Category Archives: कविता

~रश्मिला कवाङ~ सन्धयाकालिन पर्यावरणभित्र शून्यता बाटा खालीखाली पथिक खाली लुरुलुरु हिडिरहेकी म लाग्यो आज मेरै रैछ बाटो कुन देशकी महारानीझै अदम्य साहसले आदिर नेपालकी विरगाना छोरी न परे आफ्नो राष्टको निम्ति मरिमेट्तै

~रश्मिला कवाङ~ पैसामा बिक्दैछौ अचेल तिमी इमानदारिताको बाटो पहिल्याउँदै हिजो हिंडिरहेका थियौ धनी थियौ मनको, मानवताको माया अनि स्नेहको सौन्दर्य थियो तिमीमा सौन्दर्यकी खानी थियौ तर, युग विस्तारै बदलिरहेको छ र त बदलिरहेकी छौं तिमी पनि तिम्रा ती सत्यताका प्रतीकहरू