Category Archives: नेपाली काव्य

Poetry

कविता : मृत्युपछिको मीठो सपना

~निर्मोही व्यास~ हाँसूँ खितिखिती भन्दा पर्ने भक्कानिँदै रुन मर्नुपर्ने ‘जिऊँ’ भन्दा कठै ! कस्तो विडम्बना ? जन्म जीवनको आदि, मृत्यु जीवन–अन्त्य हो मृत्युउप्रान्त के हुन्छ ? अनुत्तरित प्रश्न यो। मान्छन् कोही पुनर्जन्म र कोही ‘हुन्न’ भन्दछन् ठानिन्छ – “कीर्तिवान् मान्छे–हरू … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : कस्तो झमेला ब्यहोर्न पर्‍यो

~दीपक कुमार ज्ञवाली~ किन बल्दैन दीयो चम्कोस् जगत्मा भन्दै तेल हालेकै थियौं धोखेवाज रहेछ धागो सारा तेल सोशी लीयो माटोको थिएन पाला

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छन्दाबद्ध गजल : आवास छैन खाना छैन त्यो

~जीवराज बुढाथोकी~ छन्द: कोशी भूकम्प आयो विनाश गर्यो, आवास छैन खाना छैन त्यो । नांगो छ छाती जतापनि यो, ढाकेर हिड्न नाना छैन त्यो । ध्वस्तै भयो सव् थियो जति जे, सम्पत्ति माल पत्तो नै नभै, आकाश हेर्दै विसंगतिमा, सुत्नै … Continue reading

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : साथी

~नबराज घिमिरे~ ए साथी तिमी किन मौन छौ ? दिनहरू घड्कदै छन। मानिसहरुको चहलपहल चर्को छ। बजारमा हल्ला चलेको छ। तर ……… तर तिम्रो आवाज कतै सुन्दिन,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : विचार नमिलेसी

~रिता खड्का ‘त्रिलता’~ कठिन हुन्छ जिउन विचार नमिलेसी। दुई आत्माले गर्ने व्यवहार नमिलेसी। न यताको न उताको भइन्छ आखिरीमा। सधैँ गर्ने त्यो घमण्डमा प्यार नमिलेसी।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : वजन

~सोम खनाल~ सब्ले भन्छन् मोटायिछस् बदन् तेरो बढेको छ जोखी हेर्छु पहिले भन्दा वजन तर घटेको छ कोहि भन्छन् दुब्लायिछस आँखा भित्र गढेको छ जोखी हेर्छु पहिले भन्दा वजन तर बढेको छ । मोटाउदा चाही घट्दै जाने वजन मेरो अचम्मको … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नयाँ वर्षको शुभकामना

~अरुणबहादुर खत्री “नदी”~ आकाशभरि उज्यालो हुँदै आइरहेछ मनै रमाउनेगरी शान्त शितल हावा देशभरि बहिरहेछ लेक–डाँडा–बेसी हिमाल–पहाड–तराई बत्तीसै दन्तलहर झल्काउँदै मुसुमुसु हाँसिरहेका छन् ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अम्बर तिमी साँच्ची कै धर्ती हौ

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~ अम्बर तिमीले गाएको गीत जस्तै दुनियाँको सारा दुखपिडा निलिदिने अम्बर तिमी साँच्ची कै विशाल धर्ती भएर वाँचिदियौ बेदना बोकेर वाँचेका हामीहरुलाई तिम्रो छातीमा बस्न दियौ सवै दुखका छालहरुलाई शान्त गराइदियौ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : युगसँग

~मणिराज सिंह~ कथाका पात्रहरूझैँ रूप फेरेर माया लाउने आँट त छ मभित्र तर अप्ठ्यारोमा, हलो अड्काएर गोरु चुटेझैँ म आफ्नै उडानहरू निमोठ्दैछु पटकपटक । जताततै अभाव देख्ने

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

जयप्रकाश विवशका पाँच हाइकुहरु

जयप्रकाश विवश यथार्थ बजारभरी बग्रेल्ती पाईन्छन व्यापारी प्रेम।। राजनीति

Posted in हाइकु | Tagged | Leave a comment

मुक्तक : विश्वास गर

~दिपक घर्ति मगर~ माया अनि ममताको खानि बनाएर.. राख्ने छु यी आखामा नानि बनाएर. विश्वास गर ए मेरो

Posted in मुक्तक | Tagged | Leave a comment

कविता : जय शम्भो

~राम श्रेष्ठ~ बाग्मतीको किनार मा, सानो ए उटा ढुङ्गा छ, त्यो ढुङ्गा को अलिक् पर, फूल को ए उटा थुङ्गा छ, सिढी चढ्दै गए म, फूल् को थुङ्गा टिपेर, बाहुन् बाजे बसेको रहेछ, गाइ को गोबर् ले लिपेर,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नयाँ बर्ष

~उदिम किराती~ झुण्डिएको छ घरको भित्ताहरुमा बुढो ज्यानमा नयाँ कपडा लगाएर क्यालेन्डरहरु पल्टाएर हेरे एक सर्को क्यालेन्डर भिन्नता खासै पाइन पाए केबल पोहोरको साल जस्तै

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जमाना

~बलराम तिमील्सिना ‘बिप्लप’~ जमाना ! कहॉबाट कहॉ पुग्यो यार !! हामीले हेर्दा हेर्दै , हामीले भोग्दा भोग्दै !! कहॉबाट कहॉ पुग्यो जमाना ! कोही भन्छन जमाना झन खराव आयो रे जताततै विकृति र विसंगती छायो रे भन्नेहरू जे जे भन्छन … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

युद्ध कविता : थलिएको गोर्खाली इतिहास

~काङमाङ नरेश राई~ फाक्सुसार्ट र निगालापानी गाउँ कुलवीर थापा मगर फोक्सिङ अल केफर र कर्ण बहादुर रस ईज जोई ट्युनिसिया, अर्जिया सुम्सा र लाल बहादुर भिसीको तीतो कथा वारपाक गजे घले र चीन हिल्स बर्मा फ्रन्टको अनुहार घाइते गन्जु लामा … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : स्वाधीनता

~प्रथा~ यहि माटोका सहस्र रङहरू टिपेर धर्तीको मन रङ्ग्याउन थियो ! आधा इन्द्रेणी झारेर लगाउनु थियो सीमानामा – राष्ट्रीयताको पर्खाल ! तर उफ, रामसाइँला ! यो बेला मन दुखेको हो कि माटो ?

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मङ्गलग्रह जाने ?

~जीवराज बुढाथोकी~ अखवारहरुमा छायो, अनौठो समाचार हवाला अनलाइन, वीवीसीको सदावहार सन् २०२२ सम्ममा, कोलनी बसाउँने मंगलग्रहमा योजना, कार्यान्वयन ल्याउँने ।। मार्स वान नामको, कम्पनीको अनुरोधमा एकलाख बढी आवेदन, परिसके होडमा त्यहाँ भनिएको छ जानेमात्र, फर्कने हैन तापनि मंगलग्रहको आकर्षणमा कमी … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : पुनश्च

~रुमानी राई~ हामी बाँचिञ्जेल वास्तै गर्दैनाैं अाफू बाँच्ने ध्याउन्न मै अल्मलिईरहन्छाैं यतिसम्म कि, हामीसंग अलिकति पनि फुर्सत हुँदैन अरुकाे बारे साेच्ने र,केही गर्नेर बरु, हामीमा काे भन्दा काे कम काे घमण्ड हुन्छ तँ वा ऊ भन्दा म के कम काे अाडम्बर … Continue reading

Posted in कविता, लघुकथा | Tagged | Leave a comment

कविता : आगो र स्वर्ग

~घिमिरे युवराज ‘कर्जुना’~ बल्नको लागि पनि निक्कैबेर कुर्नु पर्ने छ मेरो लासले आर्यघाटको किनारामा लमतन्न बाँसमाथि र कोही आफन्तले झन्झट बेहोर्ने छ मेरो अनुहारबाट झिँगा धपाउन । र, आफ्नो बल्ने पालोमा आगो, आगो, अागो ! हे प्रकृति ! आगो !! … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : सबको फल्छ जीन्दगी

~निर्मला अवस्थी~ आज भोली धनमा सबको फल्छ जीन्दगी फल्दा फल्दै कुहिएर गल्छ जीन्दगी।। धनी गरीब जे भएनी भोक उस्तै हो एकै छाक खाए पनि चल्छ जीन्दगी।।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : आफन्तकै मेला आओस्

~दिनेशराज पुरी~ शान्ति ! शान्ति !! शान्ति !!! गाउँने आफन्तकै मेला आओस् विज्ञान बिछ्याई, विज्ञान ओढी, गर्व गर्ने बेला आओस् ।। ‘जननी जन्मभूमीश्च सोर्गादपी गरियसी’ यस्तै भाव बोकी अघि कुद्न आँतुर मेला आओस् ।।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : भ्रान्ति

