Category Archives: कविता

Nepali Poems

छोक : लिलिपुटहरु

~तीर्थराज अधिकारी~ लिलिपुटहरुलाई सर्वोच्चताको सपना देख्न कतै कुनै निषेध छैन तर विडम्बना !

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : २०१२

~अमन महर्जन~ लगाई अदृस्य हत्कड़ी हातहरु, बाँधी छबी पट्टी आँखाहरु बिचल्ली मनस्थितिहरू, सुसुप्त मस्तिस्कहरू कहाँ बिदेशी झिलिमिली त कसैको अन्धकार रात कहाँ काकटेल पार्टी त कहाँ के खाने “भोलि” को समस्या यो हुने र नहुनेको दोसाँघ यो धनि र गरीबीको … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : लुंङ्मारी मिथक

~मनु लोहोरुङ~ काल्पनिक वायुयानबाट भू-मध्यसागरको तटमा अवतरण हुँदाको पल, पूर्वतिर फर्किंदा बादलमा खाडलमाथिको जमिन र्सलक्क आफ्नै…. भूमिको मानचित्र देख्छु । ढुंगे मनको पहाडहरु अब बिस्तारै खस्छन् विचारका ब्लास्टिंग पड्किनु र पड्काउनुको ऊँभो गतिले चोइटिएर..

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : रानीचरी

~राहुल पुन~ हिमालका चुलिहरूमा पहाडका टाकुरीहरूमा तराईका फाँटहरूमा गाउँका पाखाहरूमा शहरका गल्लीहरूमा खरका झुपडीहरूमा सुतेका वस्तीहरूमा झुकेका पखेरीहरूमा बिहानीको किरणसँगै उज्यालोको संकेत गर्दै चेतनाको संगीत भर्दै बोलिरहेछ रानी चरी गाइरहेछ दिलखोली

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : यहाँ कहाँ आइपुगें म

~जे बी शेर्पा~ कहाँ म त्यों स-ह्रृदयी मुस्कानहरू र हाँसो हरु बिर्सेर ! कहाँ यहाँ पराय अनुहारहरू को भिडमा एक्लै ! जहाँ मुस्कान हरु बनावटी अनुहारमा सिमित हुन्छ ! कहाँ म भिर पाखाको माटो खेल्दै खाँदै को सम्झना बोकेर ! … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : एउटा भुइँचालो थाम्नु छ मुटुभित्र

~चन्द्र गुरुङ~ हिँडिरहेको एउटा मस्त घाम मध्याह्न दिन, चिप्लिझर्छ धरहराको निँधारबाट … घामसँगै लडिझर्छन् उज्यालाहरु दुर्धटनाग्रस्त बन्छन् आशाका किरणहरु । हेर्दाहेर्दै अन्धकारको साम्राज्य फैलिन्छ अस्त–व्यस्त दृश्यहरुको भीड लाग्छ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छोक : टुकी

~आभास~ म मेरो देहको रस सुकाएर बल्ने गर्छु मेरो जलनसँगै तिम्रो खुशी आँखाका नानी चम्काउने गरी तिमी सामु आउँछ र मोहित पार्छ तिमीलाई म मेरो देहको रस रित्याएर बल्ने गर्छु मेरो पीडासँगै

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मेरी मायालु

~निश्चल के.सी~ मेरी मायालु तिमी । कति राम्री रहिछौं । तिमीलाई देख्दा दंग परे म पनि । तिमी आउ या नआउ । ओछयाउँछु मेरो आँखा । तिमी आउने बाटोभरी ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : यक्ष प्रश्न

~भरत बागलुङे~ हाम्रो घरमा रोग छ भोक र शोक छ तिम्रो घरमा पनि यस्तै भए तिमी के गथ्र्यौ ? हाम्री आमाको बुढो धोती फाटेर लाज असरल्ल पोखिएको छ बा को इज्जत लगौंटीले रोक्न सक्दैन हाम्रो कुरै नगर

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : साहित्यको फुटबल

~कवी शिरोमणी लेखनाथ पौड्याल~ भाषा छ विशाल चौर समा गर्दै ठुलो तर्खर भै केही फरवार्ड, रेफरि कुनै ब्याकिङ् र गोल्कीपर । खेल्दै छौं फुटबल बालक सबै साहित्यको बेसरी हावा छैन परन्तु भित्र उसमा गुड्दैन केही गरी ।। खेल्नै हो अब … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अदृश्य बगिरहनुको अभिलाषामा

~गीता त्रिपाठी~ ओइलिँदै झरिरहेछ घाम ओसिँदै बहकिरहेछ बतास ओर्लिँदै खसिरहेछ दिन र खसिरहेछ यहीँ कतै मैबाट मेरो जिन्दगी तिमी पलाउँदैछौ थपिँदो छ जीवन तिमीमा उठाएर मेरा हरक्षणहरु मागिरहेछौ मसँग मेरो अस्तित्वको अन्तिम अर्थ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : डाइनोसोर

~सुधीर ख्वबि~ आजभोली शिर ठड्याउँदै मस्तिष्कभित्र सल्बलाउँदैछ डाइनोसोरको वंशाणु मानिस भित्रभित्रै । बिस्तारै बिस्तारै मानिस दिनहुँ आफ्नो रंग बदल्दै छेपारो बन्दै , छेपारोबाट क्रमश: डाइनोसोरमा प्रतिविम्बित हुँदैछ ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आयो !!

