Category Archives: नेपाली काव्य

Poetry

कविता : अन्त्य पछिको शुरुआत

~डा. मन मुर्ति भुर्त्याल~ यी पतझडका अस्थीपञ्जरहरु अझै नग्न मात्र होइन स क्षतविक्षत् होउन् । हड्डी हड्डी टुक्रिई छरिउन् । अनि ती हड्डीलाई सुक्ष्मजीवले टोक्दै चपाउन् र विलाउन तिनका अस्तीत्वहरु म त्यसपछिको जीवनको प्रतिक्षमा छु ।। यी काला खग्रासे वादलका … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जो जस्सँग सम्बन्धित छ…

~सुशील सिग्देल~ १ तिमीलाई के थहा कि अग्नि वरिपरिका ती सात फेराहरु, तिमीलाई बन्दी बनाउन रचिएको जाल थियो भन्ने, शिकारीलाई त मार्नुसँग मतलब छ, चाहे सडाएरै शिकार किन नप्mयालियोस् , तिमी त कुनै मृग वा हरिण पनि भइनौ, जस्लाई उ … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : गुलामी परेन

~कृष्ण प्र. पाण्डे~ त्यसो त सहन गुलामी परेन तथापी सौभाग्य आसामी परेन म सुन्छु सधैं नै उधारो लिएको धन्य हो ! अझै नि निलामी परेन

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : आह्वान

~प्रज्वल अधिकारी~ हे समकालिन कविहरु हो ! आउ लेखौ एउटा विशुद्ध कविता; जुन कवितालाई जो कोहिले सुने पनि आफ्नै लागोस । भो नसुनाउ नारा ! भर्खरै सुनेर आएको छु ; नारै लगाउन जन्मेकाबाट घोचपेच र दाउपेच । भर्खरै खुलामञ्चमा कुर्लदै … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : रेगिस्तान र तिम्रो रहर !

~दिल निशानी मगर~ ओ मेरी चम्पा ! ओ मेरो माइनस जीन्दगी ! भागफल मा ‘शून्य’ हात लागेपछी ‘म’ करेन्ट को झट्का मा उफ्रन थाले तापक्रम झै मानौ, माइनस-माइनस मा पनी यस्तो लाग्छ बन्ध्याकरण मा परेका मेरा हजार सपना कलेजो,फोक्सो र,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बन्दिगृह र म

~दीपराज नेयोंगहांग~ बन्दिगृह भित्र म एक्लो हाँसेर हाँसोहरु उमार्दै हाँसोगृह भित्र बन्दिगृहहरु बन्दी बनाउँदैछु ओंठहरु केवल चुम्मनशाला बनेर बन्दिगृह भित्र हाँसोहरु कैदी हुंदैछन म चढ्दिन वायुपंखी घोडाहरु बरु उभिनेछु नांगो खुट्टै आफ्नै बारिपाखामा एक जिउँदो सालिक बनेर बहदो असमयहरु सँग … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : दुबै मिली पिरतीको डोरी बाटौं न

~इन्दिरा प्रयास~ दुबै मिली पिरतीको डोरी बाटौं न एकअर्कामा भावनाको चाह साटौं न दुबै जना मिलेपछि बाटो खुलाएर् शहर मै बस्ने भए डाँडै काटौं न

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : प्यालेस्टिनी मित्रहरुका नाममा

~कृष्ण सेन ‘इच्छुक’ ~ रातो–रातो आलो रगतको निस्सासिँदो दुर्गन्धले भरिएर मध्यपूर्वीय तातो हावा सारा ब्रह्माण्डभरि बहिरहेछ बमको विष्फोट तोपको गर्जन र बारुदको धुँवाले सारा बेरुत सहर खण्डहरजस्तै कुरुप र निर्जन हुँदै गइरहेछ गाउँका गाउँ बस्तीका बस्ती उजाड मसानघाटझैं भएका छन् … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सन्त्रास!

~तीर्थ प्रसाईँ ‘अभिनव’~ मलाई डर लाग्न थालेको छ आजकाल! कविताका ठेकेदारहरुले, उर्दी सहित् हप्काउने छन, दोबाटोमा, तँलाई कविताको बारेमा बोल्ने के अधिकार छ? कथाका ठेकेदारहरुले खप्की थोपर्ने छन, गल्लिहरुमा, ओई, तँलाई कथाको बारेमा बोल्ने के अधिकार छ? …

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : विचरा बुद्दिमान ! विचरा बुद्दिमानहरु

~सुमन घिमिरे~ ६२/६३ को आन्दोलनमा पनि बुद्दिमान काठमाण्डौ आएको थियो उ आफ्नो नेताको लागि दिन भर सडकमा बस्यो,करायो एक दिन , दुई दिन भन्दै १९ दिन बितायो . अन्तमा नेता को जित भयो

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मोदनाथ प्रश्रितको ठेगाना खोज्दै हिंडेका पृथ्वीनारायण शाहका प्रेतहरू

~सङ्गीतश्रोता~ महाराज पृथ्वीनारायण शाहसँग जम्काभेट भयो एक गणतान्त्रिक साँझमा अचानक कीर्तिपुर पाँगा दोबाटोमा ! मैले सोधें– बाजे महाराज ! तिमी फेरि कीर्तिपुरै आयौ ? उहिल्यै काटिगएका थियौ किपु–ज्यापुका नाक–कान के तिमी फेरि पुरानै खुकुरी लिएर आइपुग्यौ ?

