Tag Archives: nepali sahitya

कविता : छिमेकी

Posted on December 11, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~नरेश जङ्ग राणा~ छिमेकी असलै थियो हिजो अन्धकार रात हुँदा प्रजातन्त्रको दियो बाली चेतनाभरि दिएकै थियो एकतन्त्रिय शासन अन्तका लागि हौसला बुलन्द बनाएकै हो जनतालाई मुक्तिको बाटो देखाउने राज नेतालाई संरक्षण दिएकै हो

Posted in कविता | Tagged Naresh Jung Rana | Leave a comment

निबन्ध : अर्थहीन

Posted on December 11, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~टंक गौतम~ एकवर्ष भएछ मैले लेख्न छोडेको । हरेक बाहानाको साहारामा मैले लेख्ने विषयलाई चटक्कै छोडिदिएँ । जीवनको वास्तविकता लेख्न सकिदैन त किन लेखिरहनु ? यसको अर्थ नै के छ र ? तसर्थ कुनैदिन पनि लेख्न यो मनले मानेन । … Continue reading →

कविता : मेरो हजुरबुवा – एकदेव आले

Posted on December 11, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~आरती भण्डारी~ मानुङकोट, म उक्लेकी छैन अर्चलबोट, म पुगेकी छैन तपाई जन्मेको घरको धुरीखाँबो अझै छ, छैन ? आजसम्म मलाई नै थाहा छैन यहाँहरु कसैलाई थाहा छ ? तपाई बाँच्नु भएको भए अहिले ९१ वर्ष पुग्नु हुँदोरहेछ मैले पनि भेट्न … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged आरती भण्डारी - Aarati Bhandari | Leave a comment

कविता : अन्नपुर्ण

Posted on December 11, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~टंक कार्की~ तल तिम्रै बलेंसीमा भेल बगेको छ काली गड्गडाकी छिन् सेती रोएकी छिन् उता पैह्रो ग’को छ यता पैह्रो ग’को छ जमिन काँपेको छ अन्नपुर्ण ! तै पनि तिमि मौन छ्यौ गुँरासेमा स्याल कराउछ अनि हुइयाँ सुरु हुन्छ

Posted in कविता | Tagged टंक कार्की - Tanka Karki | Leave a comment

गजल : बुद्ध बन्नु पर्छ

Posted on December 11, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~ओनिक अज्ञात~ हत्या गर्ने हातहरू, बुद्ध बन्नु पर्छ, मातिएका लातहरू, बुद्ध बन्नु पर्छ, आपसी प्रेमले मात्र शान्ति ल्याउछ, क्रोधाग्निमा जल्नेहरू, बुद्ध बन्नु पर्छ,

Posted in गजल | Tagged Onic Agyat | Leave a comment

कविता : मलाला युसुफजाइलाई अनुरोध

Posted on December 11, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~मनु लोहोरुङ्~ ओ मलाला ! तिम्रो स्वाट भ्याल्ली भन्दा नि युगौं देखि स्वातन्त्र मेरो गाउँमा तिमी जन्मिऊ न एक पटक, तिमीले पाएको नोबेल शान्ति पुरस्कार भन्दा अझै बढी महत्वको हुने थियो त्यो, ओ मलाला !

Posted in कविता | Tagged मनु लोहोरूङ राई - Manu Lohorung Rai | Leave a comment

कविता : आमा म स्कुल गैसकें

Posted on December 11, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~स्नेह सायमी~ सबैले काम नलाग्ने भनेर फालेको फोहोरको जंगलमा म खोजिरहेछुं खाली शिसी खिया लागेको फलाम प्लास्टिकका टुक्रा अर्थात मेरो बर्तमान म खोजि रहेछु भोक मेट्न जुठो भोजका परिकार स्कुल जान !

Posted in कविता | Tagged स्नेह सायमी - Sneha Sayami | Leave a comment

गजल : कति राम्री नानी

Posted on December 11, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~राम प्रसाद पाखरेल~ कति राम्री नानी तिमी, मुसु मुसु हाँसीदेऊ कर्म घरमा प्रवेश गरी, अर्को नाता जोडीदेऊ। जन्मिएको घर अनि, रमाएको आँगन त्यो गहभरी आँसु पारी, सधैँ टाढा नभईदेऊ।

Posted in गजल | Tagged राम प्रसाद पोखरेल - Ram Prasad Pokharel | Leave a comment

अनूदित छोक : दंगा-1

Posted on December 11, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~गोरख पांडेय~ अनु : चन्द्र गुरुङ छुरी घोपेर कराए … हर हर महादेव छुरी घोपेर कराए … अल्लाह-हू-अकबर कोलाहल बन्द भएपछि

Posted in अनूदित कविता | Tagged Gorakh Pandey, चन्द्र गुरुङ - Chandra Gurung | Leave a comment

गजल : हर कहानी अधुरो छ

Posted on December 11, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~जनक घिमिरे~ बाध्यता छ हाँस्नै पर्ने हाँसे जस्तै गरेको छु भुल्नै पर्छ हर कहानी भुले जस्तै गरेको छु तिम्रो नाम त यो मुटुमा रगतले लेखेको छ कापीमा त मन बुझाउन लेखे जस्तै गरेको छु

Posted in गजल | Tagged जनक घिमिरे - Janak Ghimire | Leave a comment

गीत : नचाहेर पनि

Posted on December 11, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~सुरेन्द्र महर्जन ‘अमर’~ नचाहेर पनि पिउनु परेको छ जीउनलाई सुख दुःख आउँछ बाचूँ आँसु पिउनलाई । उमंगको सपनाहरू देखें सिसा झैं फुट्यो बिउँझी हेर्दा मनको रहर खै कसले लुट्यो, साथ कोही भेटिँदैन सोधुँ कि सपनीलाई

Posted in नेपाली गीत | Tagged सुरेन्द्र महर्जन 'अमर' - Surendra Maharjan 'Amar' | Leave a comment

कविता : चराहरुको देश

Posted on December 11, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~कृष्ण कट्टेल~ मैले सुनेको छैन चराहरुलाइ हृदयघात भएको मैले देखेको छैन चराहरुको हस्पिटल देखेको छैन मानिसहरुका जस्तै डरलाग्दो चराहरुको घर । चराहरु भन्दैनन् तेरो मेरो गर्दैनन् लुछाचुडी

Posted in कविता | Tagged कृष्ण कट्टेल - Krishna Kattel | Leave a comment

कथा : ५० लाखको सुकुम्बासी

Posted on December 11, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~गोकर्ण भट्ट~ धिपधिपे बत्तीको उज्यालोमा दुई जोर आँखा मौन वार्तामा बसेका छन् । पैसंट्ठी हिँउदका सिरेटो झेलेका आँखाहरु धुमिल देखिन्छन्, क्षयरोगले गाँजेजस्ता । आँखामा पानी रसाएको छ । कतै भित्र पातालमा हराउन खोजेका आँखा, कुनै पनि बेला निभ्न सक्ने । … Continue reading →

Posted in नेपाली कथा | Tagged Gokarna Bhatta | Leave a comment

कविता : नूरलाई अन्तिम प्रेमपत्र-3

Posted on December 11, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~दीलिप रार्इ सगर~ प्रीय फूल नूर ! म बली चढ्न जादैछु तिमिलाई… प्रेम गरेको अपराधमा । हो मलाई मुहल्लाहरुले कालो नोकअफ ओडाईदिनेछ सहरको बीच चौकमा अनि पढिनेछ कुरान र बाच्नेछन जोड जोड्ले प्राथनाहरु बजाइनेछ्न बाजा नगराहरु डनन डनन अन्तिम यो … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Dilip Rai Sagar | Leave a comment

पत्र साहित्य : शहर – एक पत्र

Posted on December 11, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~रूपेश श्रेष्ठ~ प्रीय, शहरमा बसिनसक्नुको जाडो छ, खपिनसक्नुको मौसम । शहर यसै पनि चिसो हुन्छ, मौसमको कुरा मात्र होइन, यहाँ यस्तै हुन्छ, सबथोक चिसो । बस्ने घरहरु चिसा हुन्छन्, हिंड्ने बाटा र गल्ली चिसा हुन्छन्, यहाँका चोकहरु चिसा हुन्छन्, चोकमा … Continue reading →

Posted in पत्र साहित्य | Tagged Patra Sahitya, Rupesh Shrestha | Leave a comment

कविता : नेपाल आमा

Posted on December 11, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~एलिजा पोखरेल~ नेपाल आमा रोईरहेकी छिन् आज, आफ्नो सन्तानको बिचल्ली देखेर, उनका सन्तान त्रशित छन आज, छिन् छिन् को झट्का महसुस गरेर ! कति बालक टुहुरा भए, कति आमाको काख रित्तियो, कतिको सिउँदोको सिन्दुर मेटियो, कतिको घरबार सबै लुटियो,

Posted in कविता | Tagged Eliza Pokharel | Leave a comment

गज़ल : दियो लात धेरै

Posted on December 11, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~कोमल भट्ट~ छिमेकी छ लुच्चो दियो लात धेरै सधैँ गर्न थाल्यो खुराफात धेरै ll छुरी तीक्ष्ण धस्दा दुख्यो भित्र हाम्रो मिलेको छ धोका तथा घात धेरै ll