~श्रीबाबु कार्की ‘उदास’~ उद्ग्घाटन भन्दा पनि भ्रस्टचारमा नाम आयो त्येसैले त अख्तियार को बडालामो खाम आयो !! सबै कुरा ठिकै थियो केबल भुँडी बढेको हो सुत्केरिको भत्ता खादा अती धेरै दाम आयो !!

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छोक : उल्झन

~मुक्ता सापकोटा~ दोभान भनी सोचेको थिए दोधार पो रहेछ एउटा बाटो हिड्छु भन्दा अन्तै कतै पुगिएछ एउटै लक्ष रोज्छु सोच्दा लक्ष बिहिन भैएछ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सबै नेपाली जनको जय जय होस्

~लोकराज अधिकारी~ विगतका तीतापीरा कुरा बिर्सिएर द्धन्दका घाउहरु पुरा बिर्सिएर हिमाल,पहाड,मधेस,तराई मिलेको बिशाल बन्छ पक्कै हामी मिले समृद्ध नेपाल सबै नेपाली जनको जय जय होस् सबै नेपाली मनको जय जय होस् | नेपाल हाम्री आमा हुन रुन दिनु हुन्न भाई … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मान्छे मरुभूमि होइन

~पारिजात~ सास छउञ्जेल आश हुन्छ भन्छ खुकुरीले बिर्सन्छ अचानुले बिर्सदैन भन्छ जतिसुकै डढेलो लगाउन् अँगार भएर भित्र कता कता रन्किरहन्छ भन्छ। छोप्छन् आलो चिहानलाई आलो सम्झनालाई विस्मृतिका झारपातहरुले भन्छ त्यही विस्मृतिका हाँगा–हाँगामा फुल्छन् सक्रियताका फूलहरुे मान्छे मरुभूमि होइन ए 164 … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : के सबै भात्किएकै हो त ?

~डा तारानाथ शर्मा~ के लेख्नु? मनको घाउ कोट्ट्याऊँ अति दुख्तछ नलेखूँ? मनको घाउ भित्रैदेखि चिलाउँछ समस्या भित्र मनमा गाँठा पर्दै उदाउँछन् समाधान कहाँ खोज्नु? रिँगटा नै छुटाउँछन् (१) नेपाली भई जन्मेँ म ठूलो गौरव मान्दछु इतिहास उज्यालो छ वीरताको म … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : लेखक

~गोविन्दप्रसाद आचार्य~ फ्याँकिएका रचना पढिरहेछु रछानबाट वटुली रहेछु मेरो भन्दै माया गरिरहेछु रछानमा रोइरहेको रचना मैले पालिरहेछु म त्यो रचनाको वावु खोजिरहेछु म त्यो वावु आमाको रचना होइन् त्यसको वीना नाम नजुराएको होइन त्यसले आमाको दुध नखाएको होइन त्यसले वावुको … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : म मेरो बाँसुरी फुकेर

~आभास~ म मेरो बाँसुरी फुकेर देह शान्त पारिरहिछु मेरो बाँसुरीको स्वरसँगै सुरेली खेलेर मलाई मन पर्ने मेरो गीत मेरो ओठसम्म चुम्न आइरहेछ म मेरो बाँसुरी फुकेर दुःख र पीर पोखिरहिछु मेरो बाँसुरीको गुञ्जनसँगै चिप्लेटी खेलेर मेरो खुसी मेरो ओठसम्म चुम्न … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : चौघेरा

~विश्व राज भेटुवाल~ चारैतिर हुस्सुले ढाकेर क्षितिज ओर सरेको बेला बाक्लो हुस्सु बिचमा आफ्नो चौघेरा भित्र पस्ने बाँदर कुर्न कुनै उज्यालो प्रकाशको सहयोग लीई हुस्सु सँग घोलियको म । बाँदर बाँदर नै हो सारा बिगरे पनि यस्लाई चेत आउँदैन कमजोर … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सत्ता

~शकुन्तला जोशी~ तिनीहरूले भनेपछि ‘गीतावचन’ ठानेर हामी लुरुलुरु पछि लाग्यौँ दायाँ घुम भने- घुम्यौँ बायाँ फर्की भने- फर्क्यौँ अघि बढ् भने- बढ्यौँ पछि हट् भने- हट्यौँ घोप्टो पर् भने- घुँडा टेक्यौँ टाउको थाप् भने- निहुरिदियौँ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छोक : आडम्बर