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आमा ….!

~राजेन्द्र अधिकारी~ कुनै एकलासको निरबता होस् या आफन्त अनि पराइ भिड भित्रै को एक्लो पन मेरा खुशीका असिम देउरालीहरु हुन या दु:खका अपार गल्छेडाहरु हर हमेसा तिमी मरै अन्तस्करणमा लहराको लागि ठडिएको थाक्रो जस्तो सधैं अनबरत जेलियी रहीछौ मसँग/ म … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : भूगोलमा मात्र बाँच्दैन देश

~मंजु मार्मिका~ भो मलाई कसैले देश देखाउनु पर्दैन भूगोलको मानचित्र पल्टाएर हो मैले देखिसकेकी छु देश भूगोलमा मात्र बाँच्दैन भनेर । भुगोलमा देश हराएका छातीमाथि देश राखेका मानिसहरुसँग सोध देश कहाँ बाँच्छ अथवा ती भुटानी शरणार्थीहरुलाई सोध देश कहाँ बाँचेको … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : तर आएन जवाफ…

~सुरेन्द्र लुइटेल~ उसले भन्यो देशमा आज शान्ति छ छाडीदेऊ जातभातका कुरा मैले सोधे पहिचान भनेको जात हो र ? तर आएन जवाफ उसले भन्यो देशमा विकास चाहियो विकास छाडीदेऊ मधेशी, आदिवासी, जनजाती, खसआर्य, महिला, दलितका कुरा मैले सोधे सबै छुटे … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

ताराप्रसाद श्रेष्ठका पाँच मुक्तकहरु

~ताराप्रसाद श्रेष्ठ~ १ नहुनु मामाभन्दा काना मामा जाती उज्यालो देखेर डराइ गयो राति सद्भाव बोकेर आयो संविधान प्रकृतिलाई चढाऊँ फूलपाती २ फाट्यो बादल कुहिरो झलमल घाम लाग्यो जाडो धपाउन पुरानो कोट नै काम लाग्यो स्वागत गरौँ पुष्पगुच्छाले संविधानलाई

Posted in मुक्तक | Tagged | Leave a comment

कविता : अन्तिमेथ्यम्

~पेशल आचार्य~ झर्छन् हतार नगर तिमी प्रुफ बर्बरी झर्न सक्छन् झर्छन् हतार नगर तिमी आँसु तर्तरी झर्न सक्छन् एउटा भन्छ दुःखले भ्वाङ पारेको छाती टाल्ने ओखती खोज्दैछु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : म

~स्वामी सुभाष चन्द्र~ मान्छेहरुको भिडमा हराएको मान्छे म आफ्नै छाया देखेर पनि डराएको मान्छे म मान्छेहरुनै मान्छेहरुलाई लुछ्दै र चिथोर्दै छन् भाग्ने ठाउँ नपाएर रुदै कराएको मान्छे म

Posted in गजल | Tagged | 1 Comment

कविता : सधैं जनताहरु ईतिहास सँग रोए

~पावेल शर्मा ~ सधैं जनताहरु ईतिहास सँग रोए भनेको भन्दा फरक गरेको व्यबहार सँग रोए, यो सबै स्वार्थको मापडण्ड हो भन्ने बुज्दा बुज्दै पनि, नियतिको खेल देखी रोए। . अज्ञान ता भन्दा पनि भ्रमको सागरमा पस्दै सागरबाट पार हुन नसकी … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आवाज

~समाश्री राउत~ रविका मद्धिम किरणको फैलावटसँगै पखेटा फड्फडाएर चराहरुका कोकिल कण्ठबाट करतल चिरबिराहट निस्कन्छ हरेक घरबाट निन्द्रा भाग्दछ जगत जाग्दछ यो आवाज नै त हो जस्को छायाँका पछिपछि एउटा गोरेटोमा हामी आफूलाई डोर्याउँछौं, आफ्नो चेतना खोल्छौं आफ्ना मधुर वाणीले हृदयलाई … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : न त पर्चा थियो

~कृष्ण प्र. पाण्डे~ न तस्विर भित्ता भित्ता न त पर्चा थियो तन्नेरिका बिचमा त उनकै चर्चा थियो तारिफका कुरा सुन्दा म`नि वाल्ल परें कुन जुनीको कुन्नी कती? बाँकी कर्जा थियो

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : अलास्का, म सगरमाथाको सन्देश लिएर आएको छु

~ध्रुबकुमार सापकोटा~ तिम्रो सौन्दर्यमा हराएँ , तिम्रो इतिहास सँग रमाएँ ! म तिमीलाई तिमी भन्दा पनि अग्लो टाकुराको कथा सुनाउँछु , तिमी भन्दा पनि सुन्दर देशको ब्यथा सुनाउँछु !

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बिना परिधिको जेल

~मणि बाङ्देल ‘सागर’~ अचानक बर्सिन थालेको देखे बिटाहरू दर्बको मैले नुहाउने छहरा तिर म चड्ने पहरा तिर बसाई सरेको देखे मेरो गाउको झोपडी महल बनि शहर तिर। जब मैले पाएथे आउने अनुमति यो सपनाको देश तिर।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : रिसाए म हजुर संग

~रमेश विमान~ रिसाए म हजुर संग म बोल्दिन कट्टी चर्की चर्की दुखोस छाती दिल खोल्दिन कट्टी आफ्नो मात्रै मर्जी चल्छ मेरो ब्यथा कस्ले सुन्ने ? उता फर्की सुत्नु होला पाउ मोल्दिन कट्टी

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : शान्त समुन्द्रको जस्तो स्थिर रैछ जीवन

~आयुष चौधरी ‘सम्मोहन’~ शान्त समुन्द्रको जस्तो स्थिर रैछ जीवन नयन रुदाको आशु पिर रैछ जीवन ।। उज्यालो पन्छाउन नसके पनि दिपले उज्यालो दिने प्रकासको तिर रैछ जीवन ।।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : फक्रदो कोपिला भाँचेर नजानु I

~इन्दिरा प्रयास~ फक्रदो कोपिला भाँचेर नजानु त्यो डाली रुवाई हाँसेर नजानु हिमपात सहेरै पर्खेथ्यो ऋतुले प्रकृतीक उपाहार मासेर नजानु

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : ठुल्दाई

~बादल सुरेश~ म अर्थात् साने, सानो काँठिको शरीर भएर हो या टिनले छाएको सानो घर भएर हो? मेरा छिमेकि ठुल्दाई, ठूलो भुँडि भएर हो या चारतले ठूलो घर भएर हो? सानै भए पनि मैले घर बनाएर लालपुर्जा लिइसक्दा ठुल्दाईसँग आफ्नो … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बसन्त भै आई दियौं।।

~रिता राई~ मनै भरी तिमी फुल्यौं म त तिम्रो माली भए, ईन्द्रेणी भै रङ्गी दियौं म त साधा पानी थिए।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : देश आँफै रोयपछी

~चिरन्जिवी सुबेदी~ देश आँफै रोयपछी प्रदेशी त रुन्छ त्यसै प्रदेश मै बसिएछ मन्,मुटु नेपालमा घर थियो जग्गा थियो,के थियन नेपालमा सधैंभरी गाली-गलौज कस्ले हेर्ने बिमारीमा सबै साथी डिउटी जाँदा उनकै फोटो सिरानीमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : तर बेग्लै परेको छु

~मनु लोहोरुङ राई~ घर-चुलो एकै भन्थ्यौ,तर बेग्लै परेको छु l छुट्टा-भिन्न पारे पनि,अझै तेतै सरेको छु l सोचेको’थें मेरो लागि,तिमी जून उज्यालो हौ अध्याँरोमा राती आफ्नै,आँखा बाट झरेको छु l

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : ४० सेकेन्डको मृत्यू गीत

~मीरा मन थापा~ सँधै झैं सखारै ब्युँझेर धरहरा झैँ सपाट र ठाडो बाँच्न जिवनका धून बजाउँदै लाखौं जिन्दगी निस्कियो सडकमा , कतै प्रेमी प्रेमिकाको मिलनमा प्रेमिकाको ओठ थरथराए त कतै फोहोरको थुप्रोमा खानेकुरा भेटेर केही बालकहरु रमाए , हो आखिर … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : दुख्ने घाउ जिन्दगीको

~तिब्वत दर्लामी~ मनभरी तनभरी, दुख्ने घाउ जिन्दगीको बेच्न खोज्छु आफैलाई, छैन भाउ जिन्दगीको ।। वारी चर्को भयो व्यथा, पारी तरुँ भन्छ मन चल्यो आँधी नदीविच, डुब्यो नाउ जिन्दगीको ।।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : तिमी

~कृष्ण सेन ‘इच्छुक’ ~ तिमी शिखरमा आफैं पुग, नपुग हिंड्न तिमी कहिल्यै नछाड्नु जत्रै बाधाका पहाडहरु तेर्सिउन् तिमीले पाइला भने आफ्ना नरोक्नु बाटो अप्ठ्यारो छ, पहिराहरु जालान्

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment