Category Archives: नेपाली काव्य

Poetry

कविता : तिम्रो माया र मेरो बेहोशि

~सुरेस खनाल~ तिम्रो माया र मेरो बेहोशि, संग संगै बढेछन् र संग संगै ओइलाएछन्! मेरो बेहोशिमा, शायद् म थिइन शायद तिम्रो माया थिएन; बस, तिमी थियौ सदैव! कहिले धमिलो! कहिले कन्चन!

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : कोशिस हाम्रो छानो

~कुन्दन काफ्ले~ चिन्ता रोगी हामी सबै कोशिस हाम्रो छानो । सफल हुन्छौं गरे प्रयास छैनौं हामी सानो । जीवन भोगाई छुट्टै हाम्रो कहानी छ लामो । मिलिजुली समस्याको गर्छौं छिनो–फानो । कोशीस हाम्रो छहारी हो, हामी यसका खम्बा । अभियान … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गीति कविता : यौटा तारा खस्यो

~क्षेत्र प्रताप अधिकारी~ धेरै ताराहरू थिए यौटा तारा खस्यो त्यही यौटा तारासित मेरो सारा खस्यो । आकाशभरि तारैतारा मेरै तारा किन खस्यो त्यै खसेको तारासित मेरो मुटु किन खस्यो

Posted in गीति कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : थुईक्क म

~उमेश कुमार घिमिरे~ निराशाको पहाड, थामिनसक्नु गरि अग्लिँदा पनि, पर्खिहेरेँ आशाको त्यान्द्रो कतै देखिएला कि भनि, चट्टानमा पैताला खियाउँदै तेरो अजंगको भारी बोकेर ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : परिवर्तन

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~ वाहिर प्रचण्ड गर्मी छ मन आँसुले भिजेको छ परिवर्तन कागजमा लेखेर मात्र काम चलेको छैन व्यवहारमा अझै पक्षपात छ मान्छे जिउंदै मरेतुल्य भएको छ । राजाहरु हिंजो भन्दा अझ राजा भएका छन् शोषण धारावाहिक रुपमा प्रवाह भइरहेको … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : म प्रण गर्छु

~भेषराज रिजाल~ अधमरा इच्छाहरू व्युँझाएर जिउँदै मरेको आफूलाई सम्हालेर जसोतसो बाँचू कि भन्दै आफ्नै प्रतिच्छाँया अन्यत्र खोज्दै दौडिरहेथेँ रनवन पराई पच्छ्याउँदै पालिरहेथेँ विरह विश्वास बेच्दै

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आप्पाको सालिक

~चन्द्र रानाहँछा~ लसुन हैन नि आप्पा लू शुन पो त ! जो लेख्थे विवेकले तातो विद्रोह उभिन्थे मसाल बालेर अक्षरहरूको विभेदका निशस्त्र मोर्चाहरूमा र फर्फरन्थ्यो झन्डा स्वतन्त्रताको। जारी छ- त्यसरी नै तपाईंको स्वप्न-युद्ध

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सिंगो देश उठ्ने छ

~राहुल पुन~ म एउटा मुटुको रोगी हुँ विडम्वना । मेरो टाउकोको शल्यक्रिया गर्न खोजिदैछ जसका टाउकोमा केही कुनै रोगको लक्षण छैन उसैलाई जबर्जस्ती

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : शक्ति मन्थन

~दिवाकर सिग्देल~ आहा त्यो दीप ! धेरै टाढा छ | म बिचरा कठै बरा, बिछौनामा कल्पीरहेछु | साङ्ग्लाहरु मेरा नशा-नशामा, यत्र तत्र ब्याप्त छन् | कोष-कोष को पुकार छ , टाढा रहेको त्यो, अमृत प्याला,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : गाउँको सम्झना

~विप्लप प्रतीक~ मन लाग्छ, फेरि एकपल्ट त्यही गाउँमा जाउँ र, फेरि एकपल्ट त्यही धुन दोहोर्‍याएर सुनुँ नदी, पवन र रूखले गाएको मधुर युगल गीत त्यो इन्द्रेणीले रुझेको मादक गाउँमा। धेरै दिन भएछ नगएको र निकै टाढा आएछु म आफ्नै छायाँलाई … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : तिम्रो सपथ सहि सत्य होस्

~आचार्य प्रभा~ आज तिमी आत्मा साक्षी राख्दै सपथ खाइरहेछौ , मेरो,उस्को अनी सबैको मनले ईश्वरसँग प्रार्थना गरिरहेछ । हे!ईश्वर … यो सपथ सत्य,सांचो र साक्षात होस् समानता,समानुपातिकता र एकताको प्रतिक होस् , सद्भभावना र सदबिवेक को जित होस् ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : पत्रकार सविन शाक्यको आत्महत्यापछि…

~घिमिरे युवराज ‘कर्जुना’~ मेरो आत्महत्यापछि यस्तरी रोए केही दर्जन मानिस मानौं- उनीहरुले संसारकै आफ्नो प्रिय जिनिस गुमाए । देखेर मेरो मृत शरीर थप केही दर्जन मानिसहरूले

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

बहरबद्ध गजल : रम्छ हाम्रो जिन्दगी

~हुसैन खाँ~ प्रेमको बाटो बनाए, रम्छ हाम्रो जिन्दगी देशको माटो रमाए, रम्छ हाम्रो जिन्दगी । हिन्दु- मुस्लिम्- बौद्ध-ईसाई बसेको बागमा धर्म मायाको चलाए, रम्छ हाम्रो जिन्दगी ।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : प्यारो बसबिट्टी

~मणिराज सिंह~ कतैबाट नछेकिएको कसैले नबिटुल्याएको त्यो खुला आकाश अनि त्यो शान्त गल्ली र सडकमा परबाट आइरहेको धान कुट्ने मीलको मधुर आवाज साँझ, विहान गोरु जोतेर खेतमा गाईबाख्राको बथानसँग लुटपुटिएर

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जीवन यात्रा

~राम श्रेष्ठ~ पाटीको छ बास, माथि निलो आकाश, माग्छ भोको पेटले, सानो एउटा गाँस, एक्लिएको जीवनमा, खोजेथेँ एउटा साथी,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : पसिना

~छविलाल कोपिला~ सुन कसैको कल्पनामा फल्दैन, कसैको सपनामा पनि फल्दैन, न त फल्छ, कसैको भावनामा ऊ त फल्छ, पसिनाको उर्लिदो भेलको मझ्धारमा । + + + + भोको पेट पसिना चुहाएर जमीन उर्वर बन्न सक्छ,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

केस्रा : नेता

~रुमानी राई~ लौ सुन नेताको कुरा भित्रभित्रै चाल्छ छुरा मिठामिठा आस्वासन अनि भाषणमा सुरा

Posted in केस्रा | Tagged | Leave a comment

गीत : आफैलाई खोजीरहेछु

~निश्चल काउचा~ मनको कुना काप्चा आफैलाई खोजीरहेछु ! भेटिन कतै आफ्नै आँखाबाट झरीरहेछु !! जति झरे पनि साथ दिने एउतै आँशु भो! खुशी सबै बसाई सरे उदासी नै साथी भो !! मनको कुना काप्चा आफैलाई खोजीरहेछु !

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : एउटा विनाशकारी युद्धमा

~प्रमोद स्नेही~ तँलाई लाग्ला– म यति कमजोर छु तेरो अराजक प्रवृत्तिबाट म डराउँछु तर्सिएर म भाग्नेछु…। तँलाई त्यो भ्रम नपरोस, तेरो आतङकबाट म अलिकति पनि डराएको छैन थोरै पनि बिचलित भएको छैन

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अठोट

~निर्मोही व्यास~ सिँचेर स्नेह–धारले सिँगार्छु आज यो धरा तुल्याइदिन्छु प्यारले बसुन्धरा हराभरा अजस्र सृष्टि–स्रोत भै गरीरहन्छु सिर्जना उदासमा, निराशमा नवीन भर्छु जीवन भएर प्राणवायु दिग्दिगन्तमा म डुल्दछु बनेर फूल प्रीतिका जताततै म फुल्दछु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : रहरै रहरमा

~रवि प्राञ्जल~ बित्यो आधी जीवन रहरै रहरमा । चलेकोछ आँधी यो मनको‍ शहरमा । यता यो नजरमा छ कुवा जमेको, सुकेछ कि पानी,उता त्यो नहरमा ।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : मिथ्याभिमान

~राज आशातीत~ किन मेरो मरण समय हर्सोल्लासमय हुंदैन?? मेरो उपस्थितिमा रमाउनेहरु नै मिथ्या जिन्दगीको माइन्युटमा हस्ताक्षर गर्न व्यग्र प्रतीक्षीत देख्छु म …

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गीति कविता : सम्झनामा

~कृष्ण वस्ती~ सम्झनामा अल्झिएको मनको चाल कस्तो ? कुइनेटोमा ठोक्किएर घुम्ने छाल जस्तो ।। नलाएको साइनो पनि लगाऊँ-लगाऊँजस्तो । वैगुनीलाई गुनले मारी सताऊँ-सताऊँजस्तो ।।

Posted in गीति कविता | Tagged | Leave a comment

मुक्तक : उस्तै छ

~चित्र लक्ष्मी~ सारङ्गे पेट अनि यो रित्तो थाल उस्तै छ हुत्त्याएर दूरदेश पुर्‍याउने छाल उस्तै छ साँच्चै जुग फेरिएकै हो त जुगराम काका ?

Posted in मुक्तक | Tagged | Leave a comment

कविता : फूल-२

~भिम बहादुर थापा~ बसन्त बहारमा कलाभरी फूल आकर्षक फूल मोहनी फूल रातो फूल, सेतो फूल पहेंलो फूल, बैजनी फूल निलो फूल, कलेजी फूल सप्तरङ्गी फूल, नौरङ्गी फूल रङ्गीबिरङ्गी फूल बहुरङ्गी फूल

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : तिमी छेउ आउँदा

~बिस्नु प्रवा सापकोटा~ घाम पानीको मारुनी तालमा देउरालीको काँध माथि बुइ चढेर रुझ्दै भिज्दै नाँचीरहेको बैसालु इन्द्रेणी जस्तो भर्खर झरीले पात पत्र माथिको खैरो धुलो धोइदिएर

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : समय र मानिसहरु

~केशब गौतम~ कुनैबेला समय यस्तो थियो मानीसहरु युद्धका गीत गाउथे क्रान्तिका लामा लामा भाषणहरु र मुक्तीका कथाहरु लेख्थे एउटा अभिष्ट थियो मानिसको ‘मुक्त हुने ‘ र आकाङक्षा थियो संसार जित्ने सखारै एकहुल मानिसहरु बस्ती बिउँझाउँदै हिड्थे दुष्मनहरु ढाल्ने सपनामा रम्थे

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नबिर्से नेपाल र नेपालीलाई

~दीपक कुमार ज्ञवाली~ जॉदैछौ बिदेश जनताको आस्था लिएर जाऊ । जॉदैछौ विदेश जनताको भावना लिएर जाऊ । ठुला ह«न् देश र जनता शीरमा राखेर जाऊ । घातक भएका भ्रमण दृष्टान्त अनेकछन् । सत्ताको मोहमा घातक संमmौता नगरी आऊ ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : पिरती गास्यौ कि के हो

~हेमजङ्ग कार्की~ कापी कलम बोकी राख्यौ, पिरती गास्यौ कि के हो । शनिबार नि कलेज जान्छेउ, पिरती गास्यौ कि के हो । घरमा पनि छुन छुन गरि, गृह कार्य अल्छि गर्ने भालेडाक्संगै मख्ख परि राख्यौ, पिरती गास्यौ कि के हो … Continue reading

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : आरोही

~लक्ष्मी प्रसाद देवकोटा~ क. चढ्, चढ् सेर्पा ! पर्वत बने चढ्नका नै चुनौति ! बढ् बढ् पठ्टा ! युवकहरुको हाँक माग्दो छ धर्ती ! पूरा मान्छे कसरि हुनु हो ? टाकाुरा यो नहाँके ! मानीसैमा प्रगति दिनको उच्चता बोलि डाके … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : निद्रा नलागेको रात

~गणेश खड्का~ सुतेपछि राति निदाउन भनेर निद्रा नै लागेन भने पो फसाद पर्दो हो कसै-कसैलाई त्यो रातको मुख्य काम पनि त भएन निद्रै नलागेपछि निद्रा नलागेको रात – रङ्ग-रङ्ग प्रवृत्तिका मान्छेहरु के गर्दा हुन् ?

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : एउटा अबोध बालककको अवसान

~निर्मला अवस्थी~ एउटा खबर भर्खर अखबारमा पढे मैले आज एउटा ६ बर्षीय अबोध बालकको मृत्यु भएछ युध्दमा होइन गाडी दुर्घटना पनि होइन अपहरण वा पानीमा डुबेर पनि होइन आफ्नै गुरुको पिटाई खाँदा खादै

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment