Category Archives: कविता

~मानबहादुर भण्डारी~ कोपिलामै झर्दछन् कैयौं फूलहरू फूल्न नपाई किन निमोठिन्छन् ती निर्दयीका हातहरूले लाग्छ मलाई यहाँ ठूलो षडयन्त्र छ तड्पाउनु उसको नीति हो–त्यसैले ऊ निर्दयी छ राम्रो बस्तु देख्यो कि उसलाई बिगार्ने वानी छ मुस्कुराउँदो नव लालीदेखि उसलाई डाहा लाग्छ।

~मानबहादुर भण्डारी~ ओजस्वी क्रान्तिकारी सक्रिय तिम्रो जीवनलाई म गर्दछु अन्तरहृदयदेखि लाल सलाम ! कहिल्यै झुकाएनौं उच्च शीर, लत्रिएनौं अप्ठ्यारामा पनि लिएर तिम्रो गौरवगाथाबाट अनुभव अब म बढ्छु श्रीपेज बनाई सजाउँछु आफ्नो शीर अनि षडयन्त्रका विरूद्ध लडिरहन्छु निरन्तर, बनेर अविचल