Category Archives: कविता

Nepali Poems

कविता : आऊ न सुटुक्क

Posted on November 10, 2017 by Editor

~दीपक कुमार ज्ञवाली~ बयान हुन्छ सुन्दरता को सुन्दर, कस्तो तिम्रो हिस्सी परेको मुहार बत्तीस दन्त मिलाएका हारजस्ता बारुलाको जस्तो सुन्दर कम्मर । हिडाई लचक लचक हात्ति समान कति गरुँ तिम्रो सुन्दरताको बयान गुन्जन्छ पाउजुको छम्छम् आवाज ति बाहु सजीएको छ … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged दीपक कुमार ज्ञवाली - Deepak Kumar Gyawali | Leave a comment

कविता : बाटो

Posted on November 10, 2017 by Editor

~भेषराज रिजाल~ यो बाटो कुल्चिएर थिचिएर दोबाटो चौबाटोमा बाँडिएर कहीँ भीरमा ठोक्किएर कहीँ खहरे खोल्साहरुमा लछारिएर वर्षौँदेखि पछारिइरहेछ यो बाटो हिँड्नेहरु कहाँदेखि कहाँसम्म पुगे यहीँ सदनदेखि सडकसम्मका

कविता : समय

Posted on November 10, 2017 by Editor

~रन्जु ‘मार्ग’~ अचानक, मेरो पोस्टबक्समा यस्तो पत्र आयो पत्रमा लेखिएको थियो प्यारी साथी, सायद, तिमीले बुझ्छयौ होला मेरो पिडा! उमेरले हामी धेरै फरक छौं … तिमी भर्खरकी छौ, म बुढी भै सकें… मलाई थाहा छ – तिमी मलाई बुझ्छयौ,

Posted in कविता | Tagged रन्जु 'मार्ग' - Ranju Marga | Leave a comment

कविता : कठैबर….

Posted on November 9, 2017 by Editor

~राम श्रेष्ठ~ चम्किलो त्यो सूर्यको किरण, फेरि अन्धकार रातमा हराउन पुग्छ, अनकन्टार त्यो कहालि लाग्दो दहमा, निर्मल यि भावनाहरु डुब्न पुग्छ, कठैबरा यि भावनाहरु चर्किन खोज्छ, यि मनहरु त्यसै-त्यसै अतालिन पुग्छ,

Posted in कविता | Tagged Ram Shrestha | Leave a comment

कविता : जंगबहादुर कहिल्यै मर्दैन

Posted on November 9, 2017 by Editor

~समाश्री~ यो देश जहाँ हरेकले हरेक दिन बांगो रुख हेरेर आफ्नो गर्दन छाम्छ भने कसले भन्यो जंगबहादुर मर्यो भनेर यो देश जहाँ हरेकले हरेक दिन नाना माना र छाना बक्सिस माग्छ भने कसले भन्यो जंगबहादुर मर्यो भनेर

Posted in कविता | Tagged Sama Shree Raut | Leave a comment

कविता : प्रिय गुलाफ

Posted on November 9, 2017 by Editor

~नवीन अनुपम रावत~ तिम्रो र मेरो भेट नभएको पनि बर्षौं बितेछ । आजकै दिन पोहोर सालको भ्यालेन्टाइनमा हामी पहिलोपटक भेटेका थियौं हेर त म एक बर्ष पुरानो भएर फेरि तिमी समक्ष यी खाली हात लिएर हाजिर भएको छु । हुन … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged नवीन अनुपम रावत - Nabin Anupam Rawat | Leave a comment

कविता : गोविन्द केसी तिमी याद आउनेछौ

Posted on November 9, 2017 by Editor

~अनुप जोशी~ गोविन्द केसी मृत्युशैयामा हाम्रो स्वास्थ्यको लागि लडिरहँदा हामी ‘माइली साइरस’ र ‘निक्की मिनाज’का नग्न गीतहरुमा हराइरहेका छौं तर एकदिन यस्तो त दिन आउनेछ जब हाम्रो मगजमा गोविन्द केसीमात्रै याद आउनेछन् जब पैसा नभएर ज्यूँदो लास अस्पतालको ढोकाबाट फर्कनेछ … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged अनुप जोशी - Anup Joshi | Leave a comment

कविता : आँशु

Posted on November 9, 2017 by Editor

~राजेन्द्र शलभ~ जब अचानक तिमी मेरो अंगालोमा कस्सिएर रुन थाल्यौं मैले केही सोच्नै सकिनँ । मैले केही गर्नै सकिनँ कुनै पुरानो घाऊ बल्झियो कि अतीतको कुनै पल याद आयो कि मेरै कुनै कुराले दुख्यो कि बुझ्नै सकिनँ मैले ।

Posted in कविता | Tagged राजेन्द्र शलभ - Rajendra Salabh | Leave a comment

कविता : चित्रहरु बनाई रहंदा

Posted on November 9, 2017 by Editor

~मञ्जुल~ मन्दिर बनायौ तिमीले बिहानीका दिनका साँझका-उसले भन्यो मन्दिर बनायौ तिमीले

Posted in कविता | Tagged मञ्जुल - Manjul | 1 Comment

कविता : युद्धको पक्षमा

Posted on November 9, 2017 by Editor

~पुरुषोत्तम सुवेदी~ आँखामा जुन उन्माद छ सपनाको उज्यालो फ्रेममा त्यो निद्राबाट रूपान्तरित होइन जीवनबाट निःसृत जीवन नै हो जसका लागि लड्यौँ हामीहरू उज्यालो युद्धको निरन्तरता । कहिले घामपानी देखियो इन्द्रेनीसाथ

Posted in कविता | Tagged पुरुशोत्तम सुबेदी - Purushottam Subedi | Leave a comment

कविता : बिदेसिएका सन्तान हेर्दै

Posted on November 9, 2017 by Editor

~मञ्जु काँचुली~ वृक्षले आफ्नो घाँटी तन्काएर आफ्ना सन्तान हाँगा र पातहरूलाई माथिमाथि हेरिरहेछ धरतीका गोरेटोले पनि आहपना घाँटी तन्काएरै बिदेसिँदै गएका आफ्नासन्तानलाई परपरसम्म हेरिरहेछ सन्तानले निरन्तर बास छाडेर जाने क्रम दिनदिनै बढिरहेछ

Posted in कविता | Tagged मञ्जु काँचुली - Manju Kanchuli | Leave a comment

कविता : आमा

Posted on November 9, 2017 by Editor

~तीर्थ श्रेष्ठ~ आमा हुन साह्रै असजिलो छ पहाड जस्तो उचाइमा पुगेर मैदान भैदिनु पर्ने मैदानमा पुगेर उकालो भैदिनु पर्ने सन्तानहरु कहाँ पुग्छन्

Posted in कविता | Tagged तीर्थ श्रेष्ठ - Tirtha Shrestha | Leave a comment

कविता : एक युवतीको प्राप्ति

Posted on November 9, 2017 by Editor

~गोविन्द वर्तमान~ सँगसँगै फेला परेका छन् नयाँ पुस्तक र नयाँ प्रेमी म दुवैसँग अनुरक्त छु। पुस्तकहरूको संसारमा करोडौँ पुस्तकहरूमध्ये एक मैले फेला पारेको पुस्तक मेरो जीवनमा कति सहायक हुनेछ मूर्खताको वरिपरि रहेको मलाई अहँ, पटक्कै अनुमान छैन ।

Posted in कविता | Tagged गोविन्द वर्तमान - Gobinda Bartaman | Leave a comment

कविता : परम्परा

Posted on November 9, 2017 by Editor

~डा. बेञ्जु शर्मा~ कैयौँ वर्षअघिदेखि मेरो कोठामा झुन्ड्याइएको थोत्रो तस्बिर कीरा–मुसाले खाइसकेको झम्पाट तस्बिर बानी परेको आँखाले मात्र ठम्याउन सक्ने एउटा थोत्रो आकार ठिङ्ग उभिइरहेको तस्बिर

Posted in कविता | Tagged बेञ्जू शर्मा - Dr Benju Sharma | Leave a comment

कविता : नाम सोध्दा थाहा छैन भन्छे

Posted on November 9, 2017 by Editor

~अशेष मल्ल~ घाँसकोपहाड पिठ्यूँमा छ घाम अस्ताउन लागेको छ र उक्लिरहेकी छे उकालो नाम सोध्दा ‘थाहा छैन’ भन्छे परिचय हराएकी आफैदेखि टाढा बिनामूल्य जीवन बाँचेकी को होली ऊ ?

Posted in कविता | Tagged Ashesh Malla | Leave a comment

कविता : बाइपङ्खी घोडा

Posted on November 9, 2017 by Editor

~इन्दिरा प्रसाई~ ती टापका आवाजहरू सुदूर कतै हो कि होइन जस्तो फर्कन पनि सकेनन् अन्ततः हराए कि ? त्यस दिन पनि हजुरआमाले हालेको कथा सार्थक साँच्चिकै सार्थक भएझैँ

Posted in कविता | Tagged इन्दिरा प्रसाई - Indira Prasai | Leave a comment

कविता : कमिलाहरुको मृत्यु

Posted on November 9, 2017 by Editor

~बिमल गुरुङ~ रुख त्यस रुख रोगको प्रारम्भिक छडीले स्पर्श गरेको थियो जसलाई, त्यस बखतदेखि जुन बेला लगातार मृत्यु भइरहेको थियो कमिलाहरुको टाउको भारी भएर हातमा-खुट्टामा-औंलाहरुमा र पाखुराहरुमा गोलीका दानाहरु हुत्याएर के हुन्छ !

Posted in कविता | Tagged बिमल गुरुङ - Bimal Gurung | Leave a comment

कविता : सङ्गीतकार

Posted on November 8, 2017 by Editor

~जीवन आचार्य~ धुनहरू अभिमञ्चित गरेर पर्दाहरूभित्र म पर्दा उघ्रने प्रतीक्षामा बसेको छु पर्दा उघ्रँदैन, पर्दा ढिलोसम्म नउघ्रिएकोमा उद्घोषण हुन्छ

Posted in कविता | Tagged Jeevan Acharya | Leave a comment

कविता : बाटोखनी जाने सहिदहरू

Posted on November 8, 2017 by Editor

~कृष्णभुषण बल~ बादलहरू च्यातेर घाम निकाले हाम्रा सहिदहरूले तर त्यो घाम उनीहरूका सपनामा कहिल्यै लाग्न सकेन तुवाँलाहरू फटाएर सिङ्गै आकाश दिए हाम्रा सहिदहरूले तर त्यो आकाश उनीहरूको भविष्यले कहिल्यै भेट्न सकेन ।

Posted in कविता | Tagged कृष्णभूषण बल - Krishna Bhushan Bal | Leave a comment

कविता : नीला फूल र पहेँला पातहरू

Posted on November 8, 2017 by Editor

~कणाद महर्षि~ आकाश मन पर्छ, मलाई सागर मन पर्छ मन पर्छ मलाई किनभने मन–मन उड्न, मन–मन डुब्न पाइन्छ मन डुबेको कति मनलाग्दो हुन्छ, नीलो समुद्रमा मन उडेको कति मनमोहक हुन्छ, नीलो आकाशमा मलाई समुद्र मन पर्छ, मलाई आकाश मन पर्छ … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged कणाद महर्षि - Kanad Maharshi | Leave a comment

कविता : मेरो टोपी कविताले लगाउँछ

Posted on November 8, 2017 by Editor

~मञ्जुल~ मेरो टोपी कहिलेकाहीँ दराजले लगाउँछ कहिलेकाहीँ बाकसले कहिलेकाहीँ गलैँचाले लगाउँछ कहिलेकाहीँ गिटारले कहिलेकाहीँ कुर्सीले लगाउँछ कहिलेकाहीँ पर्खालले

Posted in कविता | Tagged मञ्जुल - Manjul | Leave a comment

कविता : देश र क्रसफायरिङ्ग

Posted on November 8, 2017 by Editor

~टंक सम्वाहाम्फे~ उहिले उहिले पेन्सन पकाएर फर्किएको लाहुरेले आफ्नो स्मृति कथा सुनाउदा क्रसफायरिङ्गका कुरा गर्थे हामी केटाकेटी रोमाञ्चक भएर सुन्थ्यौ र सोध्थ्यौ क्रसफायरिङ्ग भनेको के हो ?

Posted in कविता | Tagged टंक सम्वाहाम्फे - Tanka Samwahamfe | Leave a comment

कविता : अलबिदा महम्मद अली

Posted on November 8, 2017 by Editor

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~ सद्भाव र सदाचारको खेलमा क्यासिस क्ले भएर खेल्यौ अनगिन्ती खेलहरुमा विजय हासिल ग¥यौ तर कट्टर रंगभेदीहरुको नजरमा क्यासिस क्लेलाई हेर्ने आँखामा परिवर्तन आएन शोषणको श्रृंखला यथावतै रहयो तिम्रो जीतले

Posted in कविता | Tagged Prakash Sunuwar 'Nirakar' | Leave a comment

कविता : सोचको भूकम्प र परकम्पन

Posted on November 8, 2017 by Editor

~प्रणिका कोयु~ कोही घर र पहराहरुसँगै ढले कोही सडक र गराहरुजस्तै चिरिए कोही डरसँग साहस साटी उत्रे सुस्केरालाई सुसेलीमा बदल्न तिमीले चाही के गर्यौ? ए छाँया भन त तिमीले के गर्यौ? ए छाँया तिमीले सोच्यौ आँशु बगाइदिने हो अझै झुत्रे … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Pranika Koyu | Leave a comment

