Category Archives: नेपाली काव्य

~सरुभक्त~ म अग्निपर्खाल चढेर संसदीय चोरबाटासम्म आइपुगेको छु वायोनिक – यान्त्रिक माछाहरु रोयल डिस्कोका भिडन्तहरु आउ, मुखमा सुइरो रोपी हिडौं सांघातिक आक्रमणहरु सामान्य छन् वेरुजुमा परेको देशः कथित वन्दहरु खुल्ला छन् हामी मिशनरीहरुका मिशनहरु देशमा के–के अफापसिद्ध भएको छ फापसिद्धहरु … Continue reading →

~सरुभक्त~ भुगोलमा नहराएको एउटा देश र देशमा नहराएको एउटा गाउं जब गाउंलेहरुका मन भित्र हराउंछ उत्तरीय क्षितिजको पर्दा खुलेर कहिले हिउंका चिसा चिसा फूलहरु रुन्छन् धुरु धुरु नरोउ भन्दै छोंगों डांडांमा

~सरुभक्त~ गौंडा कुरेर धनधान्याञ्जल महायज्ञ यात्राहरुमा स्याल आक्रमण हुँदा केही सुराकीहरु इहलौकिक सब वेहसमा वेचिरहेछन् स्वास्थ्यवर्धक च्यवनप्रासहरु शिलालेख हेर अभिलेख हेर विज्ञप्तिकालीन कैफियत प्रतिवेदनमा मात्र कुद्दैनन् गाजापट्टीतिर

~सरुभक्त~ उभिण्डो टोपी लाएर निर्वस्त्र शान्ति रेसकोर्टका घोडाहरुझैं दगुरे खोई, क्रयाक्पट् वुद्धहरु कता लागे ? गडम्यानहरु सैतानहरुका वस्तीमा छन् हिजो हामीले प्रेमदिवस मनायौं आज घृणादिवस मनाउँदैछौं ‘गोली ठोक्नु पर्छ त्यस्तो कविलाई !’ युगकविको युगीन वाणी हो चरमराएका मानवविकास परिसूचकांकमा खोई … Continue reading →