Category Archives: नेपाली काव्य

Poetry

कविता : ब्रह्माको सय वर्ष

~तुलसीराम पोखरेल ‘निर्दोषी’~ नरुनु पैसालाई नधुनु पैसालाई एउटा माध्यम चाहिन्छ इन्द्रियको सत्ता छ मनसँग । घरको लालपूर्जा तपाईंसँग छ तपाईंको लालपूर्जा कोसँग छ ? खोला तपाईंको हो ? र

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जिन्दगीको अर्थ

~महालक्ष्मी थापा~ मुस्किलको कुहिरोले आउंछन गोरेटाहरु कठिनाईको पनि । हेर्दा खेरी देखीदैन मार्ग अनि । मुस्किलको कुहिरोले ढाकिएको हुन्छ टाढै सम्म पनि । निराशाको बादलले छेापीदिएको

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आँसु रुझेर : देवताहरू

~कृष्ण जोशी~ पानी भएर पानी पहिरो भएर भीर कामिरहेछन् लाग्छ पानी होइन, मृत्यु टेकिरहेछन् पहिरो टेकिरहेछन्— मान्छेहरूले उडिरहेछन् भोका चील–गिद्धहरू

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता: म भित्रको आमा

~तारा कट्टेल~ आमा म तिमीलाई जन्माउन चाहन्छु मेरो कोखबाट मभित्र को “म” लाई आमा बनाउन चाहन्छु मलाई जन्माउदा जुन पिडा तिमीले भोगेउ तै पिडा म पनि पिउन चाहन्छु घटघट जसरी तिम्रो छातीको दुध पियेथे मैले मेरो ताते ताते गोडा मा … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : पैसा देख्छ मान्छे

~रमेश भट्टराई ‘सहृदयी’~ मात्र पैसा देख्छ मान्छे माया एउटा लेख्छ मान्छे बोकी टेन्सन सधैँ जसो बोझ शिरमा थेग्छ मान्छे

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : ईश्वर र मान्छे

~दिनेश अधिकारी~ मैले ईश्वरसँग सुन्दरता मागेँ उसले हिमाच्छादित पहाड र, तिनका छातीबाट चिप्लेटी खेल्दै बगेका अविरल झर्ना र खोला दियो ढकमक्क हरियाली फुलेको पाखा र, सिर्जनाको सारा स्रोत सुसाइरहेको सिङ्गै धर्ती दियो धर्तीसँगै रङ्गीचङ्गी फूल

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : स्वभाव पनि जस्ता तेस्तै

~शालिकराम मुसाफिर~ अचम्मै छ तिम्रो वानी स्वभाव पनि जस्ता तेस्तै लिग भए नि हावा जति जीवन हुन्छ तिम्रो उस्तै । बाच्न रहर सबैलाई छ ढुक्क भइ बसे हुन्छ छरछिमेक छन् वरपर मर्न दिन्नन् तिम्लाइ सित्तै ।।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : लुलि लुलि पाइ य

~मोहन बन्जाडे~ वक्क नफुटेका स-साना नानीहरुलाई तिनकै हात समाएर अगाध मायाले खेल खेलमा लुलि लुलि पाई भन्दै उनकै गालामा -उनकै हातले हान्दा बच्चा किल्कारी छोडेर हाँसे झैं

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मेरै मन दोषी हो

~सरल सहयात्री पौडेल~ मलाइ आरोप छ मेरा मित्रहरुको तš किन सोलोडोलो वन्न थालिस ? तš मान्छे त्यसतो होइनस् तेरो मन किन भंगालिएको छ ?

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अपूर्णताको अन्त्यपछि

~चन्द्र रानाहँछा~ आकाश र क्षितिजबीचको संगमस्थल जस्तो हामीले त फगत भ्रम पो बाँचेछौं सग्लो लागेथ्यौं यतिन्जेल हामी त आधा–आधा पो रहेछौं। आधा रहेछन्–

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : कठै! मेरो मन

~विष्णु विभु घिमिरे~ तुलसा तिमीले एकदिन भन्यौ मन त हावा हो, सर मनको भर पर्नुहुँदैन यो त के के माग्छ- के के यसले मागेजति दिने हो भने … सबै सिमाना नाँघिन्छ गीता तिमीले एक दिन भन्यौ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : लोन्लिनेस

~सुदीप पाखि्रन~ कोही कसरी रहन्छ ― एक्लै? ठडिंदै–ठडिंदै गएका छन् एकपछि अर्को गर्दै सिमेन्टेड मरुभूमिहरु शहरमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मुर्दाबादै मुर्दाबाद

~बिमल गुरुङ~ जे गर्नुछ अहिल्यै गर जति गर्नुछ अहिल्यै गर । भरे भरेतिर मुर्दाबाद, एकक्षणपछि मुर्दाबाद खाना खाएपछि मुर्दाबाद, भोलि मुर्दाबाद पर्सि/निकोर्सि मुर्दाबाद जाँच सकिएपछि मुर्दाबाद

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : पुल बाँध्न पाए

~गोपीकृष्ण ढुंगाना ‘पथिक’~ मनदेखि मनसम्म एउटा पुल बाँध्न पाए बत्तीदेखि बस्तीसम्म मितेरी धुन साँध्न पाए । बुद्ध फेरि जन्मिन्थे कि बम र बारुद लुकाएर, भुलदेखि फूलसम्म संसार सारा साँच्न पाए ।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : फेरी दुखें

~बाबुराम पन्थी~ चोट थिएन प्रिय, प्रहार कसरी भनु, म अनायासै दुखे, समीप कहाँ थिए र प्रिय, म स्वयं स्पर्षित थिए, तिमि गयौ तिम्रो नौका संगै, त्यो तलाउको किनार सम्म,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : राती सपनीमा

~रेखा पन्त~ मन्द मन्द प्रकाश छायो राती सपनीमा हिस्सी काले केटो आयो राती सपनीमा अपरिचित अनुहारले चिने जस्तै गरी मेरै नामले बोलायो राती सपनीमा

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : कठै मेरो देश

~ऋतिक यादव~ वीर गोर्खालीको साहसले परिचित देश शान्तीको दुत बुद्ध जन्माएको देश सर्वोच्च शिखर सगरमाथा भएको देश मन्दीरै मन्दिरले भरिएको सुन्दर देश

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

मुक्तक : स्वार्थी समाज

~शाया मोक्तान~ लिलाम मा राखे जवानी ग्राहक छन् किन्छ सबैले । बाटोमा ढुङ्गा राखे भगवान भनी ढोगी दिन्छ सबैले । सबैलाई कुल्चिएर अघि जाउ

Posted in मुक्तक | Tagged | Leave a comment

कविता : रहर

~राज अनुराग~ मलाइ पनि रहर थियो कोपिलालाइ फुल बनाउने, सप्तरङ्गी रङ्गहरुबाट रातो चुनेर तिम्रो सिउँदो सजाउने । मेरो दोष गुलाफसँग नजिक हुने तर सुगन्धमा रमाउन नजान्ने,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : देउता !!!

~रबिन पुरि~ तिम्रो नाममा मैले फुलपाती चढाए ! तिम्रो लागि मैले धेरै प्राणीको हत्या गरे !! धेरै बोका र रागको बली चढाए ! कत्ती कोपिलाको मुन्टो निमठे !! तिम्रो उपनाममा देवी र देउरालीहरुमा ! शिला र तिम्राको मूर्ती बनाए !!

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

यौन गजल : आभास नयाँ थियो

~अमृत सिङ थिङ~ साँझ उही रात पनि आभास नयाँ थियो कुमारीत्व सुम्पीने समवास नयाँ थियो सुस्त सुस्त पाइलाहरु समीपमा हुँदा यौन लीला डुबुल्कीमा मधुमास नयाँ थियो

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : छाल जस्तो रैछ माया

~निर्मला अवस्थी~ घरी घरी उर्लिरने छाल जस्तो रैछ माया घुमी फिरी त्यही पुग्ने ताल जस्तो रैछ माया।। ह्रदयमा बसेपछी बिर्सिहाल्न गाह्रो हुने जुवाडेको जुवा खेल्ने खाल जस्तो रैछ माया।।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : मेरो देश हरायो

~डा. माधवप्रसाद पोखरेल~ ‘तेरो जन्म कहाँ?’ भन्दा ‘धरान’ आइहाल्दछ, ‘तेरो जन्म कहाँ?’ भन्दा ‘नेपाल’ आइहाल्दछ । अनेक चोक्टामा मेरो देश टुक्र्याउने अरे ! झगडा गर्न जान्नेकै भागमा सिद्धिने अरे !

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : व्यस्त मान्छे

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~ फुर्सद लिएको लामो समय पछि पिडादायी निन्द्रा निदाएर विउंझिए पछि एउटा मान्छे अहिले अलिकति व्यस्त छ विगतका समयहरुमा पुरा गर्नपर्ने सवै कामहरु अबको बाँकि समयमा पुरा गर्न चाहेको छ प्राथमिकताको लामो सूचि तयार गरेको छ पुराना र … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : दैव सच्चा सृष्टि रचिदे

~बिपना ढुङ्गाना~ नदेखेका ध्रुवतारा प्रति विश्वास नै किन गरोस र ऊ? आखिर, जे भोग्नु नपरोस् भनेर चाहना गर्यो त्यही भोगाई बारम्बार भोग्नु परेपछि। समयले समेत मान्छेलाई हेर्ने दृष्टिमा परिवर्तन गरी दिँदोरहेछ यहाँ,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : म बबुरो

~ज्ञानेन्द्र शाक्य~ चपल यो बाँदर किन सुस्ताएको आफ्नो स्वभाव उ थान्को लगाएको स्यंगुको डाँडामा शान्ति भएन कि धुँवा धुलोबाट दिक्क भएछ कि कंक्रीट जंगल शहर आवादी

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : उदास उदास छ

~होमशंकर बास्तोला~ आज तिम्रो अनुहार उदास उदास छ छाती दुःखेर मुहार उदास उदास छ खोला सुकेर गड्तिर बगर काँसघारी पानीविहीन जङ्घार उदास उदास छ

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : हाँस्नै नपाउनु ?

~राजु दुलाल~ जब तपाईं सफाइपूर्वक वधशालामा तीन दिनसम्म भोकै राखी हेमोग्लोबिन मासुमा मिलाएर स्वादिलो पारी चौथो दिनमा जिउँदै उभिन्डो झुण्ड्याएर भकभक उम्लिँदो तातोपानी खन्याएर छाला उतारी अब काटकुट पारी बगरेद्वारा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

प्रकाश कोइरालाका पाँच मुक्तकहरु

~प्रकाश कोइराला~ १. मन हो जन मन हो धन मन हो जीवन मन हो टन मन हो घन मन हो निर्जन मन सत्य हो मन नित्य हो राज मनकै मनकै मन मरेको घडी मनको कीर्तन २. नेत्र जागेर पठाउँछ मस्तिष्कमा … Continue reading

Posted in मुक्तक | Tagged | Leave a comment

छन्द कविता : सार्थकता

~कमल बाबुरो~ सृष्टिको शुभकार्यमा रत भई ब्रह्माजीले देह यो सर्जेको मुख माईकै गजबको मष्तिष्कने टेप हो टेलिफोन सरी छ कान जनका आँखा भए क्यामरा कम्प्यूटर मनका मशीन कर हुन खुट्टा भए कारका सारा बिश्व घुमेर प्राणिहरुमा दृष्टि लगाए पनि

Posted in छन्द कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : गणतन्त्र बबुरो !!

~प्रेम ओली~ देशलाई हरण गर्दै, धरण गर्दै, मरण गर्दै जनताको खिल्ली उडाउदै अट्टाहास गर्दैछन रावणहरु बहादुरी छैन रामको जस्तो प्रजातन्त्र बबुरो ! लोकलाई ललकार्दै, जनतालाई कायल पार्दै हायल पार्दै, घायल पार्दै बिष वमन गराउदैछन कंशहरु चमत्कारी छैन कृष्ण जस्तो लोकतन्त्र … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

व्यङ्ग्य कविता : हान् हान्, भ्रष्टचारीलाई झटारो हान्

~दीपेन्द्र अधिकारी~ हान् हान्, भ्रष्टचारीलाई झटारो हान् । मैदानमा भेटिए झन्डाले हान्, दोकानमा भेटिए अन्डाले हान्, सुनसानमा भेटिए डन्डाले हान्, देशको ईमान लुटेर बनाउँदै छन् भ्रष्टचारीले समाजलाई चिहान हान्न सक्यौं भ्रष्टाचारीलाई भने हुन्छ देशको लागी ठुलो बलिदान हान् हान्, भ्रष्टचारीलाई … Continue reading

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged , | Leave a comment