बचाउदै उज्यालो भविष्यको खोजीमा डौडिरहेको छु, म पशुपति, स्वयम्भु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment