Category Archives: नेपाली काव्य

Poetry

कविता : चुप लागेर बस

~मञ्जुल~ कहिलेकाहीँ चुप लागेर बस्न पनि सिक्नु पर्छ घण्टीले जस्तै काँडामाथिको शीतको थोपाले जस्तै पुसे-घाममा हाँसिरहेको

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आस्थाका फूलहरू

~शारदा शर्मा~ सीमा नभत्काउनु त्यसभन्दा वारी मान्छेको बस्ती छ म तिमीलाई देवता भनेर पत्याइरहन चाहन्छु । नजिकबाट कमी कमजोरीले व्याप्त निर्वस्त्र

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : राजनीति गांधारी हुँदा को पीडा

~लक्ष्मण नेवटिया~ यता घोच्दा उता दुखनु पर्ने थियो उता घोच्दा यता दुख्नु पर्ने थियो तर घोर असहिष्णुताले खण्डित भएका छन आपसी एकताका आधार । बदलिंदो प्रवाहमा बग्नु पर्ने थियो फराकिलो भएर मनका फाँटहरुमा तर झन उल्टो संकिर्ण मानसिकताले सांघुरिएका छन … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : तिमी नहुँदा

~राजेन्द्र शलभ~ सूर्य आफ्नै रापले डढेर कतै खोलामा झर्यो । खोला बग्न छोडेर त्यहीँ बालुवामै सुक्न थाल्यो ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : पग्लेर पनि तिम्रो मुटुबाट

~नरेश शाक्य~ पग्लेर पनि तिम्रो मुटुबाट मात्र ग्लेसियर बहन्छ, जमेर तिम्रो मुटु हिमशिला बन्छ, दुवै स्थितिमा तिम्रो उपस्थिति— हाम्रा निम्ति कति निरङ्कुश र क्रूर विषाक्त र वेदनायुक्त छ ? तिम्रो कोखमा जीवनरस सिञ्चन हुने

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : तानसेन

~तीर्थ श्रेष्ठ~ अलिकता मनका उकालीहरू उक्लेर अलिकता मनका ओरालीहरू ओर्लेर तिमीलाई मायाले स्पर्श गर्न यसपटक म यहाँसम्म आइपुगेको छु, कतै बाँधिइसकेको मनलाई पनि फुक्का छोडेर । सल्लाका निर्दोषा हाँगाहरू भाँचेर उकाली उक्लँदा अलिकता मन पनि भाँच्चियो मनै त रहेछ –

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : यात्राको आरम्भमा

~कणाद महर्षि~ पढ्न खोज्यो कि एउटा सराप आइलाग्ने इतिहास हेर्न खोज्यो कि अनेकौँ परिधिले छेक्ने बस्ती बुझ्न खोज्यो कि एउटा कुहिरो लाग्ने वर्तमान — कति अस्पष्ट । — कति अपराधी । — कति दुर्गन्धी ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : उचाइ चुम्नु छ भने

~उदय निरौला~ तपाईं सगरमाथाको उचाइ चुम्ने तयारीमा हुनुहुन्छ भने त महाशय ! आङ्रिताहरुको सम्मान गर्नुहोस् काजी शेर्पाहरुसाग खेल्नुहोस् त्यति मात्र हैन जुन्को तावेईहरु पासाङ ल्हामुहरु अझ….अझ सबै देशवासीहरुसाग प्रेम गर्नुहोस् भर छैन टुप्पोमा नपुग्दै तपाईं गिर्न सक्नुहुन्छ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : विपी र स्वतन्त्रता

~तिर्थराज अधिकारी~ छताछुल्ल छरिएका किरणलाई शब्दको गोरेटो हिँडाएर म पानाको कुनै खोरमा बन्द गर्न सक्दिनँ । गतिशील झर्नामा कति रंग र तरंगहरू छन् ? म तिनको परिभाषा गर्न सक्दिनँ ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : शिकार फसाउन यहाँ !

~जीवराज बुढाथोकी~ नाका पर्खनु पर्छ, शिकार फसाउन यहाँ ! ठाँउमा पस्नु पर्छ, दुनिया कजाउन यहाँ !! मानब होस् या, पशुप्राणी सबैको दाउ यही, नाका भेट्टाए सहज्, सबै तहलाउन यहाँ !!

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : मन लाग्यो

~कृष्ण वस्ती~ मीठा-मीठा कुरा मलाई गर्नमन लाग्यो । तिम्रै लागि बाँच्न अनि मर्न मन लाग्यो ।। टोलाउँने अँधेरीमा तिम्रो नजर तान्न । टिल्पिलाउँदो तारा बनी झर्न मन लाग्यो ।।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : माया लाको हुँदै होइन

~निर्मला अवस्थी~ तिमीसंग मैले माया लाको हुँदै होइन चौतारीमा प्रेमको गीत गाको हुदै होइन।। नभएका झुट्टा कुरा फैलाउँछौ तिमी द्यौरालीमा भेट्न पनि आको हुँदै होइन।।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता :‘म’ म नै हूँ

~विमल नेपाल~ हरिभक्त कटुवाल हुन, रक्सी पिएको होईन देवकोटा हुन, चुरोट तानेको होईन आत्महत्या गरें भने पनि, भैरव अर्याल हुन नभन्नुहोला किनकि, ‘म’ म नै हूँ चोईटिए पनि आफैं चोईटिन्छु जोडिए पनि आफैं जोडिन्छु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : यो आउँछ जान्छ

~गोविन्ददेव आचार्य~ भूकम्पको एउटा धक्का न हो दसैँ, यो आउँछ जान्छ कमजोर मन अनि टहराहरू बेसरी हल्लाउँछ जान्छ ।। पाँच बजेपछि कर्मचारी छोराको घूस बुहारी नै होली ऊ बेलुका कोठैमा भात खान्छ रात बिताउँछ जान्छ ।।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : शुन्यता

~इश्वर देवकोटा~ अस्तित्व आफ्नै भुलेर हो कि यो ठुलो भीडमै हराए झैँ लाग्छ दिल भित्र आफै शुन्यता जाग्छ | कोलाहल धर्ति अस्थिर छ आकाश

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : एक हुल लामखुट्टेहरु !!

~रजिन पनेरु~ एक हुल लामखुट्टेहरु रातभर पर्दा भित्र र वाहिरबाट मलाई तर्साइरहन्छन के के हो के के मुर्दावादको नाराले लामखुट्टे मलाई धम्की दिरहन्छ म कान नथुनि न त बस्न सक्छु न त उठ्न नै …….!

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सभाको भोलिपल्ट

~बिमल गुरुङ~ सभामा विशिष्ट अतिथिहरुका सुआगमन पस्चात माल्यार्पण गरिए तस्बीरमा । किला ठोकिएका मुखहरुबाट राष्ट्रीय गीत बजाइए

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सलाम

~डा. विमला श्रेष्ठ~ सलाम बिदाको हात हल्लाउँदै वर्तमानसँगै सती गएको विवेकलाई सलाम । सलाम बुद्धको आँगनमा घाइते

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : सानो घरको कथा

~रेशमकुमार सुुनुवार~ सपनाको चिटिक्क सानो घरको कथा वताउँ पनि कसरी म यो डरको कथा सङ्घर्षको मैदानमा लडियो कति कति साँचेकै छु अनुभूति गर या मरको कथा

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

जेबी खत्रीका तीन छोकहरु

~जेबी खत्री~ कति धेरै दुःख गर्छन् पौरखीका हातहरू दुःखमा नै रमाउँछन् पौरखीका साथहरू ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : के भन्नु खै !

~प्रकाश प्रधान~ दूधकोसीको छेउमा बसेर नेपालको मानचित्र हेर्दै छु सुनकोसीको किनारमा बसेर आफ्नो भाग्यफल हेर्दै छु सप्तकोसीको आसपासमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मृत्यु खरिद गर्छ मनुष्य !

~तुलसीराम पोखरेल ‘निर्दोषी’~ दाना छैन, पानी छैन कपास छैन, बास छैन तर, मनुष्य मृत्यु खरिद गर्छ ! सवारीसाधन सुविधा हो, यो शान–मान पनि हो

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : असार पन्ध्र

~मायामितु न्यौपाने~ वर्खाको संकेत दिन्छ असार पन्ध्रले । हलो, जुवा फारिस किन्छ असार पन्ध्रले । धान दिवस मनाउँदै, दही चिउरा खाँदा, दुख पीडा सबै भुल्छ , असार पन्ध्रले ।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : नारेको हेर्न आऊ

~अमला अधिकारी~ मेरा बाले गोरू नारेको हेर्न आऊ आमाले बीउ उमारेको हेर्न आऊ कति मुस्किलले बनाउँछ चराले घर चुच्चोले झिँजा ओसारेको हेर्न आऊ

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : आउनेछ त्यो दिन

~कमल कुमार~ आउनेछ त्यो दिन जहाँ पड्किनेछन् ट्वीटहरु बहिराको नक्कल गर्नेका फुट्नेछन् कानका जालीहरु आउनेछ त्यो दिन जहाँ भित्ताभरि पोतिनेछन् अन्धाले पनि देख्न सक्ने

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : सहर था’ भो

~ज्ञानुवाकर पौडेल~ कस्तो रहेछ त सहर था’ भो मान्छे हुन् कि प्रस्तर था’ भो हाँस्ता पनि दुख्यो जब यो मन दिवा–स्वप्नको असर था’ भो

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : एक रात

~विप्लव प्रतीक~ गरम महीनाको एक रात प्राण जान गाह्रो परेको बिरामीझै रात प्रातःको सँघारमा शनैःशनैः सर्दैछ। शहर, दिनभरि दौडिएर अहिले मुर्दासमान सुतिरहेको छ कुकुरहरुको सामूहिक गान थामिएको

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छन्द कविता : असल मान्छे

~प्रह्लाद पोख्रेल~ ‘ठूलो मान्छे बन्ने रहर नरहोस् कत्ति मनमा सबै बन्दै जाऊन् तर असल मान्छे भुवनमा बनोस् राम्रो छाप्रो गरिब जन बस्ने सुखसित’ सधैँ भन्थ्यौ सच्चा सरल सपना हुन् सुरभित ।

Posted in छन्द कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : म जस्तै अरू

~भक्तराज न्यौपाने~ म जस्तै आलाकाँचा रहेछन् खारिन बाँकी रहेछन् अनुभवहरू मेरा कर्तव्यहरू मसँगै जन्मिएछन् दुःखहरू मसँग अभावमा हुर्किछन्

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : अाशा जति मरेपछि

~राजुराम मुनंकर्मी~ दुखियाकाे मनै निराश,अाशा जति मरेपछि नयनले गराेस् खै के ?,अांशु सब‌ै झरेपछि ! घाउ भने अालै रह्याे,पीडा फेरि बल्झेपछि जिन्दगी भाे उजाड उजाड,सुख चयन हरेपछि !

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : जादू

~शोभा शर्मा~ उज्यालो थियो दिन त्यो शारदी मौसम थियो अध्याँरो मुहारमा मेरो मनको छाँया थियो। शहर थियो हतारमा कति, मै थिइन गतिमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आफैँलाई खुल्ला पत्र

~जयराज भट्टराई~ अरुले आफूलाई विर्सन थालेपछि आफैँले समेत आफूलाई विर्सन थालिँदो रैछ त्यसैले आज आफैँलाई चिठी लेख्दैछु प्रिय म मलाई मेरो धेरै धेरै सम्झना ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment