Category Archives: कविता

~लक्ष्मी बिष्ट~ भनौँ भने, कसलाई सुनाऊ–मुटुभित्रको पिडा यो देख्नेले नै, लगिदिए–जीवनको पल(खुसी) त्यो यही पल्लो कुनामा, ढुकी बस्ने–जन्जिरले फर्काइदेऊ, बिन्ती गर्छु–जीवन भरिकै मसी त्यो थाम्न सके, जिन्दगीकै मृत्युवरण यहाँ–सरीराछ फर्कादेउ, हस्तलिखित डायरी–मलाई नै कुरे जस्तै लाछ

~लक्ष्मी बिष्ट~ हाँसिरहनु सधै भरि, तिमीलाई हाँसो सुहाउछ । संगाली राख्नु इच्छा सधै, जीवन सुमघुर बढाउँछ ।। लानु के नै छ र? जल्नु नै छ यस धर्तीमै खुलेर ।। संघर्षमय जीवन रोज्नु पर्छ, बाटो आफै छानेर ।।