Posted in गजल | Tagged कोमल भट्ट - Komal Bhatta | Leave a comment

लोक कथा : कर्णे डाँकुदेखि श्रीकर्ण ॠषिसम्म

Posted on December 11, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~साक्ष्यात सुशिल~ लामो समय सम्मको चोरी र डकैती पेसाबाट अकुत सम्पत्ति कुम्ल्याए पनि कर्णे डाँकालाई मनमा शान्ति हुन छोड्यो । धन सम्पत्ति प्रशस्त भए पनि मनमा सन्तुष्टी नहुदा उनी भड्किदै हिंड्न थाले । आखिर जे गरे पनि शान्ति मिल्दो रहेनछ … Continue reading →

Posted in लोककथा / दन्त्यकथा | Tagged Sakshyat Sushil, लोक कथा - Lok Katha | Leave a comment

पुस्तक समीक्षा : ‘फ्लानरको डायरी’मा पिनासवाला निबन्ध

Posted on December 11, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~सरोज जीसी~ अभि सुवेदीको सामान्य कुरालाई सैद्धान्तिकीकरण गर्ने सीप अब्बल छ । माइकल दी सर्तुले हिँडाइलाई यसै गरी सैद्धान्तिक रूप दिएका थिए । खास गरी ‘वकिङ् इन द सिटी’ निबन्धमा । काठमाडौँलाई धेरैपटक हिँडेरै सर्जरी गरेका सुवेदीको फ्लानरको डायरीले एउटा … Continue reading →

Posted in पुस्तक समीक्षा | Tagged Saroj GC | Leave a comment

कविता : आमाका सपनाहरू

Posted on December 10, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~युयुत्सु शर्मा~ ‘अब एउटा घर बनाउनुपर्‍यो छोरा जागिर खोज घरमा काम गर्ने बुहारी चाहियो दुलहीहरू खोज एउटी तिमीलाई एउटी भाइलाई ।’ चिनियाँ भाँडामा बिरालालाई बासी रोटीका टुक्रामाथि तातो चिया खन्याउँदै

Posted in कविता | Tagged Yuyutsu Rd Sharma | Leave a comment

कविता : इन्जिनियर

Posted on December 10, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~मधु माधुर्य~ माटो “पानी ! पानी !!…..” भनेर छटपटाएको बेला उ नहर कुलोहरु भएर बगिरहेको हुन्छ बिछोडको दु:खद घडीमा वारी र पारीको ह्र्दय जोड्न उ पुल बनेर तेर्सिरहेको हुन्छ दोभानहरुमा लाम लागेर हमेशा दौडिरहन्छन् मान्छे र गाडीहरु छाती भरी उ … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged डा मधु माधुर्य - Dr Madhu Madhurya | Leave a comment

कविता : बिडम्बना

Posted on December 10, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~पवन कुमार श्रेष्ठ~ विछोड यसलाइ कसरी भनौ तिमी सामु नै छौ मैरो मिलन यसलाइ कसरी भनौ मन टाढानै रह्यो हाम्रो.. मिलन को म्वाइं म कसरी पाउं आफ्नो चाहना खोल्ननै सकिन तिम्रो सामु पुग्दा नपुग्दै मनको भाषा बोल्नै सकिन

Posted in कविता | Tagged Pawan Kumar Shrestha | Leave a comment

कथा : कलाकार प्रेमिका

Posted on December 10, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~अभिमन्यु निरवी~ कुकुरहरू भुकिरहेको बाहिरको आवाजलाई उछिन्दै मोबाइल बज्यो। नचिनेको नम्बर स्त्रि्कनमा देखियो। “हेलो”, छिप्पिएको रातमा आफ्नै आवाज ठूलो लाग्यो। “सन्चै छौ?” “भन्नु पर्‍यो”, स्वर चिनेर मैले बेवास्ता गर्न खोजें। “म प्रीति… बिहान पत्रिकामा अन्तर्वार्ता पढेकी थिएँ।” “थ्यांक्यू।”

Posted in नेपाली कथा | Tagged अभिमन्यु निरवी - Abhimanyu Nirabi | Leave a comment

गजल : एउटा अँध्यारो पाटोको पनि

Posted on December 10, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~मन क्षेत्री~ एउटा अँध्यारो पाटोको पनि जुलुस निस्किँदै छ माटोको पनि हाम्रा पैतालाहरुमा ठेला उठिसकेका छन् सायद उठ्नेछन् अब बाटोको पनि आखिर आउने भनेको त्यही याद न रहेछ

Posted in गजल | Tagged Man Chhetri | Leave a comment

कविता : जीवन

Posted on December 10, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~सङ्गीतश्रोता~ तिम्रो बाटो कसैले पनि छेक्दैन भने तिम्रा खुट्टा कसैले पनि तान्दैन भने प्रहार गर्न तिमीलाई कोही तयार पनि छैन भने जुध्न भनेर तिमीसँग

Posted in कविता | Tagged सङ्गीत श्रोता - Sangeet Srota | Leave a comment

गीत : पलपल पिउन थालेको छु

Posted on December 10, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~विवश थापा~ तिम्रै पीरले होला सायद पलपल पिउन थालेको छु अन्धकारमा टोलाएर एक्लै जिउन थालेको छु चोखो मनले प्रीत दिँदा तिम्लाई जोख्ने तुल भयो अञ्जानमै माया गर्नु आखिरीमा भूल भयो जे भए नि आखिरीमा मनलाई सिउन थालेको छु

Posted in नेपाली गीत | Tagged Biwash Thapa | Leave a comment

गीत : हजार झोक्का

Posted on December 10, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~महेश बर्तमान रानामगर~ हजार झोक्का हुरीवतासका चैतको वेलामा एकै झोक्का निठुरी मनको क्षितिज आँखामा सपुना सारा धुलैमा मिले आँशु मै बगेर खहरे भई मुटुमैं बग्यो म भएँ वगर हुरीभित्र हिडी नै रहें उडी आउने आशामा

Posted in नेपाली गीत | Tagged महेश बर्तमान रानामगर - Mahesh 'Bartaman' Rana Magar | Leave a comment

अनूदित कविता : शान्तिगीत

Posted on December 10, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~आन्ना आख्मातोभा~ अनु. कृष्णप्रकाश श्रेष्ठ. व्योमलहरमा खाँदै खावा, समुद्र, पर्वत, समथर हेर्दै । उडिजा, उडिजा शान्तिपरेवा, सुरिलो मेरो गीत सुसेल्दै ।। खोज्छ सुन्न जो त्यसकन तँ बता,

Posted in अनूदित कविता | Tagged Anna Akhmatova, कृष्णप्रकाश श्रेष्ठ - Krishna Prakash Shrestha | Leave a comment

कविता : मोती र वागमती

Posted on December 10, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~नदीश~ काकाकुलहरु छट्पटाउँदा वागमतीको ढल पनि सफा हुँदो रैछ इतिहासहरु खोज्दै-खोज्दै वर्तमानका स्वप्नहरु विगतको वास्तविकता बन्दोरैछ जड पानीमा डुबुल्की मारेर मोती निकाल्नेहरु

Posted in कविता | Tagged नदीश - Nadish | Leave a comment

कविता : मन्जुरनामा

Posted on December 10, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~अर्जुन खालिङ~ शासक महोदय ! तिम्ले ‘गौनसे’बाट मलाई अर्जुन बनायौ ‘ज्युब्यु’बाट मेरो गाउलाई जुभिङ बनायौ ! ‘खालिङ’ बोल्दा स्कुलमा लट्ठी बजार्यौ र घोकायौ भाइरस बाह्रखरी खुवायौ संस्कृतका विकृत वन्दनाहरु पिलायौ नैतिक शिक्षाको विष चिनायौ तिम्रा चमत्कारी भगवानहरु र हरेक फारममा … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged अर्जुन खालिङ - Arjun Khaling | Leave a comment

गीत : खुशी बाँडे खुशी बढ्छ

Posted on December 10, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~श्रमिक बराल~ पिर साटे पिर घट्छ दुःख साटे दुःख अँध्यारोमा गुम्सिएर एक्लै बसी रोयौं भने दुःख अझै चुलिनेछ, पीडा झनै बल्झिनेछ चोट साटे चोट घट्छ दुःख साटे दुःख

Posted in नेपाली गीत | Tagged Shramik Baral | Leave a comment

कविता : दुर्घटित मनको कथा

Posted on December 10, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~बिक्रम तिमिल्सिना~ तिमी साथ नहुँदा, नियास्रोको कर्द मुटुबीच बर्सिंदा, यता मेरो आँखामा पहिरो गयो, मन दुर्घटित भयो … दुखेको हो, तर अविश्वास दुखेको होइन, विश्वासभित्र पनि अलिकति दुख्ने ठाउँ हुँदो रहेछ… त्यहि दुखेको हो,

Posted in कविता | Tagged Bikram Timilsina | Leave a comment

Tag Archives: nepali sahitya

रचनाकारलाई खोज्न अंग्रेजीमा नाम टाइप गर्नुहोस् ।

प्रमुख सम्पादक/सङ्कलक

~ आविष्कार ~

~सङ्ग्रहित स्रष्टाहरु~

विधा छान्नुहोस्

नेपाली साहित्य लेखन सहयोगी

Follow साहित्य सङ्ग्रहालय

यो हफ्ता धेरै पढिएको

नयाँ रचना

भण्डार कोठा

कस्ले कहाँबाट हेरे

शब्दका जादुगरहरु