~गोपालसिंह ‘नेपाली’~ ओडारसित, सोधें, “मान्छे कहाँ गयो ओडार ?” ओडारले भन्यो, “कुन्नि तलतिर ओर्ल्हेको मात्तै म जान्दछु ।“ “कुटी, मान्छे यहाँ अएको थियो ?” “हो, किन्तु पानी खाएर आउँछु भनेर गएको मान्छे, अहिले- सम्म केही पत्तै छैन !” “मूलधारा, मान्छे … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : डोल्पाको कथा

~त्रिभुवनचन्द्र वाग्ले~ सुत्केरीले ज्वानोको झोल र लाज ढाक्ने खोल पाइन् वा पाइनन् बिरामीले नुनपानी पायो कि पाएन अथवा मृत्युशय्यामा सुत्नेले सुनपानी पायो कि पाएन यी अखबर घटनाहरू अखबारहरूले किन पाउँछन् ? डोल्पामा अहिले नुनको सङ्घर्ष छ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छोक : देश नै थला पर्‍यो

~दीपक कुमार ज्ञवाली~ अब फाट्ला बादल भन्थें झन् कालो हुँदै देशलाई ठाक्यो आखिर सबै झूटो रहेछ एक अर्काका माया पिरतीका कुरा सम्मोहन एक अर्काको

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मरुभूमिबाट…

~बिपना ढुङ्गाना~ आमा भन्ने गर्थिन्: छोरा मलाई धेरै नसताउनु घाम अस्ताउनु अघि नै तिमी घर आउनु, उनको कुरा सुनेको नसुनेझैँ गरी रमाएर घरबाट फुत्त निस्कन्थे म, त्यो बेला बाहिरी दुनियाँ नै रंगमञ्च जस्तो लाग्थ्यो । घडीको सुइरो,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

दिङ्लाली कान्छो का ५ हाइकुहरु

~दिङ्लाली कान्छो~ १. लाग्छ मलाई सुवास् आइरहेको केवल तिम्रो !! २. रहर भयो सागर पारी जाने सकिएला र ?

Posted in हाइकु | Tagged | Leave a comment

गजल : गल्ती गरे मै

~हरी गौतम~ साँचो प्रेम गरी तिम्लाई, गल्ती गरे मैले..!! सोझों मनलाई विश्वास दिलाई, गल्ती गरे मैले..!! निष्ठुरीको घातले मूटु, जलेकै थ्यो पहिले …., त्यसै माथि घ्यू-तेल मिलाई, गल्ती गरे मैले..!!

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : तीतरा, बट्टाई र भक्कूको राँगोका सन्तानहरुप्रति

~भुपी शेरचन~ जर्मनका धावैमा होस् वा बर्माको घेरामा मलायाका रवडका वनमा होस् या नेफा र लद्दाखका पराइ लडाइँमा ती जो मरे विना कुनै स्वार्थ विना कुनै अर्थ व्यर्थ तीतरा, बट्टाई र भक्कूको राँगाजस्तै

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : पद

~हरि अधिकारी~ के हो पद ? अनी कहा हो पद ? थाहा छैन मलाई वाह वाह कस्तो मज्जा को पद प्रधान मंत्री, सेना पति ,राष्ट पति ,बिबिध पद , किन हो त्यों पद ? थाहा भयन मलाई ! हो मात्र … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जाली माकुरो

~पारसमणि प्रधान~ वरिपरी सब घेरी जाल राम्रो बुनेर नजर गरि चनाखा चाल राम्रो सुनेर, दलिन मनि कुनामा माकुरो एक बस्थ्यो, घरिघरि घुमी हेरी प्वालमा फेरि पस्थ्यो । १ “भ्रमर पुतलि जिङ्गा जालमा आइ पर्छन्, लटपट भइ चाँडै जालमा नै ति … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : डाँडाखोला तर्दा

~दिलिप योन्जन~ डाँडाखोला तर्दा पनि भेटिन देउराली बस्यो माया केसारो याद आउछ झल्-झली बनै फुल्यो फुल डबलीमा रुमाल साट्नु गरे मैले भूल ! ट्याम्के सेल्मे घमाइलो भो घामैको झुल्कोले बन है पाखा न्याउली रुन्छ मनैको पिरले

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बहादुरशाहको आखिरी तरङ्ग

~नयराज पन्त~ कुन तवर त आफ्ना भूपको देश बढ्ला सकल निज प्रजामा सौख्यले वास गर्ला । यति दिन तक सोझो चित्तले ज्यान फाली हरघडि म त लिन्थे चिन्तना यत्ति खालि ।। १ प्रतिदिन सय छोडी गेहको सौख्य-वास हरघडि म रहन्थें … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment