Category Archives: नेपाली काव्य

Poetry

कविता : यसबेला…

~सुभाष सोताङ~ सरकार! तिम्रो नरभक्षी शासनको कविता त लेख्छु-लेख्छु मँ सरकार! तिम्रो जंगलराजको कथा त लेख्छु-लेख्छु मँ तर यसबेला कवी मात्र होइन मलाई, मध्यान्हको चर्को रवि पनि हुनुपरेको छ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : को छन् अज्ञानी?

~तिर्थराज जोशी~ कहिल्यै बुजुर्गहरुको अगाडि निहुँरिए आशिष दिन्छन् बाबु ज्ञानी मान्छे बन्नु। ज्ञानी मान्छे……. को ज्ञानी छैनन्? अँझ उपयुक्त भनौँ? को छन् अज्ञानी? वास्तवमा संसारमा अज्ञानता भन्ने शब्द नै नहुनुपर्ने। किनकी यो नहुनुपर्ने शब्द

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मेरो सपना

~रेखा पन्त~ लाग्दैन आलिशान घर होस् घरमा काम गर्ने नोकर होस् न चाहन्छु सुविधामा घोडा हुन् गाडी हुन् सुरक्षामा अगाडि पछाडि हुन् !! कदापि छैन सोच कमाउँ मनग्य धन सम्पति जोडौं महंगा जमिनहरु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : खोजीमा छु

~छविलाल खड्का~ परिश्रमीले बाँच्ने दिनको खोजीमा छु बिचौलिया मास्ने जनको खोजीमा छु । चौतर्फी दलालको बिगिबगी भा बेला

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : स्कुल

~रेखा पन्त~ सिंगो सिसाकलम काटेर बराबर तिन टुक्रा मध्य मेटाउने भएको पट्टिको एक भाग हँसियाले तिखारेर एउटा सानो खेस्रा कपि हातमा थमाई डोहोर्याउदै मेरी आमाले स्कुलमा पुर्याएको पहिलो दिन जुनदिन म आमाको आँचल समाउन रोएँ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

बैरागी जेठाका सत्ताईस हाइकु/सेन्र्यू

~बैरागी जेठा~ आलोक प्रवृत्ति अनगिन्ती असला गुञ्जित हुन्छ । युवा चेतना समाजशास्त्र बोल्छ सालघारीमा । दुईटा आँखा बिझाउँछ आफैँमा ग्रहण –ग्रास ।

Posted in सेन्र्यू, हाइकु | Tagged | Leave a comment

यदुनाथ बसन्तपुरेका दस हाइकु

~यदुनाथ बसन्तपुरे~ ढंग शुन्य छ अर्काको जरा खन्छ जूनी बांदरे…. ००० ती पटमूर्ख रुन्छन् बाघ सम्झंदै मलिन स्वर…. ००० मान्छे के भनुं ज्यूंदा यी लासहरु चिहान हेर्दा….

Posted in हाइकु | Tagged | Leave a comment

कविता : आमाको गुन्युको थाङना भित्र देखेको सपना

~दयाकृष्ण राई~ म आमाको गर्भबाट यस धर्तीमा पदार्पण गर्न बित्तिकै प्राकृतिक रीत अनुसार रुनु बाध्य भएँ जन्मनु बित्तिकै को हाँसेको छ हँ ? रुनु नै त जिन्दगी रहेछ । आमा तिमीले बुबु खाउ बुबु भन्दै

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : च्यातिएका गरिबीका पुरानो बर्कोहरू

~राजबाबु श्रेष्ठ ‘सागर’~ म सोंचिरहेछु पुर्पुरोमा हात राखेर आगो निदाएको दिन के हुन्थ्यो होला ? शायद, उदधि क्षितिजमा उदय हुन्थ्यो होला अनि नदीमा आगो छलाङ्ग मार्दै कहिले कर्णाली त कहिले कोसीको बगर-बगर हप्दा उठाउँदै हिन्थ्यो होला हप्ता न दिए हनुमानले … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : लालबुक जीवन

~गणेश राई~ रातो रगतको आवरणभित्र सोझो सिपाहीका इमान्दार पङ्तीजस्तो लहर ठड्याइएको छ अक्षरहरुको पर्खाल प्लास्टर गरिएको छ चिल्ला शव्दहरुले भित्ता कोठाको बिचमा झुण्डाइएको छ रङगीन पासो सिपाही जिन्दगीको हुकुमी कारागारभित्र

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छन्द कविता : थोपा

~डा.मेघराज ढकाल~ छन्द : अनुष्टुप् न गन्न सकिने यस्तो न मोल तोल नै छ यो बर्तुलाकारको बिन्दु थोपा भन्ने जनाइयो आकारमा छ यो सानो मोल मूल्य ठुलै भयो कसरी बन्छ यो भन्दा ? मिहिनेत भयो अहो ! १ साहित्यकारको सीप … Continue reading

Posted in छन्द कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : छोडे मैले आज

~वाग्ले प्रकाश ‘बगर’~ महलको स्वप्ना, छोडे मैले आज हृदयको बाग, तोडे मैले आज रहरै रहरमा, प्रदेश आए पिताको पहल, गोडे मैले आज

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : मिलाएरै हेर

~राधा वाग्ले~ लुकि छिपी हेर्छौ किन मिलाएरै हेर जुनि जुनिको भरोसा दिलाएरै हेर । बैँश फुल्दा प्रेम प्यासले तिर्खाएको दिलमा मायाको मात कति लाग्छ पिलाएरै हेर ।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : बिदेशबाट श्रीमतीलाई चिट्ठी

~डम्बर पौडेल~ समुन्द्रको छाल जस्तैः , तरंग भो मन बिबसताले बाधी ल्यायो , के गर्नु लौ भन ? छाती चिरी देखाइदिन्थे , मुरी मुरी माया निदाउदा नि सपनिमा , देख्छु तिम्रै छायाँ |

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : पैताला पुकार

~आर.बि. निश्चल~ पूजनीय ब्राह्मण देवता ! साष्टाङ्ग दण्डवत ! माफी चाहन्छु- धृष्टताको निम्ति अनि, दुस्साहसको निम्ति मनभरी गुम्सिएका अनन्त पीडा र अथाह व्यथाहरू दबाएरै राखिरहूँ भन्दा-भन्दै पनि शान्त महासागरमा अचानक ज्वार उठेझैँ मनको बाँध फुटाल्न खोज्दैछन् भावलहरीहरू ! र, सुनामी … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : पुरुषार्थ

~सुमित्रा थापा कार्की~ यता एउटी आमाले छोरा जन्माईन महान बनिन् उता अर्कि आमाले छोरी जन्माईन अपमान बनिन् आखिर आमा नै बनिन् “महान, अपमान” यहि महान रअपमानको भरिलो कोखबाट जन्मियो “पुरुषार्थ ”

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : यौटा प्रेम कविता

~मनप्रसाद सुब्बा~ समयको सडक हिँडदा हिँड्दै एकछेउ डिलनेर बसेर हामीले जे जति कुराहरू गर्यौँ ती कुराहरू दन्त्यकथाका मधु-मालतीले बात मारेका होइनन् ती त हामीले बाँचेका क्षणहरू हुन्

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : तरुनी रात

~केदार श्रेष्ठ~ ओइलाएको सूर्य दिनभरिको थकाइले क्षितिज पर-परको सागरमा जब बिलाउँछ तब झ्याँउकिरीको झन्झटिलो अवाजसँगै जंगलतिरबाट निस्कन्छन् हाप्सीला,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अन्त्य कि सुरुवात ?

~प्रदीप चापागाईं~ लास मुर्दा गयो,बित्यो सकियो कानेखुसीहरु एक हुल सयौं आँखाहरु फूलका गुच्छाहरु अनि अबिर गोबर,अनी लिपिएको भुईँ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : नेताहरु

~अरुण छेत्री अनुरागी~ तेरो मेरो लुछाचुडी च्याट्टै छोडे की त नेताहरु देशका निम्ति हातमा हात जोडे की त नेताहरु हल्ला सुन्छु फेरी एउटा सहमति गरे अरे एक-अर्का बिचको दिबार फोडे कि त नेताहरु

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

दिल पौडेलका चार हाइकु

~दिल पौडेल~ जागिर जिरा र नुन महिनावारी टार्ने विरही धून । प्रशासन ऐन-कानुन चाचाचुचे आदेश सधैं मानुन ।

Posted in हाइकु | Tagged | Leave a comment

गजल : उस्तै उस्तै

~तृष्णा योञ्जन~ लगाउँदिन माया भन्दा बबाल उस्तै उस्तै आँफै दिन्छौ धोका अनि सबाल उस्तै उस्तै मन बहकाउने साथी अर्को नभेटुन्जेलसम्म

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : तिन दसक देखी

~बैरागी जेठा~ तिन दसक देखी आजसम्म कबिता लेखिरहेछु विस्मित भएर कहिलेयै लेखिन म फैलिएको देखेर उसले मलाइ सिफलको रुखमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सुखमा साथ थिएँ

~सुदर्शनविक्रम राणा~ सुखमा साथ थिएँ, टाढा भएँ पीरमा । ग्लानी हुन्छ आफैलाई, गुहार दिन नसक्दा ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जाडो, कोलम्बस र साम्राज्य

~देवेन्द्र खेरेस~ हिँउदको याम जाडोको आगमन् मुटु काँप्ने चिसो सुनसान फुटपाथहरू दिउँसै अधेरो साम्राज्य काइनेटिक सहर घर घरमा बन्दि जीवन वाँचेका मानिसहरू रमाउँछ वारमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

व्यङ्ग्य कविता : माग्ने

~चट्याङ मास्टर~ ऋण, दान, अनुदान जे मिल्छ उही माग्ने माग्दा माग्दा धनी हामी, दिने बन्नेछ माग्ने । धनी देशका सामु, गरिब छौँ, भनी माग्ने गरिबै भेटिए देश, नछोड्ने, डटी माग्ने छिमेकी देश धनि देखे, छिमेकमै गई माग्ने टाढाको देश धनि देखे, … Continue reading

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged , | Leave a comment

कविता : सडक, समय र सपना

~मनु आभास~ यिनै उपेक्षित सडकहरूमाथि मनखुसी बुर्कुसी मार्दै कोरिरहेछ समय अन्धकार भविष्यको गर्भमा खण्डीकृत भाग्यरेखा । यी तिनै सडक हुन् जहाँ पोखिएका छन् पसिना

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : जिन्दगी सिंगार्छ

~रुपिन्द्र प्रभावी ‘कटु’~ संघर्षले सबैको जिन्दगी सिंगार्छ निराशाले सबथोक त्यसै बिगार्छ भाग्यको भर पर्नुहुँदैन मित्र

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : युद्ध मैदानबाट फर्किएको उ

~प्रभा पोखरेल ‘स्वेशा’~ धुँवै-धुँवाँले पोतिएको अनुहार; बिस्फोटले खाइसकेको हृदय; बारुद गोलासँग साटिएका अङ्ग-अङ्ग; पवित्र मन भइ पो सकेछ लथालिङ्ग; भाँचिएको मुटु कुँडिएका चाहना; कहाँ हराए ति निर्दोष स्वच्छ भावना?

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : भैंचालाको सवाई (९० सालको)

~खडानन्द शर्मा~ सुन सुन पाच सुन सत्यजुग गयो कलिजुग लागेको सवाई कहन्छु बुझिनसक्नु कलिको रङ्ग चौथो प्रहरमा पा¥यो भताभुङ्ग डगमग पृथिवी भयो कम्पमान भतगाउन लाग्यो देउताको थान

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

हामी धृतराष्ट्, हाम्रो देश धृतराष्ट्र्

~विनोद रोका~ हामीलाई, मान्छे र परिवेश चिन्न संजयका आखा चाहिन्छन त्यसैले हामी आफ्नो घर,परिवार र सेवक बाहेक अरुलाई चिन्दैनौ। कथंकदाचित चिन्ही हाल्यौ भने पनिर् इष्र्या वा डाहाले कसैलाई भन्दैनौ। हाम्रै संस्कारबाट बनेको हाम्रो देश धृतराष्ट भन्दा फरक छैन, त्यसैले देशमा … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नदेख नलेख भन्नेहरु

~होमर श्रेष्ठ~ ए नयनलाई नदेख भन्नेहरु ए कलमलाई नलेख भन्नेहरु खै म हजुरहरुलाई कुन भाषामा सम्बोधन गरुँ ! हिउँदको बर्फिलो मौसम जमेको खयरमसी वासन्ती उत्सवसँगै पग्लिएको छ तरङ्गित भइरहेछ श्वेत कागजमा लाखौँ सशक्त वर्ण बनेर

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment