Category Archives: नेपाली काव्य

Poetry

कविता : देशको आवाज

Posted on December 12, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~बिपिन खनाल~ समझदारी,सदभाव र शान्ती जहां जहां छ म देश,मेरो खुशी मेरो उन्नती त्यहां त्यहां छ एउटा छोरो मलाई ,चाहेर नि स्विकार्दैन अर्को छोरो मलाई ,आमा भनी पुकार्दैन

Posted in कविता | Tagged Bipin Khanal | Leave a comment

कविता : अन्तिम विजयका निम्ति

Posted on December 12, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~सोनाम सोल्टी~ तिम्रा उत्साहका स्वरहरु, मेरा सफलताका सोपानहरु हुन्, स्वरहरुलाई बलियो पार । तिम्रा शुभ चाहनाहरु, मेरा आकांक्षाका प्रारम्भहरु हुन्, चाहनाहरुलाई खँदिलो पार । हेर ! अनन्त यात्रामा निस्किएका छौं हामी, क्षितिज ताकेर पाइला सार, गुराँस जस्तो शुभकामना लिएर हिँडेका … Continue reading →

गजल : मरिचमान जरुरी भो

Posted on December 12, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~मानन्धर अभागी~ यो देशमा आज फेरि मरिचमान जरुरी भो छिमेकीको रुप कस्तो पहिचान जरुरी भो कुनैपनि वेला यहाँ संकट आइपर्न सक्छ हामी सम्पूर्ण नेपाली सावधान जरुरी भो

Posted in गजल | Tagged Manandhar Abhagi | Leave a comment

कविता : भुइँचालो

Posted on December 12, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~बसन्त श्रेष्ठ~ उ आयो / न कुनै खबर / न कुनै समाचार उ आउनु संगै सबैको मन हल्लायो, तन हल्लायो / पुरै मथिंगल हल्लायो जग हल्लायो / घर लडायो / पहाड हल्लायो चुपचाप आयो तर चुप चाप फर्केन गाउँ बस्नेले … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged बसन्त श्रेष्ठ - Basanta Shrestha | Leave a comment

गजल : मान्छे खास हुन्छ

Posted on December 11, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~राज अविरल यात्री~ कोही कोही मान्छे खास हुन्छ । र उ दीलको आसपास हुन्छ । समानताको नारा जति लगाउ समाजमा मालिक र दास हुन्छ ।

Posted in गजल | Tagged Raj Abiral Yatri | Leave a comment

कविता : म थारु नेपाली

Posted on December 11, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~मनोज आठपहरिया ‘थारु’~ म शान्त थिएँ तालमा जमेको पानीझैं जे भोगे आफ्नो भाग्य ठान्थें जे जे पर्छ सहन्थें अरुले जे भन्छ गर्थें, अनि बन्थें अरुको लागि मतवाली बनें जंगली बनें कमैया बनें, कमलरी बनें सहिरहें सवै कर्म र भाग्यलाई दोषी … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged मनोज आठपहरिया 'थारु' - Manoj Athpahariya 'Tharu' | Leave a comment

कविता : छिमेकी

Posted on December 11, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~नरेश जङ्ग राणा~ छिमेकी असलै थियो हिजो अन्धकार रात हुँदा प्रजातन्त्रको दियो बाली चेतनाभरि दिएकै थियो एकतन्त्रिय शासन अन्तका लागि हौसला बुलन्द बनाएकै हो जनतालाई मुक्तिको बाटो देखाउने राज नेतालाई संरक्षण दिएकै हो

Posted in कविता | Tagged Naresh Jung Rana | Leave a comment

कविता : मेरो हजुरबुवा – एकदेव आले

Posted on December 11, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~आरती भण्डारी~ मानुङकोट, म उक्लेकी छैन अर्चलबोट, म पुगेकी छैन तपाई जन्मेको घरको धुरीखाँबो अझै छ, छैन ? आजसम्म मलाई नै थाहा छैन यहाँहरु कसैलाई थाहा छ ? तपाई बाँच्नु भएको भए अहिले ९१ वर्ष पुग्नु हुँदोरहेछ मैले पनि भेट्न … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged आरती भण्डारी - Aarati Bhandari | Leave a comment

कविता : अन्नपुर्ण

Posted on December 11, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~टंक कार्की~ तल तिम्रै बलेंसीमा भेल बगेको छ काली गड्गडाकी छिन् सेती रोएकी छिन् उता पैह्रो ग’को छ यता पैह्रो ग’को छ जमिन काँपेको छ अन्नपुर्ण ! तै पनि तिमि मौन छ्यौ गुँरासेमा स्याल कराउछ अनि हुइयाँ सुरु हुन्छ

Posted in कविता | Tagged टंक कार्की - Tanka Karki | Leave a comment

गजल : बुद्ध बन्नु पर्छ

Posted on December 11, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~ओनिक अज्ञात~ हत्या गर्ने हातहरू, बुद्ध बन्नु पर्छ, मातिएका लातहरू, बुद्ध बन्नु पर्छ, आपसी प्रेमले मात्र शान्ति ल्याउछ, क्रोधाग्निमा जल्नेहरू, बुद्ध बन्नु पर्छ,

Posted in गजल | Tagged Onic Agyat | Leave a comment

कविता : मलाला युसुफजाइलाई अनुरोध

Posted on December 11, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~मनु लोहोरुङ्~ ओ मलाला ! तिम्रो स्वाट भ्याल्ली भन्दा नि युगौं देखि स्वातन्त्र मेरो गाउँमा तिमी जन्मिऊ न एक पटक, तिमीले पाएको नोबेल शान्ति पुरस्कार भन्दा अझै बढी महत्वको हुने थियो त्यो, ओ मलाला !

Posted in कविता | Tagged मनु लोहोरूङ राई - Manu Lohorung Rai | Leave a comment

कविता : आमा म स्कुल गैसकें

Posted on December 11, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~स्नेह सायमी~ सबैले काम नलाग्ने भनेर फालेको फोहोरको जंगलमा म खोजिरहेछुं खाली शिसी खिया लागेको फलाम प्लास्टिकका टुक्रा अर्थात मेरो बर्तमान म खोजि रहेछु भोक मेट्न जुठो भोजका परिकार स्कुल जान !

Posted in कविता | Tagged स्नेह सायमी - Sneha Sayami | Leave a comment

गजल : कति राम्री नानी

Posted on December 11, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~राम प्रसाद पाखरेल~ कति राम्री नानी तिमी, मुसु मुसु हाँसीदेऊ कर्म घरमा प्रवेश गरी, अर्को नाता जोडीदेऊ। जन्मिएको घर अनि, रमाएको आँगन त्यो गहभरी आँसु पारी, सधैँ टाढा नभईदेऊ।

Posted in गजल | Tagged राम प्रसाद पोखरेल - Ram Prasad Pokharel | Leave a comment

गजल : हर कहानी अधुरो छ

Posted on December 11, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~जनक घिमिरे~ बाध्यता छ हाँस्नै पर्ने हाँसे जस्तै गरेको छु भुल्नै पर्छ हर कहानी भुले जस्तै गरेको छु तिम्रो नाम त यो मुटुमा रगतले लेखेको छ कापीमा त मन बुझाउन लेखे जस्तै गरेको छु

Posted in गजल | Tagged जनक घिमिरे - Janak Ghimire | Leave a comment

कविता : चराहरुको देश

Posted on December 11, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~कृष्ण कट्टेल~ मैले सुनेको छैन चराहरुलाइ हृदयघात भएको मैले देखेको छैन चराहरुको हस्पिटल देखेको छैन मानिसहरुका जस्तै डरलाग्दो चराहरुको घर । चराहरु भन्दैनन् तेरो मेरो गर्दैनन् लुछाचुडी

Posted in कविता | Tagged कृष्ण कट्टेल - Krishna Kattel | Leave a comment

कविता : नूरलाई अन्तिम प्रेमपत्र-3

Posted on December 11, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~दीलिप रार्इ सगर~ प्रीय फूल नूर ! म बली चढ्न जादैछु तिमिलाई… प्रेम गरेको अपराधमा । हो मलाई मुहल्लाहरुले कालो नोकअफ ओडाईदिनेछ सहरको बीच चौकमा अनि पढिनेछ कुरान र बाच्नेछन जोड जोड्ले प्राथनाहरु बजाइनेछ्न बाजा नगराहरु डनन डनन अन्तिम यो … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Dilip Rai Sagar | Leave a comment

कविता : नेपाल आमा

Posted on December 11, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~एलिजा पोखरेल~ नेपाल आमा रोईरहेकी छिन् आज, आफ्नो सन्तानको बिचल्ली देखेर, उनका सन्तान त्रशित छन आज, छिन् छिन् को झट्का महसुस गरेर ! कति बालक टुहुरा भए, कति आमाको काख रित्तियो, कतिको सिउँदोको सिन्दुर मेटियो, कतिको घरबार सबै लुटियो,