~ज्ञानेन्द्र स्थापित~ मसानको विभत्स र ब्यंगपूर्ण हाँसो छरीन्छ एक लाश माथि, एक अभागी माथि, किन कि मसानले देखि रहेकै हुन्छ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : यो भूगोल मिल्दैन, यो इतिहास मिल्दैन

~केशव भट्टराई~ अचेल छोरा मसँग झर्किएर भन्छ :- “ड्याडी ! यो भूगोल त मिल्दै मिल्दैन । ड्याडी ! यो इतिहास त मिल्दै मिल्दैन । यो भूगोल मिलाउनु पर्‍यो । यो इतिहास सच्याउनु पर्‍यो ।” उसलाई लागेको छ, भूगोलले हामीलाई धोका … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : शान्ति र आनन्दको आयु

~अमर नेम्बाङ लिम्बू~ एउटा कञ्चन पहाडको शिरदेखि उब्जेको त्यो सानो खोलोसँग सँगै मनमा आएका पीर वेदनाहरूलाई पोख्दै घन्टौँसम्म हिँडिरहेँ म । हिँड्दाहिँदै टाढा कतैतिरबाट कसैले मलाई बोलाईरहेको जस्तो लाग्यो, केही कुराले मेरो दाउराको फेरमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सहृदय वेश्याको प्रेममा

~अभय श्रेष्ठ~ मैले उसलाई गरेको प्रेम श्री ३ ले नानीहरूलाई जताएजस्तो अनुराग होइन । जस्तो कि तपाईंलाई थाहा छ- मेरुदण्ड दान गर्ने दधिचिझैा यो देशको हरेक परिवर्तनमा आफ्नो रगतको एक अंश दान गरेको साधारण मानिस हुँ म जिन्दगीका सहस्र घुच्चीका … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : काठमाडौं र नयाँ पासवर्ड

~स्वप्निल स्मृति~ विलक्षण कला छ बादलसँग यो बर्ख काठमाडौँको आकाशमा उसको अभूतपूर्व चित्रमेला छ । ल, हेर्नोस् लक्ष्मीमाता गाईको चित्र अफसोस तुरुन्तै त्यो गौहत्यामा कैद च्याङ्बा रुम्बामा बदलिएछ, बौद्धको ठीक माथि आकाशमा एक थुप्रो ध्यानातीत बुद्ध

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बेकार छ

~विष्णु विभु घिमिरे~ आँखा राम्रो भएर मात्र के गर्नू! जब ती आँखाले कसैको पीडामा आँसु रसाउँदैन भने अोठ राम्रा भएर के गर्नू? जब ती अोठले अरुको खुशीमा शौन्दर्य मुस्कुराउँदैन भने सलक्क मिलेको नाक भएर मात्र के गर्नू? जब त्यो नाकले … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : गुनासो

~गोपालप्रसाद रिमाल~ म अहिल्यै त नमरुँ, नमरुँ ! मेरो यही एउटा इच्छा, यही एउट पुकार एउटै यो जिन्दगी गुनासो, रहीरही ठुँग्ने यो एउटै पीर- म नमरुँ, अहिल्यै नमरुँ ! मैले नहिर्काइ चित्तै नबुझ्ने गरी थाहा पाएँ- मेरा यी पाखुरामा कुन … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : प्रकृतिको असरलता

~शिरीष~ हिमालको चुचुरामा बसेका उनि प्रकृतिको त्यो दृश्य जब हेर्दछन यस सरलताको रहस्य बुझ्ने प्रयत्न उनी गर्दछन् । तपस्या उनको जीवनको यही उत्तरको खोजी हो तर्क बितर्क गर्दै उनि मग्न ध्यानमा पर्दछन् ।। प्रचन्ड रविको किरण जब पर्दछ एक कोमल … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : तिमी टाढिदै छौ अरे

~नवराज दाहाल~ पर देखें तिमीलाई तिम्रै बाटो तर्फ झरें, समिप पुग्दा नपुग्दै सुन्छु तिमी टाढिदै छौ अरे। सहयात्री अर्कै हुँदा तिम्रो यो यात्रारुपी जीवनमा, तिमी, अनी मात्र तिमी रहिरहनेछौ मेरा यादहरुमा।…….

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : विसंगत

~योगेन्द्र राज शर्मा ‘प्रकार अन्तर’~ विसंगत सपनाहरुको संभोग म के संगत ! बोझिल पहाडको छाती चरक्क चिरेर निस्कन्छन् खोलाहरु खोलाहरु सँगै केही पिसाचहरु केही रहस्यहरु चुपचाप ! चुपचाप !! केही खुँखार मसानहरु नारायणहिटी/हनुमान ढोका हनुमान ढोका/नारायणहिटी

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जिन्दगी पर्खिरहेकी लाहुरेनी

ज्योति जङगल~ केही दिन अँगालेर जवान वसन्तलाई त्यो लाहुरे आँधीजस्तै परदेसियो, मनभरि शरीरभरि प्रतिक्षा लिएर ऊ उभिइरही । आँसु बोकेका ओसिला रुमालहरु प्रत्येक झरीमा कुहिएर माटो भए,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment