Tag Archives: nepali literature

कविता : अझै दख्खिन बग्दो छ कर्णाली

~परिहास सुब्बा~ अधिकांशको साझा अबधारणा- झण्डा एकै हो देश एकै हो सरकार पनि एकै हो तर ऊ कर्णाली बासी के मा अरु बराबरी देख्दछौ ऊ संग?

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मान्छे लाश बनेपछि

~डिल्लीराज अर्याल~ बाटा, घाट, बजार शून्य सरि छन् शोभा घट्यो के भयो? मान्छेका मनभित्र खास अहिले आँधी उठेको छ यो काला बादल धुम्मिए गगनमा धर्ती अँध्यारै भयो कल्ले शान्ति जुटाउला र ? मनमा उल्लास जाग्ला अहो? लाखौं मानिस शोकसागर डुबे … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : प्रतिछायाँ

~राममाया अधिकारी~ म मूर्छित छु सबै माझ म निन्द्रित छु सबै माझ म पिल्सिएको छु तातो ज्वरोले र त बरबराउँदै छु मेरो सपना बेहोसमा हुन्छ मेरो विपना पनि बेहोसमा हुन्छ र त रमाउँछु सधैं निन्द्रित र मूर्छित अवस्थामा ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : शहिद

~कुमार रम्तेल~ छोराको छातीमा तातो गोली छोरीको त मुटु नै छेडिएको छ हेर्न नसकी सगरमाथा रोएको छ आमा साह्रै विरामी छिन् न्यानो लुगा पनि नसुकेर छिमेकीको चोली टाल्दैछिन् ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मान्छे भित्र मान्छे

~यात्री शेखर~ एउटा फुक्को मुस्कानसंग रमाउनेहरु भो नबोल अब म संग भित्री वेदना नबुझी बाहिरी अबरण हेरेर तर्सनेहरु भो नजिक नबन अब म संग बनाउनु छ तिमीहरुले आफ्नै संसार भने किन मसंग हातेमालो गर्न खोज्छौ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : उस्तै छ

~सङ्गीत आयाम~ मनका एकान्तका तलाउमाझ अनायासै तरङ्ग उठ्छ लाग्छ कुनै अतृप्त रागले सङ्गीतका कर्णप्रिय स्वर पाएको छ सम्बन्धका सीमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : संघर्षका पर्खालहरू

~आचार्य प्रभा~ तिमीले उन्मुक्त हासो हास्नका लागी धेरै संघर्षका पर्खालहरू नाघ्न पर्यो शायद ….. के अब पनी तिमी त्यस्तै मीठो आशाको अभीष्टमा अल्झी रहेका छौ ? या त कुनै अर्कै आशारूपी मोहमा फसिरहेकाछौ तिमी ?

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नारी

~पिपला ढुङ्गाना~ लिएर दायित्व बढाएर जिम्मेवारी सहेर उकुसमुकुस जो चुपचाप मुस्कुराउँछे आफ्ना हरुको लागि खाली कसौँडिको आवाजलाई निलेरै भन्छे म टन्न छु न थाक्छे उ कहिल्यै

Posted in कविता | Tagged | 1 Comment

निबन्ध : कोरोनाको पिडा परदेशमा

~दिलिप पौड्याल~ सबैलाई लाग्छ होला बिकशित देशहरुमा खाना र बस्नको लागि खासै समस्या हुदैन होला। यस्तो महामारीको बेला राज्यले सबै व्यवस्था गर्छ होला। दुख पाउने भनेको गरिब मुलुकमा बस्ने जनताहरुले मात्र हो। धनि मुलुकहरुमा तरकारी किन्न जान पर्दैन। दुध किन्न … Continue reading

Posted in निबन्ध | Tagged | Leave a comment

कविता : मानव सङ्कटमा पर्‍यो

~दीपक कुमार ज्ञवाली~ सुरु यात्रा ओह्रालो नैतिक पतनले । पयर थाम्छ कसले हा !हा !के भयो । कोेइली र काग चिन्ने समय थियो । काग भै ओरालो आज किन मर्‍यो ? चाेंचले टिप्छ बिष्टा यता उता हेरी । हा हा … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

इलामेली टीकाराम दुलालका केही गेडीहरू

~इलामेली टीकाराम दुलाल~ ( पहिलो गेडी ) नेपलीनै रहन्छु, बिदेशी स्वास् लिएनि गोर्खालीनै भन्दछन्, श्रम पैचो दिएनि स्वाभिमान् कहाँ बेच्छु, मैले जानाजान् ( दोस्रो गेडी )

Posted in गेडी | Tagged | Leave a comment

कविता : सम्झिन सकुँ तिमिलाई युगौयुग सम्म

~हिमाल सरोवर~ थुप्रै उमंगहरु,थुप्रै उपहारहरु बोकेर आउँछ , कयौं अवसरहरु,कयौं चुनौतिहरु, अनगिन्ती खुशिहरु,मुस्कानहरु, थाहा छैन केके बोकेर आउँछ ,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : साझा पृथ्वी

~सुयोग अनुप झा~ मान्छे बिर्सिसकेका रहेछन् यो पृथ्वी त साझा घर हो जति तिम्रो उति नै मेरो जति मेरो उति नै हाम्रो मनमा घमण्ड पलाइसकेको रहेछ म सँग महल आलिसान छ सुविधा सम्पन्न मोटरकार छ घरमा काम गर्ने त‍ीन चार … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : पत्थर

~टि माया राइ~ पत्थरलाइ खोपेर सिल्पी मुर्ती बनाउँछन सिल्पीको स्पर्ष पाउनु अघी त्यो एउटा ढुङ्गा नै त हुन्छ, एक छेउ लडिराको त्यो ढुङ्गा जब कल्पना साक्षात्कार हुन्छ त्यस्मा, ती सिपालु हातहरुले

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : कवितामा नयाँ वर्ष

~श्रवणकुमार ढुंगना~ यसपालि म आफ्ना कवितामा भएपनि नयाँ वर्षलाई बोलाउन चाहन्छु किनभने नयाँ वर्षको फूल फुल्ने मेरो आँगन सरकारी सडकले बगाएको छ मेरो बारी कंक्रिटका उन्नतिहरूले सेपिएको छ। हुन त

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छन्द कविता : यो बर्षको कामना

~अनिता (ढकाल) गौतम~ छन्द : शार्दुलविक्रीडित नौलो बर्ष उमङ्ग भाव भरियोस् नेपाल हाँसिरहोस् राखी मौलिकता समग्र घरमा भातृत्व फैलिरहोस् उद्विग्नै पर होस् प्रसन्न वर होस् नेपाल बाँचीरहोस् हाँस्दै लम्किरहोस् खुशी अझ बढोस् नेपाल चम्किरहोस् । १ चाँडो न्याय पुगोस् नेपाल … Continue reading

Posted in छन्द कविता | Tagged | Leave a comment

छन्द कविता : कोरोना र दम्भ

~रमेश भट्टराई ‘सहृदयी’~ छन्द : शार्दुलविक्रीडित लोभै हो मनको र दम्भ तनको बोकेर हिँड्छौ कति आए ती र गए सबै जन यहाँ छोडेर त्यो सम्पति आयो सङ्कट लौ भयङ्कर यहाँ बाँच्नै छ ठूलो कुरा दाह्रा धस्न सिपालु राहत सबै चाल्छन् … Continue reading

Posted in छन्द कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : निजीकरण सहितको समाजवाद

~आविष्कार कला~ एउटै सरहद भित्रका जेठाहरु, कालेहरु माईलीहरु,चमेलीहरु उमेर बढ्दै जादा बहादुरसिंह र कुमारी बन्छन् ।। हुत्याउछ हिमालको हावा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नयाँ वर्षको शुभकामना

~शिव चालिसे ‘प्रभात’~ (१) दुःखको विच्छाउना विछ्यार अभावको सिरक अाेडी सुतिरहेको मेराे प्याराे गाउँ दुःखले गरिबी गरिबीले अभाव अभावले राेग व्यादी दिनहुँ जन्माई रहेकाछन् , अाधुनिक युगकाे र विकासकाे नाममा,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कथा : धुवाँको फोका

~कणाद महर्षि~ म मान्छे ! मलाई मान्छेको गन्ध मन पर्छ मान्छे बलेको पनि मन पर्छ, चितामा । हुन पनि हो, मान्छे जल्दाको गन्ध बेग्लै हुन्छ, त्यो गन्धको तुलना, मेरो सोचाइमा अरू कुनै पनि जीवको मासु पोल्दा पनि हुन सक्दैन । … Continue reading

Posted in नेपाली कथा | Tagged | Leave a comment

संस्मरण : सिद्धिचरणजीको न्यानो ओभरकोट

~लैनसिंह वाङ्देल~ सन् १९५१ को अप्रिल महिना । कलकत्ताबाट म ‘प्रभात’ नामको मासिक पत्रिका निकाल्ने तयारीमा थिएँ । ‘प्रभात’मा प्रकाशन गर्न एउटा कविता पठाउन मैले कवि सिद्धिचरण श्रेष्ठलाई चिठी लेखेको थिएँ । उनले मेरो अनुरोध सहृदयताका साथ स्विकारे र ‘प्रभात’ शीर्षकमै एउटा कविता … Continue reading

Posted in संस्मरण | Tagged | Leave a comment

समीक्षा : वी.पी. कोइराला र फ्रायडको अस्तित्ववाद

~कमला सरुप~ वी.पी. कोइरालाको साहित्यको विशेषता भनेको मानवीय प्रकृतिको दुःखान्त चेतना, भावविम्वको उपस्थापना र यौनगत अनुभूति हो । उनको साहित्यमा स्वच्छन्दतावाद, विसड.गतिवाद र दार्शनिकताको प्रमुखता रहन्छ । तसर्थ यहाँ स्पष्ट के भन्न सकिन्छ भने वी.पी. कोइरालाको साहित्यले स्वतन्त्रताको वकालत गरेको … Continue reading

Posted in समीक्षा | Tagged | Leave a comment

कथा : ऊ पर्खिरही

~लोकेन्द्रबहादुर चन्द~ “तिमीलाई पराई हातमा सुम्पिसकेका छौं छोरी ! अब हामी के पो गर्न सक्छौं र ? जसका खट्टा धोई शिर चढायौं उससँग कचकच गर्न, झगडा गर्न अथवा मुद्दा खेल्न हामीहरूलाई सुहाउँदैन । हो, तिमीलाई खान-लाउन दुःख हुन्छ भने निर्धक्क … Continue reading

Posted in नेपाली कथा | Tagged | Leave a comment

कविता : फरक म

~कुश सुनुवार~ उस्ले भाेगेकाे म अनि मैले भाेगेकाे म आकास र पातलकाे फरक छ। उ झाङ्गिएकाे म म नाङ्गिएकाे म म त म नै हाे याे सानाे फरक छ। ऊ हजुर वाला म

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : कोरोना

~हेम जङ्ग कार्की~ विश्वमा हात हतियारको होड, चलिरहेको वेला । ठुलाठुला आणवीक र क्षेप्यास्त्र, अव नपार्नु भेला कोहौ तिमी कस्तो छ रुप तिम्रो, विश्व भरी नै उड्यौ । शस्त्र अस्त्र नै यो ठुलो मान्नेलाई, शिक्षा गतिलो दियौ । मान्छे ती … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छन्द कविता : काल गति

~दिपेन्द्र सिंखडा~ छन्द : शार्दुलविक्रीडित ओर्लंदा धर्तीमा रोयाँ बाल: च्याँ च्याँ, देखेर काल: याँहा हाँसी हाँसी धाई लिन्थीन हातमा, मुस्कुराँउथिन् आमा जन्मदै काल: त्यो ढुकेर बसेको, दैलोमै थ्यो घरको पठाँउन्न कृष्णै पनि नर याँहा, उपार्जन बिनाको ।।१।। भौतिकऐश्वर्य र दम्भ … Continue reading

Posted in छन्द कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : पीपीई बिना

~राकेश कार्की~ सिसाको उता पट्टी उनी सिसाको यतापट्टि ऊ हात बढाएर त्यही छेको छुनु परेको छ फेरि साबुन पानीले हात धुनु परेको छ बिरामी भए श्रीमान् बिरानो देशमा फर्किन सकिनन् श्रीमती छोरो साथमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

तियाली : अस्तित्व

~नरेश गिरी राजा~ जब मया , प्रेम , मन , मुटु साट्नु ठेश भो । तब जुन तारा टाडा बसेकै बेस भो । र त दुनीयामा अस्तित्तव दुबैको शेष भो ।।

Posted in तियाली | Tagged , | Leave a comment

लघुकथा : बिकास

~बालकृष्ण गजुरेल~ साधुराम शहरको बासिन्दा हुन् । अधिकृतमा जागिर खाए । अाजकाल पेन्सन पकाएर बसेका छन् । बुढेसकालमा भेटघाटमा जमेका छन् । … उनले काठमाण्डुको मुटुमा घर बनाए । घर घँडेरीहरु जोडे । लक्ष्मीले राम्रो साथ दिइन् । के चाहियो … Continue reading

Posted in लघुकथा | Tagged | Leave a comment

अनिता भण्डारी पौडेलका बीस हाइकु

~अनिता भण्डारी पौडेल~ १. अन्तिम सास कस्तो मृगतृष्णा तिम्रो प्रेमको २. अपुरो माया , निस्सासिएको प्रेम तड्पेको मन ३. कुण्ठित मन संकुचित भावना अदृश्य सोच

Posted in हाइकु | Tagged | Leave a comment

रमण पनेरुका तीन तियाली

~रमण पनेरु~ १ माया गर्ने चैँ मेराे मन न तन-बदन न धन मिल्छ कसरी लाै तै भन ! २

Posted in तियाली | Tagged , | Leave a comment

कवि लिम्वु ‘आँशु’का पाँच हाइकु

~कवि लिम्वु ‘आँशु’~ हर्ष विस्मात केवल आँसु दियो वैगुनी माया लागेन घाम आक्रोश भै वादल रोई रहयो

Posted in हाइकु | Tagged | 1 Comment