Posted in कविता | Tagged Eliza Pokharel | Leave a comment

गज़ल : दियो लात धेरै

Posted on December 11, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~कोमल भट्ट~ छिमेकी छ लुच्चो दियो लात धेरै सधैँ गर्न थाल्यो खुराफात धेरै ll छुरी तीक्ष्ण धस्दा दुख्यो भित्र हाम्रो मिलेको छ धोका तथा घात धेरै ll

Posted in गजल | Tagged कोमल भट्ट - Komal Bhatta | Leave a comment

कविता : आमाका सपनाहरू

Posted on December 10, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~युयुत्सु शर्मा~ ‘अब एउटा घर बनाउनुपर्‍यो छोरा जागिर खोज घरमा काम गर्ने बुहारी चाहियो दुलहीहरू खोज एउटी तिमीलाई एउटी भाइलाई ।’ चिनियाँ भाँडामा बिरालालाई बासी रोटीका टुक्रामाथि तातो चिया खन्याउँदै

Posted in कविता | Tagged Yuyutsu Rd Sharma | Leave a comment

कविता : इन्जिनियर

Posted on December 10, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~मधु माधुर्य~ माटो “पानी ! पानी !!…..” भनेर छटपटाएको बेला उ नहर कुलोहरु भएर बगिरहेको हुन्छ बिछोडको दु:खद घडीमा वारी र पारीको ह्र्दय जोड्न उ पुल बनेर तेर्सिरहेको हुन्छ दोभानहरुमा लाम लागेर हमेशा दौडिरहन्छन् मान्छे र गाडीहरु छाती भरी उ … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged डा मधु माधुर्य - Dr Madhu Madhurya | Leave a comment

कविता : बिडम्बना

Posted on December 10, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~पवन कुमार श्रेष्ठ~ विछोड यसलाइ कसरी भनौ तिमी सामु नै छौ मैरो मिलन यसलाइ कसरी भनौ मन टाढानै रह्यो हाम्रो.. मिलन को म्वाइं म कसरी पाउं आफ्नो चाहना खोल्ननै सकिन तिम्रो सामु पुग्दा नपुग्दै मनको भाषा बोल्नै सकिन

Posted in कविता | Tagged Pawan Kumar Shrestha | Leave a comment

गजल : एउटा अँध्यारो पाटोको पनि

Posted on December 10, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~मन क्षेत्री~ एउटा अँध्यारो पाटोको पनि जुलुस निस्किँदै छ माटोको पनि हाम्रा पैतालाहरुमा ठेला उठिसकेका छन् सायद उठ्नेछन् अब बाटोको पनि आखिर आउने भनेको त्यही याद न रहेछ

Posted in गजल | Tagged Man Chhetri | Leave a comment

कविता : जीवन

Posted on December 10, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~सङ्गीतश्रोता~ तिम्रो बाटो कसैले पनि छेक्दैन भने तिम्रा खुट्टा कसैले पनि तान्दैन भने प्रहार गर्न तिमीलाई कोही तयार पनि छैन भने जुध्न भनेर तिमीसँग

Posted in कविता | Tagged सङ्गीत श्रोता - Sangeet Srota | Leave a comment

कविता : मोती र वागमती

Posted on December 10, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~नदीश~ काकाकुलहरु छट्पटाउँदा वागमतीको ढल पनि सफा हुँदो रैछ इतिहासहरु खोज्दै-खोज्दै वर्तमानका स्वप्नहरु विगतको वास्तविकता बन्दोरैछ जड पानीमा डुबुल्की मारेर मोती निकाल्नेहरु

Posted in कविता | Tagged नदीश - Nadish | Leave a comment

कविता : मन्जुरनामा

Posted on December 10, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~अर्जुन खालिङ~ शासक महोदय ! तिम्ले ‘गौनसे’बाट मलाई अर्जुन बनायौ ‘ज्युब्यु’बाट मेरो गाउलाई जुभिङ बनायौ ! ‘खालिङ’ बोल्दा स्कुलमा लट्ठी बजार्यौ र घोकायौ भाइरस बाह्रखरी खुवायौ संस्कृतका विकृत वन्दनाहरु पिलायौ नैतिक शिक्षाको विष चिनायौ तिम्रा चमत्कारी भगवानहरु र हरेक फारममा … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged अर्जुन खालिङ - Arjun Khaling | Leave a comment

कविता : दुर्घटित मनको कथा

Posted on December 10, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~बिक्रम तिमिल्सिना~ तिमी साथ नहुँदा, नियास्रोको कर्द मुटुबीच बर्सिंदा, यता मेरो आँखामा पहिरो गयो, मन दुर्घटित भयो … दुखेको हो, तर अविश्वास दुखेको होइन, विश्वासभित्र पनि अलिकति दुख्ने ठाउँ हुँदो रहेछ… त्यहि दुखेको हो,

Posted in कविता | Tagged Bikram Timilsina | Leave a comment

कविता : निर्माणयुद्ध को गीत

Posted on December 10, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~मुकुन्द शरण उपाध्याय~ उठिदे वीर नेपाली उर्लंदै गड्गडाउँदै दीनता हीनता सारा बढार्दै सग्बगाउँदै जिर्ण जर्जर निःसार विचार डग्मगाइदे नयाँ आँट नयाँ छाँट नयाँ जोश जगाइदे तेरै उमंग उत्साह खोजेको छ हिमाल ले तेरै निर्माण उद्योग पर्खेको छ मधेश ले तेरै … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged मुकुन्द शरण उपाध्याय - Mukunda Sharan Upadhyay | Leave a comment

कविता : तारा खसेको समय

Posted on December 10, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~राम प्रसाद प्रसाईं~ खस्दै गरेका ताराहरु आम सडक रोइरहेको समय विम्वमा युगले युगान्तकारी शुन्यता घोषणा गरिरहँदा जन्मदै गरेका बिहानीहरुमाथि टारबारीका पालुवाहरुको फल्ने फुल्ने प्रतिलिपि अधिकार हडप्दै गेट्स समयका घनचक्रमा

Posted in कविता | Tagged राम प्रसाद प्रसाईं - Ram Prasad Prasai | Leave a comment

कविता : यौटीको देउता

Posted on December 10, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~रमेश खकुरेल~ भतिजा आज मैले के यस्तो सुन्नु प-यो कुरा सुनेदेखि यहाँ छाती घोच्न थाल्यो तिखो छुरा । घरबार नयाँ अर्को जोड्न थाल्यौ अरे तिमी यो देख्नुभन्दा पहिले किन फाट्तैन यो जिमी ।

Posted in कविता | Tagged रमेश खकुरेल - Ramesh Khakurel | Leave a comment

कविता : वंशलोचन !

Posted on December 10, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~समाश्री राउत~ झरीका प्रत्येक वूँदसंगै बर्षिएका अमृतले सिंचिएका घाँसहरु वसुधालाई एकपटक फेरी जवानी दिंदैछन् सोचें जंगलमा डढेलो लाग्दा पुरै जंगल सखाप भएन सखाप भएका थिए यिनै घाँसहरु घाँस जो कहिल्यै मर्दैन डढेलो पश्चात पनि उम्रन्छ, फैलन्छ ओइलाउँछ, सुक्छ र पोलिए … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Sama Shree Raut | Leave a comment

गजल : तिमी पराया हौ

Posted on December 10, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~स्वामी सुभाष चन्द्र~ नेपाल आमालाई धरधरी रुवाउने तिमी पराया हौ। सत्ता प्राप्तिको लोभमा घुष खुवाउने तिमी पराया हौ। देशभित्र जनताले शान्ती खोजिरहेको यो समयमा, रगतको पोखरीमा शान्ती डुबाउने तिमी पराया हौ।

Posted in गजल | Tagged स्वामी सुभाष चन्द्र - Swami Subhash Chandra | 1 Comment

गजल : ढुक्क भै जिउने

Posted on December 9, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~आवाज शर्मा~ ढुक्क भै जिउने जब रहर आयो ढल्किँदो जिन्दगी नजर आयो आँशु झैं पिइदिएँ नदी सारा फेरि भक्कानु भै बगर आयो

Posted in गजल | Tagged आवाज शर्मा - Aawaj Sharma | Leave a comment

Category Archives: नेपाली काव्य

रचनाकारलाई खोज्न अंग्रेजीमा नाम टाइप गर्नुहोस् ।

प्रमुख सम्पादक/सङ्कलक

~ आविष्कार ~

~सङ्ग्रहित स्रष्टाहरु~

विधा छान्नुहोस्

नेपाली साहित्य लेखन सहयोगी

Follow साहित्य सङ्ग्रहालय

यो हफ्ता धेरै पढिएको

नयाँ रचना

भण्डार कोठा

कस्ले कहाँबाट हेरे

शब्दका जादुगरहरु