छोक : तिमीले

Posted on November 8, 2017 by Editor

~कुन्दन काफ्ले~ वैशालु नजरको पासोमा पारी, कायल बनायौ लजाई तिमीले । म भोको मायाको के नै गर्न सक्थें, बादल बनायौ गलाई तिमीले । प्रेममा अन्धो भएर गएसी, घायल बनायौ रमाई तिमीले ।

Posted in कविता | Tagged Kundan Kaphle | Leave a comment

कविता : मेरा कलम र युरोपका देशहरु

Posted on November 6, 2017 by Editor

~मनीषा अवस्थी~ म भोकै छु हिजो र अस्ती देखि नै जानी जानी आफैलाई सास्ती दिने अनौठो रहर जागेको छ । हो म चिन्तनमा छु त्यो दिन देखि जुन दिन मैले थाहा पाएँ मेरा कलमहरु कमजोर भएको मेरो देशमा छरपष्ट मेरा … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged मनीषा अवस्थी - Manisha Awasthi | Leave a comment

कविता : पित्कासन

Posted on November 6, 2017 by Editor

~शरद पाैडेल~ अटेन्छेन (एटन्सन) ठन्डेईच (स्ट्यान्ड इजी) एक कदम अागे मारकस तरफ । दाे कदम अागे साेसलिष्ट तरफ । बट, नाे काेइसन्स । अाधा घुम् लेनिन तरफ । अाै पूरा घुम् ख्रुस्चेव तरफ ।

Posted in कविता | Tagged शरद पाैडेल - Sharad Paudel | Leave a comment

कविता : दोधार

Posted on November 6, 2017 by Editor

~सिर्जन अविरल~ कमरेड ! आज तपाईँकै चुनाव चिह्न बोकेर अपरिचित झैँ उभिएको छु, आफ्नै द्वारमा खालि गोडा डुलिरहेको छु गाउँगाउँ बाँडिरहेछु तपाईँकै सपना र, लेखिरहेको छु तपाईंको नारा बोल्दै हिँडेको छु, तपाईंको भाषा तपाईंको गाडीले उडाउँदै आएको धूलोले

Posted in कविता | Tagged Sirjan Abiral | Leave a comment

कविता : बुबाको जुत्ता

Posted on November 6, 2017 by Editor

~नारायण पोखरेल~ धेरै रिसाएर म घरबाट निक्लिएको थिएँ यति रिस थियो कि गल्तिले मैले बुबा को जुत्ता लिएर हिँडेको थिएँ । म आज बस् घर छोडिदिन्छु , र तब फर्कन्छु जब म ठुलो मान्छे बन्छु । जब मोटरसाईकल किन्न सक्दैनन् … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Narayan Pokharel | Leave a comment

कविता : बिलासी मन

Posted on November 6, 2017 by Editor

~यशोदा अधिकारी~ वास्तविकता नबुझने मान्छ लाटोकोसेरो जस्त पीडाले छट्पटाउँछ समयलाई नबुझने मान्छ विना औचित्य झयाउँकिरीजस्तै चिच्याउछ अँध्यारोलाई उज्यालोमा

Posted in कविता | Tagged Yashodha Adhikari | Leave a comment

कविता : हिँड्नुअघि

Posted on November 6, 2017 by Editor

~सुको साइबर~ घामले पोल्न सक्छ पानीले निथ्रुक्कै रुझाउन सक्छ बाटोमा धुलो उड्न सक्छ बाटो हिलो हुन सक्छ बाटो हो कसैले

Posted in कविता | Tagged Suko Cyber | Leave a comment

कविता : आँधी चलिरहयो

Posted on November 6, 2017 by Editor

~लेखनाथ काफ्ले ‘राजन’~ आँधी चलिरहयो म पनि त्यही आँधीसगै लम्किये आँधीलाई रोक्ने बाधकहरुलाई तर्साये आँधीको जयजयकार गर्दै मासपेशी र रक्तपिण्डहरु चपाये आँधीले खरको छानोहरु उडायो मक्किएका खम्बाहरु भत्कायो

Posted in कविता | Tagged लेखनाथ काफ्ले 'राजन' - Lekhnath Kafle 'Rajan' | Leave a comment

Category Archives: कविता

रचनाकारलाई खोज्न अंग्रेजीमा नाम टाइप गर्नुहोस् ।

प्रमुख सम्पादक/सङ्कलक

~ आविष्कार ~

~सङ्ग्रहित स्रष्टाहरु~

विधा छान्नुहोस्

नेपाली साहित्य लेखन सहयोगी

Follow साहित्य सङ्ग्रहालय

यो हफ्ता धेरै पढिएको

नयाँ रचना

भण्डार कोठा

कस्ले कहाँबाट हेरे

शब्दका जादुगरहरु