Category Archives: कविता

Nepali Poems

कविता : भविष्यवाणी

Posted on January 5, 2016 by Sahitya - sangrahalaya

~राजकुमार बगर~ भोलिको कुनै एक दिन मान्छेको देश माछाको देश जस्तै हुनेछ मान्छेको महादेश माछाको महादेश जस्तै हुनेछ र मान्छे माछा जस्तै हुनेछ भोलिको कुनै एक दिन बलिस्ठ माछाहरु माछाकै पसल थाप्नेछन बलिस्ठ माछाहरु माछाकै भोज खानेछन

Posted in कविता | Tagged Ram Kumar Bagar | Leave a comment

कविता : तिमी जलिरहँदा ……….!

Posted on January 4, 2016 by Sahitya - sangrahalaya

~विजया ‘स्मृति’~ दृढविश्‍वास, कर्तव्यनिष्ठ- भई शान्तिको मार्ग रोज्दै कर्मभूमिमा खटिएका तिमी अहोरात्र सेवामै सक्रिय थियौं। वैशाख १२ को विपत्तिमा होस् या कैलाली डुवानमा पर्दा ज्यानको वाजी थापेर रक्षक तिमी नै बनेका थियौं। आन्दोलनको हिंसात्मक ताण्डव नृत्यमा देश डुबिरहँदा

Posted in कविता | Tagged Bijaya 'Smriti' | Leave a comment

कविता : छिमेकीको बलेनीभित्र अटाउँछौ कति ?

Posted on January 4, 2016 by Sahitya - sangrahalaya

~यशोदा पोख्रेल~ झुपडीको मालिक बन्ने रहरमा, छिमेकीको पिछा गर्छौ कति ? छिमेकीको ढुंगा पन्छाउन, आफ्नै झुपडीमा ढुंगा फाल्छौ कति ? ढुङ्गाले थिचिएको झुपडीको, मालिक बनेर गर्छौ के तिमी ? आफ्नो झुपडीको छाना नै धुजा धुजा पारेर ओत लाग्छौ कहाँ तिमी … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Yashodha Pokharel | Leave a comment

कविता : तिम्रा नानीहरुलाई

Posted on January 4, 2016 by Sahitya - sangrahalaya

~मीन बहादुर विष्ट~ तिम्रा नानीहरुलाई देशको नाम भन्न सिकाऊ देशको नाम लेख्न सिकाऊ देशको मानचित्र कोर्न सिकाऊ पाखुराहरुबाट रगतका केही थोपाहरु झिक्दै

Posted in कविता | Tagged मीनबहादुर विष्ट - Min Bahadur Bishta | Leave a comment

व्यङ्ग्य कविता : म बिरामी छु

Posted on January 4, 2016 by Sahitya - sangrahalaya

~भरतकुमार भट्टराई~ साथी ! ओ साथी ! म बिरामी छु साँच्चै साथी म असाध्यै बिरामी छु भुइँचालाले भर्खरै मेरो भकारी रित्तो बनाइदिएको छ सत्ताको हुचिलले दिउँसै देशको भकारी लुटिदिएको छ ठूलाघरेहरूबाट दिनरात गिद्धका तिखा नङ्ग्राहरू प्रदर्शित छन् मेरो प्यारो धर्तीमा … Continue reading →

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged Bharat Kumar Bhattarai, Hasyabyangya | Leave a comment

कविता : मनको आवाज

Posted on January 4, 2016 by Sahitya - sangrahalaya

~सौरभ कारन्जित ~ मुहारले नभए नि ब्यबहारले पिडा खोल्दछ आवाज नभए नि आंसुले दु:ख ब्यथा बोल्दछ । अरुको दु:ख उसैले बुझ्छ, जस्ले भोगेको हुन्छ कसैको बगेको आंसुले कोही कसैलाई पोल्दछ ।। गलत मित्र लाई लाग्दो हो, सधैं नै जांच्न पाए … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Saurav Karanjit | Leave a comment

कविता : एउटा जीवन गीत

Posted on January 4, 2016 by Sahitya - sangrahalaya

~दिपा राई पुन~ आफ्नै छात्तिको समुन्द्रमा छालहरू उर्लिएर ठोकिएको छ मनको किनारमा चोटको मिठो तरड्ग फैलिएको छ एक पछि अर्को यी सम्झनाहरू नै समयका डोबहरू हुन् आफ्नो अस्तित्वको एक झिल्का आफ्नोत्वको अमिट अभिलेख

Posted in कविता | Tagged दीपा राई पुन - Deepa Rai Pun | Leave a comment

कविता : नकाबभित्र ‘तिमी’

Posted on January 4, 2016 by Sahitya - sangrahalaya

~विजया सिम्खडा~ छरपष्ट छन् भत्किएका जीवनहरु बिना जगको भव्य महलको कल्पनामा जान्दिन म, कठै जिउछन कसरी खोक्रिएको अजीर्ण त्यो कल्पनामा ढलिसक्यो अगावै तिम्रो आडम्वर पनि

Posted in कविता | Tagged Bijay Simkhada | Leave a comment

कविता : माटोको चित्कार

Posted on January 4, 2016 by Sahitya - sangrahalaya

~मिरा प्रसाई शर्मा~ रोईरहेको सहिदको आँशुले पोल्नु पोल्यो लोकतन्त्रका लागि निमोठिएका चित्कारहरुले मात्रीवात्सल्य च्वास्स च्वास्स घोच्यो । विश्वाश दुर्घटित भएर मेरो देशको माटो आशुमा लपेटिएकोछ । शान्तिको सागरमा रगताम्मय सुनामी उर्लिएर बगाई रहेकोछ मेरो देश् निरन्तर् म भित्रको मात्रीत्वको निर्मम … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Mira Prasai Sharma | Leave a comment

कविता : पृथ्वीको छायाँ

Posted on January 4, 2016 by Sahitya - sangrahalaya

~राशि पाण्डे~ आकाश रातो हुन लगेको छ आकाशमा आगो लागेको छ यो सूर्योदय वा सूर्यास्तको लाली होइन नवविवाहिताको सिउँदोमा घोप्टाइएको सिँदुर पनि होइन वसन्तपूर्णेको उल्लासपूर्ण

Posted in कविता | Tagged Rashi Pandey | Leave a comment

कविता : मृत ईश्वरको नाममा

Posted on January 4, 2016 by Sahitya - sangrahalaya

~ईन्द्र नारथुङ्गे~ जब मन्दिरबाट, जीवन गाइरहेका चराहरुको लय पछ्याउँदै क्रमबद्ध बज्न थाल्छ घण्टाको टङ् टङ् र, म चेतनालाई छोपेर ढुकढुकीले रामनाम जपिरहन्छु । जब चर्चको आँखी झ्यालहरुबाट फुत्त-फुत्त निस्किएर झन्कार संगीतको फैलिएर हावाको तरङ्गमा पातहरुलाई नचाउन थाल्छ र, म एक … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged ईन्द्र नारथुङ्गे - Indra Narthunge | Leave a comment

कविता : लखरी मन

Posted on January 4, 2016 by Sahitya - sangrahalaya

~चन्द्र ज्योति~ लखरी मन, कहिले हाँस्छ, कहिले रुन्छ, यसको कुनै ठेगान छैन, कति बेला के गर्ने हो ! कहिले चङ्गा जस्तै उड्छ । कहिले धागो झैं चुड्छ, छिनमै विस्मात, छिनमै निरस कुनै टुङ्गो छैन यसको ।।

Posted in कविता | Tagged Chandra Jyoti | Leave a comment

कविता : प्रलयमा ज्यूँदो प्रेम

Posted on January 3, 2016 by Sahitya - sangrahalaya

~गण्डकीपुत्र~ आज अचानक हरायो बादलको जङ्गल र प्रकट भयो विहानको तेज लिएर आँगनमा फूलहरुको जुलुश सुस्केराका सबै महाकाव्यमा आगो सल्काएर केवल कविताको मात्र बजायो नविन सारङ्गी र म जीवनको अप्ठ्यारो डिल पन्छाएर सुटुक्क आँए तिम्रो ममताको सँघारमा र रमायो हाम्रो … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged गण्डकीपुत्र -Gandakiputra | Leave a comment

कविता : हिउँदको लामो रात

Posted on January 3, 2016 by Sahitya - sangrahalaya

~रमेश सायन~ निदाउन सकिनँ ! जिन्दगीका स–साना गणितमा फसेँ ! किन घरधनीले दुई दिन अघि नै भाडा माग्यो प्रेमिका किन बहाना बनाएर भेट्न आइन किराना पसलेले किन उधारो पत्याएन किन हिँड्यो माइक्रो बस रु. एक फिर्ता नगरी ? कोल्टो फेरें … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Ramesh Sayan | Leave a comment

कविता : ‘पिस्कर’ अझै अनिँदो छ

Posted on January 3, 2016 by Sahitya - sangrahalaya

~रामनाथ खनाल~ आज फेरि यो छातीमा पिस्कर चसक्क दुखेर आउँछ पिस्कर त्यो भूमि जुन इली र बीरबहादुर थामीहरुको रगतले चुर्लुम्म भिजेथ्यो महादेवस्थान किनारमा माघेसंक्रान्तिको मध्यरात निहत्था नागरिकमाथि पञ्चायतले गरेथ्यो कत्लेआम अकारणै भएथ्यो बन्दुक वर्षा अनायसै जुन लुकेथ्यो बादलभित्रै चराहरु गुँड … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Ramnath Khanal | Leave a comment

कविता : अन्तै बसाई सरे हुन्छ

Posted on January 3, 2016 by Sahitya - sangrahalaya

~बाबु लामा~ म त ट्याक्टर जस्तै हिलोमा फसेको मान्छे सुन्दर शहर तीर नखोजे हुन्छ ! सधै भगवनको नाम जप्ने गर्छु खै कुन भगवानले सुन्छ ? भो मायाँ लगाउछु नभन मलाई आस् देखाई

Posted in कविता | Tagged Babu Lama | Leave a comment

कविता : डा.केसीको पक्षमा

Posted on January 2, 2016 by Sahitya - sangrahalaya

~विजयदेव भट्टराई~ माफियाको द्रव्य पचाउन दलाली पाचक खाई सुतेको छ सरकार अब डा.केसी चिन्दैन तर पेटभित्रै औजार हालेर सिलाएर मरेकी श्रीमतीका श्रीमानहरु

Posted in कविता | Tagged Bijaydev Bhattarai | Leave a comment

कविता : मेरो देशको नक्सा

Posted on January 2, 2016 by Sahitya - sangrahalaya

~जितेन्द्र तुलाधर~ दिन प्रतिदिन साघुरिँदै गएको छ मेरो भूगोल अतिक्रमणको घेरा भित्र घेरिएर आज खुम्चिदैँछ मेरो राष्ट्र गिद्धका गिद्धे नजरहरू बीच

Posted in कविता | Tagged Jitendra Tuladhar | Leave a comment

कविता : अर्ति

Posted on January 2, 2016 by Sahitya - sangrahalaya

~कला अनुरागी~ आफ्नै हृदयको मसीले आफ्नो हक लेख्न संविधानसभामा पुगेपछि गर्वले कोटको खल्तीमाथि खिलेको सभासद्को फुली झर्ने गरी जब सोठ्यायो सत्ताको लौरोले छिनमै रिसले फुल्दै छिनमै निराशाले खुम्चदै डेरा फर्केको सभासद् नातिलाई हजुरबा लालविर विश्वकर्माले काँधमा थपथपाए र, भने–

Posted in कविता | Tagged Kala Anuragi | Leave a comment

कविता : तिमि

Posted on January 2, 2016 by Sahitya - sangrahalaya

~जे पि दाहाल~ तिमीले गर्दा नै मैले बाँच्न सिके अनि हिड्न सिकायौ,बोल्न सिकायौं अप्ठारोमा पर्दा गुहार माग्न सिकायौं संसार गोलो छ भनेर बुझन सिकायौं । तोतेबोलीमा गाउन सिकयौं, गाउँदा गाउदै लेख्न सिके, पढन सिके सिक्दा सिक्दै आफ्नो बारेमा कविता लेख्न … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged जे पि दाहाल - J P Dahal | Leave a comment

कविता : मान्छे

Posted on January 2, 2016 by Sahitya - sangrahalaya

~डा. गोबिन्दसिंह रावत~ अरुको सहयोग पाउन्जेल निहुरिने सक्षम भएपछि पन्छिने अनि आफ्नो विचारको बाणले सहयोगीलाई नै प्रहार गर्ने स्वार्थको पर्यायवाची हो मान्छे आफ्नो विचारको आरती गर्दै अरुको बद्ख्वाइँ गरी हिँड्ने

Posted in कविता | Tagged गोविन्द सिंह रावत - Gobinda Singh Rawat | Leave a comment

कविता : लेखक यात्रा

Posted on January 2, 2016 by Sahitya - sangrahalaya

~बासु श्रेष्ठ~ सेतो खाली पानामा शब्दहरुको मरुभूमिमा वैचारिक शक्ति लिएर कलमको सहारा लिएर लेखक यात्रा थाल्दछ । सुःख दुःख आँसु हाँसो मिलन विछोड

Posted in कविता | Tagged Basu Shrestha | Leave a comment

कविता : प्रसव पीडा श्रृजनाको

Posted on December 31, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~आचार्य प्रभा~ धेरै समयपछि आज म भिन्दै प्रसव पीडाले छटपटिएँ म चकित भएँ आश्चर्यमा डुबेँ हँ म गर्भवति त थिईनँ किन अनि कसरी मलाई प्रसव पीडाको आभास भयो?

Posted in कविता | Tagged आचार्य प्रभा - Acharya Prabha | Leave a comment

कविता : पर्दा भित्रको नायक

Posted on December 31, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~जगत नवोदित~ जिन्दगीको बिहान कहिले खर्कमा गोठालो गर्दै बित्यो कहिले नूनतेलको भारी बोक्दै सकियो समय पूmलको जवानीमा सयपत्री भएर फुल्यो बाबरी भएर मग्मगायो तर कठै ।

Posted in कविता | Tagged Jagat Nabodit | Leave a comment

कविता : आमा

Posted on December 31, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~निता केसी~ मेरो एकांकीपनको आभास थियो उनीलाई मेरो रिक्ततामा म संगै रुन्थिन् उनी सहलाउथिन् कोमल भावले मेरो कलेजी फेरी संगै टोलाउथ्यौ हामी मेरो सिंगार बिहिन अनुहारको ‘पीडा’ म भन्दा पनि बढी देख्थे उनमा

Posted in कविता | Tagged Nita KC | Leave a comment

कविता : मेरो खुसी तिम्रै

Posted on December 31, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~रामकुमार परियार~ तिम्रो खुसी , मेरो खुसी , मेरो खुसी तिम्रै निश्चल,अमर,अजर प्रिती,चोखो-चोखो हाम्रै दिल भित्र तिमी छ्यौ , मुटु पनि तिम्रै डाह गर्छन दुनियाँ ले ,देखि प्रिती हाम्रै

Posted in कविता | Tagged Ram Kumar Pariyar | Leave a comment

कविता : बुबा

Posted on December 31, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~नवराज पराजुली~ बुबा नदीले बालुवा बुनेर बनाएको गुन्द्रीमा बसेर मैले पानी बनेर बगेको समय नियालिरहँदा जब नदीले अनौठो गरी स्वाँऽऽऽ गरेको सुन्छु तब त्यो नदीको बगिरहेको पानीमाथि म तपाईंको मधुरो छायाँ देख्छु । र, देख्छु भेटेजति सबैथोक बगाउँदै आएको नदीले … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged नवराज पराजुली - Nabaraj Parajuli | Leave a comment

कविता : खबरदारी अक्षरहरु

Posted on December 31, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~रबिन्द्र अर्याल~ रछ्यानामा मिल्काएका कानुनी काला अक्षर हुबहु नक्कल बाजीमा निक्लीएका शब्दहरु मेरा हितकर छैनन् तिम्रो हितमा छैन हाम्रो पक्षमा छैन हली मजदुर श्रमजीवीको साथमा छैन ।

Posted in कविता | Tagged Rabindra Aryal | Leave a comment

कविता : प्रिय लाग्यो खुला आकास

Posted on December 31, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~रमा भट्टराई~ उसका शब्दहरुले अश्लीलताको पराकाष्ठा नाघ्दै थिए ऊ लगातार बोलिरहेको थियो म चुपचाप सुन्दै थिए खप्दै थिए शब्दबाणहरु मैले सहनुको बाँध, कसो कसो भत्किन लाग्दै थियो थाम्दै थिए, रोक्दै थिए आफूलाई,

Posted in कविता | Tagged रमा भट्टराई - Rama Bhattarai | Leave a comment

कविता : बन्द गर

Posted on December 31, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~मीरा आचार्य~ अो सरकार ! हाम्रा मरिरहेका लास भन्दा तिम्रो लाचार ज्यूदो शरीर सिनो बनेको छ तिम्रो कुहेको शरीरसँग तिम्रो मृत मनसँग जीवन माग्नु हाम्रो गल्ति हो ! तिमी ज्यूदो ठान्नु हाम्रो भ्रम हो भो छोड…!!

Posted in कविता | Tagged मिरा आचार्य - Mira Acharya | Leave a comment

कविता : हामी मनभित्र बाँच्छौं

Posted on December 31, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~भीम उदास~ (विदेशमा बस्ने नेपालीहरुका लागि) मान्छे आफ्नो मनभित्र बाँच्छ मान्छे आफ्नो विश्वासमा बाँच्छ मान्छे आफ्नो मुटुभित्र बाँच्छ र बाँच्दैन मान्छे इतिहासले बाँधेको सीमाहरुभित्र । सीमाहरु स्लेटमा कोरिएका रेखाहरुजस्तै ती रेखाहरु जो बदलिन सक्छन् ती रेखाहरु जो मेटिन सक्छन् तल, … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged भीम उदास - Bhim Udas | Leave a comment

कविता : हे आमा

Posted on December 31, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~दीपेन्द्र शाह~ देखाई देउ हे आमा काम काम हामी गर्दछौं घरका रित्ता भकारी-डाला पौरखले भर्दछौं । जाने हो कता, देखाउ बाटो ह्र्दय खोलेर उघार्र्छौं हामी ज्योतिको दैलो यो जुगै फेरेर । घुम्दछौं प्रत्येक गाउंका कुना

Posted in कविता | Tagged दीपेन्द्र शाह - Dipendra Shah | Leave a comment

Category Archives: कविता

रचनाकारलाई खोज्न अंग्रेजीमा नाम टाइप गर्नुहोस् ।

प्रमुख सम्पादक/सङ्कलक

~ आविष्कार ~

~सङ्ग्रहित स्रष्टाहरु~

विधा छान्नुहोस्

नेपाली साहित्य लेखन सहयोगी

Follow साहित्य सङ्ग्रहालय

यो हफ्ता धेरै पढिएको

नयाँ रचना

भण्डार कोठा

कस्ले कहाँबाट हेरे

शब्दका जादुगरहरु